به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود

550عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

شب دوشین که روز فرهی بود
مرا در بر یکی سر و سهی بود
شبی تاریک و خفته چشم اغیار
تو گفتی گیتی از مردم تهی بود
نه کس را آگهی بود از شب ما
نه ما را از شب کس آگهی بود
شبی خوش بود وقتی نغزصد حیف
که عیبش همچو عمرم کوتهی بود

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 2شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 3شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 4شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 5شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...6شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...7شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 8شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 9شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...10شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...11شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 12شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 13شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 14شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 15شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 16شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 17شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 18شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 19شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 20شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 21شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...22شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 23شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...24شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 25شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 26شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 27شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...28شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 29شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 30شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 31شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 32شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 33شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 34شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 35شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 36شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 37شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 38شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 39شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 40شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 41شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 42شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 43شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...44شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 45شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 46شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 47شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...48شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 49شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 50شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 51شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 52شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...53شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 54شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...55شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 56شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 57شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 58شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 59شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 60شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...61شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 62شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 63شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...64شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...65شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...66شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 67شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 68شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 69شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...70شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 71شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...72شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 73شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 74شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 75شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 76شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 77شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 78شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 79شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...80شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 81شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 82شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...83شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...84شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 85شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 86شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 87شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 88شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 89شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 90شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 91شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 92شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...93شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 94شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 95شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 96شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 97شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 98شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 99شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 100شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 101شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...102شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 103شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 104شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 105شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 106شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 107شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...108شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...109شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 110شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...111شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 112شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...113شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 114شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...115شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 116شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 117شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 118شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 119شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 120شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 121شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 122شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 123شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 124شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 125شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...126شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 127شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 128شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 129شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 130شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 131شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...132شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 133شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 134شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 135شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 136شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 137شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 138شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 139شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 140شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...141شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 142شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 143شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 144شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 145شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 146شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...147شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 148شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 149شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 150شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 151شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 152شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 153شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 154شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...155شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 156شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 157شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 158شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 159شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 160شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 161شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 162شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...163شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 164شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 165شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 166شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 167شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 168شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 169شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 170شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 171شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 172شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 173شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 174شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 175شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...176شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 177شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...178شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 179شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 180شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 181شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 182شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 183شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 184شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 185شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 186شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 187شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 188شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 189شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 190شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...191شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 192شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 193شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 194شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 195شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...196شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 197شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 198شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...199شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 200شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 201شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 202شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 203شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 204شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 205شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 206شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 207شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 208شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 209شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...210شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 211شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 212شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 213شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 214شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 215شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 216شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 217شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 218شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 219شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 220شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 221شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ