به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد

620عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ابر اندک ترشحی دارد
آسمان قطره قطره می بارد
وقت آن شد که باز ساقی بزم
همتی سوی عشق بگمارد
چشم مخمور و زلف آشفته
دست سوی قدح فراز آرد
مست و مستانه سوی محفل عیش
قدم از روی ناز بگذارد
عفل و اندیشه را بپای جنون
با لگد کوب سخت بفشارد
غم بیهوده را بساغر می
با حریفان مست بگسارد
هوش و دانش بدست مستی و عشق
دست و پا بسته نیز بسپارد
بشکند این طلسم و هم و خیال
هر چه را هست نیست انگارد
بر کند بیخ خانه بیداد
بودنی را نبوده پندارد
شیخ اگر خورده باده باکی نیست
گو دل بیدلی نیازارد
می کند احتیاط روز شمار
جام می کو بسبحه بشمارد
سبز خواهد شدن بروز نشور
تخم اندیشه کاین زمان کارد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۳۱: هر کسی در جهان غمی دارد 2شمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد 3شمارهٔ ۱۳۳: گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید 4شمارهٔ ۱۳۴: تا چند از این خاک بمیرید و بزائید 5شمارهٔ ۱۳۵: شیخنا خیزو برون آی ز خود گامی چند 6شمارهٔ ۱۳۶: ساقی سخن ز مشعله طور می کند 7شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 8شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 9شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 10شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 11شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...12شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...13شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 14شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 15شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...16شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...17شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 18شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 19شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 20شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 21شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 22شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 23شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 24شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 25شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 26شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 27شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...28شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 29شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...30شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 31شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 32شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 33شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...34شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 35شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 36شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 37شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 38شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 39شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 40شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 41شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 42شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 43شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 44شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 45شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 46شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 47شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 48شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 49شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...50شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 51شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 52شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 53شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...54شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 55شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 56شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 57شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 58شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...59شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 60شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...61شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 62شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 63شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 64شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 65شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 66شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...67شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 68شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 69شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...70شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...71شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...72شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 73شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 74شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 75شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...76شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 77شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...78شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 79شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 80شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 81شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 82شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 83شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 84شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 85شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...86شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 87شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 88شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...89شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...90شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 91شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 92شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 93شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 94شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 95شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 96شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 97شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 98شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...99شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 100شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 101شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 102شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 103شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 104شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 105شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 106شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 107شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...108شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 109شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 110شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 111شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 112شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 113شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...114شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...115شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 116شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...117شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 118شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...119شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 120شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...121شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 122شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 123شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 124شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 125شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 126شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 127شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 128شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 129شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 130شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 131شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...132شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 133شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 134شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 135شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 136شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 137شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...138شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 139شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 140شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 141شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 142شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 143شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 144شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 145شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 146شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...147شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 148شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 149شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 150شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 151شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 152شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...153شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 154شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 155شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 156شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 157شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 158شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 159شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 160شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...161شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 162شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 163شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 164شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 165شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 166شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 167شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 168شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...169شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 170شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 171شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 172شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 173شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 174شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 175شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 176شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 177شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 178شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 179شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 180شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 181شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...182شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 183شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...184شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 185شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 186شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 187شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 188شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 189شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 190شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 191شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 192شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 193شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 194شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 195شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 196شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...197شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 198شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 199شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 200شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 201شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...202شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 203شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 204شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...205شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 206شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 207شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 208شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 209شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 210شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 211شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 212شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 213شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 214شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 215شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...216شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 217شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 218شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 219شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 220شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 221شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 222شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 223شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 224شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 225شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 226شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 227شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ