به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۳۲: برخیز و در قدح فکن آن جوهر مذاب

590عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

برخیز و در قدح فکن آن جوهر مذاب
کش بوی مشک ناب بود رنگ زرناب
زان می که چون بدرکشی از قعر خم قار
گوئی که کرده سر زدل شب برآفتاب
هان ای حریف تا نکنی آب در بمی
کاتش خموش گردد چون برزنیش آب
هر تیغ را فزاید از آب تاب و رنگ
این تیغ را بکاهد از آب رنگ و تاب
پیوند آب و باده چه جوئی که همسری
با زاده عنب نکند زاده سحاب
جز باده در سبوی سفالین ندیده ایم
کشتیئی از سفال کند هیچکس برآب

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۱: چشم تو امشب شده مست از شراب 2شمارهٔ ۳۲: برخیز و در قدح فکن آن جوهر مذاب 3شمارهٔ ۳۳: ایکه گوئی شاه خوبانرا وفائی نیست، ...4شمارهٔ ۳۴: در کوی عشقبازی ننگ است و نام نیست 5شمارهٔ ۳۵: بندگی درکوی عشق از پادشائی خوشتر ا ...6شمارهٔ ۳۶: نیمه رفت از شب اکنون هیچکس بیدار ن ...7شمارهٔ ۳۷: خوبی بخوش اندامی و سیمین ذقنی نیست 8شمارهٔ ۳۸: بزم عشرت بژاژخائی نیست 9شمارهٔ ۳۹: زردی برگ خزان عکس رخ زرد من است 10شمارهٔ ۴۰: بندگی بر در مردان خدا دین من است 11شمارهٔ ۴۱: این کیست چنین ستاده سرمست 12شمارهٔ ۴۲: در سلسله عشق که بگسیختنی نیست 13شمارهٔ ۴۳: بیا زاهد مزن دم زین خرافات 14شمارهٔ ۴۴: صوفی امروز مگرمست زجامی دگر است 15شمارهٔ ۴۵: ملک تسلیم و رضا دولت درویشان است 16شمارهٔ ۴۶: در ره عشق نامرادی نیست 17شمارهٔ ۴۷: چهر حق را جلوه اندر کعبه و میخانه ...18شمارهٔ ۴۸: ما را بشیخ شهر سوال و جواب نیست 19شمارهٔ ۴۹: در مدرسه علم و عمل آموختنی نیست 20شمارهٔ ۵۰: دوش با یک جام می ساقی خرابم کرده ا ...21شمارهٔ ۵۱: هر چه پوئی جز ره حق باطل است 22شمارهٔ ۵۲: قسم تو اگر بیش بود کم شدنی نیست 23شمارهٔ ۵۳: بشکست اگر جام سر سنگ سلامت 24شمارهٔ ۵۴: این کیست که او پرده ز رخسار کشیده ...25شمارهٔ ۵۵: ذوق عارف دگر و مشرب عامی دگراست 26شمارهٔ ۵۶: بر لبم گوش نه که بانگ نی است 27شمارهٔ ۵۷: تسبیح تو ایشیخ که صد دانه تمام است 28شمارهٔ ۵۸: از داغ غمت هر که دلش سوختنی نیست 29شمارهٔ ۵۹: اگنون که گذشته ز شب تیره دو پاس اس ...30شمارهٔ ۶۰: تو را آئینه محتاج حلب نیست 31شمارهٔ ۶۱: شیخ و زاهد دوش اگر منع از شرابم کر ...32شمارهٔ ۶۲: مطرب امروز مگر نغمه سرائی دگر است 33شمارهٔ ۶۳: ای مغبچه کو ره خرابات 34شمارهٔ ۶۴: از هیچ دری حاجت درویش روا نیست 35شمارهٔ ۶۵: خانه گه تاریک و گاهی روشن است 36شمارهٔ ۶۶: هر سر که بسودای طلب باختنی نیست 37شمارهٔ ۶۷: امروز جمال تو طرح دگر افتاده است 38شمارهٔ ۶۸: یک امشبی که توئی در برابرم سرمست 39شمارهٔ ۶۹: سلیمان را جز این تن اهرمن نیست 40شمارهٔ ۷۰: این خرمن هستی که بجز سوختنی نیست 41شمارهٔ ۷۱: فلک از سینه ما دود آهی است 42شمارهٔ ۷۲: کار ما باز مشکل افتاده است 43شمارهٔ ۷۳: این نفس بداندیش بفرمان شدنی نیست 44شمارهٔ ۷۴: از شیخ بپرسید گر از اهل کتاب است 45شمارهٔ ۷۵: با دوستان ثشسته چه جای ملامت است 46شمارهٔ ۷۶: در میان عاشق و معشوق رازی دیگر است 47شمارهٔ ۷۷: شکسته زلف یکی ترک مست یار منست 48شمارهٔ ۷۸: در حجاب خرقه و دستار، مستی خوشتر ا ...49شمارهٔ ۷۹: در محفل اغیار همه غنج و دلال است 50شمارهٔ ۸۰: این خانه که پیوسته در او جوش و خرو ...51شمارهٔ ۸۱: دلم در سینه چون ساغر بجوش است 52شمارهٔ ۸۲: ما روی بمیخانه و زاهد بحجاز است 53شمارهٔ ۸۳: آب بودم صحبت آذر گلابم کرده است 54شمارهٔ ۸۴: شه وجود عجب قاصدی فرستاده است 55شمارهٔ ۸۵: دستار تو ای شیخ که صد حلقه فزون اس ...56شمارهٔ ۸۶: بکیش زاهدان گرمی حرام است 57شمارهٔ ۸۷: زمامم در کف پیری فقیر است 58شمارهٔ ۸۸: من که بی پیمانه مستم حاجت پیمانه ن ...59شمارهٔ ۸۹: چون باده بجام است همه کار بکام است 60شمارهٔ ۹۰: گر خدای سپهر یار من است 61شمارهٔ ۹۱: دل عاشق که نازکتر زجام است 62شمارهٔ ۹۲: دوستان نوبت سپیده دم است 63شمارهٔ ۹۳: ایخواجه شنیدم که لبت کان نبات است 64شمارهٔ ۹۴: شد وقت سحر چشم تو تا چند بخواب است 65شمارهٔ ۹۵: آن جامه بر آن بدن چه زیباست 66شمارهٔ ۹۶: عشق است که اندر دو جهان راه نجات ا ...67شمارهٔ ۹۷: کس نیست که از لعل تو دشنام شنیده ا ...68شمارهٔ ۹۸: از زلف سیاهت که همه چین و شکنج است 69شمارهٔ ۹۹: نوبت عشرت است و وقت صبوح 70شمارهٔ ۱۰۰: تو را مسجد مرا میخانه ای شیخ 71شمارهٔ ۱۰۱: قدم بگذار و از ما بگذر ای شیخ 72شمارهٔ ۱۰۲: روز بحث از رساله دارد شیخ 73شمارهٔ ۱۰۳: بکوی میفروشم بار دادند 74شمارهٔ ۱۰۴: شیخ است و حلقه بر در خمار میزند 75شمارهٔ ۱۰۵: بخت اگر یاری کند دلدار دلداری کند 76شمارهٔ ۱۰۶: دو چشم مست تو کز خواب ناز برخیزد 77شمارهٔ ۱۰۷: دیشب مغی از خانه خمار برآمد 78شمارهٔ ۱۰۸: نام مه گل را مه خرداد نهادند 79شمارهٔ ۱۰۹: زاهدی از صومعه بیزار شد 80شمارهٔ ۱۱۰: افسانه بد مستی ما دوش سمر شد 81شمارهٔ ۱۱۱: تا می بکیش زاهد و مفتی حرام شد 82شمارهٔ ۱۱۲: شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده ...83شمارهٔ ۱۱۳: موج زد اشکی و ما را آب برد 84شمارهٔ ۱۱۴: دم زد لبی از شکوه، نیش نام نهادند 85شمارهٔ ۱۱۵: در ازل باده کشان چون گل پیمانه زد ...86شمارهٔ ۱۱۶: شیخنا افتان و خیزان بر در میخانه ...87شمارهٔ ۱۱۷: گفتم از لعل لبت یک بوسه، گفت آری ...88شمارهٔ ۱۱۸: ز گیسویت سخن با شانه گفتند 89شمارهٔ ۱۱۹: ترک من سبزه گرد لب دارد 90شمارهٔ ۱۲۰: کاوس کیانی که کیش نام نهادند 91شمارهٔ ۱۲۱: کارم از عشق بسی مشکل و دشوار بود 92شمارهٔ ۱۲۲: رفته سه سال تا مه خرداد 93شمارهٔ ۱۲۳: شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دان ...94شمارهٔ ۱۲۴: پسته گر چون لعل جانبخش تو خندانی ...95شمارهٔ ۱۲۵: گفتمش هندوی زلفت، گفت طراری کند 96شمارهٔ ۱۲۶: من در این صحرا نهادم پا که نخجیرم ...97شمارهٔ ۱۲۷: چه بازی دوش در میخانه کردند 98شمارهٔ ۱۲۸: دمبدم عمر میرود بر باد 99شمارهٔ ۱۲۹: دست ساقی دوش در محفل درخت طور بود 100شمارهٔ ۱۳۰: یاد آنروزیکه کس را ره در این محضر ...101شمارهٔ ۱۳۱: هر کسی در جهان غمی دارد 102شمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد 103شمارهٔ ۱۳۳: گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید 104شمارهٔ ۱۳۴: تا چند از این خاک بمیرید و بزائید 105شمارهٔ ۱۳۵: شیخنا خیزو برون آی ز خود گامی چند 106شمارهٔ ۱۳۶: ساقی سخن ز مشعله طور می کند 107شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 108شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 109شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 110شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 111شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...112شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...113شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 114شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 115شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...116شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...117شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 118شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 119شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 120شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 121شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 122شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 123شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 124شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 125شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 126شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 127شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...128شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 129شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...130شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 131شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 132شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 133شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...134شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 135شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 136شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 137شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 138شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 139شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 140شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 141شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 142شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 143شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 144شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 145شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 146شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 147شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 148شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 149شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...150شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 151شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 152شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 153شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...154شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 155شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 156شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 157شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 158شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...159شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 160شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...161شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 162شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 163شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 164شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 165شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 166شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...167شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 168شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 169شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...170شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...171شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...172شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 173شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 174شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 175شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...176شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 177شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...178شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 179شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 180شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 181شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 182شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 183شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 184شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 185شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...186شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 187شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 188شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...189شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...190شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 191شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 192شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 193شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 194شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 195شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 196شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 197شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 198شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...199شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 200شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 201شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 202شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 203شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 204شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 205شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 206شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 207شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...208شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 209شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 210شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 211شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 212شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 213شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...214شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...215شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 216شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...217شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 218شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...219شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 220شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...221شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 222شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 223شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 224شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 225شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 226شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 227شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 228شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 229شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 230شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 231شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...232شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 233شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 234شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 235شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 236شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 237شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...238شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 239شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 240شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 241شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 242شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 243شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 244شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 245شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 246شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...247شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 248شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 249شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 250شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 251شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 252شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...253شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 254شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 255شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 256شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 257شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 258شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 259شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 260شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...261شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 262شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 263شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 264شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 265شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 266شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 267شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 268شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...269شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 270شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 271شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 272شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 273شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 274شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 275شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 276شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 277شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 278شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 279شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 280شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 281شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...282شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 283شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...284شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 285شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 286شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 287شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 288شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 289شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 290شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 291شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 292شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 293شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 294شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 295شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 296شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...297شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 298شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 299شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 300شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 301شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...302شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 303شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 304شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...305شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 306شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 307شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 308شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 309شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 310شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 311شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 312شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 313شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 314شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 315شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...316شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 317شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 318شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 319شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 320شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 321شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 322شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 323شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 324شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 325شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 326شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 327شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ