به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۲۷: آنکو سرشت مهر تو اندر سرشت ما

640عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

آنکو سرشت مهر تو اندر سرشت ما
هجر تو را نوشت چرا سرنوشت ما
گشتیم خاک ما، که مگر دست روزگار
روزی زند ببام و در دوست خشت ما
ما را بجرم عشق بدوزخ اگر برند
باشد خیال دوست بدوزخ بهشت ما
از ما مپرس حرف و خیالات کفر و دین
ابروی اوست کعبه و کویش کنشت ما

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۶: چون ترک جنک جوی من از در در آیدا 2شمارهٔ ۲۷: آنکو سرشت مهر تو اندر سرشت ما 3شمارهٔ ۲۸: پر کن از خم می کدوی مرا 4شمارهٔ ۲۹: من خرابم شش جهت آباد باشد یا خراب 5شمارهٔ ۳۰: ایدو زلفت سپاه بی ترتیب 6شمارهٔ ۳۱: چشم تو امشب شده مست از شراب 7شمارهٔ ۳۲: برخیز و در قدح فکن آن جوهر مذاب 8شمارهٔ ۳۳: ایکه گوئی شاه خوبانرا وفائی نیست، ...9شمارهٔ ۳۴: در کوی عشقبازی ننگ است و نام نیست 10شمارهٔ ۳۵: بندگی درکوی عشق از پادشائی خوشتر ا ...11شمارهٔ ۳۶: نیمه رفت از شب اکنون هیچکس بیدار ن ...12شمارهٔ ۳۷: خوبی بخوش اندامی و سیمین ذقنی نیست 13شمارهٔ ۳۸: بزم عشرت بژاژخائی نیست 14شمارهٔ ۳۹: زردی برگ خزان عکس رخ زرد من است 15شمارهٔ ۴۰: بندگی بر در مردان خدا دین من است 16شمارهٔ ۴۱: این کیست چنین ستاده سرمست 17شمارهٔ ۴۲: در سلسله عشق که بگسیختنی نیست 18شمارهٔ ۴۳: بیا زاهد مزن دم زین خرافات 19شمارهٔ ۴۴: صوفی امروز مگرمست زجامی دگر است 20شمارهٔ ۴۵: ملک تسلیم و رضا دولت درویشان است 21شمارهٔ ۴۶: در ره عشق نامرادی نیست 22شمارهٔ ۴۷: چهر حق را جلوه اندر کعبه و میخانه ...23شمارهٔ ۴۸: ما را بشیخ شهر سوال و جواب نیست 24شمارهٔ ۴۹: در مدرسه علم و عمل آموختنی نیست 25شمارهٔ ۵۰: دوش با یک جام می ساقی خرابم کرده ا ...26شمارهٔ ۵۱: هر چه پوئی جز ره حق باطل است 27شمارهٔ ۵۲: قسم تو اگر بیش بود کم شدنی نیست 28شمارهٔ ۵۳: بشکست اگر جام سر سنگ سلامت 29شمارهٔ ۵۴: این کیست که او پرده ز رخسار کشیده ...30شمارهٔ ۵۵: ذوق عارف دگر و مشرب عامی دگراست 31شمارهٔ ۵۶: بر لبم گوش نه که بانگ نی است 32شمارهٔ ۵۷: تسبیح تو ایشیخ که صد دانه تمام است 33شمارهٔ ۵۸: از داغ غمت هر که دلش سوختنی نیست 34شمارهٔ ۵۹: اگنون که گذشته ز شب تیره دو پاس اس ...35شمارهٔ ۶۰: تو را آئینه محتاج حلب نیست 36شمارهٔ ۶۱: شیخ و زاهد دوش اگر منع از شرابم کر ...37شمارهٔ ۶۲: مطرب امروز مگر نغمه سرائی دگر است 38شمارهٔ ۶۳: ای مغبچه کو ره خرابات 39شمارهٔ ۶۴: از هیچ دری حاجت درویش روا نیست 40شمارهٔ ۶۵: خانه گه تاریک و گاهی روشن است 41شمارهٔ ۶۶: هر سر که بسودای طلب باختنی نیست 42شمارهٔ ۶۷: امروز جمال تو طرح دگر افتاده است 43شمارهٔ ۶۸: یک امشبی که توئی در برابرم سرمست 44شمارهٔ ۶۹: سلیمان را جز این تن اهرمن نیست 45شمارهٔ ۷۰: این خرمن هستی که بجز سوختنی نیست 46شمارهٔ ۷۱: فلک از سینه ما دود آهی است 47شمارهٔ ۷۲: کار ما باز مشکل افتاده است 48شمارهٔ ۷۳: این نفس بداندیش بفرمان شدنی نیست 49شمارهٔ ۷۴: از شیخ بپرسید گر از اهل کتاب است 50شمارهٔ ۷۵: با دوستان ثشسته چه جای ملامت است 51شمارهٔ ۷۶: در میان عاشق و معشوق رازی دیگر است 52شمارهٔ ۷۷: شکسته زلف یکی ترک مست یار منست 53شمارهٔ ۷۸: در حجاب خرقه و دستار، مستی خوشتر ا ...54شمارهٔ ۷۹: در محفل اغیار همه غنج و دلال است 55شمارهٔ ۸۰: این خانه که پیوسته در او جوش و خرو ...56شمارهٔ ۸۱: دلم در سینه چون ساغر بجوش است 57شمارهٔ ۸۲: ما روی بمیخانه و زاهد بحجاز است 58شمارهٔ ۸۳: آب بودم صحبت آذر گلابم کرده است 59شمارهٔ ۸۴: شه وجود عجب قاصدی فرستاده است 60شمارهٔ ۸۵: دستار تو ای شیخ که صد حلقه فزون اس ...61شمارهٔ ۸۶: بکیش زاهدان گرمی حرام است 62شمارهٔ ۸۷: زمامم در کف پیری فقیر است 63شمارهٔ ۸۸: من که بی پیمانه مستم حاجت پیمانه ن ...64شمارهٔ ۸۹: چون باده بجام است همه کار بکام است 65شمارهٔ ۹۰: گر خدای سپهر یار من است 66شمارهٔ ۹۱: دل عاشق که نازکتر زجام است 67شمارهٔ ۹۲: دوستان نوبت سپیده دم است 68شمارهٔ ۹۳: ایخواجه شنیدم که لبت کان نبات است 69شمارهٔ ۹۴: شد وقت سحر چشم تو تا چند بخواب است 70شمارهٔ ۹۵: آن جامه بر آن بدن چه زیباست 71شمارهٔ ۹۶: عشق است که اندر دو جهان راه نجات ا ...72شمارهٔ ۹۷: کس نیست که از لعل تو دشنام شنیده ا ...73شمارهٔ ۹۸: از زلف سیاهت که همه چین و شکنج است 74شمارهٔ ۹۹: نوبت عشرت است و وقت صبوح 75شمارهٔ ۱۰۰: تو را مسجد مرا میخانه ای شیخ 76شمارهٔ ۱۰۱: قدم بگذار و از ما بگذر ای شیخ 77شمارهٔ ۱۰۲: روز بحث از رساله دارد شیخ 78شمارهٔ ۱۰۳: بکوی میفروشم بار دادند 79شمارهٔ ۱۰۴: شیخ است و حلقه بر در خمار میزند 80شمارهٔ ۱۰۵: بخت اگر یاری کند دلدار دلداری کند 81شمارهٔ ۱۰۶: دو چشم مست تو کز خواب ناز برخیزد 82شمارهٔ ۱۰۷: دیشب مغی از خانه خمار برآمد 83شمارهٔ ۱۰۸: نام مه گل را مه خرداد نهادند 84شمارهٔ ۱۰۹: زاهدی از صومعه بیزار شد 85شمارهٔ ۱۱۰: افسانه بد مستی ما دوش سمر شد 86شمارهٔ ۱۱۱: تا می بکیش زاهد و مفتی حرام شد 87شمارهٔ ۱۱۲: شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده ...88شمارهٔ ۱۱۳: موج زد اشکی و ما را آب برد 89شمارهٔ ۱۱۴: دم زد لبی از شکوه، نیش نام نهادند 90شمارهٔ ۱۱۵: در ازل باده کشان چون گل پیمانه زد ...91شمارهٔ ۱۱۶: شیخنا افتان و خیزان بر در میخانه ...92شمارهٔ ۱۱۷: گفتم از لعل لبت یک بوسه، گفت آری ...93شمارهٔ ۱۱۸: ز گیسویت سخن با شانه گفتند 94شمارهٔ ۱۱۹: ترک من سبزه گرد لب دارد 95شمارهٔ ۱۲۰: کاوس کیانی که کیش نام نهادند 96شمارهٔ ۱۲۱: کارم از عشق بسی مشکل و دشوار بود 97شمارهٔ ۱۲۲: رفته سه سال تا مه خرداد 98شمارهٔ ۱۲۳: شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دان ...99شمارهٔ ۱۲۴: پسته گر چون لعل جانبخش تو خندانی ...100شمارهٔ ۱۲۵: گفتمش هندوی زلفت، گفت طراری کند 101شمارهٔ ۱۲۶: من در این صحرا نهادم پا که نخجیرم ...102شمارهٔ ۱۲۷: چه بازی دوش در میخانه کردند 103شمارهٔ ۱۲۸: دمبدم عمر میرود بر باد 104شمارهٔ ۱۲۹: دست ساقی دوش در محفل درخت طور بود 105شمارهٔ ۱۳۰: یاد آنروزیکه کس را ره در این محضر ...106شمارهٔ ۱۳۱: هر کسی در جهان غمی دارد 107شمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد 108شمارهٔ ۱۳۳: گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید 109شمارهٔ ۱۳۴: تا چند از این خاک بمیرید و بزائید 110شمارهٔ ۱۳۵: شیخنا خیزو برون آی ز خود گامی چند 111شمارهٔ ۱۳۶: ساقی سخن ز مشعله طور می کند 112شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 113شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 114شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 115شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 116شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...117شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...118شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 119شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 120شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...121شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...122شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 123شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 124شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 125شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 126شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 127شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 128شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 129شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 130شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 131شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 132شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...133شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 134شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...135شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 136شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 137شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 138شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...139شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 140شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 141شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 142شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 143شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 144شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 145شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 146شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 147شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 148شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 149شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 150شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 151شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 152شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 153شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 154شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...155شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 156شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 157شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 158شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...159شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 160شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 161شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 162شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 163شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...164شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 165شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...166شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 167شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 168شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 169شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 170شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 171شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...172شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 173شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 174شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...175شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...176شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...177شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 178شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 179شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 180شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...181شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 182شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...183شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 184شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 185شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 186شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 187شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 188شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 189شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 190شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...191شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 192شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 193شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...194شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...195شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 196شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 197شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 198شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 199شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 200شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 201شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 202شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 203شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...204شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 205شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 206شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 207شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 208شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 209شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 210شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 211شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 212شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...213شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 214شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 215شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 216شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 217شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 218شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...219شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...220شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 221شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...222شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 223شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...224شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 225شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...226شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 227شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 228شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 229شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 230شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 231شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 232شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 233شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 234شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 235شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 236شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...237شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 238شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 239شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 240شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 241شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 242شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...243شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 244شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 245شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 246شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 247شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 248شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 249شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 250شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 251شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...252شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 253شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 254شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 255شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 256شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 257شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...258شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 259شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 260شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 261شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 262شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 263شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 264شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 265شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...266شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 267شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 268شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 269شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 270شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 271شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 272شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 273شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...274شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 275شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 276شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 277شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 278شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 279شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 280شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 281شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 282شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 283شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 284شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 285شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 286شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...287شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 288شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...289شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 290شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 291شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 292شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 293شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 294شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 295شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 296شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 297شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 298شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 299شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 300شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 301شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...302شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 303شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 304شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 305شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 306شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...307شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 308شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 309شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...310شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 311شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 312شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 313شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 314شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 315شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 316شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 317شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 318شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 319شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 320شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...321شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 322شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 323شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 324شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 325شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 326شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 327شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 328شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 329شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 330شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 331شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 332شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ