به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۴۹: در مدرسه علم و عمل آموختنی نیست

580عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در مدرسه علم و عمل آموختنی نیست
جز درس نفاق و دغل اندوختنی نیست
گویند که در بزم دل افروخته شمعی است
روشن، که بدیر و حرم افروختنی نیست
این دفتر دانش اگر از سر حقیقت
یک نکته در او هست بگو سوختنی نیست
در خلق بهائم سخن از علم معارف
ایخواجه سپوزی عبث، اسپوختنی نیست
آن علم بیان است که آموختنی بود
این علم عیان است که آموختنی نیست
گر سوزن عیسی بود و رشته مریم
ای شیخ میان من و تو دوختنی نیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۸: ما را بشیخ شهر سوال و جواب نیست 2شمارهٔ ۴۹: در مدرسه علم و عمل آموختنی نیست 3شمارهٔ ۵۰: دوش با یک جام می ساقی خرابم کرده ا ...4شمارهٔ ۵۱: هر چه پوئی جز ره حق باطل است 5شمارهٔ ۵۲: قسم تو اگر بیش بود کم شدنی نیست 6شمارهٔ ۵۳: بشکست اگر جام سر سنگ سلامت 7شمارهٔ ۵۴: این کیست که او پرده ز رخسار کشیده ...8شمارهٔ ۵۵: ذوق عارف دگر و مشرب عامی دگراست 9شمارهٔ ۵۶: بر لبم گوش نه که بانگ نی است 10شمارهٔ ۵۷: تسبیح تو ایشیخ که صد دانه تمام است 11شمارهٔ ۵۸: از داغ غمت هر که دلش سوختنی نیست 12شمارهٔ ۵۹: اگنون که گذشته ز شب تیره دو پاس اس ...13شمارهٔ ۶۰: تو را آئینه محتاج حلب نیست 14شمارهٔ ۶۱: شیخ و زاهد دوش اگر منع از شرابم کر ...15شمارهٔ ۶۲: مطرب امروز مگر نغمه سرائی دگر است 16شمارهٔ ۶۳: ای مغبچه کو ره خرابات 17شمارهٔ ۶۴: از هیچ دری حاجت درویش روا نیست 18شمارهٔ ۶۵: خانه گه تاریک و گاهی روشن است 19شمارهٔ ۶۶: هر سر که بسودای طلب باختنی نیست 20شمارهٔ ۶۷: امروز جمال تو طرح دگر افتاده است 21شمارهٔ ۶۸: یک امشبی که توئی در برابرم سرمست 22شمارهٔ ۶۹: سلیمان را جز این تن اهرمن نیست 23شمارهٔ ۷۰: این خرمن هستی که بجز سوختنی نیست 24شمارهٔ ۷۱: فلک از سینه ما دود آهی است 25شمارهٔ ۷۲: کار ما باز مشکل افتاده است 26شمارهٔ ۷۳: این نفس بداندیش بفرمان شدنی نیست 27شمارهٔ ۷۴: از شیخ بپرسید گر از اهل کتاب است 28شمارهٔ ۷۵: با دوستان ثشسته چه جای ملامت است 29شمارهٔ ۷۶: در میان عاشق و معشوق رازی دیگر است 30شمارهٔ ۷۷: شکسته زلف یکی ترک مست یار منست 31شمارهٔ ۷۸: در حجاب خرقه و دستار، مستی خوشتر ا ...32شمارهٔ ۷۹: در محفل اغیار همه غنج و دلال است 33شمارهٔ ۸۰: این خانه که پیوسته در او جوش و خرو ...34شمارهٔ ۸۱: دلم در سینه چون ساغر بجوش است 35شمارهٔ ۸۲: ما روی بمیخانه و زاهد بحجاز است 36شمارهٔ ۸۳: آب بودم صحبت آذر گلابم کرده است 37شمارهٔ ۸۴: شه وجود عجب قاصدی فرستاده است 38شمارهٔ ۸۵: دستار تو ای شیخ که صد حلقه فزون اس ...39شمارهٔ ۸۶: بکیش زاهدان گرمی حرام است 40شمارهٔ ۸۷: زمامم در کف پیری فقیر است 41شمارهٔ ۸۸: من که بی پیمانه مستم حاجت پیمانه ن ...42شمارهٔ ۸۹: چون باده بجام است همه کار بکام است 43شمارهٔ ۹۰: گر خدای سپهر یار من است 44شمارهٔ ۹۱: دل عاشق که نازکتر زجام است 45شمارهٔ ۹۲: دوستان نوبت سپیده دم است 46شمارهٔ ۹۳: ایخواجه شنیدم که لبت کان نبات است 47شمارهٔ ۹۴: شد وقت سحر چشم تو تا چند بخواب است 48شمارهٔ ۹۵: آن جامه بر آن بدن چه زیباست 49شمارهٔ ۹۶: عشق است که اندر دو جهان راه نجات ا ...50شمارهٔ ۹۷: کس نیست که از لعل تو دشنام شنیده ا ...51شمارهٔ ۹۸: از زلف سیاهت که همه چین و شکنج است 52شمارهٔ ۹۹: نوبت عشرت است و وقت صبوح 53شمارهٔ ۱۰۰: تو را مسجد مرا میخانه ای شیخ 54شمارهٔ ۱۰۱: قدم بگذار و از ما بگذر ای شیخ 55شمارهٔ ۱۰۲: روز بحث از رساله دارد شیخ 56شمارهٔ ۱۰۳: بکوی میفروشم بار دادند 57شمارهٔ ۱۰۴: شیخ است و حلقه بر در خمار میزند 58شمارهٔ ۱۰۵: بخت اگر یاری کند دلدار دلداری کند 59شمارهٔ ۱۰۶: دو چشم مست تو کز خواب ناز برخیزد 60شمارهٔ ۱۰۷: دیشب مغی از خانه خمار برآمد 61شمارهٔ ۱۰۸: نام مه گل را مه خرداد نهادند 62شمارهٔ ۱۰۹: زاهدی از صومعه بیزار شد 63شمارهٔ ۱۱۰: افسانه بد مستی ما دوش سمر شد 64شمارهٔ ۱۱۱: تا می بکیش زاهد و مفتی حرام شد 65شمارهٔ ۱۱۲: شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده ...66شمارهٔ ۱۱۳: موج زد اشکی و ما را آب برد 67شمارهٔ ۱۱۴: دم زد لبی از شکوه، نیش نام نهادند 68شمارهٔ ۱۱۵: در ازل باده کشان چون گل پیمانه زد ...69شمارهٔ ۱۱۶: شیخنا افتان و خیزان بر در میخانه ...70شمارهٔ ۱۱۷: گفتم از لعل لبت یک بوسه، گفت آری ...71شمارهٔ ۱۱۸: ز گیسویت سخن با شانه گفتند 72شمارهٔ ۱۱۹: ترک من سبزه گرد لب دارد 73شمارهٔ ۱۲۰: کاوس کیانی که کیش نام نهادند 74شمارهٔ ۱۲۱: کارم از عشق بسی مشکل و دشوار بود 75شمارهٔ ۱۲۲: رفته سه سال تا مه خرداد 76شمارهٔ ۱۲۳: شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دان ...77شمارهٔ ۱۲۴: پسته گر چون لعل جانبخش تو خندانی ...78شمارهٔ ۱۲۵: گفتمش هندوی زلفت، گفت طراری کند 79شمارهٔ ۱۲۶: من در این صحرا نهادم پا که نخجیرم ...80شمارهٔ ۱۲۷: چه بازی دوش در میخانه کردند 81شمارهٔ ۱۲۸: دمبدم عمر میرود بر باد 82شمارهٔ ۱۲۹: دست ساقی دوش در محفل درخت طور بود 83شمارهٔ ۱۳۰: یاد آنروزیکه کس را ره در این محضر ...84شمارهٔ ۱۳۱: هر کسی در جهان غمی دارد 85شمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد 86شمارهٔ ۱۳۳: گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید 87شمارهٔ ۱۳۴: تا چند از این خاک بمیرید و بزائید 88شمارهٔ ۱۳۵: شیخنا خیزو برون آی ز خود گامی چند 89شمارهٔ ۱۳۶: ساقی سخن ز مشعله طور می کند 90شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 91شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 92شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 93شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 94شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...95شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...96شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 97شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 98شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...99شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...100شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 101شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 102شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 103شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 104شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 105شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 106شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 107شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 108شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 109شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 110شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...111شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 112شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...113شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 114شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 115شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 116شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...117شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 118شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 119شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 120شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 121شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 122شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 123شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 124شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 125شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 126شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 127شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 128شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 129شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 130شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 131شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 132شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...133شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 134شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 135شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 136شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...137شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 138شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 139شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 140شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 141شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...142شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 143شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...144شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 145شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 146شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 147شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 148شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 149شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...150شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 151شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 152شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...153شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...154شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...155شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 156شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 157شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 158شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...159شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 160شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...161شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 162شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 163شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 164شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 165شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 166شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 167شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 168شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...169شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 170شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 171شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...172شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...173شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 174شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 175شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 176شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 177شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 178شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 179شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 180شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 181شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...182شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 183شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 184شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 185شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 186شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 187شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 188شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 189شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 190شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...191شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 192شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 193شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 194شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 195شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 196شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...197شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...198شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 199شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...200شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 201شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...202شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 203شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...204شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 205شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 206شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 207شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 208شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 209شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 210شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 211شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 212شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 213شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 214شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...215شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 216شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 217شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 218شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 219شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 220شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...221شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 222شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 223شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 224شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 225شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 226شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 227شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 228شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 229شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...230شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 231شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 232شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 233شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 234شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 235شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...236شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 237شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 238شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 239شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 240شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 241شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 242شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 243شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...244شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 245شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 246شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 247شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 248شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 249شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 250شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 251شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...252شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 253شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 254شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 255شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 256شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 257شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 258شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 259شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 260شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 261شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 262شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 263شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 264شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...265شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 266شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...267شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 268شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 269شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 270شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 271شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 272شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 273شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 274شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 275شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 276شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 277شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 278شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 279شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...280شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 281شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 282شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 283شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 284شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...285شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 286شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 287شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...288شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 289شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 290شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 291شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 292شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 293شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 294شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 295شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 296شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 297شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 298شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...299شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 300شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 301شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 302شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 303شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 304شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 305شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 306شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 307شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 308شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 309شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 310شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ