به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۸۶: بکیش زاهدان گرمی حرام است

610عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بکیش زاهدان گرمی حرام است
مرا دیر مغان بیت الحرام است
ترا در خانقه باب المراد است
مرا در میکده دارالسلام است
حدیثی شیخ اگر از موهبت راند
پسندیده است اما ناتمام است
نهان راهی است از حق تا دل خلق
بپرس از شیخ شهر آن ره کدام است
اسیر رشته تسبیح و زنار
مشو ایدل که در ره، هر دو دام است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۸۵: دستار تو ای شیخ که صد حلقه فزون اس ...2شمارهٔ ۸۶: بکیش زاهدان گرمی حرام است 3شمارهٔ ۸۷: زمامم در کف پیری فقیر است 4شمارهٔ ۸۸: من که بی پیمانه مستم حاجت پیمانه ن ...5شمارهٔ ۸۹: چون باده بجام است همه کار بکام است 6شمارهٔ ۹۰: گر خدای سپهر یار من است 7شمارهٔ ۹۱: دل عاشق که نازکتر زجام است 8شمارهٔ ۹۲: دوستان نوبت سپیده دم است 9شمارهٔ ۹۳: ایخواجه شنیدم که لبت کان نبات است 10شمارهٔ ۹۴: شد وقت سحر چشم تو تا چند بخواب است 11شمارهٔ ۹۵: آن جامه بر آن بدن چه زیباست 12شمارهٔ ۹۶: عشق است که اندر دو جهان راه نجات ا ...13شمارهٔ ۹۷: کس نیست که از لعل تو دشنام شنیده ا ...14شمارهٔ ۹۸: از زلف سیاهت که همه چین و شکنج است 15شمارهٔ ۹۹: نوبت عشرت است و وقت صبوح 16شمارهٔ ۱۰۰: تو را مسجد مرا میخانه ای شیخ 17شمارهٔ ۱۰۱: قدم بگذار و از ما بگذر ای شیخ 18شمارهٔ ۱۰۲: روز بحث از رساله دارد شیخ 19شمارهٔ ۱۰۳: بکوی میفروشم بار دادند 20شمارهٔ ۱۰۴: شیخ است و حلقه بر در خمار میزند 21شمارهٔ ۱۰۵: بخت اگر یاری کند دلدار دلداری کند 22شمارهٔ ۱۰۶: دو چشم مست تو کز خواب ناز برخیزد 23شمارهٔ ۱۰۷: دیشب مغی از خانه خمار برآمد 24شمارهٔ ۱۰۸: نام مه گل را مه خرداد نهادند 25شمارهٔ ۱۰۹: زاهدی از صومعه بیزار شد 26شمارهٔ ۱۱۰: افسانه بد مستی ما دوش سمر شد 27شمارهٔ ۱۱۱: تا می بکیش زاهد و مفتی حرام شد 28شمارهٔ ۱۱۲: شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده ...29شمارهٔ ۱۱۳: موج زد اشکی و ما را آب برد 30شمارهٔ ۱۱۴: دم زد لبی از شکوه، نیش نام نهادند 31شمارهٔ ۱۱۵: در ازل باده کشان چون گل پیمانه زد ...32شمارهٔ ۱۱۶: شیخنا افتان و خیزان بر در میخانه ...33شمارهٔ ۱۱۷: گفتم از لعل لبت یک بوسه، گفت آری ...34شمارهٔ ۱۱۸: ز گیسویت سخن با شانه گفتند 35شمارهٔ ۱۱۹: ترک من سبزه گرد لب دارد 36شمارهٔ ۱۲۰: کاوس کیانی که کیش نام نهادند 37شمارهٔ ۱۲۱: کارم از عشق بسی مشکل و دشوار بود 38شمارهٔ ۱۲۲: رفته سه سال تا مه خرداد 39شمارهٔ ۱۲۳: شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دان ...40شمارهٔ ۱۲۴: پسته گر چون لعل جانبخش تو خندانی ...41شمارهٔ ۱۲۵: گفتمش هندوی زلفت، گفت طراری کند 42شمارهٔ ۱۲۶: من در این صحرا نهادم پا که نخجیرم ...43شمارهٔ ۱۲۷: چه بازی دوش در میخانه کردند 44شمارهٔ ۱۲۸: دمبدم عمر میرود بر باد 45شمارهٔ ۱۲۹: دست ساقی دوش در محفل درخت طور بود 46شمارهٔ ۱۳۰: یاد آنروزیکه کس را ره در این محضر ...47شمارهٔ ۱۳۱: هر کسی در جهان غمی دارد 48شمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد 49شمارهٔ ۱۳۳: گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید 50شمارهٔ ۱۳۴: تا چند از این خاک بمیرید و بزائید 51شمارهٔ ۱۳۵: شیخنا خیزو برون آی ز خود گامی چند 52شمارهٔ ۱۳۶: ساقی سخن ز مشعله طور می کند 53شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 54شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 55شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 56شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 57شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...58شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...59شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 60شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 61شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...62شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...63شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 64شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 65شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 66شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 67شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 68شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 69شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 70شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 71شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 72شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 73شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...74شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 75شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...76شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 77شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 78شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 79شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...80شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 81شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 82شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 83شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 84شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 85شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 86شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 87شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 88شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 89شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 90شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 91شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 92شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 93شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 94شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 95شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...96شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 97شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 98شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 99شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...100شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 101شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 102شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 103شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 104شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...105شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 106شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...107شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 108شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 109شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 110شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 111شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 112شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...113شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 114شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 115شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...116شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...117شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...118شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 119شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 120شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 121شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...122شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 123شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...124شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 125شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 126شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 127شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 128شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 129شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 130شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 131شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...132شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 133شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 134شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...135شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...136شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 137شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 138شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 139شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 140شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 141شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 142شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 143شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 144شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...145شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 146شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 147شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 148شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 149شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 150شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 151شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 152شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 153شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...154شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 155شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 156شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 157شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 158شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 159شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...160شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...161شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 162شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...163شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 164شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...165شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 166شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...167شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 168شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 169شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 170شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 171شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 172شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 173شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 174شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 175شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 176شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 177شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...178شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 179شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 180شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 181شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 182شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 183شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...184شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 185شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 186شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 187شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 188شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 189شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 190شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 191شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 192شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...193شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 194شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 195شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 196شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 197شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 198شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...199شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 200شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 201شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 202شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 203شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 204شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 205شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 206شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...207شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 208شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 209شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 210شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 211شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 212شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 213شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 214شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...215شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 216شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 217شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 218شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 219شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 220شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 221شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 222شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 223شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 224شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 225شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 226شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 227شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...228شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 229شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...230شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 231شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 232شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 233شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 234شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 235شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 236شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 237شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 238شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 239شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 240شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 241شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 242شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...243شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 244شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 245شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 246شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 247شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...248شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 249شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 250شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...251شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 252شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 253شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 254شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 255شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 256شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 257شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 258شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 259شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 260شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 261شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...262شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 263شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 264شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 265شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 266شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 267شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 268شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 269شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 270شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 271شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 272شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 273شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ