به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۱۰۷: دیشب مغی از خانه خمار برآمد

580عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دیشب مغی از خانه خمار برآمد
با ساغر و پیمانه سرشار برآمد
با زلف پریشان بدل باده فروشان
چنگی زد و این نغمه اش از تار برآمد
آمد مه خرداد و گل از خار بر آمد
کام دل یاران ز لب یار بر آمد
در کوی من امسال عجب فصل بهاریست
کش لاله و گل از درو دیوار بر آمد
آن شیخ که سر حلقه ارباب ورع بود
دیدیم که رندی عجب از کار بر آمد
در پیچ و خم حلقه گیسوی بتان رفت
هر علم و هنر کز خم دستار بر آمد
یک حلقه از این رشته تسبیح گشودیم
دیدیم که صد حلقه زنار برآمد
دیباچه اوراق ادیبان جهان گشت
هر نکته کز این دفتر اسرار بر آمد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۰۶: دو چشم مست تو کز خواب ناز برخیزد 2شمارهٔ ۱۰۷: دیشب مغی از خانه خمار برآمد 3شمارهٔ ۱۰۸: نام مه گل را مه خرداد نهادند 4شمارهٔ ۱۰۹: زاهدی از صومعه بیزار شد 5شمارهٔ ۱۱۰: افسانه بد مستی ما دوش سمر شد 6شمارهٔ ۱۱۱: تا می بکیش زاهد و مفتی حرام شد 7شمارهٔ ۱۱۲: شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده ...8شمارهٔ ۱۱۳: موج زد اشکی و ما را آب برد 9شمارهٔ ۱۱۴: دم زد لبی از شکوه، نیش نام نهادند 10شمارهٔ ۱۱۵: در ازل باده کشان چون گل پیمانه زد ...11شمارهٔ ۱۱۶: شیخنا افتان و خیزان بر در میخانه ...12شمارهٔ ۱۱۷: گفتم از لعل لبت یک بوسه، گفت آری ...13شمارهٔ ۱۱۸: ز گیسویت سخن با شانه گفتند 14شمارهٔ ۱۱۹: ترک من سبزه گرد لب دارد 15شمارهٔ ۱۲۰: کاوس کیانی که کیش نام نهادند 16شمارهٔ ۱۲۱: کارم از عشق بسی مشکل و دشوار بود 17شمارهٔ ۱۲۲: رفته سه سال تا مه خرداد 18شمارهٔ ۱۲۳: شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دان ...19شمارهٔ ۱۲۴: پسته گر چون لعل جانبخش تو خندانی ...20شمارهٔ ۱۲۵: گفتمش هندوی زلفت، گفت طراری کند 21شمارهٔ ۱۲۶: من در این صحرا نهادم پا که نخجیرم ...22شمارهٔ ۱۲۷: چه بازی دوش در میخانه کردند 23شمارهٔ ۱۲۸: دمبدم عمر میرود بر باد 24شمارهٔ ۱۲۹: دست ساقی دوش در محفل درخت طور بود 25شمارهٔ ۱۳۰: یاد آنروزیکه کس را ره در این محضر ...26شمارهٔ ۱۳۱: هر کسی در جهان غمی دارد 27شمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد 28شمارهٔ ۱۳۳: گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید 29شمارهٔ ۱۳۴: تا چند از این خاک بمیرید و بزائید 30شمارهٔ ۱۳۵: شیخنا خیزو برون آی ز خود گامی چند 31شمارهٔ ۱۳۶: ساقی سخن ز مشعله طور می کند 32شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 33شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 34شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 35شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 36شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...37شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...38شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 39شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 40شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...41شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...42شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 43شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 44شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 45شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 46شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 47شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 48شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 49شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 50شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 51شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 52شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...53شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 54شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...55شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 56شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 57شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 58شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...59شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 60شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 61شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 62شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 63شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 64شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 65شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 66شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 67شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 68شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 69شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 70شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 71شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 72شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 73شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 74شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...75شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 76شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 77شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 78شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...79شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 80شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 81شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 82شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 83شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...84شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 85شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...86شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 87شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 88شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 89شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 90شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 91شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...92شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 93شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 94شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...95شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...96شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...97شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 98شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 99شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 100شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...101شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 102شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...103شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 104شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 105شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 106شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 107شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 108شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 109شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 110شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...111شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 112شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 113شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...114شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...115شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 116شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 117شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 118شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 119شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 120شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 121شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 122شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 123شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...124شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 125شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 126شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 127شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 128شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 129شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 130شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 131شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 132شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...133شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 134شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 135شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 136شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 137شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 138شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...139شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...140شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 141شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...142شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 143شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...144شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 145شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...146شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 147شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 148شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 149شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 150شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 151شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 152شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 153شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 154شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 155شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 156شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...157شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 158شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 159شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 160شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 161شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 162شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...163شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 164شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 165شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 166شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 167شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 168شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 169شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 170شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 171شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...172شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 173شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 174شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 175شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 176شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 177شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...178شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 179شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 180شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 181شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 182شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 183شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 184شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 185شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...186شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 187شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 188شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 189شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 190شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 191شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 192شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 193شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...194شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 195شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 196شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 197شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 198شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 199شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 200شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 201شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 202شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 203شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 204شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 205شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 206شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...207شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 208شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...209شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 210شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 211شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 212شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 213شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 214شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 215شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 216شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 217شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 218شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 219شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 220شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 221شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...222شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 223شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 224شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 225شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 226شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...227شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 228شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 229شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...230شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 231شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 232شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 233شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 234شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 235شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 236شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 237شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 238شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 239شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 240شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...241شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 242شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 243شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 244شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 245شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 246شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 247شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 248شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 249شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 250شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 251شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 252شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ