به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۱۰۶: زان می طلبی تو کامرانی در عشق

1880عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

زان می طلبی تو کامرانی در عشق
کز شهوت و طبع برگمانی در عشق
تو عشق و هوس هر دو یکی می دانی
تر دامن و خشک مغز از آنی در عشق

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۰۵: چون می گذرد زودی و دیری در عشق 2شمارهٔ ۱۰۶: زان می طلبی تو کامرانی در عشق 3شمارهٔ ۱۰۷: بی روی تو رای استقامت نکنم 4شمارهٔ ۱۰۸: من مستم و نامت به زبان می گویم 5شمارهٔ ۱۰۹: گفتم که ره عشق مگر می دانم 6شمارهٔ ۱۱۰: از عشق تو جان را زجسد نشناسم 7شمارهٔ ۱۱۱: ما جز به غم عشق تو سرنفرازیم 8شمارهٔ ۱۱۲: گر تازه کنی مرا زسر تا به قدم 9شمارهٔ ۱۱۳: من شمع زنور جانفزایش سازم 10شمارهٔ ۱۱۴: از عشق تو گرچه با دل پُر دردم 11شمارهٔ ۱۱۵: بی عشق تو من دو دیده برهم نزنم 12شمارهٔ ۱۱۶: ما از بن گوش حلقه در گوش تویم 13شمارهٔ ۱۱۷: آن کس که زباد غم بلرزید منم 14شمارهٔ ۱۱۸: در عشق تو نکته های موزون شنوم 15شمارهٔ ۱۱۹: در دل غم عشق چون تو یاری داریم 16شمارهٔ ۱۲۰: تا جان دارم عشق تو را غمخوارم 17شمارهٔ ۱۲۱: در کوی تو سر بر سر خنجر بنهم 18شمارهٔ ۱۲۲: من لایق سوز درد عشق تو نیم 19شمارهٔ ۱۲۳: عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم 20شمارهٔ ۱۲۴: ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم 21شمارهٔ ۱۲۵: تا در سر سودای تو منزل کردیم 22شمارهٔ ۱۲۶: ما عشق تو را به جان و دل بخریدیم 23شمارهٔ ۱۲۷: در عشق تو من پای زسر نشناسم 24شمارهٔ ۱۲۸: از عشق شود ادیب عاقل مجنون 25شمارهٔ ۱۲۹: در عشق درآی و خانه پردازی کن 26شمارهٔ ۱۳۰: در عشق اگرت به دل درآید دیدن 27شمارهٔ ۱۳۱: ای دل تو به عشق در نبینی بنشین 28شمارهٔ ۱۳۲: در معرکهٔ عشق چنان خصم افکن 29شمارهٔ ۱۳۳: زنهار حدیث عشق در گوش مکن 30شمارهٔ ۱۳۴: عشق آن صفتی نیست که بتوان گفتن 31شمارهٔ ۱۳۵: گر زانک شراب عشق خواهی خوردن 32شمارهٔ ۱۳۶: هرچه آن نبود راست نباید گفتن 33شمارهٔ ۱۳۷: در دهر کسی نداده از عشق نشان 34شمارهٔ ۱۳۸: ای عشق تو مایهٔ جنون دل من 35شمارهٔ ۱۳۹: بگریختم از عشق تو ای سیمین تن 36شمارهٔ ۱۴۰: ای دل اگرت هنوز می باید ازو 37شمارهٔ ۱۴۱: اندر ره عشق اگر شوی صادق تو 38شمارهٔ ۱۴۲: ای دیدهٔ من فدای خاک در تو 39شمارهٔ ۱۴۳: از شربت عشق تست دل مست شده 40شمارهٔ ۱۴۴: ای دل برو از عقیلهٔ عقل برَه 41شمارهٔ ۱۴۵: کردم نظری به سوی او دزدیده 42شمارهٔ ۱۴۶: دل در سر زلف تست پابست شده 43شمارهٔ ۱۴۷: در عشق وجود خویش بگذار و برَه 44شمارهٔ ۱۴۸: در عشق دلی باید و جانی زنده 45شمارهٔ ۱۴۹: در صحرا شو که عشق در صحرا به 46شمارهٔ ۱۵۰: تو مونس آن شبان تاریک نئی 47شمارهٔ ۱۵۱: ای دل تو بدین مفلسی و رسوایی 48شمارهٔ ۱۵۲: بر باد اگر تو عشق شهوت دانی 49شمارهٔ ۱۵۳: تا تو به هوس می روی و می آیی 50شمارهٔ ۱۵۴: ای دل چو تو از دامن حُسن آویزی 51شمارهٔ ۱۵۵: عشق تو فزون است زبینایی من 52شمارهٔ ۱۵۶: تا پای زخویشتن فراتر ننهی 53شمارهٔ ۱۵۷: از عشق تو هر [ر]وز دل افگارترم 54شمارهٔ ۱۵۸: اندر ره عشق اگر تو هستی غازی 55شمارهٔ ۱۵۹: با عشق اگرت رای بود همرازی 56شمارهٔ ۱۶۰: عشق آن نبود که نیک دانی خود را 57شمارهٔ ۱۶۱: اینجا پر طاوس به کرکس ندهند 58شمارهٔ ۱۶۲: دل را طمع وصل تو می بود و ندید 59شمارهٔ ۱۶۳: در عالم عشق عقل گمره گردد 60شمارهٔ ۱۶۴: در عشق نگر که قصد هستی نکنی 61شمارهٔ ۱۶۵: عاشق باید که عشق را بنده شود 62شمارهٔ ۱۶۶: در عشق حمول و حمله کش می باشم 63شمارهٔ ۱۶۷: هر چند که بی عشق [و] وفایی بسَرا 64شمارهٔ ۱۶۸: عشق تو به پیدا و نهانم کشتَه 65شمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد 66شمارهٔ ۱۷۰: آن عیش نباشد که بود بربسته 67شمارهٔ ۱۷۱: در عشق فدای دلبران باید بود 68شمارهٔ ۱۷۲: عاشق شوی و از دل و جان اندیشی 69شمارهٔ ۱۷۳: گر عاشق صادقی همی کش خواری 70شمارهٔ ۱۷۴: با دشمن اگر به دوستی سازد کس 71شمارهٔ ۱۷۵: آن شاهد معنوی که جانم تن اوست 72شمارهٔ ۱۷۶: در باغ رخت گر به تماشا گردیم 73شمارهٔ ۱۷۷: در خود نگرم زعجر هیهات کنم 74شمارهٔ ۱۷۸: دارم سر آنک با سرِ رشته شوم 75شمارهٔ ۱۷۹: دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه 76شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 77شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 78شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 79شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...80شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 81شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 82شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 83شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 84شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 85شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 86شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 87شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 88شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 89شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 90شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 91شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 92شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 93شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 94شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 95شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 96شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 97شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 98شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 99شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 100شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 101شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 102شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 103شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 104شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 105شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 106شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 107شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 108شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 109شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 110شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...111شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 112شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 113شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 114شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 115شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 116شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 117شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 118شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 119شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 120شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 121شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 122شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 123شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 124شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 125شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 126شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 127شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 128شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 129شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 130شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 131شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 132شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 133شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 134شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 135شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...136شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 137شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 138شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 139شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 140شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 141شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 142شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 143شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 144شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 145شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 146شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 147شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 148شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 149شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 150شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 151شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 152شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 153شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 154شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 155شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...156شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 157شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 158شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 159شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 160شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 161شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 162شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 163شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 164شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 165شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...166شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 167شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 168شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 169شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 170شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 171شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 172شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 173شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 174شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 175شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 176شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟177شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 178شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 179شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 180شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 181شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 182شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 183شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 184شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 185شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...186شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 187شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 188شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 189شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ