به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۱۰: روز و شب در حسرت و اندوه تیماری چرا

550عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

روز و شب در حسرت و اندوه تیماری چرا
وز غم و فکر ریاست سخت بیماری چرا
روز و شب در فکر گرد آوردن خیل مرید
همچنین دلخسته و رنجوری و زاری چرا
چون مسلمانی بمعنی عین بی آزاری است
شیخ الاسلاما تو چند بن مردم آزاری چرا
بندگی بیزاری از خلق است ای شیخ کبیر
بنده خلقی و از حق سخت بیزاری چرا
از خدا کردی فراموش ای فقیه ذوفنون
روز و شب در فکر درس و بحث و تکراری چرا
شب حریف باده نوش و صبح شیخ خرقه پوش
شیخنا بالله چنین وارونه کرداری چرا
صبحدم در خدمت سالوس و تزویر و ریا
نیمه شب با لعبت کشمیر و فرخاری چرا
روز روشن در صف اهل تقدس پیشوا
شام تاری بر در دکان خماری چرا

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۹: کرد چرخ دورو، دو موی مرا 2شمارهٔ ۱۰: روز و شب در حسرت و اندوه تیماری چر ...3شمارهٔ ۱۱: دل دیوانه بدر شد سحر از خانه ما 4شمارهٔ ۱۲: فکر و اندیشه بیهوده چرا 5شمارهٔ ۱۳: میبرد خیل غم اسیر مرا 6شمارهٔ ۱۴: شیخنا تا کی گرانتر می کنی عمامه را 7شمارهٔ ۱۵: بحر اندیشه فرو برده بیک بار مرا 8شمارهٔ ۱۶: ای برده دل ما و سپرده دل خود را 9شمارهٔ ۱۷: امشب آن ترک وعده داده مرا 10شمارهٔ ۱۸: از عقل، عشق کرده عجب بی خبر مرا 11شمارهٔ ۱۹: صافی آبست ز آبگینه هویدا 12شمارهٔ ۲۰: چه شده باز چه افتاده مرا 13شمارهٔ ۲۱: خیل انده ز جای برد مرا 14شمارهٔ ۲۲: یارب بدست ما که داد امشب گریبان تر ...15شمارهٔ ۲۳: ایکه کشتی ز انتظار مرا 16شمارهٔ ۲۴: خریدستی بهیچ ایخواجه ما را 17شمارهٔ ۲۵: مده بغمزه اجازت دو چشم جادو را 18شمارهٔ ۲۶: چون ترک جنک جوی من از در در آیدا 19شمارهٔ ۲۷: آنکو سرشت مهر تو اندر سرشت ما 20شمارهٔ ۲۸: پر کن از خم می کدوی مرا 21شمارهٔ ۲۹: من خرابم شش جهت آباد باشد یا خراب 22شمارهٔ ۳۰: ایدو زلفت سپاه بی ترتیب 23شمارهٔ ۳۱: چشم تو امشب شده مست از شراب 24شمارهٔ ۳۲: برخیز و در قدح فکن آن جوهر مذاب 25شمارهٔ ۳۳: ایکه گوئی شاه خوبانرا وفائی نیست، ...26شمارهٔ ۳۴: در کوی عشقبازی ننگ است و نام نیست 27شمارهٔ ۳۵: بندگی درکوی عشق از پادشائی خوشتر ا ...28شمارهٔ ۳۶: نیمه رفت از شب اکنون هیچکس بیدار ن ...29شمارهٔ ۳۷: خوبی بخوش اندامی و سیمین ذقنی نیست 30شمارهٔ ۳۸: بزم عشرت بژاژخائی نیست 31شمارهٔ ۳۹: زردی برگ خزان عکس رخ زرد من است 32شمارهٔ ۴۰: بندگی بر در مردان خدا دین من است 33شمارهٔ ۴۱: این کیست چنین ستاده سرمست 34شمارهٔ ۴۲: در سلسله عشق که بگسیختنی نیست 35شمارهٔ ۴۳: بیا زاهد مزن دم زین خرافات 36شمارهٔ ۴۴: صوفی امروز مگرمست زجامی دگر است 37شمارهٔ ۴۵: ملک تسلیم و رضا دولت درویشان است 38شمارهٔ ۴۶: در ره عشق نامرادی نیست 39شمارهٔ ۴۷: چهر حق را جلوه اندر کعبه و میخانه ...40شمارهٔ ۴۸: ما را بشیخ شهر سوال و جواب نیست 41شمارهٔ ۴۹: در مدرسه علم و عمل آموختنی نیست 42شمارهٔ ۵۰: دوش با یک جام می ساقی خرابم کرده ا ...43شمارهٔ ۵۱: هر چه پوئی جز ره حق باطل است 44شمارهٔ ۵۲: قسم تو اگر بیش بود کم شدنی نیست 45شمارهٔ ۵۳: بشکست اگر جام سر سنگ سلامت 46شمارهٔ ۵۴: این کیست که او پرده ز رخسار کشیده ...47شمارهٔ ۵۵: ذوق عارف دگر و مشرب عامی دگراست 48شمارهٔ ۵۶: بر لبم گوش نه که بانگ نی است 49شمارهٔ ۵۷: تسبیح تو ایشیخ که صد دانه تمام است 50شمارهٔ ۵۸: از داغ غمت هر که دلش سوختنی نیست 51شمارهٔ ۵۹: اگنون که گذشته ز شب تیره دو پاس اس ...52شمارهٔ ۶۰: تو را آئینه محتاج حلب نیست 53شمارهٔ ۶۱: شیخ و زاهد دوش اگر منع از شرابم کر ...54شمارهٔ ۶۲: مطرب امروز مگر نغمه سرائی دگر است 55شمارهٔ ۶۳: ای مغبچه کو ره خرابات 56شمارهٔ ۶۴: از هیچ دری حاجت درویش روا نیست 57شمارهٔ ۶۵: خانه گه تاریک و گاهی روشن است 58شمارهٔ ۶۶: هر سر که بسودای طلب باختنی نیست 59شمارهٔ ۶۷: امروز جمال تو طرح دگر افتاده است 60شمارهٔ ۶۸: یک امشبی که توئی در برابرم سرمست 61شمارهٔ ۶۹: سلیمان را جز این تن اهرمن نیست 62شمارهٔ ۷۰: این خرمن هستی که بجز سوختنی نیست 63شمارهٔ ۷۱: فلک از سینه ما دود آهی است 64شمارهٔ ۷۲: کار ما باز مشکل افتاده است 65شمارهٔ ۷۳: این نفس بداندیش بفرمان شدنی نیست 66شمارهٔ ۷۴: از شیخ بپرسید گر از اهل کتاب است 67شمارهٔ ۷۵: با دوستان ثشسته چه جای ملامت است 68شمارهٔ ۷۶: در میان عاشق و معشوق رازی دیگر است 69شمارهٔ ۷۷: شکسته زلف یکی ترک مست یار منست 70شمارهٔ ۷۸: در حجاب خرقه و دستار، مستی خوشتر ا ...71شمارهٔ ۷۹: در محفل اغیار همه غنج و دلال است 72شمارهٔ ۸۰: این خانه که پیوسته در او جوش و خرو ...73شمارهٔ ۸۱: دلم در سینه چون ساغر بجوش است 74شمارهٔ ۸۲: ما روی بمیخانه و زاهد بحجاز است 75شمارهٔ ۸۳: آب بودم صحبت آذر گلابم کرده است 76شمارهٔ ۸۴: شه وجود عجب قاصدی فرستاده است 77شمارهٔ ۸۵: دستار تو ای شیخ که صد حلقه فزون اس ...78شمارهٔ ۸۶: بکیش زاهدان گرمی حرام است 79شمارهٔ ۸۷: زمامم در کف پیری فقیر است 80شمارهٔ ۸۸: من که بی پیمانه مستم حاجت پیمانه ن ...81شمارهٔ ۸۹: چون باده بجام است همه کار بکام است 82شمارهٔ ۹۰: گر خدای سپهر یار من است 83شمارهٔ ۹۱: دل عاشق که نازکتر زجام است 84شمارهٔ ۹۲: دوستان نوبت سپیده دم است 85شمارهٔ ۹۳: ایخواجه شنیدم که لبت کان نبات است 86شمارهٔ ۹۴: شد وقت سحر چشم تو تا چند بخواب است 87شمارهٔ ۹۵: آن جامه بر آن بدن چه زیباست 88شمارهٔ ۹۶: عشق است که اندر دو جهان راه نجات ا ...89شمارهٔ ۹۷: کس نیست که از لعل تو دشنام شنیده ا ...90شمارهٔ ۹۸: از زلف سیاهت که همه چین و شکنج است 91شمارهٔ ۹۹: نوبت عشرت است و وقت صبوح 92شمارهٔ ۱۰۰: تو را مسجد مرا میخانه ای شیخ 93شمارهٔ ۱۰۱: قدم بگذار و از ما بگذر ای شیخ 94شمارهٔ ۱۰۲: روز بحث از رساله دارد شیخ 95شمارهٔ ۱۰۳: بکوی میفروشم بار دادند 96شمارهٔ ۱۰۴: شیخ است و حلقه بر در خمار میزند 97شمارهٔ ۱۰۵: بخت اگر یاری کند دلدار دلداری کند 98شمارهٔ ۱۰۶: دو چشم مست تو کز خواب ناز برخیزد 99شمارهٔ ۱۰۷: دیشب مغی از خانه خمار برآمد 100شمارهٔ ۱۰۸: نام مه گل را مه خرداد نهادند 101شمارهٔ ۱۰۹: زاهدی از صومعه بیزار شد 102شمارهٔ ۱۱۰: افسانه بد مستی ما دوش سمر شد 103شمارهٔ ۱۱۱: تا می بکیش زاهد و مفتی حرام شد 104شمارهٔ ۱۱۲: شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده ...105شمارهٔ ۱۱۳: موج زد اشکی و ما را آب برد 106شمارهٔ ۱۱۴: دم زد لبی از شکوه، نیش نام نهادند 107شمارهٔ ۱۱۵: در ازل باده کشان چون گل پیمانه زد ...108شمارهٔ ۱۱۶: شیخنا افتان و خیزان بر در میخانه ...109شمارهٔ ۱۱۷: گفتم از لعل لبت یک بوسه، گفت آری ...110شمارهٔ ۱۱۸: ز گیسویت سخن با شانه گفتند 111شمارهٔ ۱۱۹: ترک من سبزه گرد لب دارد 112شمارهٔ ۱۲۰: کاوس کیانی که کیش نام نهادند 113شمارهٔ ۱۲۱: کارم از عشق بسی مشکل و دشوار بود 114شمارهٔ ۱۲۲: رفته سه سال تا مه خرداد 115شمارهٔ ۱۲۳: شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دان ...116شمارهٔ ۱۲۴: پسته گر چون لعل جانبخش تو خندانی ...117شمارهٔ ۱۲۵: گفتمش هندوی زلفت، گفت طراری کند 118شمارهٔ ۱۲۶: من در این صحرا نهادم پا که نخجیرم ...119شمارهٔ ۱۲۷: چه بازی دوش در میخانه کردند 120شمارهٔ ۱۲۸: دمبدم عمر میرود بر باد 121شمارهٔ ۱۲۹: دست ساقی دوش در محفل درخت طور بود 122شمارهٔ ۱۳۰: یاد آنروزیکه کس را ره در این محضر ...123شمارهٔ ۱۳۱: هر کسی در جهان غمی دارد 124شمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد 125شمارهٔ ۱۳۳: گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید 126شمارهٔ ۱۳۴: تا چند از این خاک بمیرید و بزائید 127شمارهٔ ۱۳۵: شیخنا خیزو برون آی ز خود گامی چند 128شمارهٔ ۱۳۶: ساقی سخن ز مشعله طور می کند 129شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 130شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 131شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 132شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 133شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...134شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...135شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 136شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 137شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...138شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...139شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 140شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 141شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 142شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 143شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 144شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 145شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 146شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 147شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 148شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 149شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...150شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 151شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...152شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 153شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 154شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 155شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...156شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 157شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 158شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 159شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 160شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 161شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 162شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 163شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 164شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 165شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 166شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 167شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 168شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 169شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 170شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 171شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...172شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 173شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 174شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 175شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...176شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 177شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 178شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 179شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 180شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...181شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 182شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...183شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 184شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 185شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 186شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 187شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 188شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...189شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 190شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 191شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...192شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...193شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...194شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 195شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 196شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 197شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...198شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 199شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...200شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 201شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 202شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 203شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 204شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 205شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 206شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 207شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...208شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 209شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 210شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...211شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...212شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 213شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 214شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 215شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 216شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 217شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 218شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 219شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 220شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...221شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 222شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 223شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 224شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 225شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 226شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 227شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 228شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 229شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...230شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 231شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 232شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 233شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 234شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 235شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...236شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...237شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 238شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...239شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 240شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...241شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 242شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...243شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 244شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 245شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 246شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 247شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 248شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 249شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 250شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 251شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 252شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 253شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...254شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 255شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 256شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 257شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 258شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 259شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...260شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 261شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 262شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 263شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 264شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 265شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 266شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 267شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 268شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...269شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 270شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 271شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 272شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 273شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 274شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...275شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 276شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 277شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 278شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 279شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 280شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 281شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 282شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...283شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 284شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 285شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 286شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 287شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 288شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 289شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 290شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...291شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 292شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 293شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 294شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 295شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 296شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 297شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 298شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 299شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 300شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 301شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 302شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 303شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...304شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 305شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...306شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 307شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 308شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 309شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 310شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 311شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 312شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 313شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 314شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 315شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 316شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 317شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 318شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...319شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 320شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 321شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 322شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 323شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...324شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 325شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 326شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...327شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 328شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 329شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 330شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 331شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 332شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 333شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 334شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 335شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 336شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 337شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...338شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 339شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 340شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 341شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 342شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 343شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 344شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 345شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 346شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 347شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 348شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 349شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ