به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۷۶: در میان عاشق و معشوق رازی دیگر است

710عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در میان عاشق و معشوق رازی دیگر است
این لب و آن گوش را ساز و نوازی دیگر است
اهل صورت از عراق آیند تا سوی حجاز
اهل معنی را عراقی و حجازی دیگر است
قبله حق و حقیقت عشق باشد عشق و بس
زهد و علم و معرفت هر یک مجازی دیگر است
مینوازد عاشقان را گر شکر خند لبش
عشوه چشم خوشش عاشق نوازی دیگر است
عشق بی پروا اگر پر سوخت صد پروانه را
شمع را بنگر که در سوز و گدازی دیگر است
مسجد اقصی بود دل، کعبه جان عاشقان
سوی این کعبه در این مسجد نمازی دیگر است
می‌رسد هردم ز هرسو کاروان‌های نیاز
هر نفس معشوق ما را نیز نازی دیگر است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷۵: با دوستان ثشسته چه جای ملامت است 2شمارهٔ ۷۶: در میان عاشق و معشوق رازی دیگر است 3شمارهٔ ۷۷: شکسته زلف یکی ترک مست یار منست 4شمارهٔ ۷۸: در حجاب خرقه و دستار، مستی خوشتر ا ...5شمارهٔ ۷۹: در محفل اغیار همه غنج و دلال است 6شمارهٔ ۸۰: این خانه که پیوسته در او جوش و خرو ...7شمارهٔ ۸۱: دلم در سینه چون ساغر بجوش است 8شمارهٔ ۸۲: ما روی بمیخانه و زاهد بحجاز است 9شمارهٔ ۸۳: آب بودم صحبت آذر گلابم کرده است 10شمارهٔ ۸۴: شه وجود عجب قاصدی فرستاده است 11شمارهٔ ۸۵: دستار تو ای شیخ که صد حلقه فزون اس ...12شمارهٔ ۸۶: بکیش زاهدان گرمی حرام است 13شمارهٔ ۸۷: زمامم در کف پیری فقیر است 14شمارهٔ ۸۸: من که بی پیمانه مستم حاجت پیمانه ن ...15شمارهٔ ۸۹: چون باده بجام است همه کار بکام است 16شمارهٔ ۹۰: گر خدای سپهر یار من است 17شمارهٔ ۹۱: دل عاشق که نازکتر زجام است 18شمارهٔ ۹۲: دوستان نوبت سپیده دم است 19شمارهٔ ۹۳: ایخواجه شنیدم که لبت کان نبات است 20شمارهٔ ۹۴: شد وقت سحر چشم تو تا چند بخواب است 21شمارهٔ ۹۵: آن جامه بر آن بدن چه زیباست 22شمارهٔ ۹۶: عشق است که اندر دو جهان راه نجات ا ...23شمارهٔ ۹۷: کس نیست که از لعل تو دشنام شنیده ا ...24شمارهٔ ۹۸: از زلف سیاهت که همه چین و شکنج است 25شمارهٔ ۹۹: نوبت عشرت است و وقت صبوح 26شمارهٔ ۱۰۰: تو را مسجد مرا میخانه ای شیخ 27شمارهٔ ۱۰۱: قدم بگذار و از ما بگذر ای شیخ 28شمارهٔ ۱۰۲: روز بحث از رساله دارد شیخ 29شمارهٔ ۱۰۳: بکوی میفروشم بار دادند 30شمارهٔ ۱۰۴: شیخ است و حلقه بر در خمار میزند 31شمارهٔ ۱۰۵: بخت اگر یاری کند دلدار دلداری کند 32شمارهٔ ۱۰۶: دو چشم مست تو کز خواب ناز برخیزد 33شمارهٔ ۱۰۷: دیشب مغی از خانه خمار برآمد 34شمارهٔ ۱۰۸: نام مه گل را مه خرداد نهادند 35شمارهٔ ۱۰۹: زاهدی از صومعه بیزار شد 36شمارهٔ ۱۱۰: افسانه بد مستی ما دوش سمر شد 37شمارهٔ ۱۱۱: تا می بکیش زاهد و مفتی حرام شد 38شمارهٔ ۱۱۲: شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده ...39شمارهٔ ۱۱۳: موج زد اشکی و ما را آب برد 40شمارهٔ ۱۱۴: دم زد لبی از شکوه، نیش نام نهادند 41شمارهٔ ۱۱۵: در ازل باده کشان چون گل پیمانه زد ...42شمارهٔ ۱۱۶: شیخنا افتان و خیزان بر در میخانه ...43شمارهٔ ۱۱۷: گفتم از لعل لبت یک بوسه، گفت آری ...44شمارهٔ ۱۱۸: ز گیسویت سخن با شانه گفتند 45شمارهٔ ۱۱۹: ترک من سبزه گرد لب دارد 46شمارهٔ ۱۲۰: کاوس کیانی که کیش نام نهادند 47شمارهٔ ۱۲۱: کارم از عشق بسی مشکل و دشوار بود 48شمارهٔ ۱۲۲: رفته سه سال تا مه خرداد 49شمارهٔ ۱۲۳: شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دان ...50شمارهٔ ۱۲۴: پسته گر چون لعل جانبخش تو خندانی ...51شمارهٔ ۱۲۵: گفتمش هندوی زلفت، گفت طراری کند 52شمارهٔ ۱۲۶: من در این صحرا نهادم پا که نخجیرم ...53شمارهٔ ۱۲۷: چه بازی دوش در میخانه کردند 54شمارهٔ ۱۲۸: دمبدم عمر میرود بر باد 55شمارهٔ ۱۲۹: دست ساقی دوش در محفل درخت طور بود 56شمارهٔ ۱۳۰: یاد آنروزیکه کس را ره در این محضر ...57شمارهٔ ۱۳۱: هر کسی در جهان غمی دارد 58شمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد 59شمارهٔ ۱۳۳: گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید 60شمارهٔ ۱۳۴: تا چند از این خاک بمیرید و بزائید 61شمارهٔ ۱۳۵: شیخنا خیزو برون آی ز خود گامی چند 62شمارهٔ ۱۳۶: ساقی سخن ز مشعله طور می کند 63شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 64شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 65شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 66شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 67شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...68شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...69شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 70شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 71شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...72شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...73شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 74شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 75شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 76شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 77شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 78شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 79شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 80شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 81شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 82شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 83شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...84شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 85شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...86شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 87شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 88شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 89شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...90شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 91شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 92شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 93شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 94شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 95شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 96شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 97شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 98شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 99شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 100شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 101شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 102شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 103شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 104شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 105شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...106شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 107شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 108شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 109شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...110شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 111شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 112شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 113شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 114شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...115شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 116شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...117شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 118شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 119شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 120شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 121شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 122شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...123شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 124شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 125شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...126شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...127شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...128شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 129شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 130شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 131شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...132شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 133شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...134شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 135شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 136شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 137شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 138شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 139شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 140شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 141شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...142شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 143شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 144شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...145شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...146شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 147شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 148شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 149شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 150شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 151شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 152شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 153شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 154شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...155شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 156شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 157شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 158شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 159شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 160شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 161شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 162شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 163شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...164شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 165شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 166شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 167شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 168شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 169شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...170شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...171شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 172شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...173شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 174شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...175شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 176شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...177شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 178شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 179شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 180شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 181شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 182شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 183شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 184شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 185شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 186شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 187شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...188شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 189شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 190شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 191شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 192شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 193شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...194شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 195شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 196شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 197شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 198شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 199شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 200شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 201شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 202شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...203شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 204شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 205شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 206شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 207شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 208شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...209شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 210شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 211شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 212شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 213شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 214شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 215شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 216شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...217شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 218شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 219شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 220شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 221شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 222شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 223شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 224شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...225شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 226شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 227شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 228شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 229شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 230شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 231شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 232شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 233شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 234شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 235شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 236شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 237شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...238شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 239شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...240شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 241شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 242شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 243شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 244شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 245شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 246شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 247شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 248شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 249شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 250شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 251شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 252شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...253شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 254شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 255شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 256شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 257شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...258شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 259شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 260شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...261شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 262شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 263شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 264شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 265شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 266شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 267شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 268شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 269شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 270شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 271شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...272شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 273شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 274شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 275شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 276شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 277شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 278شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 279شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 280شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 281شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 282شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 283شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ