به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۹۰: گر خدای سپهر یار من است

560عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گر خدای سپهر یار من است
سیر گردون به اختیار من است
یاری از بندگان نمی‌خواهم
گر خداوندگار یار من است
آسمان و زمین و جن و ملک
همه مخلوق کردگار من است
گر سگ بارگاه حق باشم
شرزه شیر فلک، شکار من است
از سگم نیز کم بقیمت خوان
گر سگ نفس دون، سوار من است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۸۹: چون باده بجام است همه کار بکام است 2شمارهٔ ۹۰: گر خدای سپهر یار من است 3شمارهٔ ۹۱: دل عاشق که نازکتر زجام است 4شمارهٔ ۹۲: دوستان نوبت سپیده دم است 5شمارهٔ ۹۳: ایخواجه شنیدم که لبت کان نبات است 6شمارهٔ ۹۴: شد وقت سحر چشم تو تا چند بخواب است 7شمارهٔ ۹۵: آن جامه بر آن بدن چه زیباست 8شمارهٔ ۹۶: عشق است که اندر دو جهان راه نجات ا ...9شمارهٔ ۹۷: کس نیست که از لعل تو دشنام شنیده ا ...10شمارهٔ ۹۸: از زلف سیاهت که همه چین و شکنج است 11شمارهٔ ۹۹: نوبت عشرت است و وقت صبوح 12شمارهٔ ۱۰۰: تو را مسجد مرا میخانه ای شیخ 13شمارهٔ ۱۰۱: قدم بگذار و از ما بگذر ای شیخ 14شمارهٔ ۱۰۲: روز بحث از رساله دارد شیخ 15شمارهٔ ۱۰۳: بکوی میفروشم بار دادند 16شمارهٔ ۱۰۴: شیخ است و حلقه بر در خمار میزند 17شمارهٔ ۱۰۵: بخت اگر یاری کند دلدار دلداری کند 18شمارهٔ ۱۰۶: دو چشم مست تو کز خواب ناز برخیزد 19شمارهٔ ۱۰۷: دیشب مغی از خانه خمار برآمد 20شمارهٔ ۱۰۸: نام مه گل را مه خرداد نهادند 21شمارهٔ ۱۰۹: زاهدی از صومعه بیزار شد 22شمارهٔ ۱۱۰: افسانه بد مستی ما دوش سمر شد 23شمارهٔ ۱۱۱: تا می بکیش زاهد و مفتی حرام شد 24شمارهٔ ۱۱۲: شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده ...25شمارهٔ ۱۱۳: موج زد اشکی و ما را آب برد 26شمارهٔ ۱۱۴: دم زد لبی از شکوه، نیش نام نهادند 27شمارهٔ ۱۱۵: در ازل باده کشان چون گل پیمانه زد ...28شمارهٔ ۱۱۶: شیخنا افتان و خیزان بر در میخانه ...29شمارهٔ ۱۱۷: گفتم از لعل لبت یک بوسه، گفت آری ...30شمارهٔ ۱۱۸: ز گیسویت سخن با شانه گفتند 31شمارهٔ ۱۱۹: ترک من سبزه گرد لب دارد 32شمارهٔ ۱۲۰: کاوس کیانی که کیش نام نهادند 33شمارهٔ ۱۲۱: کارم از عشق بسی مشکل و دشوار بود 34شمارهٔ ۱۲۲: رفته سه سال تا مه خرداد 35شمارهٔ ۱۲۳: شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دان ...36شمارهٔ ۱۲۴: پسته گر چون لعل جانبخش تو خندانی ...37شمارهٔ ۱۲۵: گفتمش هندوی زلفت، گفت طراری کند 38شمارهٔ ۱۲۶: من در این صحرا نهادم پا که نخجیرم ...39شمارهٔ ۱۲۷: چه بازی دوش در میخانه کردند 40شمارهٔ ۱۲۸: دمبدم عمر میرود بر باد 41شمارهٔ ۱۲۹: دست ساقی دوش در محفل درخت طور بود 42شمارهٔ ۱۳۰: یاد آنروزیکه کس را ره در این محضر ...43شمارهٔ ۱۳۱: هر کسی در جهان غمی دارد 44شمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد 45شمارهٔ ۱۳۳: گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید 46شمارهٔ ۱۳۴: تا چند از این خاک بمیرید و بزائید 47شمارهٔ ۱۳۵: شیخنا خیزو برون آی ز خود گامی چند 48شمارهٔ ۱۳۶: ساقی سخن ز مشعله طور می کند 49شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 50شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 51شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 52شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 53شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...54شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...55شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 56شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 57شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...58شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...59شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 60شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 61شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 62شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 63شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 64شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 65شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 66شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 67شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 68شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 69شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...70شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 71شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...72شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 73شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 74شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 75شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...76شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 77شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 78شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 79شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 80شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 81شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 82شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 83شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 84شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 85شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 86شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 87شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 88شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 89شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 90شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 91شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...92شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 93شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 94شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 95شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...96شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 97شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 98شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 99شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 100شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...101شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 102شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...103شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 104شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 105شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 106شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 107شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 108شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...109شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 110شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 111شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...112شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...113شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...114شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 115شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 116شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 117شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...118شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 119شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...120شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 121شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 122شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 123شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 124شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 125شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 126شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 127شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...128شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 129شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 130شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...131شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...132شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 133شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 134شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 135شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 136شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 137شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 138شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 139شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 140شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...141شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 142شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 143شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 144شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 145شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 146شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 147شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 148شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 149شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...150شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 151شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 152شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 153شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 154شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 155شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...156شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...157شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 158شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...159شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 160شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...161شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 162شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...163شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 164شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 165شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 166شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 167شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 168شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 169شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 170شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 171شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 172شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 173شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...174شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 175شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 176شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 177شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 178شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 179شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...180شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 181شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 182شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 183شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 184شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 185شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 186شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 187شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 188شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...189شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 190شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 191شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 192شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 193شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 194شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...195شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 196شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 197شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 198شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 199شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 200شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 201شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 202شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...203شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 204شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 205شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 206شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 207شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 208شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 209شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 210شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...211شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 212شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 213شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 214شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 215شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 216شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 217شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 218شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 219شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 220شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 221شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 222شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 223شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...224شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 225شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...226شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 227شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 228شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 229شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 230شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 231شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 232شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 233شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 234شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 235شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 236شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 237شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 238شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...239شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 240شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 241شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 242شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 243شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...244شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 245شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 246شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...247شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 248شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 249شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 250شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 251شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 252شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 253شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 254شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 255شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 256شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 257شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...258شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 259شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 260شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 261شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 262شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 263شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 264شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 265شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 266شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 267شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 268شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 269شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ