به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۹۵: آن جامه بر آن بدن چه زیباست

600عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

آن جامه بر آن بدن چه زیباست
وان پیرهنش بتن چه رعناست
سنگین دلش از بدن هویدا
سیمین بدنش ز جامه پیداست
آن حله آتشین بر آن تن
چونانکه درون شیشه صهبا است
و آن جامه سبز بر تن نغز
چون غنچه که در غلاف خضر است
آن لعل لبت که لاله رنگ است
چون خون دل حبیب حمر است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۹۴: شد وقت سحر چشم تو تا چند بخواب است 2شمارهٔ ۹۵: آن جامه بر آن بدن چه زیباست 3شمارهٔ ۹۶: عشق است که اندر دو جهان راه نجات ا ...4شمارهٔ ۹۷: کس نیست که از لعل تو دشنام شنیده ا ...5شمارهٔ ۹۸: از زلف سیاهت که همه چین و شکنج است 6شمارهٔ ۹۹: نوبت عشرت است و وقت صبوح 7شمارهٔ ۱۰۰: تو را مسجد مرا میخانه ای شیخ 8شمارهٔ ۱۰۱: قدم بگذار و از ما بگذر ای شیخ 9شمارهٔ ۱۰۲: روز بحث از رساله دارد شیخ 10شمارهٔ ۱۰۳: بکوی میفروشم بار دادند 11شمارهٔ ۱۰۴: شیخ است و حلقه بر در خمار میزند 12شمارهٔ ۱۰۵: بخت اگر یاری کند دلدار دلداری کند 13شمارهٔ ۱۰۶: دو چشم مست تو کز خواب ناز برخیزد 14شمارهٔ ۱۰۷: دیشب مغی از خانه خمار برآمد 15شمارهٔ ۱۰۸: نام مه گل را مه خرداد نهادند 16شمارهٔ ۱۰۹: زاهدی از صومعه بیزار شد 17شمارهٔ ۱۱۰: افسانه بد مستی ما دوش سمر شد 18شمارهٔ ۱۱۱: تا می بکیش زاهد و مفتی حرام شد 19شمارهٔ ۱۱۲: شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده ...20شمارهٔ ۱۱۳: موج زد اشکی و ما را آب برد 21شمارهٔ ۱۱۴: دم زد لبی از شکوه، نیش نام نهادند 22شمارهٔ ۱۱۵: در ازل باده کشان چون گل پیمانه زد ...23شمارهٔ ۱۱۶: شیخنا افتان و خیزان بر در میخانه ...24شمارهٔ ۱۱۷: گفتم از لعل لبت یک بوسه، گفت آری ...25شمارهٔ ۱۱۸: ز گیسویت سخن با شانه گفتند 26شمارهٔ ۱۱۹: ترک من سبزه گرد لب دارد 27شمارهٔ ۱۲۰: کاوس کیانی که کیش نام نهادند 28شمارهٔ ۱۲۱: کارم از عشق بسی مشکل و دشوار بود 29شمارهٔ ۱۲۲: رفته سه سال تا مه خرداد 30شمارهٔ ۱۲۳: شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دان ...31شمارهٔ ۱۲۴: پسته گر چون لعل جانبخش تو خندانی ...32شمارهٔ ۱۲۵: گفتمش هندوی زلفت، گفت طراری کند 33شمارهٔ ۱۲۶: من در این صحرا نهادم پا که نخجیرم ...34شمارهٔ ۱۲۷: چه بازی دوش در میخانه کردند 35شمارهٔ ۱۲۸: دمبدم عمر میرود بر باد 36شمارهٔ ۱۲۹: دست ساقی دوش در محفل درخت طور بود 37شمارهٔ ۱۳۰: یاد آنروزیکه کس را ره در این محضر ...38شمارهٔ ۱۳۱: هر کسی در جهان غمی دارد 39شمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد 40شمارهٔ ۱۳۳: گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید 41شمارهٔ ۱۳۴: تا چند از این خاک بمیرید و بزائید 42شمارهٔ ۱۳۵: شیخنا خیزو برون آی ز خود گامی چند 43شمارهٔ ۱۳۶: ساقی سخن ز مشعله طور می کند 44شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 45شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 46شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 47شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 48شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...49شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...50شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 51شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 52شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...53شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...54شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 55شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 56شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 57شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 58شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 59شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 60شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 61شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 62شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 63شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 64شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...65شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 66شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...67شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 68شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 69شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 70شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...71شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 72شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 73شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 74شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 75شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 76شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 77شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 78شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 79شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 80شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 81شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 82شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 83شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 84شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 85شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 86شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...87شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 88شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 89شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 90شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...91شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 92شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 93شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 94شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 95شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...96شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 97شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...98شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 99شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 100شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 101شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 102شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 103شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...104شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 105شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 106شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...107شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...108شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...109شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 110شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 111شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 112شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...113شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 114شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...115شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 116شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 117شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 118شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 119شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 120شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 121شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 122شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...123شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 124شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 125شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...126شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...127شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 128شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 129شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 130شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 131شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 132شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 133شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 134شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 135شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...136شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 137شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 138شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 139شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 140شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 141شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 142شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 143شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 144شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...145شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 146شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 147شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 148شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 149شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 150شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...151شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...152شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 153شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...154شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 155شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...156شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 157شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...158شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 159شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 160شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 161شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 162شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 163شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 164شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 165شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 166شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 167شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 168شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...169شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 170شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 171شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 172شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 173شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 174شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...175شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 176شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 177شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 178شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 179شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 180شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 181شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 182شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 183شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...184شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 185شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 186شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 187شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 188شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 189شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...190شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 191شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 192شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 193شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 194شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 195شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 196شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 197شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...198شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 199شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 200شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 201شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 202شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 203شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 204شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 205شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...206شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 207شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 208شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 209شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 210شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 211شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 212شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 213شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 214شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 215شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 216شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 217شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 218شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...219شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 220شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...221شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 222شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 223شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 224شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 225شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 226شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 227شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 228شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 229شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 230شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 231شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 232شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 233شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...234شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 235شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 236شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 237شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 238شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...239شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 240شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 241شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...242شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 243شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 244شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 245شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 246شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 247شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 248شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 249شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 250شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 251شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 252شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...253شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 254شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 255شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 256شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 257شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 258شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 259شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 260شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 261شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 262شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 263شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 264شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ