به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۴۶: در ره عشق نامرادی نیست

560عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در ره عشق نامرادی نیست
جنس بازار دل کسادی نیست
بسخنهای زاهد و مفتی
مرو از ره که اعتمادی نیست
بسوی شیخ استناد مکن
شیخ استاد استنادی نیست
خضر وقت است پیر راه و جز او
رهرو انرا دلیل و هادی نیست
بامدادان بعیش و عشرت کوش
عیش جز عیش بامدادی نیست
شیخ پیوسته در معادات است
پیر ما با کسی معادی نیست
گر بخواند بیا و گر راند
بزن این در که بی گشادی نیست
دوش در خواب زد منادی غیب
این نداکش جز او منادی نیست
راز دل با کسی مگوی و مپرس
که بجز خرمی و شادی نیست
رادمردی ز پیر جوکش خوی
غیر مردانگی و رادی نیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۵: ملک تسلیم و رضا دولت درویشان است 2شمارهٔ ۴۶: در ره عشق نامرادی نیست 3شمارهٔ ۴۷: چهر حق را جلوه اندر کعبه و میخانه ...4شمارهٔ ۴۸: ما را بشیخ شهر سوال و جواب نیست 5شمارهٔ ۴۹: در مدرسه علم و عمل آموختنی نیست 6شمارهٔ ۵۰: دوش با یک جام می ساقی خرابم کرده ا ...7شمارهٔ ۵۱: هر چه پوئی جز ره حق باطل است 8شمارهٔ ۵۲: قسم تو اگر بیش بود کم شدنی نیست 9شمارهٔ ۵۳: بشکست اگر جام سر سنگ سلامت 10شمارهٔ ۵۴: این کیست که او پرده ز رخسار کشیده ...11شمارهٔ ۵۵: ذوق عارف دگر و مشرب عامی دگراست 12شمارهٔ ۵۶: بر لبم گوش نه که بانگ نی است 13شمارهٔ ۵۷: تسبیح تو ایشیخ که صد دانه تمام است 14شمارهٔ ۵۸: از داغ غمت هر که دلش سوختنی نیست 15شمارهٔ ۵۹: اگنون که گذشته ز شب تیره دو پاس اس ...16شمارهٔ ۶۰: تو را آئینه محتاج حلب نیست 17شمارهٔ ۶۱: شیخ و زاهد دوش اگر منع از شرابم کر ...18شمارهٔ ۶۲: مطرب امروز مگر نغمه سرائی دگر است 19شمارهٔ ۶۳: ای مغبچه کو ره خرابات 20شمارهٔ ۶۴: از هیچ دری حاجت درویش روا نیست 21شمارهٔ ۶۵: خانه گه تاریک و گاهی روشن است 22شمارهٔ ۶۶: هر سر که بسودای طلب باختنی نیست 23شمارهٔ ۶۷: امروز جمال تو طرح دگر افتاده است 24شمارهٔ ۶۸: یک امشبی که توئی در برابرم سرمست 25شمارهٔ ۶۹: سلیمان را جز این تن اهرمن نیست 26شمارهٔ ۷۰: این خرمن هستی که بجز سوختنی نیست 27شمارهٔ ۷۱: فلک از سینه ما دود آهی است 28شمارهٔ ۷۲: کار ما باز مشکل افتاده است 29شمارهٔ ۷۳: این نفس بداندیش بفرمان شدنی نیست 30شمارهٔ ۷۴: از شیخ بپرسید گر از اهل کتاب است 31شمارهٔ ۷۵: با دوستان ثشسته چه جای ملامت است 32شمارهٔ ۷۶: در میان عاشق و معشوق رازی دیگر است 33شمارهٔ ۷۷: شکسته زلف یکی ترک مست یار منست 34شمارهٔ ۷۸: در حجاب خرقه و دستار، مستی خوشتر ا ...35شمارهٔ ۷۹: در محفل اغیار همه غنج و دلال است 36شمارهٔ ۸۰: این خانه که پیوسته در او جوش و خرو ...37شمارهٔ ۸۱: دلم در سینه چون ساغر بجوش است 38شمارهٔ ۸۲: ما روی بمیخانه و زاهد بحجاز است 39شمارهٔ ۸۳: آب بودم صحبت آذر گلابم کرده است 40شمارهٔ ۸۴: شه وجود عجب قاصدی فرستاده است 41شمارهٔ ۸۵: دستار تو ای شیخ که صد حلقه فزون اس ...42شمارهٔ ۸۶: بکیش زاهدان گرمی حرام است 43شمارهٔ ۸۷: زمامم در کف پیری فقیر است 44شمارهٔ ۸۸: من که بی پیمانه مستم حاجت پیمانه ن ...45شمارهٔ ۸۹: چون باده بجام است همه کار بکام است 46شمارهٔ ۹۰: گر خدای سپهر یار من است 47شمارهٔ ۹۱: دل عاشق که نازکتر زجام است 48شمارهٔ ۹۲: دوستان نوبت سپیده دم است 49شمارهٔ ۹۳: ایخواجه شنیدم که لبت کان نبات است 50شمارهٔ ۹۴: شد وقت سحر چشم تو تا چند بخواب است 51شمارهٔ ۹۵: آن جامه بر آن بدن چه زیباست 52شمارهٔ ۹۶: عشق است که اندر دو جهان راه نجات ا ...53شمارهٔ ۹۷: کس نیست که از لعل تو دشنام شنیده ا ...54شمارهٔ ۹۸: از زلف سیاهت که همه چین و شکنج است 55شمارهٔ ۹۹: نوبت عشرت است و وقت صبوح 56شمارهٔ ۱۰۰: تو را مسجد مرا میخانه ای شیخ 57شمارهٔ ۱۰۱: قدم بگذار و از ما بگذر ای شیخ 58شمارهٔ ۱۰۲: روز بحث از رساله دارد شیخ 59شمارهٔ ۱۰۳: بکوی میفروشم بار دادند 60شمارهٔ ۱۰۴: شیخ است و حلقه بر در خمار میزند 61شمارهٔ ۱۰۵: بخت اگر یاری کند دلدار دلداری کند 62شمارهٔ ۱۰۶: دو چشم مست تو کز خواب ناز برخیزد 63شمارهٔ ۱۰۷: دیشب مغی از خانه خمار برآمد 64شمارهٔ ۱۰۸: نام مه گل را مه خرداد نهادند 65شمارهٔ ۱۰۹: زاهدی از صومعه بیزار شد 66شمارهٔ ۱۱۰: افسانه بد مستی ما دوش سمر شد 67شمارهٔ ۱۱۱: تا می بکیش زاهد و مفتی حرام شد 68شمارهٔ ۱۱۲: شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده ...69شمارهٔ ۱۱۳: موج زد اشکی و ما را آب برد 70شمارهٔ ۱۱۴: دم زد لبی از شکوه، نیش نام نهادند 71شمارهٔ ۱۱۵: در ازل باده کشان چون گل پیمانه زد ...72شمارهٔ ۱۱۶: شیخنا افتان و خیزان بر در میخانه ...73شمارهٔ ۱۱۷: گفتم از لعل لبت یک بوسه، گفت آری ...74شمارهٔ ۱۱۸: ز گیسویت سخن با شانه گفتند 75شمارهٔ ۱۱۹: ترک من سبزه گرد لب دارد 76شمارهٔ ۱۲۰: کاوس کیانی که کیش نام نهادند 77شمارهٔ ۱۲۱: کارم از عشق بسی مشکل و دشوار بود 78شمارهٔ ۱۲۲: رفته سه سال تا مه خرداد 79شمارهٔ ۱۲۳: شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دان ...80شمارهٔ ۱۲۴: پسته گر چون لعل جانبخش تو خندانی ...81شمارهٔ ۱۲۵: گفتمش هندوی زلفت، گفت طراری کند 82شمارهٔ ۱۲۶: من در این صحرا نهادم پا که نخجیرم ...83شمارهٔ ۱۲۷: چه بازی دوش در میخانه کردند 84شمارهٔ ۱۲۸: دمبدم عمر میرود بر باد 85شمارهٔ ۱۲۹: دست ساقی دوش در محفل درخت طور بود 86شمارهٔ ۱۳۰: یاد آنروزیکه کس را ره در این محضر ...87شمارهٔ ۱۳۱: هر کسی در جهان غمی دارد 88شمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد 89شمارهٔ ۱۳۳: گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید 90شمارهٔ ۱۳۴: تا چند از این خاک بمیرید و بزائید 91شمارهٔ ۱۳۵: شیخنا خیزو برون آی ز خود گامی چند 92شمارهٔ ۱۳۶: ساقی سخن ز مشعله طور می کند 93شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 94شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 95شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 96شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 97شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...98شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...99شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 100شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 101شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...102شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...103شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 104شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 105شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 106شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 107شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 108شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 109شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 110شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 111شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 112شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 113شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...114شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 115شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...116شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 117شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 118شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 119شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...120شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 121شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 122شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 123شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 124شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 125شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 126شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 127شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 128شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 129شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 130شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 131شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 132شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 133شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 134شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 135شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...136شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 137شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 138شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 139شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...140شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 141شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 142شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 143شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 144شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...145شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 146شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...147شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 148شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 149شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 150شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 151شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 152شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...153شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 154شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 155شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...156شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...157شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...158شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 159شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 160شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 161شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...162شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 163شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...164شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 165شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 166شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 167شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 168شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 169شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 170شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 171شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...172شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 173شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 174شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...175شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...176شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 177شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 178شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 179شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 180شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 181شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 182شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 183شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 184شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...185شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 186شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 187شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 188شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 189شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 190شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 191شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 192شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 193شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...194شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 195شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 196شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 197شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 198شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 199شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...200شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...201شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 202شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...203شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 204شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...205شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 206شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...207شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 208شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 209شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 210شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 211شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 212شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 213شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 214شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 215شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 216شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 217شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...218شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 219شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 220شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 221شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 222شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 223شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...224شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 225شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 226شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 227شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 228شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 229شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 230شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 231شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 232شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...233شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 234شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 235شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 236شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 237شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 238شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...239شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 240شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 241شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 242شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 243شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 244شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 245شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 246شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...247شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 248شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 249شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 250شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 251شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 252شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 253شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 254شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...255شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 256شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 257شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 258شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 259شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 260شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 261شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 262شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 263شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 264شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 265شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 266شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 267شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...268شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 269شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...270شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 271شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 272شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 273شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 274شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 275شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 276شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 277شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 278شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 279شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 280شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 281شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 282شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...283شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 284شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 285شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 286شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 287شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...288شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 289شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 290شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...291شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 292شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 293شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 294شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 295شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 296شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 297شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 298شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 299شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 300شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 301شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...302شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 303شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 304شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 305شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 306شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 307شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 308شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 309شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 310شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 311شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 312شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 313شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ