به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۳۰: ایدو زلفت سپاه بی ترتیب

630عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ایدو زلفت سپاه بی ترتیب
وی دو مژگانت فوج بی سر تیب
بکش و جور کن که گفته عرب
در مثل ضربه الحبیب زبیب
نوبهار رخ تو را مرساد
هرگز از آفت خزان آسیب
خضر را چشمه حیات و مرا
لب لعلت خدای کرده نصیب
لبی و صد هزار سحر و فسون
چشمی و صد هزار مکر و فریب
آمد آن تیره شب بشکل مریب
هیکل معجب و مثال غریب
ساتر عیب و قائد احباب
مایه عیش و موجب تحبیب
می ده ایچهره تو غیرت ماه
که ستاره نهاد رو بنشیب
می روشن به تیره شب نیکوست
که بود تیره شب بهار اریب
روز روشن بباده روشن
نکشد رای هوشمند ادیب
با می ناب کن خضاب انگشت
چون فلک بر کشید کف خضیب

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۹: من خرابم شش جهت آباد باشد یا خراب 2شمارهٔ ۳۰: ایدو زلفت سپاه بی ترتیب 3شمارهٔ ۳۱: چشم تو امشب شده مست از شراب 4شمارهٔ ۳۲: برخیز و در قدح فکن آن جوهر مذاب 5شمارهٔ ۳۳: ایکه گوئی شاه خوبانرا وفائی نیست، ...6شمارهٔ ۳۴: در کوی عشقبازی ننگ است و نام نیست 7شمارهٔ ۳۵: بندگی درکوی عشق از پادشائی خوشتر ا ...8شمارهٔ ۳۶: نیمه رفت از شب اکنون هیچکس بیدار ن ...9شمارهٔ ۳۷: خوبی بخوش اندامی و سیمین ذقنی نیست 10شمارهٔ ۳۸: بزم عشرت بژاژخائی نیست 11شمارهٔ ۳۹: زردی برگ خزان عکس رخ زرد من است 12شمارهٔ ۴۰: بندگی بر در مردان خدا دین من است 13شمارهٔ ۴۱: این کیست چنین ستاده سرمست 14شمارهٔ ۴۲: در سلسله عشق که بگسیختنی نیست 15شمارهٔ ۴۳: بیا زاهد مزن دم زین خرافات 16شمارهٔ ۴۴: صوفی امروز مگرمست زجامی دگر است 17شمارهٔ ۴۵: ملک تسلیم و رضا دولت درویشان است 18شمارهٔ ۴۶: در ره عشق نامرادی نیست 19شمارهٔ ۴۷: چهر حق را جلوه اندر کعبه و میخانه ...20شمارهٔ ۴۸: ما را بشیخ شهر سوال و جواب نیست 21شمارهٔ ۴۹: در مدرسه علم و عمل آموختنی نیست 22شمارهٔ ۵۰: دوش با یک جام می ساقی خرابم کرده ا ...23شمارهٔ ۵۱: هر چه پوئی جز ره حق باطل است 24شمارهٔ ۵۲: قسم تو اگر بیش بود کم شدنی نیست 25شمارهٔ ۵۳: بشکست اگر جام سر سنگ سلامت 26شمارهٔ ۵۴: این کیست که او پرده ز رخسار کشیده ...27شمارهٔ ۵۵: ذوق عارف دگر و مشرب عامی دگراست 28شمارهٔ ۵۶: بر لبم گوش نه که بانگ نی است 29شمارهٔ ۵۷: تسبیح تو ایشیخ که صد دانه تمام است 30شمارهٔ ۵۸: از داغ غمت هر که دلش سوختنی نیست 31شمارهٔ ۵۹: اگنون که گذشته ز شب تیره دو پاس اس ...32شمارهٔ ۶۰: تو را آئینه محتاج حلب نیست 33شمارهٔ ۶۱: شیخ و زاهد دوش اگر منع از شرابم کر ...34شمارهٔ ۶۲: مطرب امروز مگر نغمه سرائی دگر است 35شمارهٔ ۶۳: ای مغبچه کو ره خرابات 36شمارهٔ ۶۴: از هیچ دری حاجت درویش روا نیست 37شمارهٔ ۶۵: خانه گه تاریک و گاهی روشن است 38شمارهٔ ۶۶: هر سر که بسودای طلب باختنی نیست 39شمارهٔ ۶۷: امروز جمال تو طرح دگر افتاده است 40شمارهٔ ۶۸: یک امشبی که توئی در برابرم سرمست 41شمارهٔ ۶۹: سلیمان را جز این تن اهرمن نیست 42شمارهٔ ۷۰: این خرمن هستی که بجز سوختنی نیست 43شمارهٔ ۷۱: فلک از سینه ما دود آهی است 44شمارهٔ ۷۲: کار ما باز مشکل افتاده است 45شمارهٔ ۷۳: این نفس بداندیش بفرمان شدنی نیست 46شمارهٔ ۷۴: از شیخ بپرسید گر از اهل کتاب است 47شمارهٔ ۷۵: با دوستان ثشسته چه جای ملامت است 48شمارهٔ ۷۶: در میان عاشق و معشوق رازی دیگر است 49شمارهٔ ۷۷: شکسته زلف یکی ترک مست یار منست 50شمارهٔ ۷۸: در حجاب خرقه و دستار، مستی خوشتر ا ...51شمارهٔ ۷۹: در محفل اغیار همه غنج و دلال است 52شمارهٔ ۸۰: این خانه که پیوسته در او جوش و خرو ...53شمارهٔ ۸۱: دلم در سینه چون ساغر بجوش است 54شمارهٔ ۸۲: ما روی بمیخانه و زاهد بحجاز است 55شمارهٔ ۸۳: آب بودم صحبت آذر گلابم کرده است 56شمارهٔ ۸۴: شه وجود عجب قاصدی فرستاده است 57شمارهٔ ۸۵: دستار تو ای شیخ که صد حلقه فزون اس ...58شمارهٔ ۸۶: بکیش زاهدان گرمی حرام است 59شمارهٔ ۸۷: زمامم در کف پیری فقیر است 60شمارهٔ ۸۸: من که بی پیمانه مستم حاجت پیمانه ن ...61شمارهٔ ۸۹: چون باده بجام است همه کار بکام است 62شمارهٔ ۹۰: گر خدای سپهر یار من است 63شمارهٔ ۹۱: دل عاشق که نازکتر زجام است 64شمارهٔ ۹۲: دوستان نوبت سپیده دم است 65شمارهٔ ۹۳: ایخواجه شنیدم که لبت کان نبات است 66شمارهٔ ۹۴: شد وقت سحر چشم تو تا چند بخواب است 67شمارهٔ ۹۵: آن جامه بر آن بدن چه زیباست 68شمارهٔ ۹۶: عشق است که اندر دو جهان راه نجات ا ...69شمارهٔ ۹۷: کس نیست که از لعل تو دشنام شنیده ا ...70شمارهٔ ۹۸: از زلف سیاهت که همه چین و شکنج است 71شمارهٔ ۹۹: نوبت عشرت است و وقت صبوح 72شمارهٔ ۱۰۰: تو را مسجد مرا میخانه ای شیخ 73شمارهٔ ۱۰۱: قدم بگذار و از ما بگذر ای شیخ 74شمارهٔ ۱۰۲: روز بحث از رساله دارد شیخ 75شمارهٔ ۱۰۳: بکوی میفروشم بار دادند 76شمارهٔ ۱۰۴: شیخ است و حلقه بر در خمار میزند 77شمارهٔ ۱۰۵: بخت اگر یاری کند دلدار دلداری کند 78شمارهٔ ۱۰۶: دو چشم مست تو کز خواب ناز برخیزد 79شمارهٔ ۱۰۷: دیشب مغی از خانه خمار برآمد 80شمارهٔ ۱۰۸: نام مه گل را مه خرداد نهادند 81شمارهٔ ۱۰۹: زاهدی از صومعه بیزار شد 82شمارهٔ ۱۱۰: افسانه بد مستی ما دوش سمر شد 83شمارهٔ ۱۱۱: تا می بکیش زاهد و مفتی حرام شد 84شمارهٔ ۱۱۲: شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده ...85شمارهٔ ۱۱۳: موج زد اشکی و ما را آب برد 86شمارهٔ ۱۱۴: دم زد لبی از شکوه، نیش نام نهادند 87شمارهٔ ۱۱۵: در ازل باده کشان چون گل پیمانه زد ...88شمارهٔ ۱۱۶: شیخنا افتان و خیزان بر در میخانه ...89شمارهٔ ۱۱۷: گفتم از لعل لبت یک بوسه، گفت آری ...90شمارهٔ ۱۱۸: ز گیسویت سخن با شانه گفتند 91شمارهٔ ۱۱۹: ترک من سبزه گرد لب دارد 92شمارهٔ ۱۲۰: کاوس کیانی که کیش نام نهادند 93شمارهٔ ۱۲۱: کارم از عشق بسی مشکل و دشوار بود 94شمارهٔ ۱۲۲: رفته سه سال تا مه خرداد 95شمارهٔ ۱۲۳: شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دان ...96شمارهٔ ۱۲۴: پسته گر چون لعل جانبخش تو خندانی ...97شمارهٔ ۱۲۵: گفتمش هندوی زلفت، گفت طراری کند 98شمارهٔ ۱۲۶: من در این صحرا نهادم پا که نخجیرم ...99شمارهٔ ۱۲۷: چه بازی دوش در میخانه کردند 100شمارهٔ ۱۲۸: دمبدم عمر میرود بر باد 101شمارهٔ ۱۲۹: دست ساقی دوش در محفل درخت طور بود 102شمارهٔ ۱۳۰: یاد آنروزیکه کس را ره در این محضر ...103شمارهٔ ۱۳۱: هر کسی در جهان غمی دارد 104شمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد 105شمارهٔ ۱۳۳: گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید 106شمارهٔ ۱۳۴: تا چند از این خاک بمیرید و بزائید 107شمارهٔ ۱۳۵: شیخنا خیزو برون آی ز خود گامی چند 108شمارهٔ ۱۳۶: ساقی سخن ز مشعله طور می کند 109شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 110شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 111شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 112شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 113شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...114شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...115شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 116شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 117شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...118شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...119شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 120شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 121شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 122شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 123شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 124شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 125شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 126شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 127شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 128شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 129شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...130شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 131شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...132شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 133شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 134شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 135شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...136شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 137شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 138شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 139شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 140شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 141شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 142شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 143شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 144شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 145شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 146شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 147شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 148شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 149شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 150شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 151شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...152شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 153شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 154شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 155شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...156شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 157شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 158شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 159شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 160شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...161شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 162شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...163شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 164شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 165شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 166شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 167شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 168شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...169شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 170شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 171شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...172شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...173شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...174شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 175شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 176شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 177شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...178شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 179شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...180شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 181شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 182شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 183شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 184شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 185شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 186شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 187شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...188شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 189شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 190شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...191شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...192شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 193شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 194شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 195شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 196شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 197شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 198شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 199شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 200شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...201شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 202شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 203شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 204شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 205شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 206شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 207شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 208شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 209شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...210شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 211شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 212شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 213شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 214شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 215شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...216شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...217شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 218شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...219شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 220شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...221شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 222شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...223شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 224شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 225شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 226شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 227شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 228شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 229شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 230شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 231شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 232شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 233شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...234شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 235شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 236شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 237شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 238شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 239شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...240شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 241شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 242شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 243شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 244شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 245شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 246شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 247شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 248شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...249شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 250شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 251شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 252شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 253شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 254شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...255شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 256شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 257شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 258شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 259شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 260شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 261شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 262شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...263شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 264شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 265شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 266شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 267شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 268شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 269شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 270شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...271شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 272شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 273شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 274شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 275شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 276شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 277شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 278شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 279شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 280شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 281شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 282شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 283شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...284شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 285شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...286شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 287شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 288شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 289شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 290شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 291شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 292شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 293شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 294شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 295شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 296شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 297شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 298شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...299شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 300شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 301شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 302شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 303شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...304شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 305شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 306شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...307شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 308شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 309شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 310شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 311شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 312شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 313شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 314شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 315شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 316شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 317شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...318شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 319شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 320شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 321شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 322شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 323شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 324شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 325شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 326شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 327شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 328شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 329شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ