به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گفته اند

590عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گفته اند
عذر ایشان روشن است از روی ظاهر گفته اند
خاطری رنجیده از ما دادشتند این ابلهان
این سخنها را مگر از رنج خاطر گفته اند
دشمن دانا بود نادان که در هر روزگار
انبیا را ناقصان کذاب و ساحر گفته اند
این خراطین بین که با این عقل و این دانش، سخن
از سماک اعزل و از نسر طائر گفته اند
گر خردمندان رضا باشند از ما باک نیست
زانچه این نابخردان از عقل قاصر گفته اند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...2شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...3شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 4شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 5شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...6شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...7شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 8شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 9شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 10شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 11شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 12شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 13شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 14شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 15شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 16شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 17شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...18شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 19شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...20شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 21شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 22شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 23شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...24شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 25شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 26شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 27شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 28شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 29شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 30شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 31شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 32شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 33شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 34شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 35شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 36شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 37شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 38شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 39شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...40شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 41شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 42شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 43شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...44شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 45شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 46شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 47شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 48شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...49شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 50شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...51شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 52شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 53شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 54شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 55شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 56شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...57شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 58شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 59شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...60شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...61شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...62شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 63شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 64شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 65شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...66شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 67شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...68شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 69شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 70شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 71شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 72شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 73شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 74شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 75شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...76شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 77شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 78شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...79شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...80شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 81شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 82شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 83شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 84شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 85شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 86شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 87شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 88شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...89شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 90شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 91شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 92شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 93شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 94شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 95شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 96شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 97شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...98شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 99شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 100شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 101شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 102شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 103شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...104شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...105شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 106شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...107شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 108شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...109شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 110شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...111شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 112شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 113شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 114شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 115شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 116شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 117شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 118شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 119شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 120شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 121شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...122شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 123شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 124شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 125شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 126شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 127شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...128شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 129شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 130شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 131شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 132شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 133شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 134شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 135شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 136شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...137شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 138شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 139شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 140شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 141شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 142شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...143شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 144شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 145شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 146شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 147شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 148شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 149شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 150شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...151شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 152شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 153شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 154شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 155شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 156شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 157شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 158شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...159شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 160شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 161شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 162شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 163شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 164شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 165شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 166شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 167شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 168شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 169شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 170شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 171شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...172شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 173شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...174شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 175شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 176شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 177شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 178شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 179شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 180شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 181شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 182شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 183شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 184شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 185شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 186شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...187شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 188شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 189شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 190شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 191شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...192شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 193شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 194شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...195شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 196شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 197شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 198شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 199شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 200شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 201شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 202شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 203شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 204شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 205شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...206شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 207شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 208شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 209شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 210شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 211شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 212شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 213شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 214شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 215شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 216شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 217شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ