به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۵۳: بشکست اگر جام سر سنگ سلامت

600عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بشکست اگر جام سر سنگ سلامت
بگریخت اگر نام سرننگ سلامت
رفتیم که در مدرسه زهدی بفروشیم
حالی که نشد باده گلرنگ سلامت
ور باده گلرنگ نیفتاده بچنگم
آن چرس بیامیخته در بنگ سلامت
در صلح بزهاد مرا مصلحتی بود
اکنون که نشد، باز سرجنگ سلامت
در روشنی شمع و حرم نیست گشادی
آن خانه تاریک و دل تنگ سلامت
تا در پی خاکستر همسایه نگردی
این آینه را باز همان زنگ سلامت
یکران فلک لایق ما نیست حبیبا
آن لاشه یک پا و خر لنگ سلامت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۲: قسم تو اگر بیش بود کم شدنی نیست 2شمارهٔ ۵۳: بشکست اگر جام سر سنگ سلامت 3شمارهٔ ۵۴: این کیست که او پرده ز رخسار کشیده ...4شمارهٔ ۵۵: ذوق عارف دگر و مشرب عامی دگراست 5شمارهٔ ۵۶: بر لبم گوش نه که بانگ نی است 6شمارهٔ ۵۷: تسبیح تو ایشیخ که صد دانه تمام است 7شمارهٔ ۵۸: از داغ غمت هر که دلش سوختنی نیست 8شمارهٔ ۵۹: اگنون که گذشته ز شب تیره دو پاس اس ...9شمارهٔ ۶۰: تو را آئینه محتاج حلب نیست 10شمارهٔ ۶۱: شیخ و زاهد دوش اگر منع از شرابم کر ...11شمارهٔ ۶۲: مطرب امروز مگر نغمه سرائی دگر است 12شمارهٔ ۶۳: ای مغبچه کو ره خرابات 13شمارهٔ ۶۴: از هیچ دری حاجت درویش روا نیست 14شمارهٔ ۶۵: خانه گه تاریک و گاهی روشن است 15شمارهٔ ۶۶: هر سر که بسودای طلب باختنی نیست 16شمارهٔ ۶۷: امروز جمال تو طرح دگر افتاده است 17شمارهٔ ۶۸: یک امشبی که توئی در برابرم سرمست 18شمارهٔ ۶۹: سلیمان را جز این تن اهرمن نیست 19شمارهٔ ۷۰: این خرمن هستی که بجز سوختنی نیست 20شمارهٔ ۷۱: فلک از سینه ما دود آهی است 21شمارهٔ ۷۲: کار ما باز مشکل افتاده است 22شمارهٔ ۷۳: این نفس بداندیش بفرمان شدنی نیست 23شمارهٔ ۷۴: از شیخ بپرسید گر از اهل کتاب است 24شمارهٔ ۷۵: با دوستان ثشسته چه جای ملامت است 25شمارهٔ ۷۶: در میان عاشق و معشوق رازی دیگر است 26شمارهٔ ۷۷: شکسته زلف یکی ترک مست یار منست 27شمارهٔ ۷۸: در حجاب خرقه و دستار، مستی خوشتر ا ...28شمارهٔ ۷۹: در محفل اغیار همه غنج و دلال است 29شمارهٔ ۸۰: این خانه که پیوسته در او جوش و خرو ...30شمارهٔ ۸۱: دلم در سینه چون ساغر بجوش است 31شمارهٔ ۸۲: ما روی بمیخانه و زاهد بحجاز است 32شمارهٔ ۸۳: آب بودم صحبت آذر گلابم کرده است 33شمارهٔ ۸۴: شه وجود عجب قاصدی فرستاده است 34شمارهٔ ۸۵: دستار تو ای شیخ که صد حلقه فزون اس ...35شمارهٔ ۸۶: بکیش زاهدان گرمی حرام است 36شمارهٔ ۸۷: زمامم در کف پیری فقیر است 37شمارهٔ ۸۸: من که بی پیمانه مستم حاجت پیمانه ن ...38شمارهٔ ۸۹: چون باده بجام است همه کار بکام است 39شمارهٔ ۹۰: گر خدای سپهر یار من است 40شمارهٔ ۹۱: دل عاشق که نازکتر زجام است 41شمارهٔ ۹۲: دوستان نوبت سپیده دم است 42شمارهٔ ۹۳: ایخواجه شنیدم که لبت کان نبات است 43شمارهٔ ۹۴: شد وقت سحر چشم تو تا چند بخواب است 44شمارهٔ ۹۵: آن جامه بر آن بدن چه زیباست 45شمارهٔ ۹۶: عشق است که اندر دو جهان راه نجات ا ...46شمارهٔ ۹۷: کس نیست که از لعل تو دشنام شنیده ا ...47شمارهٔ ۹۸: از زلف سیاهت که همه چین و شکنج است 48شمارهٔ ۹۹: نوبت عشرت است و وقت صبوح 49شمارهٔ ۱۰۰: تو را مسجد مرا میخانه ای شیخ 50شمارهٔ ۱۰۱: قدم بگذار و از ما بگذر ای شیخ 51شمارهٔ ۱۰۲: روز بحث از رساله دارد شیخ 52شمارهٔ ۱۰۳: بکوی میفروشم بار دادند 53شمارهٔ ۱۰۴: شیخ است و حلقه بر در خمار میزند 54شمارهٔ ۱۰۵: بخت اگر یاری کند دلدار دلداری کند 55شمارهٔ ۱۰۶: دو چشم مست تو کز خواب ناز برخیزد 56شمارهٔ ۱۰۷: دیشب مغی از خانه خمار برآمد 57شمارهٔ ۱۰۸: نام مه گل را مه خرداد نهادند 58شمارهٔ ۱۰۹: زاهدی از صومعه بیزار شد 59شمارهٔ ۱۱۰: افسانه بد مستی ما دوش سمر شد 60شمارهٔ ۱۱۱: تا می بکیش زاهد و مفتی حرام شد 61شمارهٔ ۱۱۲: شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده ...62شمارهٔ ۱۱۳: موج زد اشکی و ما را آب برد 63شمارهٔ ۱۱۴: دم زد لبی از شکوه، نیش نام نهادند 64شمارهٔ ۱۱۵: در ازل باده کشان چون گل پیمانه زد ...65شمارهٔ ۱۱۶: شیخنا افتان و خیزان بر در میخانه ...66شمارهٔ ۱۱۷: گفتم از لعل لبت یک بوسه، گفت آری ...67شمارهٔ ۱۱۸: ز گیسویت سخن با شانه گفتند 68شمارهٔ ۱۱۹: ترک من سبزه گرد لب دارد 69شمارهٔ ۱۲۰: کاوس کیانی که کیش نام نهادند 70شمارهٔ ۱۲۱: کارم از عشق بسی مشکل و دشوار بود 71شمارهٔ ۱۲۲: رفته سه سال تا مه خرداد 72شمارهٔ ۱۲۳: شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دان ...73شمارهٔ ۱۲۴: پسته گر چون لعل جانبخش تو خندانی ...74شمارهٔ ۱۲۵: گفتمش هندوی زلفت، گفت طراری کند 75شمارهٔ ۱۲۶: من در این صحرا نهادم پا که نخجیرم ...76شمارهٔ ۱۲۷: چه بازی دوش در میخانه کردند 77شمارهٔ ۱۲۸: دمبدم عمر میرود بر باد 78شمارهٔ ۱۲۹: دست ساقی دوش در محفل درخت طور بود 79شمارهٔ ۱۳۰: یاد آنروزیکه کس را ره در این محضر ...80شمارهٔ ۱۳۱: هر کسی در جهان غمی دارد 81شمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد 82شمارهٔ ۱۳۳: گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید 83شمارهٔ ۱۳۴: تا چند از این خاک بمیرید و بزائید 84شمارهٔ ۱۳۵: شیخنا خیزو برون آی ز خود گامی چند 85شمارهٔ ۱۳۶: ساقی سخن ز مشعله طور می کند 86شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 87شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 88شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 89شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 90شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...91شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...92شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 93شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 94شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...95شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...96شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 97شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 98شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 99شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 100شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 101شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 102شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 103شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 104شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 105شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 106شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...107شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 108شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...109شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 110شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 111شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 112شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...113شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 114شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 115شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 116شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 117شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 118شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 119شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 120شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 121شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 122شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 123شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 124شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 125شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 126شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 127شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 128شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...129شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 130شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 131شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 132شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...133شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 134شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 135شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 136شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 137شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...138شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 139شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...140شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 141شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 142شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 143شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 144شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 145شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...146شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 147شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 148شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...149شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...150شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...151شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 152شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 153شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 154شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...155شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 156شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...157شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 158شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 159شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 160شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 161شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 162شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 163شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 164شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...165شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 166شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 167شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...168شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...169شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 170شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 171شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 172شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 173شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 174شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 175شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 176شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 177شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...178شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 179شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 180شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 181شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 182شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 183شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 184شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 185شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 186شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...187شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 188شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 189شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 190شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 191شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 192شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...193شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...194شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 195شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...196شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 197شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...198شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 199شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...200شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 201شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 202شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 203شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 204شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 205شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 206شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 207شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 208شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 209شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 210شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...211شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 212شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 213شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 214شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 215شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 216شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...217شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 218شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 219شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 220شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 221شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 222شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 223شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 224شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 225شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...226شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 227شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 228شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 229شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 230شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 231شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...232شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 233شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 234شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 235شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 236شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 237شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 238شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 239شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...240شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 241شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 242شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 243شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 244شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 245شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 246شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 247شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...248شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 249شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 250شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 251شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 252شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 253شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 254شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 255شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 256شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 257شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 258شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 259شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 260شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...261شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 262شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...263شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 264شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 265شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 266شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 267شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 268شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 269شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 270شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 271شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 272شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 273شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 274شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 275شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...276شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 277شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 278شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 279شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 280شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...281شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 282شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 283شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...284شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 285شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 286شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 287شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 288شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 289شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 290شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 291شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 292شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 293شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 294شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...295شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 296شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 297شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 298شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 299شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 300شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 301شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 302شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 303شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 304شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 305شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 306شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ