به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۴۷: چهر حق را جلوه اندر کعبه و میخانه نیست

630عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

چهر حق را جلوه اندر کعبه و میخانه نیست
گر بود جز در دلی آشفته و دیوانه نیست
ورد صبح و شام زاهد را اثر نبود اگر
هست تاثیری بجز در ناله مستانه نیست
بر در شاهان چه پوئی؟ از گدایان جو مراد
گنج از آبادی چه جوئی؟ جز که در ویرانه نیست
قاف عنقا را همه افسانه و هم و خیال
چند گوئی؟ گفته دانشوران افسانه نیست
یاوه پوئی تابکی از بهر راحت در جهان
راحتی گر هست جز در ساحت میخانه نیست
درد اگر داری برو گام از پی مردان بزن
توشه این ره بجز یک همت مردانه نیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۶: در ره عشق نامرادی نیست 2شمارهٔ ۴۷: چهر حق را جلوه اندر کعبه و میخانه ...3شمارهٔ ۴۸: ما را بشیخ شهر سوال و جواب نیست 4شمارهٔ ۴۹: در مدرسه علم و عمل آموختنی نیست 5شمارهٔ ۵۰: دوش با یک جام می ساقی خرابم کرده ا ...6شمارهٔ ۵۱: هر چه پوئی جز ره حق باطل است 7شمارهٔ ۵۲: قسم تو اگر بیش بود کم شدنی نیست 8شمارهٔ ۵۳: بشکست اگر جام سر سنگ سلامت 9شمارهٔ ۵۴: این کیست که او پرده ز رخسار کشیده ...10شمارهٔ ۵۵: ذوق عارف دگر و مشرب عامی دگراست 11شمارهٔ ۵۶: بر لبم گوش نه که بانگ نی است 12شمارهٔ ۵۷: تسبیح تو ایشیخ که صد دانه تمام است 13شمارهٔ ۵۸: از داغ غمت هر که دلش سوختنی نیست 14شمارهٔ ۵۹: اگنون که گذشته ز شب تیره دو پاس اس ...15شمارهٔ ۶۰: تو را آئینه محتاج حلب نیست 16شمارهٔ ۶۱: شیخ و زاهد دوش اگر منع از شرابم کر ...17شمارهٔ ۶۲: مطرب امروز مگر نغمه سرائی دگر است 18شمارهٔ ۶۳: ای مغبچه کو ره خرابات 19شمارهٔ ۶۴: از هیچ دری حاجت درویش روا نیست 20شمارهٔ ۶۵: خانه گه تاریک و گاهی روشن است 21شمارهٔ ۶۶: هر سر که بسودای طلب باختنی نیست 22شمارهٔ ۶۷: امروز جمال تو طرح دگر افتاده است 23شمارهٔ ۶۸: یک امشبی که توئی در برابرم سرمست 24شمارهٔ ۶۹: سلیمان را جز این تن اهرمن نیست 25شمارهٔ ۷۰: این خرمن هستی که بجز سوختنی نیست 26شمارهٔ ۷۱: فلک از سینه ما دود آهی است 27شمارهٔ ۷۲: کار ما باز مشکل افتاده است 28شمارهٔ ۷۳: این نفس بداندیش بفرمان شدنی نیست 29شمارهٔ ۷۴: از شیخ بپرسید گر از اهل کتاب است 30شمارهٔ ۷۵: با دوستان ثشسته چه جای ملامت است 31شمارهٔ ۷۶: در میان عاشق و معشوق رازی دیگر است 32شمارهٔ ۷۷: شکسته زلف یکی ترک مست یار منست 33شمارهٔ ۷۸: در حجاب خرقه و دستار، مستی خوشتر ا ...34شمارهٔ ۷۹: در محفل اغیار همه غنج و دلال است 35شمارهٔ ۸۰: این خانه که پیوسته در او جوش و خرو ...36شمارهٔ ۸۱: دلم در سینه چون ساغر بجوش است 37شمارهٔ ۸۲: ما روی بمیخانه و زاهد بحجاز است 38شمارهٔ ۸۳: آب بودم صحبت آذر گلابم کرده است 39شمارهٔ ۸۴: شه وجود عجب قاصدی فرستاده است 40شمارهٔ ۸۵: دستار تو ای شیخ که صد حلقه فزون اس ...41شمارهٔ ۸۶: بکیش زاهدان گرمی حرام است 42شمارهٔ ۸۷: زمامم در کف پیری فقیر است 43شمارهٔ ۸۸: من که بی پیمانه مستم حاجت پیمانه ن ...44شمارهٔ ۸۹: چون باده بجام است همه کار بکام است 45شمارهٔ ۹۰: گر خدای سپهر یار من است 46شمارهٔ ۹۱: دل عاشق که نازکتر زجام است 47شمارهٔ ۹۲: دوستان نوبت سپیده دم است 48شمارهٔ ۹۳: ایخواجه شنیدم که لبت کان نبات است 49شمارهٔ ۹۴: شد وقت سحر چشم تو تا چند بخواب است 50شمارهٔ ۹۵: آن جامه بر آن بدن چه زیباست 51شمارهٔ ۹۶: عشق است که اندر دو جهان راه نجات ا ...52شمارهٔ ۹۷: کس نیست که از لعل تو دشنام شنیده ا ...53شمارهٔ ۹۸: از زلف سیاهت که همه چین و شکنج است 54شمارهٔ ۹۹: نوبت عشرت است و وقت صبوح 55شمارهٔ ۱۰۰: تو را مسجد مرا میخانه ای شیخ 56شمارهٔ ۱۰۱: قدم بگذار و از ما بگذر ای شیخ 57شمارهٔ ۱۰۲: روز بحث از رساله دارد شیخ 58شمارهٔ ۱۰۳: بکوی میفروشم بار دادند 59شمارهٔ ۱۰۴: شیخ است و حلقه بر در خمار میزند 60شمارهٔ ۱۰۵: بخت اگر یاری کند دلدار دلداری کند 61شمارهٔ ۱۰۶: دو چشم مست تو کز خواب ناز برخیزد 62شمارهٔ ۱۰۷: دیشب مغی از خانه خمار برآمد 63شمارهٔ ۱۰۸: نام مه گل را مه خرداد نهادند 64شمارهٔ ۱۰۹: زاهدی از صومعه بیزار شد 65شمارهٔ ۱۱۰: افسانه بد مستی ما دوش سمر شد 66شمارهٔ ۱۱۱: تا می بکیش زاهد و مفتی حرام شد 67شمارهٔ ۱۱۲: شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده ...68شمارهٔ ۱۱۳: موج زد اشکی و ما را آب برد 69شمارهٔ ۱۱۴: دم زد لبی از شکوه، نیش نام نهادند 70شمارهٔ ۱۱۵: در ازل باده کشان چون گل پیمانه زد ...71شمارهٔ ۱۱۶: شیخنا افتان و خیزان بر در میخانه ...72شمارهٔ ۱۱۷: گفتم از لعل لبت یک بوسه، گفت آری ...73شمارهٔ ۱۱۸: ز گیسویت سخن با شانه گفتند 74شمارهٔ ۱۱۹: ترک من سبزه گرد لب دارد 75شمارهٔ ۱۲۰: کاوس کیانی که کیش نام نهادند 76شمارهٔ ۱۲۱: کارم از عشق بسی مشکل و دشوار بود 77شمارهٔ ۱۲۲: رفته سه سال تا مه خرداد 78شمارهٔ ۱۲۳: شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دان ...79شمارهٔ ۱۲۴: پسته گر چون لعل جانبخش تو خندانی ...80شمارهٔ ۱۲۵: گفتمش هندوی زلفت، گفت طراری کند 81شمارهٔ ۱۲۶: من در این صحرا نهادم پا که نخجیرم ...82شمارهٔ ۱۲۷: چه بازی دوش در میخانه کردند 83شمارهٔ ۱۲۸: دمبدم عمر میرود بر باد 84شمارهٔ ۱۲۹: دست ساقی دوش در محفل درخت طور بود 85شمارهٔ ۱۳۰: یاد آنروزیکه کس را ره در این محضر ...86شمارهٔ ۱۳۱: هر کسی در جهان غمی دارد 87شمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد 88شمارهٔ ۱۳۳: گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید 89شمارهٔ ۱۳۴: تا چند از این خاک بمیرید و بزائید 90شمارهٔ ۱۳۵: شیخنا خیزو برون آی ز خود گامی چند 91شمارهٔ ۱۳۶: ساقی سخن ز مشعله طور می کند 92شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 93شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 94شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 95شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 96شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...97شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...98شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 99شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 100شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...101شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...102شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 103شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 104شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 105شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 106شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 107شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 108شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 109شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 110شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 111شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 112شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...113شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 114شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...115شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 116شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 117شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 118شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...119شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 120شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 121شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 122شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 123شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 124شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 125شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 126شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 127شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 128شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 129شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 130شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 131شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 132شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 133شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 134شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...135شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 136شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 137شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 138شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...139شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 140شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 141شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 142شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 143شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...144شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 145شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...146شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 147شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 148شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 149شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 150شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 151شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...152شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 153شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 154شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...155شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...156شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...157شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 158شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 159شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 160شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...161شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 162شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...163شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 164شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 165شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 166شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 167شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 168شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 169شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 170شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...171شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 172شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 173شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...174شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...175شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 176شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 177شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 178شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 179شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 180شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 181شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 182شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 183شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...184شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 185شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 186شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 187شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 188شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 189شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 190شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 191شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 192شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...193شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 194شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 195شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 196شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 197شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 198شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...199شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...200شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 201شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...202شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 203شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...204شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 205شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...206شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 207شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 208شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 209شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 210شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 211شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 212شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 213شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 214شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 215شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 216شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...217شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 218شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 219شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 220شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 221شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 222شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...223شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 224شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 225شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 226شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 227شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 228شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 229شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 230شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 231شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...232شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 233شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 234شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 235شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 236شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 237شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...238شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 239شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 240شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 241شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 242شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 243شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 244شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 245شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...246شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 247شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 248شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 249شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 250شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 251شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 252شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 253شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...254شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 255شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 256شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 257شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 258شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 259شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 260شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 261شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 262شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 263شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 264شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 265شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 266شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...267شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 268شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...269شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 270شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 271شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 272شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 273شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 274شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 275شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 276شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 277شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 278شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 279شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 280شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 281شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...282شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 283شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 284شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 285شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 286شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...287شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 288شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 289شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...290شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 291شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 292شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 293شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 294شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 295شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 296شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 297شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 298شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 299شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 300شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...301شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 302شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 303شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 304شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 305شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 306شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 307شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 308شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 309شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 310شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 311شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 312شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ