به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۱۴: شیخنا تا کی گرانتر می کنی عمامه را

610عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

شیخنا تا کی گران‌تر می‌کنی عمامه را
تا کنی هنگام دعوت گرم‌تر هنگامه را
رشته تحت الحنک بر چین که وقت صید نیست
در ره خاصان منه ای شیخ دام عامه را
صید عنقا می نشاید کرد با بال مگس
دانش آموزی نیارد مکتبی علامه را
افکنی در پیش و پس تا کی بصید خرمگس
ان کبیر الهامه را وان قصیر القامه را
تامی آلوده نگردد دامنت، چون بگذری
در خرابات مغان ای شیخ برچین جامه را
می‌کنی تفسیر قرآن با همه زرق و نفاق
تا بکی زحمت دهی این آسمانی نامه را

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۳: میبرد خیل غم اسیر مرا 2شمارهٔ ۱۴: شیخنا تا کی گرانتر می کنی عمامه را 3شمارهٔ ۱۵: بحر اندیشه فرو برده بیک بار مرا 4شمارهٔ ۱۶: ای برده دل ما و سپرده دل خود را 5شمارهٔ ۱۷: امشب آن ترک وعده داده مرا 6شمارهٔ ۱۸: از عقل، عشق کرده عجب بی خبر مرا 7شمارهٔ ۱۹: صافی آبست ز آبگینه هویدا 8شمارهٔ ۲۰: چه شده باز چه افتاده مرا 9شمارهٔ ۲۱: خیل انده ز جای برد مرا 10شمارهٔ ۲۲: یارب بدست ما که داد امشب گریبان تر ...11شمارهٔ ۲۳: ایکه کشتی ز انتظار مرا 12شمارهٔ ۲۴: خریدستی بهیچ ایخواجه ما را 13شمارهٔ ۲۵: مده بغمزه اجازت دو چشم جادو را 14شمارهٔ ۲۶: چون ترک جنک جوی من از در در آیدا 15شمارهٔ ۲۷: آنکو سرشت مهر تو اندر سرشت ما 16شمارهٔ ۲۸: پر کن از خم می کدوی مرا 17شمارهٔ ۲۹: من خرابم شش جهت آباد باشد یا خراب 18شمارهٔ ۳۰: ایدو زلفت سپاه بی ترتیب 19شمارهٔ ۳۱: چشم تو امشب شده مست از شراب 20شمارهٔ ۳۲: برخیز و در قدح فکن آن جوهر مذاب 21شمارهٔ ۳۳: ایکه گوئی شاه خوبانرا وفائی نیست، ...22شمارهٔ ۳۴: در کوی عشقبازی ننگ است و نام نیست 23شمارهٔ ۳۵: بندگی درکوی عشق از پادشائی خوشتر ا ...24شمارهٔ ۳۶: نیمه رفت از شب اکنون هیچکس بیدار ن ...25شمارهٔ ۳۷: خوبی بخوش اندامی و سیمین ذقنی نیست 26شمارهٔ ۳۸: بزم عشرت بژاژخائی نیست 27شمارهٔ ۳۹: زردی برگ خزان عکس رخ زرد من است 28شمارهٔ ۴۰: بندگی بر در مردان خدا دین من است 29شمارهٔ ۴۱: این کیست چنین ستاده سرمست 30شمارهٔ ۴۲: در سلسله عشق که بگسیختنی نیست 31شمارهٔ ۴۳: بیا زاهد مزن دم زین خرافات 32شمارهٔ ۴۴: صوفی امروز مگرمست زجامی دگر است 33شمارهٔ ۴۵: ملک تسلیم و رضا دولت درویشان است 34شمارهٔ ۴۶: در ره عشق نامرادی نیست 35شمارهٔ ۴۷: چهر حق را جلوه اندر کعبه و میخانه ...36شمارهٔ ۴۸: ما را بشیخ شهر سوال و جواب نیست 37شمارهٔ ۴۹: در مدرسه علم و عمل آموختنی نیست 38شمارهٔ ۵۰: دوش با یک جام می ساقی خرابم کرده ا ...39شمارهٔ ۵۱: هر چه پوئی جز ره حق باطل است 40شمارهٔ ۵۲: قسم تو اگر بیش بود کم شدنی نیست 41شمارهٔ ۵۳: بشکست اگر جام سر سنگ سلامت 42شمارهٔ ۵۴: این کیست که او پرده ز رخسار کشیده ...43شمارهٔ ۵۵: ذوق عارف دگر و مشرب عامی دگراست 44شمارهٔ ۵۶: بر لبم گوش نه که بانگ نی است 45شمارهٔ ۵۷: تسبیح تو ایشیخ که صد دانه تمام است 46شمارهٔ ۵۸: از داغ غمت هر که دلش سوختنی نیست 47شمارهٔ ۵۹: اگنون که گذشته ز شب تیره دو پاس اس ...48شمارهٔ ۶۰: تو را آئینه محتاج حلب نیست 49شمارهٔ ۶۱: شیخ و زاهد دوش اگر منع از شرابم کر ...50شمارهٔ ۶۲: مطرب امروز مگر نغمه سرائی دگر است 51شمارهٔ ۶۳: ای مغبچه کو ره خرابات 52شمارهٔ ۶۴: از هیچ دری حاجت درویش روا نیست 53شمارهٔ ۶۵: خانه گه تاریک و گاهی روشن است 54شمارهٔ ۶۶: هر سر که بسودای طلب باختنی نیست 55شمارهٔ ۶۷: امروز جمال تو طرح دگر افتاده است 56شمارهٔ ۶۸: یک امشبی که توئی در برابرم سرمست 57شمارهٔ ۶۹: سلیمان را جز این تن اهرمن نیست 58شمارهٔ ۷۰: این خرمن هستی که بجز سوختنی نیست 59شمارهٔ ۷۱: فلک از سینه ما دود آهی است 60شمارهٔ ۷۲: کار ما باز مشکل افتاده است 61شمارهٔ ۷۳: این نفس بداندیش بفرمان شدنی نیست 62شمارهٔ ۷۴: از شیخ بپرسید گر از اهل کتاب است 63شمارهٔ ۷۵: با دوستان ثشسته چه جای ملامت است 64شمارهٔ ۷۶: در میان عاشق و معشوق رازی دیگر است 65شمارهٔ ۷۷: شکسته زلف یکی ترک مست یار منست 66شمارهٔ ۷۸: در حجاب خرقه و دستار، مستی خوشتر ا ...67شمارهٔ ۷۹: در محفل اغیار همه غنج و دلال است 68شمارهٔ ۸۰: این خانه که پیوسته در او جوش و خرو ...69شمارهٔ ۸۱: دلم در سینه چون ساغر بجوش است 70شمارهٔ ۸۲: ما روی بمیخانه و زاهد بحجاز است 71شمارهٔ ۸۳: آب بودم صحبت آذر گلابم کرده است 72شمارهٔ ۸۴: شه وجود عجب قاصدی فرستاده است 73شمارهٔ ۸۵: دستار تو ای شیخ که صد حلقه فزون اس ...74شمارهٔ ۸۶: بکیش زاهدان گرمی حرام است 75شمارهٔ ۸۷: زمامم در کف پیری فقیر است 76شمارهٔ ۸۸: من که بی پیمانه مستم حاجت پیمانه ن ...77شمارهٔ ۸۹: چون باده بجام است همه کار بکام است 78شمارهٔ ۹۰: گر خدای سپهر یار من است 79شمارهٔ ۹۱: دل عاشق که نازکتر زجام است 80شمارهٔ ۹۲: دوستان نوبت سپیده دم است 81شمارهٔ ۹۳: ایخواجه شنیدم که لبت کان نبات است 82شمارهٔ ۹۴: شد وقت سحر چشم تو تا چند بخواب است 83شمارهٔ ۹۵: آن جامه بر آن بدن چه زیباست 84شمارهٔ ۹۶: عشق است که اندر دو جهان راه نجات ا ...85شمارهٔ ۹۷: کس نیست که از لعل تو دشنام شنیده ا ...86شمارهٔ ۹۸: از زلف سیاهت که همه چین و شکنج است 87شمارهٔ ۹۹: نوبت عشرت است و وقت صبوح 88شمارهٔ ۱۰۰: تو را مسجد مرا میخانه ای شیخ 89شمارهٔ ۱۰۱: قدم بگذار و از ما بگذر ای شیخ 90شمارهٔ ۱۰۲: روز بحث از رساله دارد شیخ 91شمارهٔ ۱۰۳: بکوی میفروشم بار دادند 92شمارهٔ ۱۰۴: شیخ است و حلقه بر در خمار میزند 93شمارهٔ ۱۰۵: بخت اگر یاری کند دلدار دلداری کند 94شمارهٔ ۱۰۶: دو چشم مست تو کز خواب ناز برخیزد 95شمارهٔ ۱۰۷: دیشب مغی از خانه خمار برآمد 96شمارهٔ ۱۰۸: نام مه گل را مه خرداد نهادند 97شمارهٔ ۱۰۹: زاهدی از صومعه بیزار شد 98شمارهٔ ۱۱۰: افسانه بد مستی ما دوش سمر شد 99شمارهٔ ۱۱۱: تا می بکیش زاهد و مفتی حرام شد 100شمارهٔ ۱۱۲: شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده ...101شمارهٔ ۱۱۳: موج زد اشکی و ما را آب برد 102شمارهٔ ۱۱۴: دم زد لبی از شکوه، نیش نام نهادند 103شمارهٔ ۱۱۵: در ازل باده کشان چون گل پیمانه زد ...104شمارهٔ ۱۱۶: شیخنا افتان و خیزان بر در میخانه ...105شمارهٔ ۱۱۷: گفتم از لعل لبت یک بوسه، گفت آری ...106شمارهٔ ۱۱۸: ز گیسویت سخن با شانه گفتند 107شمارهٔ ۱۱۹: ترک من سبزه گرد لب دارد 108شمارهٔ ۱۲۰: کاوس کیانی که کیش نام نهادند 109شمارهٔ ۱۲۱: کارم از عشق بسی مشکل و دشوار بود 110شمارهٔ ۱۲۲: رفته سه سال تا مه خرداد 111شمارهٔ ۱۲۳: شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دان ...112شمارهٔ ۱۲۴: پسته گر چون لعل جانبخش تو خندانی ...113شمارهٔ ۱۲۵: گفتمش هندوی زلفت، گفت طراری کند 114شمارهٔ ۱۲۶: من در این صحرا نهادم پا که نخجیرم ...115شمارهٔ ۱۲۷: چه بازی دوش در میخانه کردند 116شمارهٔ ۱۲۸: دمبدم عمر میرود بر باد 117شمارهٔ ۱۲۹: دست ساقی دوش در محفل درخت طور بود 118شمارهٔ ۱۳۰: یاد آنروزیکه کس را ره در این محضر ...119شمارهٔ ۱۳۱: هر کسی در جهان غمی دارد 120شمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد 121شمارهٔ ۱۳۳: گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید 122شمارهٔ ۱۳۴: تا چند از این خاک بمیرید و بزائید 123شمارهٔ ۱۳۵: شیخنا خیزو برون آی ز خود گامی چند 124شمارهٔ ۱۳۶: ساقی سخن ز مشعله طور می کند 125شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 126شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 127شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 128شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 129شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...130شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...131شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 132شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 133شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...134شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...135شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 136شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 137شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 138شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 139شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 140شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 141شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 142شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 143شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 144شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 145شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...146شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 147شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...148شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 149شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 150شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 151شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...152شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 153شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 154شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 155شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 156شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 157شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 158شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 159شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 160شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 161شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 162شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 163شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 164شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 165شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 166شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 167شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...168شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 169شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 170شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 171شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...172شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 173شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 174شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 175شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 176شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...177شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 178شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...179شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 180شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 181شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 182شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 183شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 184شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...185شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 186شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 187شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...188شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...189شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...190شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 191شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 192شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 193شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...194شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 195شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...196شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 197شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 198شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 199شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 200شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 201شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 202شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 203شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...204شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 205شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 206شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...207شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...208شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 209شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 210شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 211شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 212شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 213شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 214شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 215شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 216شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...217شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 218شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 219شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 220شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 221شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 222شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 223شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 224شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 225شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...226شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 227شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 228شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 229شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 230شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 231شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...232شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...233شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 234شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...235شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 236شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...237شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 238شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...239شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 240شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 241شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 242شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 243شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 244شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 245شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 246شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 247شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 248شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 249شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...250شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 251شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 252شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 253شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 254شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 255شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...256شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 257شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 258شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 259شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 260شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 261شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 262شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 263شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 264شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...265شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 266شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 267شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 268شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 269شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 270شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...271شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 272شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 273شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 274شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 275شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 276شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 277شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 278شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...279شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 280شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 281شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 282شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 283شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 284شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 285شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 286شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...287شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 288شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 289شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 290شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 291شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 292شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 293شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 294شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 295شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 296شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 297شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 298شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 299شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...300شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 301شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...302شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 303شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 304شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 305شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 306شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 307شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 308شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 309شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 310شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 311شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 312شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 313شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 314شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...315شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 316شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 317شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 318شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 319شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...320شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 321شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 322شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...323شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 324شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 325شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 326شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 327شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 328شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 329شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 330شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 331شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 332شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 333شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...334شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 335شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 336شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 337شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 338شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 339شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 340شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 341شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 342شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 343شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 344شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 345شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ