به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۱۰۴: شیخ است و حلقه بر در خمار میزند

560عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

شیخ است و حلقه بر در خمار میزند
دست طلب بحلقه زنار میزند
این خرقه پوش صومعه را تا چه روی داد
کاتش بجان خرقه و دستار میزند
خلوت نشین شهر که از خانقه گریخت
مستانه نعره بر سر بازار میزند
یک نغمه بیش نیست که مطرب ببانک چنگ
مرغ چمن بساحت گلزار میزند
داود ناله از لب مزمار میکند
منصور نعره بر ز بر دار میزند
سنگی سخن ز حلقه تسبیح میکند
چو بی نوا ز پرده اسرار میزند
یک جلوه کرد طلعت لیلی در این دیار
مجنون هزار بوسه بدیوار میزند
چنگ و چغانه وصف رخ دوست میکند
جام و پیاله دم ز لب یار میزند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۰۳: بکوی میفروشم بار دادند 2شمارهٔ ۱۰۴: شیخ است و حلقه بر در خمار میزند 3شمارهٔ ۱۰۵: بخت اگر یاری کند دلدار دلداری کند 4شمارهٔ ۱۰۶: دو چشم مست تو کز خواب ناز برخیزد 5شمارهٔ ۱۰۷: دیشب مغی از خانه خمار برآمد 6شمارهٔ ۱۰۸: نام مه گل را مه خرداد نهادند 7شمارهٔ ۱۰۹: زاهدی از صومعه بیزار شد 8شمارهٔ ۱۱۰: افسانه بد مستی ما دوش سمر شد 9شمارهٔ ۱۱۱: تا می بکیش زاهد و مفتی حرام شد 10شمارهٔ ۱۱۲: شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده ...11شمارهٔ ۱۱۳: موج زد اشکی و ما را آب برد 12شمارهٔ ۱۱۴: دم زد لبی از شکوه، نیش نام نهادند 13شمارهٔ ۱۱۵: در ازل باده کشان چون گل پیمانه زد ...14شمارهٔ ۱۱۶: شیخنا افتان و خیزان بر در میخانه ...15شمارهٔ ۱۱۷: گفتم از لعل لبت یک بوسه، گفت آری ...16شمارهٔ ۱۱۸: ز گیسویت سخن با شانه گفتند 17شمارهٔ ۱۱۹: ترک من سبزه گرد لب دارد 18شمارهٔ ۱۲۰: کاوس کیانی که کیش نام نهادند 19شمارهٔ ۱۲۱: کارم از عشق بسی مشکل و دشوار بود 20شمارهٔ ۱۲۲: رفته سه سال تا مه خرداد 21شمارهٔ ۱۲۳: شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دان ...22شمارهٔ ۱۲۴: پسته گر چون لعل جانبخش تو خندانی ...23شمارهٔ ۱۲۵: گفتمش هندوی زلفت، گفت طراری کند 24شمارهٔ ۱۲۶: من در این صحرا نهادم پا که نخجیرم ...25شمارهٔ ۱۲۷: چه بازی دوش در میخانه کردند 26شمارهٔ ۱۲۸: دمبدم عمر میرود بر باد 27شمارهٔ ۱۲۹: دست ساقی دوش در محفل درخت طور بود 28شمارهٔ ۱۳۰: یاد آنروزیکه کس را ره در این محضر ...29شمارهٔ ۱۳۱: هر کسی در جهان غمی دارد 30شمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد 31شمارهٔ ۱۳۳: گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید 32شمارهٔ ۱۳۴: تا چند از این خاک بمیرید و بزائید 33شمارهٔ ۱۳۵: شیخنا خیزو برون آی ز خود گامی چند 34شمارهٔ ۱۳۶: ساقی سخن ز مشعله طور می کند 35شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 36شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 37شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 38شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 39شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...40شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...41شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 42شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 43شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...44شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...45شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 46شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 47شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 48شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 49شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 50شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 51شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 52شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 53شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 54شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 55شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...56شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 57شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...58شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 59شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 60شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 61شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...62شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 63شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 64شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 65شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 66شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 67شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 68شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 69شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 70شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 71شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 72شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 73شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 74شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 75شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 76شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 77شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...78شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 79شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 80شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 81شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...82شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 83شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 84شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 85شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 86شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...87شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 88شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...89شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 90شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 91شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 92شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 93شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 94شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...95شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 96شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 97شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...98شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...99شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...100شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 101شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 102شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 103شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...104شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 105شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...106شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 107شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 108شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 109شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 110شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 111شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 112شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 113شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...114شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 115شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 116شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...117شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...118شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 119شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 120شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 121شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 122شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 123شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 124شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 125شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 126شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...127شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 128شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 129شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 130شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 131شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 132شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 133شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 134شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 135شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...136شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 137شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 138شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 139شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 140شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 141شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...142شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...143شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 144شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...145شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 146شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...147شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 148شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...149شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 150شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 151شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 152شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 153شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 154شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 155شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 156شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 157شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 158شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 159شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...160شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 161شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 162شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 163شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 164شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 165شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...166شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 167شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 168شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 169شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 170شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 171شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 172شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 173شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 174شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...175شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 176شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 177شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 178شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 179شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 180شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...181شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 182شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 183شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 184شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 185شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 186شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 187شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 188شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...189شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 190شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 191شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 192شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 193شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 194شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 195شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 196شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...197شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 198شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 199شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 200شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 201شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 202شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 203شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 204شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 205شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 206شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 207شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 208شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 209شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...210شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 211شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...212شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 213شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 214شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 215شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 216شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 217شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 218شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 219شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 220شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 221شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 222شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 223شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 224شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...225شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 226شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 227شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 228شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 229شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...230شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 231شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 232شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...233شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 234شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 235شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 236شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 237شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 238شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 239شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 240شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 241شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 242شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 243شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...244شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 245شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 246شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 247شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 248شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 249شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 250شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 251شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 252شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 253شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 254شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 255شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ