به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۲۱: خیل انده ز جای برد مرا

640عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

خیل انده ز جای برد مرا
شیر اندیشه پاک خورد مرا
بفشار این خرد بمشت جنون
که خرد سخت بر فشرد مرا
دفتر فضل و علم بر هم نه
بازگو از حسین کرد مرا
بسپار این خرد بدست جنون
که باندوه و غم سپرد مرا
می صافت بخم گر اندر نیست
جام لبریز کن ز درد مرا
نیز دیوانه تر بخوانش از من
آنکه فرزانه میشمرد مرا

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۰: چه شده باز چه افتاده مرا 2شمارهٔ ۲۱: خیل انده ز جای برد مرا 3شمارهٔ ۲۲: یارب بدست ما که داد امشب گریبان تر ...4شمارهٔ ۲۳: ایکه کشتی ز انتظار مرا 5شمارهٔ ۲۴: خریدستی بهیچ ایخواجه ما را 6شمارهٔ ۲۵: مده بغمزه اجازت دو چشم جادو را 7شمارهٔ ۲۶: چون ترک جنک جوی من از در در آیدا 8شمارهٔ ۲۷: آنکو سرشت مهر تو اندر سرشت ما 9شمارهٔ ۲۸: پر کن از خم می کدوی مرا 10شمارهٔ ۲۹: من خرابم شش جهت آباد باشد یا خراب 11شمارهٔ ۳۰: ایدو زلفت سپاه بی ترتیب 12شمارهٔ ۳۱: چشم تو امشب شده مست از شراب 13شمارهٔ ۳۲: برخیز و در قدح فکن آن جوهر مذاب 14شمارهٔ ۳۳: ایکه گوئی شاه خوبانرا وفائی نیست، ...15شمارهٔ ۳۴: در کوی عشقبازی ننگ است و نام نیست 16شمارهٔ ۳۵: بندگی درکوی عشق از پادشائی خوشتر ا ...17شمارهٔ ۳۶: نیمه رفت از شب اکنون هیچکس بیدار ن ...18شمارهٔ ۳۷: خوبی بخوش اندامی و سیمین ذقنی نیست 19شمارهٔ ۳۸: بزم عشرت بژاژخائی نیست 20شمارهٔ ۳۹: زردی برگ خزان عکس رخ زرد من است 21شمارهٔ ۴۰: بندگی بر در مردان خدا دین من است 22شمارهٔ ۴۱: این کیست چنین ستاده سرمست 23شمارهٔ ۴۲: در سلسله عشق که بگسیختنی نیست 24شمارهٔ ۴۳: بیا زاهد مزن دم زین خرافات 25شمارهٔ ۴۴: صوفی امروز مگرمست زجامی دگر است 26شمارهٔ ۴۵: ملک تسلیم و رضا دولت درویشان است 27شمارهٔ ۴۶: در ره عشق نامرادی نیست 28شمارهٔ ۴۷: چهر حق را جلوه اندر کعبه و میخانه ...29شمارهٔ ۴۸: ما را بشیخ شهر سوال و جواب نیست 30شمارهٔ ۴۹: در مدرسه علم و عمل آموختنی نیست 31شمارهٔ ۵۰: دوش با یک جام می ساقی خرابم کرده ا ...32شمارهٔ ۵۱: هر چه پوئی جز ره حق باطل است 33شمارهٔ ۵۲: قسم تو اگر بیش بود کم شدنی نیست 34شمارهٔ ۵۳: بشکست اگر جام سر سنگ سلامت 35شمارهٔ ۵۴: این کیست که او پرده ز رخسار کشیده ...36شمارهٔ ۵۵: ذوق عارف دگر و مشرب عامی دگراست 37شمارهٔ ۵۶: بر لبم گوش نه که بانگ نی است 38شمارهٔ ۵۷: تسبیح تو ایشیخ که صد دانه تمام است 39شمارهٔ ۵۸: از داغ غمت هر که دلش سوختنی نیست 40شمارهٔ ۵۹: اگنون که گذشته ز شب تیره دو پاس اس ...41شمارهٔ ۶۰: تو را آئینه محتاج حلب نیست 42شمارهٔ ۶۱: شیخ و زاهد دوش اگر منع از شرابم کر ...43شمارهٔ ۶۲: مطرب امروز مگر نغمه سرائی دگر است 44شمارهٔ ۶۳: ای مغبچه کو ره خرابات 45شمارهٔ ۶۴: از هیچ دری حاجت درویش روا نیست 46شمارهٔ ۶۵: خانه گه تاریک و گاهی روشن است 47شمارهٔ ۶۶: هر سر که بسودای طلب باختنی نیست 48شمارهٔ ۶۷: امروز جمال تو طرح دگر افتاده است 49شمارهٔ ۶۸: یک امشبی که توئی در برابرم سرمست 50شمارهٔ ۶۹: سلیمان را جز این تن اهرمن نیست 51شمارهٔ ۷۰: این خرمن هستی که بجز سوختنی نیست 52شمارهٔ ۷۱: فلک از سینه ما دود آهی است 53شمارهٔ ۷۲: کار ما باز مشکل افتاده است 54شمارهٔ ۷۳: این نفس بداندیش بفرمان شدنی نیست 55شمارهٔ ۷۴: از شیخ بپرسید گر از اهل کتاب است 56شمارهٔ ۷۵: با دوستان ثشسته چه جای ملامت است 57شمارهٔ ۷۶: در میان عاشق و معشوق رازی دیگر است 58شمارهٔ ۷۷: شکسته زلف یکی ترک مست یار منست 59شمارهٔ ۷۸: در حجاب خرقه و دستار، مستی خوشتر ا ...60شمارهٔ ۷۹: در محفل اغیار همه غنج و دلال است 61شمارهٔ ۸۰: این خانه که پیوسته در او جوش و خرو ...62شمارهٔ ۸۱: دلم در سینه چون ساغر بجوش است 63شمارهٔ ۸۲: ما روی بمیخانه و زاهد بحجاز است 64شمارهٔ ۸۳: آب بودم صحبت آذر گلابم کرده است 65شمارهٔ ۸۴: شه وجود عجب قاصدی فرستاده است 66شمارهٔ ۸۵: دستار تو ای شیخ که صد حلقه فزون اس ...67شمارهٔ ۸۶: بکیش زاهدان گرمی حرام است 68شمارهٔ ۸۷: زمامم در کف پیری فقیر است 69شمارهٔ ۸۸: من که بی پیمانه مستم حاجت پیمانه ن ...70شمارهٔ ۸۹: چون باده بجام است همه کار بکام است 71شمارهٔ ۹۰: گر خدای سپهر یار من است 72شمارهٔ ۹۱: دل عاشق که نازکتر زجام است 73شمارهٔ ۹۲: دوستان نوبت سپیده دم است 74شمارهٔ ۹۳: ایخواجه شنیدم که لبت کان نبات است 75شمارهٔ ۹۴: شد وقت سحر چشم تو تا چند بخواب است 76شمارهٔ ۹۵: آن جامه بر آن بدن چه زیباست 77شمارهٔ ۹۶: عشق است که اندر دو جهان راه نجات ا ...78شمارهٔ ۹۷: کس نیست که از لعل تو دشنام شنیده ا ...79شمارهٔ ۹۸: از زلف سیاهت که همه چین و شکنج است 80شمارهٔ ۹۹: نوبت عشرت است و وقت صبوح 81شمارهٔ ۱۰۰: تو را مسجد مرا میخانه ای شیخ 82شمارهٔ ۱۰۱: قدم بگذار و از ما بگذر ای شیخ 83شمارهٔ ۱۰۲: روز بحث از رساله دارد شیخ 84شمارهٔ ۱۰۳: بکوی میفروشم بار دادند 85شمارهٔ ۱۰۴: شیخ است و حلقه بر در خمار میزند 86شمارهٔ ۱۰۵: بخت اگر یاری کند دلدار دلداری کند 87شمارهٔ ۱۰۶: دو چشم مست تو کز خواب ناز برخیزد 88شمارهٔ ۱۰۷: دیشب مغی از خانه خمار برآمد 89شمارهٔ ۱۰۸: نام مه گل را مه خرداد نهادند 90شمارهٔ ۱۰۹: زاهدی از صومعه بیزار شد 91شمارهٔ ۱۱۰: افسانه بد مستی ما دوش سمر شد 92شمارهٔ ۱۱۱: تا می بکیش زاهد و مفتی حرام شد 93شمارهٔ ۱۱۲: شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده ...94شمارهٔ ۱۱۳: موج زد اشکی و ما را آب برد 95شمارهٔ ۱۱۴: دم زد لبی از شکوه، نیش نام نهادند 96شمارهٔ ۱۱۵: در ازل باده کشان چون گل پیمانه زد ...97شمارهٔ ۱۱۶: شیخنا افتان و خیزان بر در میخانه ...98شمارهٔ ۱۱۷: گفتم از لعل لبت یک بوسه، گفت آری ...99شمارهٔ ۱۱۸: ز گیسویت سخن با شانه گفتند 100شمارهٔ ۱۱۹: ترک من سبزه گرد لب دارد 101شمارهٔ ۱۲۰: کاوس کیانی که کیش نام نهادند 102شمارهٔ ۱۲۱: کارم از عشق بسی مشکل و دشوار بود 103شمارهٔ ۱۲۲: رفته سه سال تا مه خرداد 104شمارهٔ ۱۲۳: شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دان ...105شمارهٔ ۱۲۴: پسته گر چون لعل جانبخش تو خندانی ...106شمارهٔ ۱۲۵: گفتمش هندوی زلفت، گفت طراری کند 107شمارهٔ ۱۲۶: من در این صحرا نهادم پا که نخجیرم ...108شمارهٔ ۱۲۷: چه بازی دوش در میخانه کردند 109شمارهٔ ۱۲۸: دمبدم عمر میرود بر باد 110شمارهٔ ۱۲۹: دست ساقی دوش در محفل درخت طور بود 111شمارهٔ ۱۳۰: یاد آنروزیکه کس را ره در این محضر ...112شمارهٔ ۱۳۱: هر کسی در جهان غمی دارد 113شمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد 114شمارهٔ ۱۳۳: گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید 115شمارهٔ ۱۳۴: تا چند از این خاک بمیرید و بزائید 116شمارهٔ ۱۳۵: شیخنا خیزو برون آی ز خود گامی چند 117شمارهٔ ۱۳۶: ساقی سخن ز مشعله طور می کند 118شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 119شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 120شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 121شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 122شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...123شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...124شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 125شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 126شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...127شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...128شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 129شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 130شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 131شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 132شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 133شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 134شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 135شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 136شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 137شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 138شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...139شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 140شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...141شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 142شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 143شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 144شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...145شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 146شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 147شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 148شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 149شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 150شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 151شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 152شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 153شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 154شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 155شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 156شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 157شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 158شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 159شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 160شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...161شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 162شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 163شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 164شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...165شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 166شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 167شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 168شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 169شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...170شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 171شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...172شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 173شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 174شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 175شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 176شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 177شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...178شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 179شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 180شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...181شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...182شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...183شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 184شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 185شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 186شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...187شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 188شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...189شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 190شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 191شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 192شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 193شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 194شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 195شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 196شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...197شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 198شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 199شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...200شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...201شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 202شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 203شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 204شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 205شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 206شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 207شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 208شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 209شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...210شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 211شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 212شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 213شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 214شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 215شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 216شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 217شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 218شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...219شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 220شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 221شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 222شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 223شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 224شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...225شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...226شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 227شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...228شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 229شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...230شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 231شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...232شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 233شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 234شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 235شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 236شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 237شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 238شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 239شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 240شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 241شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 242شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...243شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 244شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 245شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 246شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 247شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 248شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...249شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 250شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 251شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 252شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 253شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 254شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 255شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 256شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 257شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...258شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 259شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 260شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 261شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 262شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 263شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...264شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 265شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 266شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 267شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 268شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 269شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 270شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 271شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...272شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 273شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 274شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 275شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 276شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 277شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 278شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 279شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...280شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 281شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 282شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 283شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 284شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 285شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 286شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 287شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 288شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 289شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 290شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 291شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 292شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...293شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 294شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...295شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 296شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 297شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 298شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 299شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 300شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 301شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 302شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 303شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 304شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 305شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 306شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 307شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...308شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 309شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 310شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 311شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 312شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...313شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 314شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 315شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...316شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 317شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 318شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 319شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 320شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 321شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 322شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 323شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 324شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 325شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 326شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...327شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 328شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 329شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 330شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 331شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 332شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 333شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 334شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 335شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 336شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 337شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 338شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ