میرزا حبیب خراسانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شب دوشین که روز فرهی بود مرا در بر یکی سر و سهی بود شبی تاریک و خفته چشم اغیار تو گفتی گیتی از مردم تهی بود نه کس را آگهی بود از شب ما نه ما را از شب کس آگهی بود شبی خوش بود وقتی نغزصد حیف که عیبش همچو عمرم کوتهی بود میرزا حبیب خراسانی