به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۷۳: این نفس بداندیش بفرمان شدنی نیست

630عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

این نفس بداندیش بفرمان شدنی نیست
این کافر بدکیش مسلمان شدنی نیست
زین دیو مجو مهر و وفا، صلح و سلامت
با یکدیگر از آدم و شیطان شدنی نیست
ایمن مشو ار خاتم جم کرد در انگشت
ز اهریمن جادو که سلیمان شدنی نیست
جز با نفس پیر طریقت که خلیل است
این آتش نمرود، گلستان شدنی نیست
جز با قدم خضر حقیقت که دلیل است
این وادی پر بیم بپایان شدنی نیست
جز با دم پیران مسیحا نفس این درد
هرگز نشود چاره که درمان شدنی نیست
آبادتر از کوی خرابات ندیدیم
کان خانه داد است که ویران شدنی نیست
تا زلف سیاه توپر آشوب و پریش است
کار دل آشفته بسامان شدنی نیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷۲: کار ما باز مشکل افتاده است 2شمارهٔ ۷۳: این نفس بداندیش بفرمان شدنی نیست 3شمارهٔ ۷۴: از شیخ بپرسید گر از اهل کتاب است 4شمارهٔ ۷۵: با دوستان ثشسته چه جای ملامت است 5شمارهٔ ۷۶: در میان عاشق و معشوق رازی دیگر است 6شمارهٔ ۷۷: شکسته زلف یکی ترک مست یار منست 7شمارهٔ ۷۸: در حجاب خرقه و دستار، مستی خوشتر ا ...8شمارهٔ ۷۹: در محفل اغیار همه غنج و دلال است 9شمارهٔ ۸۰: این خانه که پیوسته در او جوش و خرو ...10شمارهٔ ۸۱: دلم در سینه چون ساغر بجوش است 11شمارهٔ ۸۲: ما روی بمیخانه و زاهد بحجاز است 12شمارهٔ ۸۳: آب بودم صحبت آذر گلابم کرده است 13شمارهٔ ۸۴: شه وجود عجب قاصدی فرستاده است 14شمارهٔ ۸۵: دستار تو ای شیخ که صد حلقه فزون اس ...15شمارهٔ ۸۶: بکیش زاهدان گرمی حرام است 16شمارهٔ ۸۷: زمامم در کف پیری فقیر است 17شمارهٔ ۸۸: من که بی پیمانه مستم حاجت پیمانه ن ...18شمارهٔ ۸۹: چون باده بجام است همه کار بکام است 19شمارهٔ ۹۰: گر خدای سپهر یار من است 20شمارهٔ ۹۱: دل عاشق که نازکتر زجام است 21شمارهٔ ۹۲: دوستان نوبت سپیده دم است 22شمارهٔ ۹۳: ایخواجه شنیدم که لبت کان نبات است 23شمارهٔ ۹۴: شد وقت سحر چشم تو تا چند بخواب است 24شمارهٔ ۹۵: آن جامه بر آن بدن چه زیباست 25شمارهٔ ۹۶: عشق است که اندر دو جهان راه نجات ا ...26شمارهٔ ۹۷: کس نیست که از لعل تو دشنام شنیده ا ...27شمارهٔ ۹۸: از زلف سیاهت که همه چین و شکنج است 28شمارهٔ ۹۹: نوبت عشرت است و وقت صبوح 29شمارهٔ ۱۰۰: تو را مسجد مرا میخانه ای شیخ 30شمارهٔ ۱۰۱: قدم بگذار و از ما بگذر ای شیخ 31شمارهٔ ۱۰۲: روز بحث از رساله دارد شیخ 32شمارهٔ ۱۰۳: بکوی میفروشم بار دادند 33شمارهٔ ۱۰۴: شیخ است و حلقه بر در خمار میزند 34شمارهٔ ۱۰۵: بخت اگر یاری کند دلدار دلداری کند 35شمارهٔ ۱۰۶: دو چشم مست تو کز خواب ناز برخیزد 36شمارهٔ ۱۰۷: دیشب مغی از خانه خمار برآمد 37شمارهٔ ۱۰۸: نام مه گل را مه خرداد نهادند 38شمارهٔ ۱۰۹: زاهدی از صومعه بیزار شد 39شمارهٔ ۱۱۰: افسانه بد مستی ما دوش سمر شد 40شمارهٔ ۱۱۱: تا می بکیش زاهد و مفتی حرام شد 41شمارهٔ ۱۱۲: شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده ...42شمارهٔ ۱۱۳: موج زد اشکی و ما را آب برد 43شمارهٔ ۱۱۴: دم زد لبی از شکوه، نیش نام نهادند 44شمارهٔ ۱۱۵: در ازل باده کشان چون گل پیمانه زد ...45شمارهٔ ۱۱۶: شیخنا افتان و خیزان بر در میخانه ...46شمارهٔ ۱۱۷: گفتم از لعل لبت یک بوسه، گفت آری ...47شمارهٔ ۱۱۸: ز گیسویت سخن با شانه گفتند 48شمارهٔ ۱۱۹: ترک من سبزه گرد لب دارد 49شمارهٔ ۱۲۰: کاوس کیانی که کیش نام نهادند 50شمارهٔ ۱۲۱: کارم از عشق بسی مشکل و دشوار بود 51شمارهٔ ۱۲۲: رفته سه سال تا مه خرداد 52شمارهٔ ۱۲۳: شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دان ...53شمارهٔ ۱۲۴: پسته گر چون لعل جانبخش تو خندانی ...54شمارهٔ ۱۲۵: گفتمش هندوی زلفت، گفت طراری کند 55شمارهٔ ۱۲۶: من در این صحرا نهادم پا که نخجیرم ...56شمارهٔ ۱۲۷: چه بازی دوش در میخانه کردند 57شمارهٔ ۱۲۸: دمبدم عمر میرود بر باد 58شمارهٔ ۱۲۹: دست ساقی دوش در محفل درخت طور بود 59شمارهٔ ۱۳۰: یاد آنروزیکه کس را ره در این محضر ...60شمارهٔ ۱۳۱: هر کسی در جهان غمی دارد 61شمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد 62شمارهٔ ۱۳۳: گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید 63شمارهٔ ۱۳۴: تا چند از این خاک بمیرید و بزائید 64شمارهٔ ۱۳۵: شیخنا خیزو برون آی ز خود گامی چند 65شمارهٔ ۱۳۶: ساقی سخن ز مشعله طور می کند 66شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 67شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 68شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 69شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 70شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...71شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...72شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 73شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 74شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...75شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...76شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 77شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 78شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 79شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 80شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 81شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 82شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 83شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 84شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 85شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 86شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...87شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 88شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...89شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 90شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 91شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 92شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...93شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 94شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 95شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 96شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 97شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 98شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 99شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 100شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 101شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 102شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 103شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 104شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 105شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 106شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 107شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 108شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...109شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 110شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 111شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 112شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...113شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 114شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 115شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 116شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 117شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...118شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 119شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...120شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 121شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 122شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 123شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 124شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 125شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...126شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 127شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 128شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...129شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...130شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...131شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 132شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 133شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 134شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...135شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 136شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...137شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 138شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 139شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 140شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 141شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 142شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 143شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 144شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...145شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 146شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 147شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...148شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...149شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 150شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 151شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 152شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 153شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 154شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 155شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 156شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 157شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...158شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 159شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 160شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 161شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 162شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 163شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 164شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 165شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 166شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...167شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 168شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 169شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 170شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 171شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 172شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...173شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...174شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 175شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...176شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 177شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...178شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 179شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...180شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 181شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 182شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 183شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 184شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 185شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 186شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 187شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 188شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 189شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 190شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...191شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 192شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 193شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 194شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 195شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 196شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...197شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 198شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 199شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 200شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 201شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 202شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 203شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 204شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 205شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...206شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 207شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 208شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 209شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 210شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 211شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...212شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 213شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 214شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 215شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 216شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 217شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 218شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 219شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...220شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 221شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 222شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 223شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 224شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 225شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 226شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 227شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...228شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 229شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 230شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 231شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 232شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 233شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 234شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 235شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 236شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 237شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 238شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 239شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 240شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...241شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 242شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...243شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 244شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 245شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 246شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 247شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 248شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 249شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 250شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 251شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 252شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 253شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 254شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 255شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...256شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 257شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 258شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 259شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 260شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...261شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 262شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 263شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...264شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 265شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 266شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 267شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 268شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 269شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 270شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 271شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 272شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 273شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 274شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...275شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 276شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 277شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 278شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 279شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 280شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 281شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 282شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 283شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 284شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 285شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 286شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ