به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

صغیر اصفهانی

صغیر اصفهانیغزل هاشمارهٔ ۲۸۸: شکر می‌ریزد از دیوان حافظ

810عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

شکر می‌ریزد از دیوان حافظ
زهی نطق شکر افشان حافظ
متاع معرفت گر کس بخواهد
بگو آن می‌خر از دکان حافظ
بیانش جانمحض و محض جانست
هزاران آفرین بر جان حافظ
به هر کس بنگری در دست دارد
گل خوشبویی از بستان حافظ
طمع بر چشمهٔ حیوان چه بندی
بنوش از چشمه حیوان حافظ
ز دامان ها برد آلودگی این
بود از پاکی دامان حافظ
حریفان سخن پرداز دانند
به میدان سخن جولان حافظ
غزل گفتن بذوق اهل عرفان
بعالم ختم شد بر شان حافظ
صغیر از بند غم یابد رهایی
گشاید هر زمان دیوان حافظ

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۸۷: بی دوست دست می‌ندهد بهر ما نشاط 2شمارهٔ ۲۸۸: شکر می‌ریزد از دیوان حافظ 3شمارهٔ ۲۸۹: ای بندهٔ رخسار تو خورشید مشعشع 4شمارهٔ ۲۹۰: صد شکر فارغم ز تماشای باغ و راغ 5شمارهٔ ۲۹۱: عمریست تا به تیر غمت گشته‌ام هدف 6شمارهٔ ۲۹۲: ای دیده و دل هر دو بدار تو شایق 7شمارهٔ ۲۹۳: هست این کون و مکان گوی خم چوگان ع ...8شمارهٔ ۲۹۴: بفشان شکری از لعل لب ای کان نمک 9شمارهٔ ۲۹۵: از آنکه گنج غمت جا گرفت در دل خاک 10شمارهٔ ۲۹۶: گم گردد آسمان و زمین در فضای دل 11شمارهٔ ۲۹۷: ای سر زلفت هزار سلسله عاقل 12شمارهٔ ۲۹۸: نه ملک دان سبب افتخار خویش و نه م ...13شمارهٔ ۲۹۹: بتی نهفته بخلوت سرای جان دارم 14شمارهٔ ۳۰۰: دانی چرا در سیر خود بر خویش میلرز ...15شمارهٔ ۳۰۱: ما می‌کشان چو بادهٔ گلنار می‌زنیم 16شمارهٔ ۳۰۲: من آن نیم که ز سوی تو رو بگردانم 17شمارهٔ ۳۰۳: گر من از طعن رقیبان تو اندیشه کنم 18شمارهٔ ۳۰۴: بتو حیران شدن از چشم تر‌ آموخته‌ا ...19شمارهٔ ۳۰۵: یار نگذارد اگر لعل شکر خایش ببوسم 20شمارهٔ ۳۰۶: سر و جان داده گدای در میخانه شدیم 21شمارهٔ ۳۰۷: چون روز ازل رخت به میخانه کشیدیم 22شمارهٔ ۳۰۸: جز رخ دلستان نمی بینم 23شمارهٔ ۳۰۹: دربند زلف یار چو شد مبتلا دلم 24شمارهٔ ۳۱۰: به هر چه می‌نگرم حسن یار می‌بینم 25شمارهٔ ۳۱۱: همیشه موی تو در پیچ و تاب می‌بینم 26شمارهٔ ۳۱۲: تا دل به مهر آن بت عیار بسته‌ام 27شمارهٔ ۳۱۳: ای قبلهٔ جان ما چو بکوی تو رسیدیم 28شمارهٔ ۳۱۴: چون یاد از آن زلف سیه و آنخط زنگا ...29شمارهٔ ۳۱۵: بنشین ببرم جانا تا از سر جان خیزم 30شمارهٔ ۳۱۶: چرا همیشه نه پیچان چو تار موی تو ...31شمارهٔ ۳۱۷: تا نظر بر آن رخ چون آفتاب افکنده ...32شمارهٔ ۳۱۸: ای رخت باغ بهشت و لب لعلت تسنیم 33شمارهٔ ۳۱۹: چگونه سر ز در پیر فقر بردارم 34شمارهٔ ۳۲۰: عمریست که در هجران میسوزم و میساز ...35شمارهٔ ۳۲۱: بخون خویش نویسم بروی لوح مزارم 36شمارهٔ ۳۲۲: کی زبام تو من سوخته جان بر خیزم 37شمارهٔ ۳۲۳: سخن از زلف نو گویند دل و شانه بهم 38شمارهٔ ۳۲۴: اگر جدا کنی از تیغ بند از بندم 39شمارهٔ ۳۲۵: نه نظر بقد سرو و نه بروی ماه دارم 40شمارهٔ ۳۲۶: گر من از هر دو جهان دست بیکبار کش ...41شمارهٔ ۳۲۷: تا بدام تو من ای جان جهان افتادم 42شمارهٔ ۳۲۸: خالت همه دم دانه و زلفت همه دم دا ...43شمارهٔ ۳۲۹: ببوسهٔ لب ساقی بس آرزو دارم 44شمارهٔ ۳۳۰: عشق یارب چه قماریست که نشناخته‌ای ...45شمارهٔ ۳۳۱: چنان به عشق تو وارسته‌ام ز ننگ و ...46شمارهٔ ۳۳۲: من نخواهم بکسی زهد و ریا بفروشم 47شمارهٔ ۳۳۳: از غم خال لب تو گوشه نشینم 48شمارهٔ ۳۳۴: شبی که زلف تو ای نازنین فتاد بدست ...49شمارهٔ ۳۳۵: ما کار به تسبیح و به زنار نداریم 50شمارهٔ ۳۳۶: ای عجب ما خسته جان از فرقت جانانه ...51شمارهٔ ۳۳۷: دل کشد گه بحرم گاه سوی دیر مغانم 52شمارهٔ ۳۳۸: بیاور باده ساقی تا دمی حالت بگردا ...53شمارهٔ ۳۳۹: چون گل روی ترا در خور دیدار شدیم 54شمارهٔ ۳۴۰: داده‌ام جان رو نما تا روی جانان د ...55شمارهٔ ۳۴۱: دهنش هیچ و از آن بوسه تمنا دارم 56شمارهٔ ۳۴۲: کرده عشق تو چنان بیخبر و بی خویشم 57شمارهٔ ۳۴۳: بس بدل هست خیال رخ نیکوی توام 58شمارهٔ ۳۴۴: ساقی آن می‌بقدح کن که چو ما نوش ک ...59شمارهٔ ۳۴۵: مرغ قدسم من که در دام بلا افتاده‌ ...60شمارهٔ ۳۴۶: افسوس که از حالت خود بیخبرانیم 61شمارهٔ ۳۴۷: خبرت هست که بی لعل تو ما خونجگریم 62شمارهٔ ۳۴۸: خوانند گر چه خلق جهان اصفهانیم 63شمارهٔ ۳۴۹: دوش بهر گریه در هجرت مجالی داشتم 64شمارهٔ ۳۵۰: مرغ سحر همانا زین ناله برکشیدن 65شمارهٔ ۳۵۱: خوش بود دیده ز جان بستن و جانان د ...66شمارهٔ ۳۵۲: گریم بکار دل من و دل هم بکار من 67شمارهٔ ۳۵۳: ای زال جهان تا کی جان کندن و نواز ...68شمارهٔ ۳۵۴: دری به از در یکتای با صفای سخن 69شمارهٔ ۳۵۵: یوسف رخی به چاه ذقن بسته راه من 70شمارهٔ ۳۵۶: به ماه عارض خود زلف را حجاب مکن 71شمارهٔ ۳۵۷: هرکس ندیده غارت و یغمای ترکمن 72شمارهٔ ۳۵۸: حدیث یار چه حاصل ز غیر بشنیدن 73شمارهٔ ۳۵۹: دارم بتی به غیر در مهر باز کن 74شمارهٔ ۳۶۰: نگذاشت غم تنگ دهانت اثر از من 75شمارهٔ ۳۶۱: از غبار خودنمائیها عمل را پاک کن 76شمارهٔ ۳۶۲: آن سان سخن بگوی که بتوان نگاشتن 77شمارهٔ ۳۶۳: خبرم نیست ز سر تا شده سودائی تو 78شمارهٔ ۳۶۴: سواد موی تو اندر بیاض روی نکو 79شمارهٔ ۳۶۵: ای دل من مبتلا در خم گیسوی تو 80شمارهٔ ۳۶۶: طعنه بر ما مزن ای شیخ و به خود غر ...81شمارهٔ ۳۶۷: ای کحل چشم اهل نظر خاک پای تو 82شمارهٔ ۳۶۸: بیچارهٔی که نیست بجز حق پناه او 83شمارهٔ ۳۶۹: آنکس که داده نسبت روی ترا بماه 84شمارهٔ ۳۷۰: عشقت سپرد از دل دیوانه بدیوانه 85شمارهٔ ۳۷۱: زان سفله وجودی که شریر است عدم به 86شمارهٔ ۳۷۲: ما را چو از عدم بوجود اوفتاد راه 87شمارهٔ ۳۷۳: ای در گرانمایه وای یار یگانه 88شمارهٔ ۳۷۴: ای یار بکس وفا نکرده 89شمارهٔ ۳۷۵: ای دلارام که اندر دل ما‌ آمده‌ای 90شمارهٔ ۳۷۶: ای مقیم دل که‌ام شب شمع این کاشان ...91شمارهٔ ۳۷۷: دی گفت زاهد از دو جهان چون گذشته‌ ...92شمارهٔ ۳۷۸: چیست دنیا در ره سیل فنا ویرانه‌ای 93شمارهٔ ۳۷۹: ساقی از آن دو جرعه که در جام کرده ...94شمارهٔ ۳۸۰: ستم ار بناتوانان ز ستمگری رسانی 95شمارهٔ ۳۸۱: صاحب علم و عمل را رتبهٔ والاستی 96شمارهٔ ۳۸۲: زالعلم حجاب الاکبر‌ام د عقل سودائ ...97شمارهٔ ۳۸۳: ما بجز عشق ندیدیم صلاح دیگری 98شمارهٔ ۳۸۴: بگرفته خواب چشمم غم چشم نیم خوابی 99شمارهٔ ۳۸۵: غیر خونابه چه خوردی ز می انگوری 100شمارهٔ ۳۸۶: بیک خرام دل از من تو دلربا بردی 101شمارهٔ ۳۸۷: جان بتنگ آمدم از غصهٔ بی همنفسی 102شمارهٔ ۳۸۸: خواهی ارجا به لب آب روان بگزینی 103شمارهٔ ۳۸۹: بخیال ماه رویت بودم ز ضعف حالی 104شمارهٔ ۳۹۰: ای مه ز مهر اگر نظری سوی ما کنی 105شمارهٔ ۳۹۱: تا کی ز حرص سیم مس رخ طلا کنی 106شمارهٔ ۳۹۲: ای می‌فروش گر نظری سوی ما کنی 107شمارهٔ ۳۹۳: الا که از می‌نخوت مدام بیخود و مس ...108شمارهٔ ۳۹۴: تا کی دلا خموشی یکدم برآر زاری 109شمارهٔ ۳۹۵: تا نگردی با خلایق یار بی عز و وقا ...110شمارهٔ ۳۹۶: نیست بازار جهانرا به از این سودای ...111شمارهٔ ۳۹۷: گشتیم پی یار نکو هر سر کوئی 112شمارهٔ ۳۹۸: ایکه نام آن صنم را در بر من میبری 113شمارهٔ ۳۹۹: دنیا زکف گذار چو دعوی دین کنی 114شمارهٔ ۴۰۰: ای برادر چند دل آلودهٔ دنیا کنی 115شمارهٔ ۴۰۱: چو کسی بعذرخواهی نرود ز بی گناهی 116شمارهٔ ۴۰۲: چشم مستت همه مردم کشد از بی باکی 117شمارهٔ ۴۰۳: چشم تو می‌نماید چون آهوی تتاری 118شمارهٔ ۴۰۴: داد از دست تو کاینسان دلربائی میک ...119شمارهٔ ۴۰۵: نتوان گفت رخت را قمر آری آری 120شمارهٔ ۴۰۶: گر نوازی ز کرم یا که کشی یا که به ...121شمارهٔ ۴۰۷: تا زده‌ام خویش به دیوانگی 122شمارهٔ ۴۰۸: گر نه ای دل پای بند طرهٔ طرار یار ...123شمارهٔ ۴۰۹: هر گه بخاطرم تو پریوش گذر کنی 124شمارهٔ ۴۱۰: روی تو هست موسی و چشم تو سامری 125شمارهٔ ۴۱۱: به بندگان نکنی لطف چون تو از یاری 126شمارهٔ ۴۱۲: برو بجو ز عمل مونسی و داد رسی 127شمارهٔ ۴۱۳: گفت دانا پدری با پسر از آگاهی 128شمارهٔ ۴۱۴: تو مرغ گلشن قدسی نه در خور قفسی 129شمارهٔ ۴۱۵: قاصد کویش دلا تا نالهٔ شبگیر کردی 130شمارهٔ ۴۱۶: دمی که پرده ز رخسار خود براندازی 131شمارهٔ ۴۱۷: چوبدید خویشتن را همه حسن و دلربائ ...132شمارهٔ ۴۱۸: چه غم که رفت ز من در ره تو جان و ...133شمارهٔ ۴۱۹: تا در ره مقصود به تشویش نیفتی 134شمارهٔ ۴۲۰: منه به زمرهٔ انعام نام انسانی 135شمارهٔ ۴۲۱: غنچه را نیست جز این علت خونین جگر ...136شمارهٔ ۴۲۲: چه باک خار وجودم شد ار فنای گلی 137شمارهٔ ۴۲۳: اگر که لقمه ربایی ز خوان خاموشی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ