به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

وحشی باقفی

وحشی باقفیغزل هاغزل ۶۱: از تو همین تواضع عامی مرا بس است

820عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

از تو همین تواضع عامی مرا بس است
در هفته‌ای جواب سلامی مرا بس است
نی صدر وصل خواهم و نی پیشگاه قرب
همراهی تو یک دو سه گامی مرا بس است
بیهوده گرد عرصهٔ جولانگه توام
گاهی کرشمه‌ای و خرامی مرا بس است
خمخانه‌ای نمی‌طلبم از شراب وصل
یک قطره بازمانده جامی مرا بس است
وحشی مگو، بگو سگ کو ، بلکه خاک راه
یعنی ز تو نوازش مامی مرا بس است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1غزل ۶۰: ناتوان موری به پابوس سلیمان آمدست 2غزل ۶۱: از تو همین تواضع عامی مرا بس است 3غزل ۶۲: آنکه بی ما دید بزم عیش و در عشرت نشست 4غزل ۶۳: خود رنجم و خود صلح کنم عادتم اینست 5غزل ۶۴: آنکس که مرا از نظر انداخته اینست 6غزل ۶۵: ای مدعی از طعن تو ما را چه ملالست 7غزل ۶۶: مشورت با غمزه چشمت را پی تسخیر کیست 8غزل ۶۷: یارب مه مسافر من همزبان کیست 9غزل ۶۸: بسته بر فتراک و می‌پرسد که صیاد تو کی ...10غزل ۶۹: ای دیده ، دشتبان نگاهت به راه کیست 11غزل ۷۰: تا قسمتم ز میکدهٔ آرزوی کیست 12غزل ۷۱: مریض عشق اگر سد بود علاج یکیست 13غزل ۷۲: ای همنفسان بودن وآسودن ما چیست 14غزل ۷۳: همرهی با غیر و از من احتراز از بهر چی ...15غزل ۷۴: کوچنان یاری که داند قدر اهل درد چیست 16غزل ۷۵: قدر اهل درد صاحب درد می‌داند که چیست 17غزل ۷۶: باز این عتاب و شیوه عاشق گداز چیست 18غزل ۷۷: زهر در چشم و چین بر ابرو چیست 19غزل ۷۸: خنده‌ات برما و بر داغ دل درمانده چیست 20غزل ۷۹: مست آمدی که موجب چندین ملال چیست 21غزل ۸۰: وصلم میسر است ولی بر مراد نیست 22غزل ۸۱: سوز تب فراق تو درمان پذیر نیست 23غزل ۸۲: کس به بزم دلبران از دور گردان پیش نیس ...24غزل ۸۳: دلتنگم و با هیچکسم میل سخن نیست 25غزل ۸۴: وقت برقع ز رخ کشیدن نیست 26غزل ۸۵: جز غیر کسی همره آن عربده جو نیست 27غزل ۸۶: یک التفات ز فرماندهان نازم نیست 28غزل ۸۷: چه لطفها که در این شیوه نهانی نیست 29غزل ۸۸: طایر بستان پرستم لیکنم پر باز نیست 30غزل ۸۹: تا به آخر نفسم ترک تو در خاطر نیست 31غزل ۹۰: عاشق یکرنگ را یار وفادار هست 32غزل ۹۱: پر گشت دل از راز نهانی که مرا هست 33غزل ۹۲: می‌نماید چند روزی شد که آزاریت هست 34غزل ۹۳: بردری ز آمد شد بسیار آزاریم هست 35غزل ۹۴: قرعه دولت زدم ، یاری و اقبال هست 36غزل ۹۵: می‌توانم بود بی تو ، تاب تنهاییم هست 37غزل ۹۶: شکفتگیش چو هر روز نیست حالی هست 38غزل ۹۷: تو جفاکن که از اینسوی وفاداری هست 39غزل ۹۸: اسیر جلوهٔ هر حسن عشقبازی هست 40غزل ۹۹: از عرض نیازم چه بلا بی‌خبرش داشت 41غزل ۱۰۰: از پی بهبود درد ما دوا سودی نداشت 42غزل ۱۰۱: رسید و آن خم ابرو بلند کرد و گذشت 43غزل ۱۰۲: ز پیش دیده تا جانان من رفت 44غزل ۱۰۳: به طوف کعبه من خاکسار خواهم رفت 45غزل ۱۰۴: گرم آمد و بر آتش شوقم نشاند و رفت 46غزل ۱۰۵: ناز برگیرد کمان در وقت ترکش بستنت 47غزل ۱۰۶: گرد سر تو گردم و آن رخش راندنت 48غزل ۱۰۷: تو منکری ولیک ، به من مهربانیت 49غزل ۱۰۸: نوید آشنایی می‌دهد چشم سخنگویت 50غزل ۱۰۹: هرگزم یارب از آن دیدار مهجوری مباد 51غزل ۱۱۰: هجران رفیق بخت زبون کسی مباد 52غزل ۱۱۱: تا ابد دولت نواب ولی سلطان باد 53غزل ۱۱۲: خوش نیست هرزمان زدن از جور یار داد 54غزل ۱۱۳: عیاذباله از روزی که عشقم در جنون آرد 55غزل ۱۱۴: باده کو تا خرد این دعوی بیجا ببرد 56غزل ۱۱۵: غمزهٔ او حشر فتنه به هر جا ببرد 57غزل ۱۱۶: شام هجران تو تشریف به هر جا ببرد 58غزل ۱۱۷: خواهم آن عشق که هستی ز سرما ببرد 59غزل ۱۱۸: دلم امروز از آن لب هر زمان شکری دگر ...60غزل ۱۱۹: به زیر لب حدیق تلخ ، کان بیدادگر دار ...61غزل ۱۲۰: به تنگ آمد دلم ، یک خنجر کاری طمع دا ...62غزل ۱۲۱: چشم او قصد عقل و دین دارد 63غزل ۱۲۲: جانان نظری کو ز وفا داشت ندارد 64غزل ۱۲۳: کار خوبی نه بگفت دگران باید کرد 65غزل ۱۲۴: خوش آن نیاز که رفع حیا تواند کرد 66غزل ۱۲۵: کی دیدمش که قصد دل زار من نکرد 67غزل ۱۲۶: چه گویمت که چه با جانم اشتیاق نکرد 68غزل ۱۲۷: دگر آن شبست امشب که ز پی سحر ندارد 69غزل ۱۲۸: تاب رخ او مهر جهانتاب ندارد 70غزل ۱۲۹: هر چند ناز کردی ، نیازم زیاده شد 71غزل ۱۳۰: هلاکم ساز گر بر خاطرت باری ز من باشد 72غزل ۱۳۱: مهرم ز حرمان شد فزون شوقی ز حسرت کم ...73غزل ۱۳۲: ملول از زهد خویشم ساکن میخانه خواهم ...74غزل ۱۳۳: اینست کزو رخنه به کاشانهٔ من شد 75غزل ۱۳۴: خوش آن کو غنچه سان با گلعذاری همنشین ...76غزل ۱۳۵: گل چیست اگر دل ز غم آزاد نباشد 77غزل ۱۳۶: به راز عشق زبان در میان نمی‌باشد 78غزل ۱۳۷: دوشم از آغاز شب جا ، بر در جانانه بو ...79غزل ۱۳۸: امروز ناز را به نیازم نظر نبود 80غزل ۱۳۹: چو شمع شب همه شب سوز و گریه زانم بود 81غزل ۱۴۰: ماه من گفتم که با من مهربان باشد ، ن ...82غزل ۱۴۱: مرغ ما دوش سرایندهٔ بستانی بود 83غزل ۱۴۲: آنچه کردی ، آنچه گفتی غایت مطلوب بود 84غزل ۱۴۳: بود آن وقتی که دشنام تو خاطر خواه بو ...85غزل ۱۴۴: آن مستی تو دوش ز پیمانهٔ که بود 86غزل ۱۴۵: دوش در کویی عجب بی لطفیی در کار بود 87غزل ۱۴۶: با غیر دوش اینهمه گردیدنش چه بود 88غزل ۱۴۷: چون تو مستغنی ز دل بودی دل آرایی چه ...89غزل ۱۴۸: چندین عنایت از پی چندین جفا چه بود 90غزل ۱۴۹: دوش از عربده یک مرتبه باز آمده بود 91غزل ۱۵۰: زان عهد یاد باد که از ما به کین نبود 92غزل ۱۵۱: هر دلی کز عشق جان شعله اندوزش نبود 93غزل ۱۵۲: یک ره سال کن گنه بی‌گناه خود 94غزل ۱۵۳: مرا وصلی نمی‌باید من و هجر و ملال خو ...95غزل ۱۵۴: نیازی کز هوس خیزد کدامش آبرو باشد 96غزل ۱۵۵: ترسم در این دلهای شب از سینه آهی سرز ...97غزل ۱۵۶: بتان که اهل تعلق به قید شان بندند 98غزل ۱۵۷: لب بجنبان که سر تنگ شکر بگشاید 99غزل ۱۵۸: خرم دل آن کس که ز بستان تو آید 100غزل ۱۵۹: نزدیک ما سگان درت جا نمی‌کنند 101غزل ۱۶۰: گر دیده به دریوزهٔ دیدار نیاید 102غزل ۱۶۱: گر چه می‌دانم که می‌رنجی و مشکل می‌ش ...103غزل ۱۶۲: شهر، بیم است کزین حسن پرآشوب شود 104غزل ۱۶۳: شکل مستانه و انکار شرابش نگرید 105غزل ۱۶۴: این دل که دوستی به تو خون خواره می‌ک ...106غزل ۱۶۵: گر ریخت پر عقابی ، فر هما بماند 107غزل ۱۶۶: المنةلله که شب هجر سر آمد 108غزل ۱۶۷: یار دور افتاده مان حل مراد ما نکرد 109غزل ۱۶۸: آنکس که دامن از پی کین تو بر زند 110غزل ۱۶۹: بازم غم بیهوده به همخانگی آمد 111غزل ۱۷۰: ملک دل را سپه ناز به یغما آمد 112غزل ۱۷۱: اغیار را آسان کشد عاشق چو ترک جان کن ...113غزل ۱۷۲: خوش آن روزی که زنجیر جنون بر پای من ...114غزل ۱۷۳: در اول عشق و جنون آهم ز گردون بگذرد 115غزل ۱۷۴: نشانم پیش تیرش کاش تیرش بر نشان آید 116غزل ۱۷۵: هم مگر فیض توام نطق و بیانی بدهد 117غزل ۱۷۶: غم هجوم آورده می‌دانم که زارم می‌کشد 118غزل ۱۷۷: کجا در بزم او جای چو من دیوانه‌ای با ...119غزل ۱۷۸: باغ ترا نظارگیانی که دیده‌اند 120غزل ۱۷۹: عشق گو بی عزتم کن ، عشق و خواری گفته ...121غزل ۱۸۰: پی وصلش نخواهم زود یاری در میان افتد 122غزل ۱۸۱: کسی کز رشک من محروم از آن پیمان شکن ...123غزل ۱۸۲: کاری نشد از پیش و ز کف نقد بقا شد 124غزل ۱۸۳: پی خدنگ جگر گون به خون مردم کرد 125غزل ۱۸۴: غلام عشق حاشا کز جفای یار بگریزد 126غزل ۱۸۵: در آن دیار که هجران بود حیات نباشد 127غزل ۱۸۶: هیچکس چشم به سوی من بیمار نکرد 128غزل ۱۸۷: آیینهٔ جمال ترا آن صفا نماند 129غزل ۱۸۸: هرکه یار ماست میل کشتن ما می‌کند 130غزل ۱۸۹: ما را به سوی خود خم موی تو می‌کشد 131غزل ۱۹۰: دوش اندک شکوه‌ای از یار می‌بایست کرد 132غزل ۱۹۱: سرخیی کان ز نی تیر تو پیدا باشد 133غزل ۱۹۲: می‌کشم زان تند خو گر صد تغافل می‌کند 134غزل ۱۹۳: هرگز به غرض عشق من آلوده نگردد 135غزل ۱۹۴: آنکه هرگز یاد مشتاقان به مکتوبی نکرد 136غزل ۱۹۵: دلی کز عشق گردد گرم، افسردن نمی‌داند 137غزل ۱۹۶: کسی از دور تا کی چین ابروی کسی بیند 138غزل ۱۹۷: که جان برد اگر آن مست سرگران بدرآید 139غزل ۱۹۸: شوقم گرفت و از در عقلم برون کشید 140غزل ۱۹۹: ز کار بستهٔ ما عقدهٔ حرمان که بگشاید 141غزل ۲۰۰: سد حشر جان ز پی یکه سواری رسید 142غزل ۲۰۱: مگر من بلبلم کز گفتگوی گل زبان بندد 143غزل ۲۰۲: چرا خود را کسی در دام سد بی نسبت اند ...144غزل ۲۰۳: در راسته ناز فروشان که بتانند 145غزل ۲۰۴: ما را دو روزه دوری دیدار می‌کشد 146غزل ۲۰۵: خونخواره راهی می‌روم تا خود به پایان ...147غزل ۲۰۶: عشق کو تا شحنهٔ حسرت به زندانم کشد 148غزل ۲۰۷: درون دل به غیر از یار و فکر یار کی گ ...149غزل ۲۰۸: دلم خود را به نیش غمزه‌ای افکار می‌خ ...150غزل ۲۰۹: جنونی داشتم زین پیش بازم آن جنون آمد 151غزل ۲۱۰: آه شراره بارم کان از درون برآمد 152غزل ۲۱۱: کی اهل دل به کام خود از دوستان برند 153غزل ۲۱۲: ز عشق من به تو اغیار بدگمان شده‌اند 154غزل ۲۱۳: یاران خدای را به سوی او گذر کنید 155غزل ۲۱۴: سرت از غرور خوبی به کسی فرو نیاید 156غزل ۲۱۵: روزها شد تا کسم پیرامن این در ندید 157غزل ۲۱۶: تو خون به کاسهٔ من کن که غیرتاب ندار ...158غزل ۲۱۷: به لب بگوی که آن خندهٔ نهان نکند 159غزل ۲۱۸: چرا ستمگر من با کسی جفا نکند 160غزل ۲۱۹: پرسیدن حال دل ریشم بگذارید 161غزل ۲۲۰: آیین دستگیری ز اهل جهان نیاید 162غزل ۲۲۱: که جان برد اگر آن مست سرگران بدرآید 163غزل ۲۲۲: روم به جای دگر ، دل دهم به یار دگر 164غزل ۲۲۳: دل و طبع خویش را گو که شوند نرم خوتر 165غزل ۲۲۴: آخر ای مغرور گاهی زیر پای خود نگر 166غزل ۲۲۵: گو حرمت خود، ناصح فرزانه نگه دار 167غزل ۲۲۶: جستم از دام ، به دام آر گرفتار دگر 168غزل ۲۲۷: عزلت ما شده سر تاسر دنیا مشهور 169غزل ۲۲۸: شده‌ام سگ غزالی که نگشته رام هرگز 170غزل ۲۲۹: مست آن ترک به کاشانه من بود امروز 171غزل ۲۳۰: دوش پر عربده‌ای بود و نه آنست امروز 172غزل ۲۳۱: ای دل بی جرم زندانی، تو در بندی هنوز 173غزل ۲۳۲: وه که دامن می‌کشد آن سرو ناز از من ه ...174غزل ۲۳۳: گر چه دوری می‌کنم بی‌صبر و آرامم هنو ...175غزل ۲۳۴: هست از رویت مرا سد گونه حیرانی هنوز 176غزل ۲۳۵: شرح ضعفم از سگان آستان خود بپرس 177غزل ۲۳۶: مغرور کسی به که درت جا نکند کس 178غزل ۲۳۷: ای دل به بند دوری او جاودانه باش 179غزل ۲۳۸: عشق می‌فرمایدم مستغنی از دیدار باش 180غزل ۲۳۹: تن اگر نبود ز نزدکان چو شد گو دور با ...181غزل ۲۴۰: ترک ما کردی برو همصحبت اغیار باش 182غزل ۲۴۱: روزی این بیگانگی بیرون کند از خوی خو ...183غزل ۲۴۲: کردیم نامزد به تو نابود و بود خویش 184غزل ۲۴۳: در مانده‌ام به درد دل بی علاج خویش 185غزل ۲۴۴: بند دیگر دارم از عشقت به هر پیوند خو ...186غزل ۲۴۵: ما در مقام صبر فشردیم گام خویش 187غزل ۲۴۶: تو و هر روز و بزم عشرت خویش 188غزل ۲۴۷: ریخت خونم را و برد از پیش آن بیداد ک ...189غزل ۲۴۸: الاهی از میان ناپسندان بر کران دارش 190غزل ۲۴۹: مستحق کشتنم خود قائلم زارم بکش 191غزل ۲۵۰: کوهکن بر یاد شیرین و لب جان پرورش 192غزل ۲۵۱: با جوانی چند در عین وفا می‌بینمش 193غزل ۲۵۲: بست زبان شکوه ام لب به سخن گشادنش 194غزل ۲۵۳: بر میان دامن زدن بینند و چابک رفتنش 195غزل ۲۵۴: نیستم یک دم ز درد و محنت هجران خلاص 196غزل ۲۵۵: تکیه کردم بر وفای او غلط کردم ، غلط 197غزل ۲۵۶: بی رخ جان پرور جانان مرا از جان چه ح ...198غزل ۲۵۷: قیمت اهل وفا یار ندانست دریغ 199غزل ۲۵۸: به سودای تو مشغولم ز غوغای جهان فارغ 200غزل ۲۵۹: شمع بزم غیر شد با روی آتشناک، حیف 201غزل ۲۶۰: مستغنی است از همه عالم گدای عشق 202غزل ۲۶۱: مده از خنده فریب و مزن از غمزه خدنگ 203غزل ۲۶۲: تو زمن پرس قدر روز وصال 204غزل ۲۶۳: کی تبسم دور از آن شیرین تکلم می‌کنم 205غزل ۲۶۴: دل باز رست از تو ،ز بند زمانه هم 206غزل ۲۶۵: تا چند به غمخانهٔ حسرت بنشینم 207غزل ۲۶۶: برزن ای دل دامن کوشش که کاری کرده‌ام 208غزل ۲۶۷: هر خون که تو دادی چو می ناب کشیدیم 209غزل ۲۶۸: سحر کجاست که فراش جلوگاه توام 210غزل ۲۶۹: ما چون ز دری پای کشیدیم کشیدیم 211غزل ۲۷۰: عشق ما پرتو ندارد ما چراغ مرده‌ایم 212غزل ۲۷۱: من این کوشش که در تسخیر آن خودکام می ...213غزل ۲۷۲: نیستیم از دوریت با داغ حرمان نیستیم 214غزل ۲۷۳: به آنکه بر سرلطفی مکش ز منت خویشم 215غزل ۲۷۴: شد وقت آن دیگر که من ترک شکیبایی کنم 216غزل ۲۷۵: این بس که تماشایی بستان تو باشم 217غزل ۲۷۶: بخت آن کو که کشم رخش و سوارش سازم 218غزل ۲۷۷: دو هفته رفت که ننواختی به نیم نگاهم 219غزل ۲۷۸: مبادا یارب آن روزی که من از چشم یار ...220غزل ۲۷۹: آمدم از سرنو بر سر پیوند قدیم 221غزل ۲۸۰: می‌توانم که لب از آب خضر تر نکنم 222غزل ۲۸۱: ما گل به پاسبان گلستان گذاشتیم 223غزل ۲۸۲: ما چو پیمان با کسی بستیم دیگر نشکنیم 224غزل ۲۸۳: مصلحت دیده چنین صبر که سویش نروم 225غزل ۲۸۴: نفروخته خود را ز غمت باز خریدیم 226غزل ۲۸۵: چو خواهم کز ره شوقش دمی بر گرد سر گر ...227غزل ۲۸۶: در آغاز محبت گر وفا کردی چه می‌کردم 228غزل ۲۸۷: دارد که چون تو پادشهی بنده‌ات شوم 229غزل ۲۸۸: ز کوی آن پری دیوانه رفتم 230غزل ۲۸۹: خوشست آن مه به اغیار آزمودم 231غزل ۲۹۰: از آن تر شد به خون دیده دامانی که دا ...232غزل ۲۹۱: انجام حسن او شد پایان عشق من هم 233غزل ۲۹۲: دور از چمن وصل یکی مرغ اسیرم 234غزل ۲۹۳: از تندی خوی تو گهی یاد نکردم 235غزل ۲۹۴: ز کمال ناتوانی به لب آمدست جانم 236غزل ۲۹۵: همخواب رقیبانی و من تاب ندارم 237غزل ۲۹۶: منفعل گشت بسی دوش چو مستش دیدم 238غزل ۲۹۷: چون طفل اشک پرده در راز نیستم 239غزل ۲۹۸: در آن مجلس که او را همدم اغیار می‌دی ...240غزل ۲۹۹: دلی و طاقت سد آه آتشین دارم 241غزل ۳۰۰: در راه عشق با دل شیدا فتاده‌ایم 242غزل ۳۰۱: از بهر چه در مجلس جانانه نباشم 243غزل ۳۰۲: جان رفت و ما به آرزوی دل نمی رسیم 244غزل ۳۰۳: برو که با دل پر درد و روی زرد بیایم 245غزل ۳۰۴: مدتی شد کز گلستانی جدا افتاده‌ام 246غزل ۳۰۵: صبرم نماند و نیست دگر تاب فرقتم 247غزل ۳۰۶: کی بود کز تو جان فکاری نداشتم 248غزل ۳۰۷: آتش به جگر زان رخ افروخته دارم 249غزل ۳۰۸: چها با جان خود دور از رخ جانان خود ک ...250غزل ۳۰۹: دیریست که رندانه شرابی نکشیدیم 251غزل ۳۱۰: جانا چه واقعست بگو تا چه کرده‌ایم 252غزل ۳۱۱: من که چون شمع از تف دل جانگدازی می‌ک ...253غزل ۳۱۲: گو جان ستان از من که من تن در بلای ا ...254غزل ۳۱۳: سد دشنه بر دل می‌خورم و ز خویش پنهان ...255غزل ۳۱۴: آورده اقبالم دگر تا سجدهٔ این در کنم 256غزل ۳۱۵: کاری مکن که رخصت آه سحر دهم 257غزل ۳۱۶: ما اجنبی ز قاعدهٔ کار عالمیم 258غزل ۳۱۷: به من از تو مهر خواهم نه تو بگذری ز ...259غزل ۳۱۸: دل پر حسرت از کوی تو برگردیدم و رفتم 260غزل ۳۱۹: یک همدم و همنفس ندارم 261غزل ۳۲۰: چو دیدم خوار خود را از در آن بیوفا ر ...262غزل ۳۲۱: در بزم وصل اگر چه همین در میان منم 263غزل ۳۲۲: به دل دیرین بنایی بود کندم 264غزل ۳۲۳: به استغنات میرم سرو استغنا بلند من 265غزل ۳۲۴: آمد آمد حسن در رخش غرور انگیختن 266غزل ۳۲۵: هست هنوز ماه من چشم و چراغ دیگران 267غزل ۳۲۶: من اگر این بار رفتم ، رفتم آزارم مکن 268غزل ۳۲۷: ای قامت تو جلوه ده شیوه‌های حسن 269غزل ۳۲۸: مکن مکن لب مارا به شکوه باز مکن 270غزل ۳۲۹: رشک می‌بردند شهری بر من و احوال من 271غزل ۳۳۰: مرا با خار غم بگذار و گشت باغ و گلشن ...272غزل ۳۳۱: اینچنین گر جانب اغیار خواهی داشتن 273غزل ۳۳۲: شد صرف عمرم در وفا بیداد جانان همچنا ...274غزل ۳۳۳: تغافلها زد اما شد نگاهی عذر خواه من 275غزل ۳۳۴: چه کم می‌گردد از حشمت بلاگردان نازم ...276غزل ۳۳۵: پیش تو بسی از همه کس خوارترم من 277غزل ۳۳۶: آمدم سر تا قدم در بند سودا همچنان 278غزل ۳۳۷: ای اجل از قید زندان غمم آزاد کن 279غزل ۳۳۸: نوبهار آمد ولی بی‌دوستان در بوستان 280غزل ۳۳۹: فراغت بایدت جا در سر کوی قناعت کن 281غزل ۳۴۰: ما را میازار اینهمه چندین جفا بر ما ...282غزل ۳۴۱: زینسان که تند می‌گذرد خوشخرام من 283غزل ۳۴۲: به دست آور بتی جان بخش و عیش جاودانی ...284غزل ۳۴۳: گهی از بزم بر می‌خیز و طرف بام جا می ...285غزل ۳۴۴: می‌یابم از خود حسرتی باز از فراق کیس ...286غزل ۳۴۵: ز کویت رخت بربستم نگاهی زاد راهم کن 287غزل ۳۴۶: ای که دل بردی ز دلدار من آزارش مکن 288غزل ۳۴۷: تو پاک دامن نوگلی من بلبل نالان تو 289غزل ۳۴۸: دلا عزم سفر دارم از آن در گفتم آگه ش ...290غزل ۳۴۹: آمده نو به شحنگی در دلم آرزوی تو 291غزل ۳۵۰: یک بار نباشد که نیازرده‌ام از تو 292غزل ۳۵۱: ترسم جنون غالب شود طغیان کند سودای ت ...293غزل ۳۵۲: گر چه کردم ذوقها از آشناییهای او 294غزل ۳۵۳: میان مردمانم خوار کردی عزت من کو 295غزل ۳۵۴: دل از عشق کهن بگرفت از نو دلستانی کو 296غزل ۳۵۵: شد بی‌حساب کشور جانها خراب از او 297غزل ۳۵۶: سد خانهٔ دین سوخت به هر رهگذر از تو 298غزل ۳۵۷: می‌روم نزدیک و حال خویش می‌گویم به ا ...299غزل ۳۵۸: منفعل دل خودم چند کشد جفای تو 300غزل ۳۵۹: آتشی خواهم دل افسرده را بریان در او 301غزل ۳۶۰: با مدعی به صلح بدل گشت جنگ تو 302غزل ۳۶۱: تند سویم به غضب دید که برخیز و برو 303غزل ۳۶۲: خوشا در پای او مردن خدایا بخت آنم ده 304غزل ۳۶۳: گرفته رنگ ز خون دلم چو لاله پیاله 305غزل ۳۶۴: هجر خدایا بس است زود وصالی بده 306غزل ۳۶۵: صاف طرب آماده کن ترتیب عشرتخانه ده 307غزل ۳۶۶: لاله‌اش از سیلیت نیلوفری شد آه آه 308غزل ۳۶۷: گذشتم از درت بر خاک سد جا چشم تر مان ...309غزل ۳۶۸: ناوکت بر سینهٔ این ناتوان آمد همه 310غزل ۳۶۹: بر آن سرم که نیاسایم از مشقت راه 311غزل ۳۷۰: در این فکرم که خواهی ماند با من مهرب ...312غزل ۳۷۱: قلب سپه ماست به یک حمله شکسته 313غزل ۳۷۲: آخر ای بیگانه خو ناآشنایی اینهمه 314غزل ۳۷۳: سوی بزمت نگذرم از بس که خوارم کرده‌ا ...315غزل ۳۷۴: شوقیست غالب بر دلم ازنو، به دل جا کر ...316غزل ۳۷۵: خواهد دگر به دامگهی بال بسته ای 317غزل ۳۷۶: مردمی فرموده جا در چشم گریان کرده‌ای 318غزل ۳۷۷: سبوی باده‌ای گویا به هر پیمانه‌ای خو ...319غزل ۳۷۸: من اندوهگین را قصد جان کردی ، نکو کر ...320غزل ۳۷۹: چه فروشدی به کلفت چه شدت چه حال داری 321غزل ۳۸۰: جایی روم که جنس وفا را خرد کسی 322غزل ۳۸۱: چه شود گرم نوازی به عنایت خطابی 323غزل ۳۸۲: چون کوه غم تاب آورد جسمی بدین فرسودگ ...324غزل ۳۸۳: گر طی کنم طریق ادب را چه می‌کنی 325غزل ۳۸۴: چه خوش بودی دلا گر روی او هرگز نمی‌د ...326غزل ۳۸۵: چه دیدی ای که هرگز بد نبینی 327غزل ۳۸۶: آتشی در جان ما افروختی 328غزل ۳۸۷: من و از دور تماشای گلستان کسی 329غزل ۳۸۸: ای از گل عذرات هر مرغ را نوایی 330غزل ۳۸۹: مرا زد راه عشق خردسالی 331غزل ۳۹۰: خوش است چشم به چشم تو و نگاه نهانی 332غزل ۳۹۱: کردم از سجدهٔ راه تو جبین آرایی 333غزل ۳۹۲: چو پیش نقش شیرین کوهکن عرض بلا کردی 334غزل ۳۹۳: ای جوان ترک وش میر کدامین لشکری 335غزل ۳۹۴: از برای خاطر اغیار خوارم می‌کنی 336غزل ۳۹۵: بکش زارم چه دایم حرف از آزار می‌گویی 337غزل ۳۹۶: ای آنکه عرض حال من زار کرده‌ای 338غزل ۳۹۷: ای مرغ سحر حسرت بستان که داری

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ