به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۲۲: در عشق تو گر کشته شوم باکی نیست

1950عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در عشق تو گر کشته شوم باکی نیست
کم دامن عشق است بر او چاکی نیست
خلقی زپی تو دوست دشمن گشتند
با این همه چون تو دوستی باکی نیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۱: ای دل هوس عشق تو را تنها نیست 2شمارهٔ ۲۲: در عشق تو گر کشته شوم باکی نیست 3شمارهٔ ۲۳: گر عشق زهر بدی ندوزد دهنت 4شمارهٔ ۲۴: عشق آمد و شد چو خونم اندر رگ و پوس ...5شمارهٔ ۲۵: تا کی گویی که راه حق باریکی است 6شمارهٔ ۲۶: گر عاشقی ای سرزدهٔ عشوه پرست 7شمارهٔ ۲۷: آن کس که حریف عشق باید پیوست 8شمارهٔ ۲۸: در عشق اگرچه شور و شر بسیار است 9شمارهٔ ۲۹: چشم همه اشک گشت و چشمم بگریست 10شمارهٔ ۳۰: مقصود من از جمالت ای جان نظری است 11شمارهٔ ۳۱: بی عشق دوان است دلت از چپ و راست 12شمارهٔ ۳۲: آن کس که به سالوس و هوس مغرور است 13شمارهٔ ۳۳: عشق تو و بس همنفس من این است 14شمارهٔ ۳۴: اندر ره عاشقی کما بیشی نیست 15شمارهٔ ۳۵: در بادیهٔ عشق دویدن چه خوش است 16شمارهٔ ۳۶: عشق است که جمله زینت مردمی است 17شمارهٔ ۳۷: جز در دل و جان عاشقان جای تو نیست 18شمارهٔ ۳۸: از لذت عشق در جهان خوش تر چیست 19شمارهٔ ۳۹: این خوش پسران که در غمم می دارند 20شمارهٔ ۴۰: در عالم عشق صادقی باید کرد 21شمارهٔ ۴۱: عشّاق دمی زقید هجران نرهند 22شمارهٔ ۴۲: عشق آمد و صد گونه پریشانی کرد 23شمارهٔ ۴۳: از دل خبری دیدهٔ غمّاز آورد 24شمارهٔ ۴۴: در عشق مرا زجان و تن نامی ماند 25شمارهٔ ۴۵: عشّاق به جان و دل غمت درگیرند 26شمارهٔ ۴۶: در عشق سری و سرفرازی نخرند 27شمارهٔ ۴۷: مردان ره عشق تو جانها دارند 28شمارهٔ ۴۸: از عشق تو بوی مختصر نتوان برد 29شمارهٔ ۴۹: عشق تو که هرگزم ملولم نکند 30شمارهٔ ۵۰: عشقت که زجمله خلق هستی بربود 31شمارهٔ ۵۱: [چو]ن عشق ولای خود دمیدن گیرد 32شمارهٔ ۵۲: در عشق حدیث کفر و ایمان نکند 33شمارهٔ ۵۳: یا رب که اگر عشق تو افزون گردد 34شمارهٔ ۵۴: جز آتش عشق رنگ دل نزداید 35شمارهٔ ۵۵: عاشق باید که او مشوش باشد 36شمارهٔ ۵۶: هر دل که درو عشق نگاری نبود 37شمارهٔ ۵۷: تا خاک در عشق مرا مفرش شد 38شمارهٔ ۵۸: در عشق تو جان بازم خود سر چه بود 39شمارهٔ ۵۹: تا دل زسر درد سری می دارَد 40شمارهٔ ۶۰: تا در طلب مات همی گام بود 41شمارهٔ ۶۱: در هیچ دلی عشق تو مأوا نکند 42شمارهٔ ۶۲: در عالم عشق کفر ایمان باشد 43شمارهٔ ۶۳: اول ره عشق تو مرا سهل نمود 44شمارهٔ ۶۴: در عشق حلالی و حرامی نبود 45شمارهٔ ۶۵: در عشق بسی زیر و زبرها باشد 46شمارهٔ ۶۶: دل در پی عشق دوست سودا بینید 47شمارهٔ ۶۷: هر سر که به تیغ عشق افکنده شود 48شمارهٔ ۶۸: با عشق هزار قصّه گفتیم و شنید 49شمارهٔ ۶۹: عشق ارچه بدن را به جنون آراید 50شمارهٔ ۷۰: گفتی که چو باد عشق گرد انگیزد 51شمارهٔ ۷۱: آن کس که صریح با صراحی نبود 52شمارهٔ ۷۲: این شیوهٔ عشق هر خسی را نبود 53شمارهٔ ۷۳: عاشق مطلب اگرچه مشهور بود 54شمارهٔ ۷۴: عشقت به نظارهٔ دلم می آید 55شمارهٔ ۷۵: آن کس که دلی را به تو آسان بدهد 56شمارهٔ ۷۶: عشّاق کجا زبوی و رنگ اندیشند 57شمارهٔ ۷۷: در بیشهٔ عشق شیربازی نبود 58شمارهٔ ۷۸: وه وه که دلم به غم گرفتار افتاد 59شمارهٔ ۷۹: عشقت صنما به زور و زر برناید 60شمارهٔ ۸۰: هر دل که زعشق او امانش نبود 61شمارهٔ ۸۱: در کوی تو هیچ کس ره آسان نبرد 62شمارهٔ ۸۲: عشق آن نبود که آرزو می زاید 63شمارهٔ ۸۳: مخلوق زعاشقی نشان چون یابد 64شمارهٔ ۸۴: زاول که مرا عشق نگارم بُر بود 65شمارهٔ ۸۵: افسوس که عمر رفت در گفت و شنید 66شمارهٔ ۸۶: کرده است مرا عشق تو زان گونه شکار 67شمارهٔ ۸۷: با عشق تو چون فتاده ما را سروکار 68شمارهٔ ۸۸: در عشق تو دل را نبود هیچ فتور 69شمارهٔ ۸۹: ای دل بر یار گر نمی یابی بار 70شمارهٔ ۹۰: عشق تو کزو رمند مردان چون شیر 71شمارهٔ ۹۱: هر دل که غم عشق تو را گشت شکار 72شمارهٔ ۹۲: تا چند حدیث قامت و زلف و عذار 73شمارهٔ ۹۳: عشق آفت نقصان نپذیرد هرگز 74شمارهٔ ۹۴: گر در ره عشق او نباشی سرباز 75شمارهٔ ۹۵: شمع است رخ خوب تو پروانه طِراز 76شمارهٔ ۹۶: در عشق توَم ذخیره ناکامی و بس 77شمارهٔ ۹۷: ای دل عَلَم عشق برافراز و مترس 78شمارهٔ ۹۸: نامردم اگر عشق توَم هست هوس 79شمارهٔ ۹۹: ای عشق نه سودای کسی باشد خوش 80شمارهٔ ۱۰۰: عشق تو مدام دم به دم می کشمش 81شمارهٔ ۱۰۱: در دایرهٔ وجود بی سهو و سقط 82شمارهٔ ۱۰۲: تا بر لگن عشق سواریم چو شمع 83شمارهٔ ۱۰۳: عشق است زهرچه آن نشاید مانع 84شمارهٔ ۱۰۴: بی کامی به زکامرانی بی عشق 85شمارهٔ ۱۰۵: چون می گذرد زودی و دیری در عشق 86شمارهٔ ۱۰۶: زان می طلبی تو کامرانی در عشق 87شمارهٔ ۱۰۷: بی روی تو رای استقامت نکنم 88شمارهٔ ۱۰۸: من مستم و نامت به زبان می گویم 89شمارهٔ ۱۰۹: گفتم که ره عشق مگر می دانم 90شمارهٔ ۱۱۰: از عشق تو جان را زجسد نشناسم 91شمارهٔ ۱۱۱: ما جز به غم عشق تو سرنفرازیم 92شمارهٔ ۱۱۲: گر تازه کنی مرا زسر تا به قدم 93شمارهٔ ۱۱۳: من شمع زنور جانفزایش سازم 94شمارهٔ ۱۱۴: از عشق تو گرچه با دل پُر دردم 95شمارهٔ ۱۱۵: بی عشق تو من دو دیده برهم نزنم 96شمارهٔ ۱۱۶: ما از بن گوش حلقه در گوش تویم 97شمارهٔ ۱۱۷: آن کس که زباد غم بلرزید منم 98شمارهٔ ۱۱۸: در عشق تو نکته های موزون شنوم 99شمارهٔ ۱۱۹: در دل غم عشق چون تو یاری داریم 100شمارهٔ ۱۲۰: تا جان دارم عشق تو را غمخوارم 101شمارهٔ ۱۲۱: در کوی تو سر بر سر خنجر بنهم 102شمارهٔ ۱۲۲: من لایق سوز درد عشق تو نیم 103شمارهٔ ۱۲۳: عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم 104شمارهٔ ۱۲۴: ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم 105شمارهٔ ۱۲۵: تا در سر سودای تو منزل کردیم 106شمارهٔ ۱۲۶: ما عشق تو را به جان و دل بخریدیم 107شمارهٔ ۱۲۷: در عشق تو من پای زسر نشناسم 108شمارهٔ ۱۲۸: از عشق شود ادیب عاقل مجنون 109شمارهٔ ۱۲۹: در عشق درآی و خانه پردازی کن 110شمارهٔ ۱۳۰: در عشق اگرت به دل درآید دیدن 111شمارهٔ ۱۳۱: ای دل تو به عشق در نبینی بنشین 112شمارهٔ ۱۳۲: در معرکهٔ عشق چنان خصم افکن 113شمارهٔ ۱۳۳: زنهار حدیث عشق در گوش مکن 114شمارهٔ ۱۳۴: عشق آن صفتی نیست که بتوان گفتن 115شمارهٔ ۱۳۵: گر زانک شراب عشق خواهی خوردن 116شمارهٔ ۱۳۶: هرچه آن نبود راست نباید گفتن 117شمارهٔ ۱۳۷: در دهر کسی نداده از عشق نشان 118شمارهٔ ۱۳۸: ای عشق تو مایهٔ جنون دل من 119شمارهٔ ۱۳۹: بگریختم از عشق تو ای سیمین تن 120شمارهٔ ۱۴۰: ای دل اگرت هنوز می باید ازو 121شمارهٔ ۱۴۱: اندر ره عشق اگر شوی صادق تو 122شمارهٔ ۱۴۲: ای دیدهٔ من فدای خاک در تو 123شمارهٔ ۱۴۳: از شربت عشق تست دل مست شده 124شمارهٔ ۱۴۴: ای دل برو از عقیلهٔ عقل برَه 125شمارهٔ ۱۴۵: کردم نظری به سوی او دزدیده 126شمارهٔ ۱۴۶: دل در سر زلف تست پابست شده 127شمارهٔ ۱۴۷: در عشق وجود خویش بگذار و برَه 128شمارهٔ ۱۴۸: در عشق دلی باید و جانی زنده 129شمارهٔ ۱۴۹: در صحرا شو که عشق در صحرا به 130شمارهٔ ۱۵۰: تو مونس آن شبان تاریک نئی 131شمارهٔ ۱۵۱: ای دل تو بدین مفلسی و رسوایی 132شمارهٔ ۱۵۲: بر باد اگر تو عشق شهوت دانی 133شمارهٔ ۱۵۳: تا تو به هوس می روی و می آیی 134شمارهٔ ۱۵۴: ای دل چو تو از دامن حُسن آویزی 135شمارهٔ ۱۵۵: عشق تو فزون است زبینایی من 136شمارهٔ ۱۵۶: تا پای زخویشتن فراتر ننهی 137شمارهٔ ۱۵۷: از عشق تو هر [ر]وز دل افگارترم 138شمارهٔ ۱۵۸: اندر ره عشق اگر تو هستی غازی 139شمارهٔ ۱۵۹: با عشق اگرت رای بود همرازی 140شمارهٔ ۱۶۰: عشق آن نبود که نیک دانی خود را 141شمارهٔ ۱۶۱: اینجا پر طاوس به کرکس ندهند 142شمارهٔ ۱۶۲: دل را طمع وصل تو می بود و ندید 143شمارهٔ ۱۶۳: در عالم عشق عقل گمره گردد 144شمارهٔ ۱۶۴: در عشق نگر که قصد هستی نکنی 145شمارهٔ ۱۶۵: عاشق باید که عشق را بنده شود 146شمارهٔ ۱۶۶: در عشق حمول و حمله کش می باشم 147شمارهٔ ۱۶۷: هر چند که بی عشق [و] وفایی بسَرا 148شمارهٔ ۱۶۸: عشق تو به پیدا و نهانم کشتَه 149شمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد 150شمارهٔ ۱۷۰: آن عیش نباشد که بود بربسته 151شمارهٔ ۱۷۱: در عشق فدای دلبران باید بود 152شمارهٔ ۱۷۲: عاشق شوی و از دل و جان اندیشی 153شمارهٔ ۱۷۳: گر عاشق صادقی همی کش خواری 154شمارهٔ ۱۷۴: با دشمن اگر به دوستی سازد کس 155شمارهٔ ۱۷۵: آن شاهد معنوی که جانم تن اوست 156شمارهٔ ۱۷۶: در باغ رخت گر به تماشا گردیم 157شمارهٔ ۱۷۷: در خود نگرم زعجر هیهات کنم 158شمارهٔ ۱۷۸: دارم سر آنک با سرِ رشته شوم 159شمارهٔ ۱۷۹: دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه 160شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 161شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 162شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 163شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...164شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 165شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 166شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 167شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 168شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 169شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 170شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 171شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 172شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 173شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 174شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 175شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 176شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 177شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 178شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 179شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 180شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 181شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 182شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 183شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 184شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 185شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 186شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 187شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 188شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 189شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 190شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 191شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 192شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 193شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 194شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...195شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 196شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 197شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 198شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 199شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 200شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 201شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 202شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 203شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 204شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 205شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 206شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 207شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 208شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 209شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 210شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 211شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 212شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 213شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 214شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 215شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 216شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 217شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 218شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 219شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...220شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 221شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 222شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 223شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 224شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 225شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 226شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 227شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 228شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 229شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 230شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 231شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 232شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 233شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 234شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 235شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 236شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 237شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 238شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 239شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...240شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 241شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 242شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 243شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 244شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 245شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 246شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 247شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 248شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 249شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...250شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 251شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 252شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 253شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 254شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 255شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 256شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 257شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 258شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 259شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 260شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟261شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 262شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 263شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 264شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 265شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 266شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 267شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 268شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 269شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...270شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 271شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 272شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 273شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ