به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۸۷: زمامم در کف پیری فقیر است

590عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

زمامم در کف پیری فقیر است
که در معنی امیران را امیر است
بصورت ژنده پوشی سخت خلقان
بمعنی صاحب تاج و سریر است
رخش تابنده تر از مهر تابان
دلش روشنتر از بدر منیر است
لب جانبخش او عین حیات است
کف در پاش او ابر مطیر است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۸۶: بکیش زاهدان گرمی حرام است 2شمارهٔ ۸۷: زمامم در کف پیری فقیر است 3شمارهٔ ۸۸: من که بی پیمانه مستم حاجت پیمانه ن ...4شمارهٔ ۸۹: چون باده بجام است همه کار بکام است 5شمارهٔ ۹۰: گر خدای سپهر یار من است 6شمارهٔ ۹۱: دل عاشق که نازکتر زجام است 7شمارهٔ ۹۲: دوستان نوبت سپیده دم است 8شمارهٔ ۹۳: ایخواجه شنیدم که لبت کان نبات است 9شمارهٔ ۹۴: شد وقت سحر چشم تو تا چند بخواب است 10شمارهٔ ۹۵: آن جامه بر آن بدن چه زیباست 11شمارهٔ ۹۶: عشق است که اندر دو جهان راه نجات ا ...12شمارهٔ ۹۷: کس نیست که از لعل تو دشنام شنیده ا ...13شمارهٔ ۹۸: از زلف سیاهت که همه چین و شکنج است 14شمارهٔ ۹۹: نوبت عشرت است و وقت صبوح 15شمارهٔ ۱۰۰: تو را مسجد مرا میخانه ای شیخ 16شمارهٔ ۱۰۱: قدم بگذار و از ما بگذر ای شیخ 17شمارهٔ ۱۰۲: روز بحث از رساله دارد شیخ 18شمارهٔ ۱۰۳: بکوی میفروشم بار دادند 19شمارهٔ ۱۰۴: شیخ است و حلقه بر در خمار میزند 20شمارهٔ ۱۰۵: بخت اگر یاری کند دلدار دلداری کند 21شمارهٔ ۱۰۶: دو چشم مست تو کز خواب ناز برخیزد 22شمارهٔ ۱۰۷: دیشب مغی از خانه خمار برآمد 23شمارهٔ ۱۰۸: نام مه گل را مه خرداد نهادند 24شمارهٔ ۱۰۹: زاهدی از صومعه بیزار شد 25شمارهٔ ۱۱۰: افسانه بد مستی ما دوش سمر شد 26شمارهٔ ۱۱۱: تا می بکیش زاهد و مفتی حرام شد 27شمارهٔ ۱۱۲: شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده ...28شمارهٔ ۱۱۳: موج زد اشکی و ما را آب برد 29شمارهٔ ۱۱۴: دم زد لبی از شکوه، نیش نام نهادند 30شمارهٔ ۱۱۵: در ازل باده کشان چون گل پیمانه زد ...31شمارهٔ ۱۱۶: شیخنا افتان و خیزان بر در میخانه ...32شمارهٔ ۱۱۷: گفتم از لعل لبت یک بوسه، گفت آری ...33شمارهٔ ۱۱۸: ز گیسویت سخن با شانه گفتند 34شمارهٔ ۱۱۹: ترک من سبزه گرد لب دارد 35شمارهٔ ۱۲۰: کاوس کیانی که کیش نام نهادند 36شمارهٔ ۱۲۱: کارم از عشق بسی مشکل و دشوار بود 37شمارهٔ ۱۲۲: رفته سه سال تا مه خرداد 38شمارهٔ ۱۲۳: شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دان ...39شمارهٔ ۱۲۴: پسته گر چون لعل جانبخش تو خندانی ...40شمارهٔ ۱۲۵: گفتمش هندوی زلفت، گفت طراری کند 41شمارهٔ ۱۲۶: من در این صحرا نهادم پا که نخجیرم ...42شمارهٔ ۱۲۷: چه بازی دوش در میخانه کردند 43شمارهٔ ۱۲۸: دمبدم عمر میرود بر باد 44شمارهٔ ۱۲۹: دست ساقی دوش در محفل درخت طور بود 45شمارهٔ ۱۳۰: یاد آنروزیکه کس را ره در این محضر ...46شمارهٔ ۱۳۱: هر کسی در جهان غمی دارد 47شمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد 48شمارهٔ ۱۳۳: گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید 49شمارهٔ ۱۳۴: تا چند از این خاک بمیرید و بزائید 50شمارهٔ ۱۳۵: شیخنا خیزو برون آی ز خود گامی چند 51شمارهٔ ۱۳۶: ساقی سخن ز مشعله طور می کند 52شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 53شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 54شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 55شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 56شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...57شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...58شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 59شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 60شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...61شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...62شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 63شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 64شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 65شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 66شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 67شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 68شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 69شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 70شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 71شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 72شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...73شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 74شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...75شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 76شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 77شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 78شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...79شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 80شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 81شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 82شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 83شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 84شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 85شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 86شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 87شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 88شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 89شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 90شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 91شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 92شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 93شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 94شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...95شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 96شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 97شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 98شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...99شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 100شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 101شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 102شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 103شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...104شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 105شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...106شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 107شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 108شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 109شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 110شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 111شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...112شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 113شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 114شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...115شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...116شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...117شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 118شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 119شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 120شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...121شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 122شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...123شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 124شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 125شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 126شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 127شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 128شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 129شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 130شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...131شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 132شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 133شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...134شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...135شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 136شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 137شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 138شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 139شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 140شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 141شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 142شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 143شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...144شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 145شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 146شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 147شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 148شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 149شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 150شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 151شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 152شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...153شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 154شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 155شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 156شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 157شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 158شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...159شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...160شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 161شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...162شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 163شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...164شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 165شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...166شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 167شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 168شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 169شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 170شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 171شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 172شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 173شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 174شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 175شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 176شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...177شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 178شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 179شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 180شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 181شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 182شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...183شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 184شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 185شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 186شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 187شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 188شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 189شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 190شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 191شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...192شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 193شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 194شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 195شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 196شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 197شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...198شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 199شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 200شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 201شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 202شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 203شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 204شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 205شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...206شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 207شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 208شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 209شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 210شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 211شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 212شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 213شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...214شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 215شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 216شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 217شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 218شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 219شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 220شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 221شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 222شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 223شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 224شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 225شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 226شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...227شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 228شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...229شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 230شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 231شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 232شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 233شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 234شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 235شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 236شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 237شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 238شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 239شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 240شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 241شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...242شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 243شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 244شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 245شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 246شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...247شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 248شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 249شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...250شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 251شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 252شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 253شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 254شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 255شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 256شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 257شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 258شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 259شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 260شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...261شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 262شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 263شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 264شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 265شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 266شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 267شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 268شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 269شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 270شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 271شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 272شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ