به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صغیر اصفهانی

صغیر اصفهانیغزل هاشمارهٔ ۹۶: آنچه میدانیش دنیا خورد و خوابی بیش نیست

820عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

آنچه میدانیش دنیا خورد و خوابی بیش نیست
وانچه میخوانیش گردون پیچ و تابی بیش نیست
هیچکس کام مراد از بحر امکان تر نکرد
راستی چون بنگری عالم سرابی بیش نیست
مکنت و ثروت عیال و مال و ایوان و سرا
روی هم چون جمع سازی اضطرابی بیش نیست
هست هستی بحر ژرفی موج‌خیز و بی‌کران
واندران دریا وجود ما حبابی بیش نیست
عمر نوح و گنج قارون ملک اسکندر تو را
گر میسر شد بوقت مرگ خوابی بیش نیست
اهل دنیا عمر خود را صرف دنیا می‌کنند
گر حیات اینست خود سوءالعذابی بیش نیست
از حلال و از حرام مال مال اندوز را
عاید و واصل حسابی یا عقابی بیش نیست
در جهان آمد صغیر و چند روزی ماند و رفت
یادگار از وی در اینعالم کتابی بیش نیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۹۵: نقش خار و گل بجز از خامهٔ تقدیر نی ...2شمارهٔ ۹۶: آنچه میدانیش دنیا خورد و خوابی بیش ...3شمارهٔ ۹۷: جز مقام نیستی چون مأمنی در کار نیس ...4شمارهٔ ۹۸: تا قبلهٔ من ابروی آن لعبت ترساست 5شمارهٔ ۹۹: شرح حال من و زلف تو که در گلشن گفت 6شمارهٔ ۱۰۰: جانا نظیر روی تو ماه منیر نیست 7شمارهٔ ۱۰۱: نتوان به مثل گفتن خورشید درخشانت 8شمارهٔ ۱۰۲: غیر از تو میان تو و او فاصله ای ن ...9شمارهٔ ۱۰۳: در جهان امری که بیرونست از تقدیر ...10شمارهٔ ۱۰۴: ز بسکه دیر شد ای دوست انتهای فراق ...11شمارهٔ ۱۰۵: خواهم ای شوخ ببوسم همهٔ اعضایت 12شمارهٔ ۱۰۶: هر که داند نقطهٔ خال ترا تفسیر چی ...13شمارهٔ ۱۰۷: نه خط بروی تو کمین میر کشور زنگ ا ...14شمارهٔ ۱۰۸: غم چندی بدل زار بغم مدغم ماست 15شمارهٔ ۱۰۹: خوش میگذرد آنکه مرا روح روانست 16شمارهٔ ۱۱۰: گفتم کمند عشق تو در گردن منست 17شمارهٔ ۱۱۱: هی زلف و خال جلوه دهی این بهانه چ ...18شمارهٔ ۱۱۲: اکنون که بهار آمد و ایام بکام است 19شمارهٔ ۱۱۳: تا شدم از گردش چشم تو مست 20شمارهٔ ۱۱۴: ای به فدای تو من و هر چه هست 21شمارهٔ ۱۱۵: چون خصر ره بچشمهٔ حیوانم آرزوست 22شمارهٔ ۱۱۶: دلبرا نرا همه سخت است دل و پیمان ...23شمارهٔ ۱۱۷: لب تو ریخت چنان آبروی آب حیات 24شمارهٔ ۱۱۸: روزگاریست که چون حلقه مقیمم بدرت 25شمارهٔ ۱۱۹: تا تار طرهٔ توام ای جان بچنگ نیست 26شمارهٔ ۱۲۰: با آنکه دل معاینه ناظر بروی تست 27شمارهٔ ۱۲۱: ما را بجز از روی تو منظور نظر نیس ...28شمارهٔ ۱۲۲: شیرم ولی اسیر به دام غزال دوست 29شمارهٔ ۱۲۳: ایخوش آنعارف سالک که ز راه آگاهست 30شمارهٔ ۱۲۴: قضا چو جاری و ساری بنارضا و رضاست 31شمارهٔ ۱۲۵: هر آنچه فتنه در این عالم و هر آنچ ...32شمارهٔ ۱۲۶: دور هجران را مگر اتمام نیست 33شمارهٔ ۱۲۷: از غم زلفت ندانم دوش بر من چون گذ ...34شمارهٔ ۱۲۸: خدای آنچه بزلف نگار چین انداخت 35شمارهٔ ۱۲۹: دل مرا ز کمندت سر رهائی نیست 36شمارهٔ ۱۳۰: گفتن یک یاعلی به صدق و ارادت 37شمارهٔ ۱۳۱: هر که بدید از تو این فراخته قامت 38شمارهٔ ۱۳۲: ببزم قرب چو دیدم میانهٔ من و دوست 39شمارهٔ ۱۳۳: هر گوشه فتنه ایست ز چشمان مست تست 40شمارهٔ ۱۳۴: دلبرم شانه بگیسوی شبه گون زده است 41شمارهٔ ۱۳۵: تنها براه دوست نباید ز جان گذشت 42شمارهٔ ۱۳۶: بیا ای عید مشتاقان که از هجر دو ا ...43شمارهٔ ۱۳۷: دیگرم پروای خویش اندیشهٔ بیگانه ن ...44شمارهٔ ۱۳۸: مدام غیر غمم کس انیس و همدم نیست 45شمارهٔ ۱۳۹: جز معرفت از بهر بشر خاصیتی نیست 46شمارهٔ ۱۴۰: حجه قائم که جبریل‌امین دربان اوست 47شمارهٔ ۱۴۱: دانم که ره کعبه و بتخانه کدامست 48شمارهٔ ۱۴۲: ای جسم تو بگرفته ز جان باج لطافت 49شمارهٔ ۱۴۳: با ما مگو که دیر کجا و حرم کجاست 50شمارهٔ ۱۴۴: از حرم بگذر که اینجا خرگه آنشاه ن ...51شمارهٔ ۱۴۵: آنکه بهر جا عیان طلعت نیکوی اوست 52شمارهٔ ۱۴۶: جستم سراغ دل ز صبا زان خبر نداشت 53شمارهٔ ۱۴۷: تنها ستمت بهر من ای ماه جبین است 54شمارهٔ ۱۴۸: دل ز راه دیده از نور جمالش روشن ا ...55شمارهٔ ۱۴۹: آنکس آگه ز پریشانی احوال من است 56شمارهٔ ۱۵۰: نی همین از خود براه یار میباید گذ ...57شمارهٔ ۱۵۱: من و خاک سر آنکوی که دلدار آنجاست 58شمارهٔ ۱۵۲: خرم کسی که کام ز بخت جوان گرفت 59شمارهٔ ۱۵۳: من آنچه هست بعشق تو داده‌ام از دس ...60شمارهٔ ۱۵۴: کارت ای یار بمن غیر ستمکاری نیست 61شمارهٔ ۱۵۵: بطرف باغ هر آن سرو کز زمین برخاست 62شمارهٔ ۱۵۶: دلم ز دست تو خون گشت و حجت هم این ...63شمارهٔ ۱۵۷: تا نگوئی بجهان دوست مرا بسیار است 64شمارهٔ ۱۵۸: ایهاالناس اینجهان را نیم جو مقدار ...65شمارهٔ ۱۵۹: اگر که خانه خمار دایمم وطن است 66شمارهٔ ۱۶۰: تشبیه جمال تو به خورشید روا نیست 67شمارهٔ ۱۶۱: دل مسوزان که ز هر دل بخدا راهی هس ...68شمارهٔ ۱۶۲: بگو به آنکه موفق بحسن تدبیر است 69شمارهٔ ۱۶۳: ای آنکه با وجود تو دیگر وجود نیست 70شمارهٔ ۱۶۴: زمین گوئی به پیش پای عشق است 71شمارهٔ ۱۶۵: شاداب باغ دهر به آب محبت است 72شمارهٔ ۱۶۶: علی است بهر بجا بودن جهان باعث 73شمارهٔ ۱۶۷: ای حسن تو بگرفته ز خوبان جهان باج 74شمارهٔ ۱۶۸: ببزم دل چو برافروختم ز عشق سراج 75شمارهٔ ۱۶۹: با بت ساده نشستن که ثواتبست و مبا ...76شمارهٔ ۱۷۰: تعالی الله از این بالا وزین رخ 77شمارهٔ ۱۷۱: منت دلم ز حلقهٔ موی تو میکشد 78شمارهٔ ۱۷۲: صبحدم باد صبا مشک فشان می‌آید 79شمارهٔ ۱۷۳: گر از دل نیمه شب آهی برآید 80شمارهٔ ۱۷۴: در دور ما چه جور بشر با بشر نکرد 81شمارهٔ ۱۷۵: جدا از طره اش حال دلم دانی چسان ب ...82شمارهٔ ۱۷۶: مگذار اینکه راز دلت بر زبان رسد 83شمارهٔ ۱۷۷: رندان عمل برای رضای خدا کنند 84شمارهٔ ۱۷۸: قلم شرافت اگر دارد از رقم دارد 85شمارهٔ ۱۷۹: قربان آن زمان که زمان و مکان نبود 86شمارهٔ ۱۸۰: نالهٔ من نی عجب گر جا به دل‌ها می ...87شمارهٔ ۱۸۱: غیر آن سر که سری با کف پایی دارد 88شمارهٔ ۱۸۲: زان پیشتر که خاک وجودت سبو کنند 89شمارهٔ ۱۸۳: جهانیان دگر از جنک احتراز کنید 90شمارهٔ ۱۸۴: نالیدن مهجوران سوز دگری دارد 91شمارهٔ ۱۸۵: به تغافل همه روزان و شبان می‌گذرد 92شمارهٔ ۱۸۶: دلدار ما به درد دل ما نمی رسد 93شمارهٔ ۱۸۷: آن که از دوست بجز دوست تقاضا دارد 94شمارهٔ ۱۸۸: هزار بار به خون جگر طهارت کرد 95شمارهٔ ۱۸۹: هر چند دانمت مهر ای نازنین نباشد 96شمارهٔ ۱۹۰: بر دل چو یاد لعل لب یار بگذرد 97شمارهٔ ۱۹۱: خواجه را گوی که از زیر زمین یاد ک ...98شمارهٔ ۱۹۲: راستی مردم از آندم که بصلب پدرند 99شمارهٔ ۱۹۳: کسیکه بهر خدا ترک خودستائی کرد 100شمارهٔ ۱۹۴: یاد دو طره ات بدلم چون درون شود 101شمارهٔ ۱۹۵: مست ساقی ز سر آب عنب می‌گذرد 102شمارهٔ ۱۹۶: شده گم دلم که از هجر چو لاله داغ ...103شمارهٔ ۱۹۷: همره قافلهٔی روبرهی باید کرد 104شمارهٔ ۱۹۸: نه تنها خجلت از روی تو ماه آسمان ...105شمارهٔ ۱۹۹: مردم چشم تو نازیم که در پرده درند 106شمارهٔ ۲۰۰: هر که را بوئی از آن طرهٔ پرچین‌ آ ...107شمارهٔ ۲۰۱: شوخی به همه خلخ و فرخار نباشد 108شمارهٔ ۲۰۲: کس نیست تا نشان بمن از آن دهان ده ...109شمارهٔ ۲۰۳: آینه چون جلوه گاه روی جانان می‌شو ...110شمارهٔ ۲۰۴: ز جان خویش اگر عاشقان نظر گیرند 111شمارهٔ ۲۰۵: هر آنکو سر بخاک درگه پیر مغان دار ...112شمارهٔ ۲۰۶: چون بت من شانه بر زلف چلیپائی کشد 113شمارهٔ ۲۰۷: هر که با او آشنا شد خود ز خود بیگ ...114شمارهٔ ۲۰۸: دل سجده جز بر آن خم ابرو نمیکند 115شمارهٔ ۲۰۹: زلف از شانه بروی چو قمر میریزد 116شمارهٔ ۲۱۰: فلک خم گشت کز خود طرح چوگان تو ان ...117شمارهٔ ۲۱۱: هر کس نه بعشق از سر اخلاص قدم زد 118شمارهٔ ۲۱۲: مدد ز چشم پر آبم سحاب می‌خواهد 119شمارهٔ ۲۱۳: سر عشقت بدل خسته نهان خواهم کرد 120شمارهٔ ۲۱۴: در ملک وجود آنچه که از خاک برآید 121شمارهٔ ۲۱۵: سهی قد تو به سرو کنار جو ماند 122شمارهٔ ۲۱۶: چون بدل ناوک آن شوخ پری زاد‌ آمد 123شمارهٔ ۲۱۷: عاقبت دلا دیدی کار یار و من چون ش ...124شمارهٔ ۲۱۸: ایدل این شوخ پریوش که چنین میگذرد 125شمارهٔ ۲۱۹: تا لبم بوسه چند از تو دلارام نگیر ...126شمارهٔ ۲۲۰: برافکن پرده تا خورشید تابان از سم ...127شمارهٔ ۲۲۱: هر زمان زلف چو زنجیر توام یاد آید 128شمارهٔ ۲۲۲: ما را به یمن عشق روا از توکام شد 129شمارهٔ ۲۲۳: یار بی پرده عبث پرده ز عارض نگشای ...130شمارهٔ ۲۲۴: اگر از عشق به طور دلت اشراق آید 131شمارهٔ ۲۲۵: دانی که دل بدلبر جانی چسان رسید 132شمارهٔ ۲۲۶: چندانکه سیل دیده من بیشتر شود 133شمارهٔ ۲۲۷: نه هر که تاخت بمیدان دلاوری داند 134شمارهٔ ۲۲۸: ساقی چه باده بود که بر من حواله ک ...135شمارهٔ ۲۲۹: می بنوش اکنون که چون هنگام محشر م ...136شمارهٔ ۲۳۰: ترکان چشم او پی خونریزی منند 137شمارهٔ ۲۳۱: دل آنچه داشت در بر دلبر نیاز کرد 138شمارهٔ ۲۳۲: هر دل به ‌امیدی پی دلدار برآمد 139شمارهٔ ۲۳۳: دلم نظر سوی آن زلف پرشکن دارد 140شمارهٔ ۲۳۴: بخدا رسد هر آن دل که پی هوا نباشد 141شمارهٔ ۲۳۵: نگارا جانم از هجر تو نالان تا بکی ...142شمارهٔ ۲۳۶: بکوی میکده بس بیهشان مدهوشند 143شمارهٔ ۲۳۷: بر آستانهٔ میخانه خاکسارانند 144شمارهٔ ۲۳۸: تیر رستم چو خدنک مژه ات تیز نبود 145شمارهٔ ۲۳۹: بندهٔ پادشهی باش که درویش بود 146شمارهٔ ۲۴۰: همه صحبت ز فراق وز وصالش دارند 147شمارهٔ ۲۴۱: خدا را جمع نتوان با هوا کرد 148شمارهٔ ۲۴۲: بعد مرگ ار بسرم آن بت طناز آید 149شمارهٔ ۲۴۳: بحشر عفو اله ار پناه خواهد بود 150شمارهٔ ۲۴۴: جهان که هر دی و هر نوبهار گرید و ...151شمارهٔ ۲۴۵: دلم به طرهٔ پرچین یار افتد و خیزد 152شمارهٔ ۲۴۶: آنکه از دوری او دیدهٔ ما دریا بود 153شمارهٔ ۲۴۷: غم عشقت نه همین قصد دل و جانم کرد 154شمارهٔ ۲۴۸: دل ز قید غمت ایدوست رها نتوان کرد 155شمارهٔ ۲۴۹: شهان که مالک اورنگ و صاحب تاجند 156شمارهٔ ۲۵۰: ندهی کام مرا از لب خندان تا چند 157شمارهٔ ۲۵۱: هر صاحب نامی دمی آرام ندارد 158شمارهٔ ۲۵۲: دل نیست هر آندل که دلارام ندارد 159شمارهٔ ۲۵۳: ساقی از رطل گران دوش سبکبارم کرد 160شمارهٔ ۲۵۴: کس از آن زلف و از آن خال نیارد دم ...161شمارهٔ ۲۵۵: اهل دل بر در دل حلقه چو رندانه زد ...162شمارهٔ ۲۵۶: دیدی چگونه عزم سفر آن نگار کرد 163شمارهٔ ۲۵۷: شاه اورنگ نشین فکر جهانی دارد 164شمارهٔ ۲۵۸: گر نه برقع بر رخ آن مه جبین افتاد ...165شمارهٔ ۲۵۹: زان فرقه بپرهیز که پرهیز ندارند 166شمارهٔ ۲۶۰: مرا که جرم ز اندازه بیشتر باشد 167شمارهٔ ۲۶۱: هر چه از اصلش جدا گردید باز آنجا ...168شمارهٔ ۲۶۲: بزلفش در کشاکش با صبا و شانه خواه ...169شمارهٔ ۲۶۳: یاران ره عشق منزل ندارد 170شمارهٔ ۲۶۴: مراست نام علی بهر جسم و جان تعویذ 171شمارهٔ ۲۶۵: هر چه خواهم سخن از زلف تو سازم تح ...172شمارهٔ ۲۶۶: دوشین بگوش دلم‌ آمد ز مرغ سحر 173شمارهٔ ۲۶۷: روزی ار غم برود نیست مرا یار دگر 174شمارهٔ ۲۶۸: پیر گشتیم و دل از عشق جوانست هنوز 175شمارهٔ ۲۶۹: رهد ز زلف تو دل در بر من آید باز 176شمارهٔ ۲۷۰: یار عاشق کش ما دوش بصد عشوه و ناز 177شمارهٔ ۲۷۱: دل برگرفته ایم از این خلق بوالهوس 178شمارهٔ ۲۷۲: قبله ی عشاق طاق ابروی یار است و ب ...179شمارهٔ ۲۷۳: خبر عشق ز هر دل بهوا بسته مپرس 180شمارهٔ ۲۷۴: از آب دیده تا ندهی شستشوی خویش 181شمارهٔ ۲۷۵: من و ترا بسخن کرده او بهانهٔ خویش 182شمارهٔ ۲۷۶: چو غنچه خون دلت گر غذاست خندان با ...183شمارهٔ ۲۷۷: دلم بیمار و یاد چشم بیماری پرستار ...184شمارهٔ ۲۷۸: آنکه گشتیم و نجستیم در اطراف جهان ...185شمارهٔ ۲۷۹: کسی که سرمه نکرد از غبار رهگذرش 186شمارهٔ ۲۸۰: در گردنش آویخته گیسوی بلندش 187شمارهٔ ۲۸۱: در خمر طرهٔ طرار کمند اندازش 188شمارهٔ ۲۸۲: سلطان نفس خود شو و مالک رقاب باش 189شمارهٔ ۲۸۳: گر کنم از برگ گل اندیشهٔ پیراهنش 190شمارهٔ ۲۸۴: دوستان با که دهم شرح پریشانی خویش 191شمارهٔ ۲۸۵: برفت عمر و نگشتم ز هجر یار خلاص 192شمارهٔ ۲۸۶: ز پرده گر کنی ایماه وش عیان عارض 193شمارهٔ ۲۸۷: بی دوست دست می‌ندهد بهر ما نشاط 194شمارهٔ ۲۸۸: شکر می‌ریزد از دیوان حافظ 195شمارهٔ ۲۸۹: ای بندهٔ رخسار تو خورشید مشعشع 196شمارهٔ ۲۹۰: صد شکر فارغم ز تماشای باغ و راغ 197شمارهٔ ۲۹۱: عمریست تا به تیر غمت گشته‌ام هدف 198شمارهٔ ۲۹۲: ای دیده و دل هر دو بدار تو شایق 199شمارهٔ ۲۹۳: هست این کون و مکان گوی خم چوگان ع ...200شمارهٔ ۲۹۴: بفشان شکری از لعل لب ای کان نمک 201شمارهٔ ۲۹۵: از آنکه گنج غمت جا گرفت در دل خاک 202شمارهٔ ۲۹۶: گم گردد آسمان و زمین در فضای دل 203شمارهٔ ۲۹۷: ای سر زلفت هزار سلسله عاقل 204شمارهٔ ۲۹۸: نه ملک دان سبب افتخار خویش و نه م ...205شمارهٔ ۲۹۹: بتی نهفته بخلوت سرای جان دارم 206شمارهٔ ۳۰۰: دانی چرا در سیر خود بر خویش میلرز ...207شمارهٔ ۳۰۱: ما می‌کشان چو بادهٔ گلنار می‌زنیم 208شمارهٔ ۳۰۲: من آن نیم که ز سوی تو رو بگردانم 209شمارهٔ ۳۰۳: گر من از طعن رقیبان تو اندیشه کنم 210شمارهٔ ۳۰۴: بتو حیران شدن از چشم تر‌ آموخته‌ا ...211شمارهٔ ۳۰۵: یار نگذارد اگر لعل شکر خایش ببوسم 212شمارهٔ ۳۰۶: سر و جان داده گدای در میخانه شدیم 213شمارهٔ ۳۰۷: چون روز ازل رخت به میخانه کشیدیم 214شمارهٔ ۳۰۸: جز رخ دلستان نمی بینم 215شمارهٔ ۳۰۹: دربند زلف یار چو شد مبتلا دلم 216شمارهٔ ۳۱۰: به هر چه می‌نگرم حسن یار می‌بینم 217شمارهٔ ۳۱۱: همیشه موی تو در پیچ و تاب می‌بینم 218شمارهٔ ۳۱۲: تا دل به مهر آن بت عیار بسته‌ام 219شمارهٔ ۳۱۳: ای قبلهٔ جان ما چو بکوی تو رسیدیم 220شمارهٔ ۳۱۴: چون یاد از آن زلف سیه و آنخط زنگا ...221شمارهٔ ۳۱۵: بنشین ببرم جانا تا از سر جان خیزم 222شمارهٔ ۳۱۶: چرا همیشه نه پیچان چو تار موی تو ...223شمارهٔ ۳۱۷: تا نظر بر آن رخ چون آفتاب افکنده ...224شمارهٔ ۳۱۸: ای رخت باغ بهشت و لب لعلت تسنیم 225شمارهٔ ۳۱۹: چگونه سر ز در پیر فقر بردارم 226شمارهٔ ۳۲۰: عمریست که در هجران میسوزم و میساز ...227شمارهٔ ۳۲۱: بخون خویش نویسم بروی لوح مزارم 228شمارهٔ ۳۲۲: کی زبام تو من سوخته جان بر خیزم 229شمارهٔ ۳۲۳: سخن از زلف نو گویند دل و شانه بهم 230شمارهٔ ۳۲۴: اگر جدا کنی از تیغ بند از بندم 231شمارهٔ ۳۲۵: نه نظر بقد سرو و نه بروی ماه دارم 232شمارهٔ ۳۲۶: گر من از هر دو جهان دست بیکبار کش ...233شمارهٔ ۳۲۷: تا بدام تو من ای جان جهان افتادم 234شمارهٔ ۳۲۸: خالت همه دم دانه و زلفت همه دم دا ...235شمارهٔ ۳۲۹: ببوسهٔ لب ساقی بس آرزو دارم 236شمارهٔ ۳۳۰: عشق یارب چه قماریست که نشناخته‌ای ...237شمارهٔ ۳۳۱: چنان به عشق تو وارسته‌ام ز ننگ و ...238شمارهٔ ۳۳۲: من نخواهم بکسی زهد و ریا بفروشم 239شمارهٔ ۳۳۳: از غم خال لب تو گوشه نشینم 240شمارهٔ ۳۳۴: شبی که زلف تو ای نازنین فتاد بدست ...241شمارهٔ ۳۳۵: ما کار به تسبیح و به زنار نداریم 242شمارهٔ ۳۳۶: ای عجب ما خسته جان از فرقت جانانه ...243شمارهٔ ۳۳۷: دل کشد گه بحرم گاه سوی دیر مغانم 244شمارهٔ ۳۳۸: بیاور باده ساقی تا دمی حالت بگردا ...245شمارهٔ ۳۳۹: چون گل روی ترا در خور دیدار شدیم 246شمارهٔ ۳۴۰: داده‌ام جان رو نما تا روی جانان د ...247شمارهٔ ۳۴۱: دهنش هیچ و از آن بوسه تمنا دارم 248شمارهٔ ۳۴۲: کرده عشق تو چنان بیخبر و بی خویشم 249شمارهٔ ۳۴۳: بس بدل هست خیال رخ نیکوی توام 250شمارهٔ ۳۴۴: ساقی آن می‌بقدح کن که چو ما نوش ک ...251شمارهٔ ۳۴۵: مرغ قدسم من که در دام بلا افتاده‌ ...252شمارهٔ ۳۴۶: افسوس که از حالت خود بیخبرانیم 253شمارهٔ ۳۴۷: خبرت هست که بی لعل تو ما خونجگریم 254شمارهٔ ۳۴۸: خوانند گر چه خلق جهان اصفهانیم 255شمارهٔ ۳۴۹: دوش بهر گریه در هجرت مجالی داشتم 256شمارهٔ ۳۵۰: مرغ سحر همانا زین ناله برکشیدن 257شمارهٔ ۳۵۱: خوش بود دیده ز جان بستن و جانان د ...258شمارهٔ ۳۵۲: گریم بکار دل من و دل هم بکار من 259شمارهٔ ۳۵۳: ای زال جهان تا کی جان کندن و نواز ...260شمارهٔ ۳۵۴: دری به از در یکتای با صفای سخن 261شمارهٔ ۳۵۵: یوسف رخی به چاه ذقن بسته راه من 262شمارهٔ ۳۵۶: به ماه عارض خود زلف را حجاب مکن 263شمارهٔ ۳۵۷: هرکس ندیده غارت و یغمای ترکمن 264شمارهٔ ۳۵۸: حدیث یار چه حاصل ز غیر بشنیدن 265شمارهٔ ۳۵۹: دارم بتی به غیر در مهر باز کن 266شمارهٔ ۳۶۰: نگذاشت غم تنگ دهانت اثر از من 267شمارهٔ ۳۶۱: از غبار خودنمائیها عمل را پاک کن 268شمارهٔ ۳۶۲: آن سان سخن بگوی که بتوان نگاشتن 269شمارهٔ ۳۶۳: خبرم نیست ز سر تا شده سودائی تو 270شمارهٔ ۳۶۴: سواد موی تو اندر بیاض روی نکو 271شمارهٔ ۳۶۵: ای دل من مبتلا در خم گیسوی تو 272شمارهٔ ۳۶۶: طعنه بر ما مزن ای شیخ و به خود غر ...273شمارهٔ ۳۶۷: ای کحل چشم اهل نظر خاک پای تو 274شمارهٔ ۳۶۸: بیچارهٔی که نیست بجز حق پناه او 275شمارهٔ ۳۶۹: آنکس که داده نسبت روی ترا بماه 276شمارهٔ ۳۷۰: عشقت سپرد از دل دیوانه بدیوانه 277شمارهٔ ۳۷۱: زان سفله وجودی که شریر است عدم به 278شمارهٔ ۳۷۲: ما را چو از عدم بوجود اوفتاد راه 279شمارهٔ ۳۷۳: ای در گرانمایه وای یار یگانه 280شمارهٔ ۳۷۴: ای یار بکس وفا نکرده 281شمارهٔ ۳۷۵: ای دلارام که اندر دل ما‌ آمده‌ای 282شمارهٔ ۳۷۶: ای مقیم دل که‌ام شب شمع این کاشان ...283شمارهٔ ۳۷۷: دی گفت زاهد از دو جهان چون گذشته‌ ...284شمارهٔ ۳۷۸: چیست دنیا در ره سیل فنا ویرانه‌ای 285شمارهٔ ۳۷۹: ساقی از آن دو جرعه که در جام کرده ...286شمارهٔ ۳۸۰: ستم ار بناتوانان ز ستمگری رسانی 287شمارهٔ ۳۸۱: صاحب علم و عمل را رتبهٔ والاستی 288شمارهٔ ۳۸۲: زالعلم حجاب الاکبر‌ام د عقل سودائ ...289شمارهٔ ۳۸۳: ما بجز عشق ندیدیم صلاح دیگری 290شمارهٔ ۳۸۴: بگرفته خواب چشمم غم چشم نیم خوابی 291شمارهٔ ۳۸۵: غیر خونابه چه خوردی ز می انگوری 292شمارهٔ ۳۸۶: بیک خرام دل از من تو دلربا بردی 293شمارهٔ ۳۸۷: جان بتنگ آمدم از غصهٔ بی همنفسی 294شمارهٔ ۳۸۸: خواهی ارجا به لب آب روان بگزینی 295شمارهٔ ۳۸۹: بخیال ماه رویت بودم ز ضعف حالی 296شمارهٔ ۳۹۰: ای مه ز مهر اگر نظری سوی ما کنی 297شمارهٔ ۳۹۱: تا کی ز حرص سیم مس رخ طلا کنی 298شمارهٔ ۳۹۲: ای می‌فروش گر نظری سوی ما کنی 299شمارهٔ ۳۹۳: الا که از می‌نخوت مدام بیخود و مس ...300شمارهٔ ۳۹۴: تا کی دلا خموشی یکدم برآر زاری 301شمارهٔ ۳۹۵: تا نگردی با خلایق یار بی عز و وقا ...302شمارهٔ ۳۹۶: نیست بازار جهانرا به از این سودای ...303شمارهٔ ۳۹۷: گشتیم پی یار نکو هر سر کوئی 304شمارهٔ ۳۹۸: ایکه نام آن صنم را در بر من میبری 305شمارهٔ ۳۹۹: دنیا زکف گذار چو دعوی دین کنی 306شمارهٔ ۴۰۰: ای برادر چند دل آلودهٔ دنیا کنی 307شمارهٔ ۴۰۱: چو کسی بعذرخواهی نرود ز بی گناهی 308شمارهٔ ۴۰۲: چشم مستت همه مردم کشد از بی باکی 309شمارهٔ ۴۰۳: چشم تو می‌نماید چون آهوی تتاری 310شمارهٔ ۴۰۴: داد از دست تو کاینسان دلربائی میک ...311شمارهٔ ۴۰۵: نتوان گفت رخت را قمر آری آری 312شمارهٔ ۴۰۶: گر نوازی ز کرم یا که کشی یا که به ...313شمارهٔ ۴۰۷: تا زده‌ام خویش به دیوانگی 314شمارهٔ ۴۰۸: گر نه ای دل پای بند طرهٔ طرار یار ...315شمارهٔ ۴۰۹: هر گه بخاطرم تو پریوش گذر کنی 316شمارهٔ ۴۱۰: روی تو هست موسی و چشم تو سامری 317شمارهٔ ۴۱۱: به بندگان نکنی لطف چون تو از یاری 318شمارهٔ ۴۱۲: برو بجو ز عمل مونسی و داد رسی 319شمارهٔ ۴۱۳: گفت دانا پدری با پسر از آگاهی 320شمارهٔ ۴۱۴: تو مرغ گلشن قدسی نه در خور قفسی 321شمارهٔ ۴۱۵: قاصد کویش دلا تا نالهٔ شبگیر کردی 322شمارهٔ ۴۱۶: دمی که پرده ز رخسار خود براندازی 323شمارهٔ ۴۱۷: چوبدید خویشتن را همه حسن و دلربائ ...324شمارهٔ ۴۱۸: چه غم که رفت ز من در ره تو جان و ...325شمارهٔ ۴۱۹: تا در ره مقصود به تشویش نیفتی 326شمارهٔ ۴۲۰: منه به زمرهٔ انعام نام انسانی 327شمارهٔ ۴۲۱: غنچه را نیست جز این علت خونین جگر ...328شمارهٔ ۴۲۲: چه باک خار وجودم شد ار فنای گلی 329شمارهٔ ۴۲۳: اگر که لقمه ربایی ز خوان خاموشی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ