به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۶۷: هر سر که به تیغ عشق افکنده شود

1960عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

هر سر که به تیغ عشق افکنده شود
در مرتبه بر ملایکش خنده شود
بویی زمی وصال باید ورنِه
عاشق به دم صور کجا زنده شود

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۶۶: دل در پی عشق دوست سودا بینید 2شمارهٔ ۶۷: هر سر که به تیغ عشق افکنده شود 3شمارهٔ ۶۸: با عشق هزار قصّه گفتیم و شنید 4شمارهٔ ۶۹: عشق ارچه بدن را به جنون آراید 5شمارهٔ ۷۰: گفتی که چو باد عشق گرد انگیزد 6شمارهٔ ۷۱: آن کس که صریح با صراحی نبود 7شمارهٔ ۷۲: این شیوهٔ عشق هر خسی را نبود 8شمارهٔ ۷۳: عاشق مطلب اگرچه مشهور بود 9شمارهٔ ۷۴: عشقت به نظارهٔ دلم می آید 10شمارهٔ ۷۵: آن کس که دلی را به تو آسان بدهد 11شمارهٔ ۷۶: عشّاق کجا زبوی و رنگ اندیشند 12شمارهٔ ۷۷: در بیشهٔ عشق شیربازی نبود 13شمارهٔ ۷۸: وه وه که دلم به غم گرفتار افتاد 14شمارهٔ ۷۹: عشقت صنما به زور و زر برناید 15شمارهٔ ۸۰: هر دل که زعشق او امانش نبود 16شمارهٔ ۸۱: در کوی تو هیچ کس ره آسان نبرد 17شمارهٔ ۸۲: عشق آن نبود که آرزو می زاید 18شمارهٔ ۸۳: مخلوق زعاشقی نشان چون یابد 19شمارهٔ ۸۴: زاول که مرا عشق نگارم بُر بود 20شمارهٔ ۸۵: افسوس که عمر رفت در گفت و شنید 21شمارهٔ ۸۶: کرده است مرا عشق تو زان گونه شکار 22شمارهٔ ۸۷: با عشق تو چون فتاده ما را سروکار 23شمارهٔ ۸۸: در عشق تو دل را نبود هیچ فتور 24شمارهٔ ۸۹: ای دل بر یار گر نمی یابی بار 25شمارهٔ ۹۰: عشق تو کزو رمند مردان چون شیر 26شمارهٔ ۹۱: هر دل که غم عشق تو را گشت شکار 27شمارهٔ ۹۲: تا چند حدیث قامت و زلف و عذار 28شمارهٔ ۹۳: عشق آفت نقصان نپذیرد هرگز 29شمارهٔ ۹۴: گر در ره عشق او نباشی سرباز 30شمارهٔ ۹۵: شمع است رخ خوب تو پروانه طِراز 31شمارهٔ ۹۶: در عشق توَم ذخیره ناکامی و بس 32شمارهٔ ۹۷: ای دل عَلَم عشق برافراز و مترس 33شمارهٔ ۹۸: نامردم اگر عشق توَم هست هوس 34شمارهٔ ۹۹: ای عشق نه سودای کسی باشد خوش 35شمارهٔ ۱۰۰: عشق تو مدام دم به دم می کشمش 36شمارهٔ ۱۰۱: در دایرهٔ وجود بی سهو و سقط 37شمارهٔ ۱۰۲: تا بر لگن عشق سواریم چو شمع 38شمارهٔ ۱۰۳: عشق است زهرچه آن نشاید مانع 39شمارهٔ ۱۰۴: بی کامی به زکامرانی بی عشق 40شمارهٔ ۱۰۵: چون می گذرد زودی و دیری در عشق 41شمارهٔ ۱۰۶: زان می طلبی تو کامرانی در عشق 42شمارهٔ ۱۰۷: بی روی تو رای استقامت نکنم 43شمارهٔ ۱۰۸: من مستم و نامت به زبان می گویم 44شمارهٔ ۱۰۹: گفتم که ره عشق مگر می دانم 45شمارهٔ ۱۱۰: از عشق تو جان را زجسد نشناسم 46شمارهٔ ۱۱۱: ما جز به غم عشق تو سرنفرازیم 47شمارهٔ ۱۱۲: گر تازه کنی مرا زسر تا به قدم 48شمارهٔ ۱۱۳: من شمع زنور جانفزایش سازم 49شمارهٔ ۱۱۴: از عشق تو گرچه با دل پُر دردم 50شمارهٔ ۱۱۵: بی عشق تو من دو دیده برهم نزنم 51شمارهٔ ۱۱۶: ما از بن گوش حلقه در گوش تویم 52شمارهٔ ۱۱۷: آن کس که زباد غم بلرزید منم 53شمارهٔ ۱۱۸: در عشق تو نکته های موزون شنوم 54شمارهٔ ۱۱۹: در دل غم عشق چون تو یاری داریم 55شمارهٔ ۱۲۰: تا جان دارم عشق تو را غمخوارم 56شمارهٔ ۱۲۱: در کوی تو سر بر سر خنجر بنهم 57شمارهٔ ۱۲۲: من لایق سوز درد عشق تو نیم 58شمارهٔ ۱۲۳: عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم 59شمارهٔ ۱۲۴: ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم 60شمارهٔ ۱۲۵: تا در سر سودای تو منزل کردیم 61شمارهٔ ۱۲۶: ما عشق تو را به جان و دل بخریدیم 62شمارهٔ ۱۲۷: در عشق تو من پای زسر نشناسم 63شمارهٔ ۱۲۸: از عشق شود ادیب عاقل مجنون 64شمارهٔ ۱۲۹: در عشق درآی و خانه پردازی کن 65شمارهٔ ۱۳۰: در عشق اگرت به دل درآید دیدن 66شمارهٔ ۱۳۱: ای دل تو به عشق در نبینی بنشین 67شمارهٔ ۱۳۲: در معرکهٔ عشق چنان خصم افکن 68شمارهٔ ۱۳۳: زنهار حدیث عشق در گوش مکن 69شمارهٔ ۱۳۴: عشق آن صفتی نیست که بتوان گفتن 70شمارهٔ ۱۳۵: گر زانک شراب عشق خواهی خوردن 71شمارهٔ ۱۳۶: هرچه آن نبود راست نباید گفتن 72شمارهٔ ۱۳۷: در دهر کسی نداده از عشق نشان 73شمارهٔ ۱۳۸: ای عشق تو مایهٔ جنون دل من 74شمارهٔ ۱۳۹: بگریختم از عشق تو ای سیمین تن 75شمارهٔ ۱۴۰: ای دل اگرت هنوز می باید ازو 76شمارهٔ ۱۴۱: اندر ره عشق اگر شوی صادق تو 77شمارهٔ ۱۴۲: ای دیدهٔ من فدای خاک در تو 78شمارهٔ ۱۴۳: از شربت عشق تست دل مست شده 79شمارهٔ ۱۴۴: ای دل برو از عقیلهٔ عقل برَه 80شمارهٔ ۱۴۵: کردم نظری به سوی او دزدیده 81شمارهٔ ۱۴۶: دل در سر زلف تست پابست شده 82شمارهٔ ۱۴۷: در عشق وجود خویش بگذار و برَه 83شمارهٔ ۱۴۸: در عشق دلی باید و جانی زنده 84شمارهٔ ۱۴۹: در صحرا شو که عشق در صحرا به 85شمارهٔ ۱۵۰: تو مونس آن شبان تاریک نئی 86شمارهٔ ۱۵۱: ای دل تو بدین مفلسی و رسوایی 87شمارهٔ ۱۵۲: بر باد اگر تو عشق شهوت دانی 88شمارهٔ ۱۵۳: تا تو به هوس می روی و می آیی 89شمارهٔ ۱۵۴: ای دل چو تو از دامن حُسن آویزی 90شمارهٔ ۱۵۵: عشق تو فزون است زبینایی من 91شمارهٔ ۱۵۶: تا پای زخویشتن فراتر ننهی 92شمارهٔ ۱۵۷: از عشق تو هر [ر]وز دل افگارترم 93شمارهٔ ۱۵۸: اندر ره عشق اگر تو هستی غازی 94شمارهٔ ۱۵۹: با عشق اگرت رای بود همرازی 95شمارهٔ ۱۶۰: عشق آن نبود که نیک دانی خود را 96شمارهٔ ۱۶۱: اینجا پر طاوس به کرکس ندهند 97شمارهٔ ۱۶۲: دل را طمع وصل تو می بود و ندید 98شمارهٔ ۱۶۳: در عالم عشق عقل گمره گردد 99شمارهٔ ۱۶۴: در عشق نگر که قصد هستی نکنی 100شمارهٔ ۱۶۵: عاشق باید که عشق را بنده شود 101شمارهٔ ۱۶۶: در عشق حمول و حمله کش می باشم 102شمارهٔ ۱۶۷: هر چند که بی عشق [و] وفایی بسَرا 103شمارهٔ ۱۶۸: عشق تو به پیدا و نهانم کشتَه 104شمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد 105شمارهٔ ۱۷۰: آن عیش نباشد که بود بربسته 106شمارهٔ ۱۷۱: در عشق فدای دلبران باید بود 107شمارهٔ ۱۷۲: عاشق شوی و از دل و جان اندیشی 108شمارهٔ ۱۷۳: گر عاشق صادقی همی کش خواری 109شمارهٔ ۱۷۴: با دشمن اگر به دوستی سازد کس 110شمارهٔ ۱۷۵: آن شاهد معنوی که جانم تن اوست 111شمارهٔ ۱۷۶: در باغ رخت گر به تماشا گردیم 112شمارهٔ ۱۷۷: در خود نگرم زعجر هیهات کنم 113شمارهٔ ۱۷۸: دارم سر آنک با سرِ رشته شوم 114شمارهٔ ۱۷۹: دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه 115شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 116شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 117شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 118شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...119شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 120شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 121شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 122شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 123شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 124شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 125شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 126شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 127شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 128شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 129شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 130شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 131شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 132شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 133شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 134شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 135شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 136شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 137شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 138شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 139شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 140شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 141شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 142شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 143شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 144شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 145شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 146شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 147شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 148شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 149شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...150شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 151شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 152شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 153شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 154شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 155شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 156شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 157شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 158شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 159شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 160شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 161شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 162شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 163شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 164شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 165شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 166شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 167شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 168شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 169شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 170شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 171شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 172شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 173شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 174شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...175شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 176شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 177شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 178شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 179شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 180شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 181شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 182شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 183شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 184شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 185شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 186شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 187شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 188شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 189شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 190شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 191شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 192شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 193شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 194شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...195شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 196شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 197شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 198شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 199شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 200شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 201شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 202شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 203شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 204شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...205شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 206شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 207شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 208شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 209شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 210شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 211شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 212شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 213شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 214شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 215شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟216شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 217شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 218شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 219شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 220شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 221شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 222شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 223شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 224شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...225شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 226شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 227شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 228شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ