به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۱۲۴: ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم

2200عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم
سودای تو را نه از هوس پروردیم
خود را هدف تیر ملامت کردیم
گر بر گردیم ازین سخن نامردیم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۲۳: عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم 2شمارهٔ ۱۲۴: ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم 3شمارهٔ ۱۲۵: تا در سر سودای تو منزل کردیم 4شمارهٔ ۱۲۶: ما عشق تو را به جان و دل بخریدیم 5شمارهٔ ۱۲۷: در عشق تو من پای زسر نشناسم 6شمارهٔ ۱۲۸: از عشق شود ادیب عاقل مجنون 7شمارهٔ ۱۲۹: در عشق درآی و خانه پردازی کن 8شمارهٔ ۱۳۰: در عشق اگرت به دل درآید دیدن 9شمارهٔ ۱۳۱: ای دل تو به عشق در نبینی بنشین 10شمارهٔ ۱۳۲: در معرکهٔ عشق چنان خصم افکن 11شمارهٔ ۱۳۳: زنهار حدیث عشق در گوش مکن 12شمارهٔ ۱۳۴: عشق آن صفتی نیست که بتوان گفتن 13شمارهٔ ۱۳۵: گر زانک شراب عشق خواهی خوردن 14شمارهٔ ۱۳۶: هرچه آن نبود راست نباید گفتن 15شمارهٔ ۱۳۷: در دهر کسی نداده از عشق نشان 16شمارهٔ ۱۳۸: ای عشق تو مایهٔ جنون دل من 17شمارهٔ ۱۳۹: بگریختم از عشق تو ای سیمین تن 18شمارهٔ ۱۴۰: ای دل اگرت هنوز می باید ازو 19شمارهٔ ۱۴۱: اندر ره عشق اگر شوی صادق تو 20شمارهٔ ۱۴۲: ای دیدهٔ من فدای خاک در تو 21شمارهٔ ۱۴۳: از شربت عشق تست دل مست شده 22شمارهٔ ۱۴۴: ای دل برو از عقیلهٔ عقل برَه 23شمارهٔ ۱۴۵: کردم نظری به سوی او دزدیده 24شمارهٔ ۱۴۶: دل در سر زلف تست پابست شده 25شمارهٔ ۱۴۷: در عشق وجود خویش بگذار و برَه 26شمارهٔ ۱۴۸: در عشق دلی باید و جانی زنده 27شمارهٔ ۱۴۹: در صحرا شو که عشق در صحرا به 28شمارهٔ ۱۵۰: تو مونس آن شبان تاریک نئی 29شمارهٔ ۱۵۱: ای دل تو بدین مفلسی و رسوایی 30شمارهٔ ۱۵۲: بر باد اگر تو عشق شهوت دانی 31شمارهٔ ۱۵۳: تا تو به هوس می روی و می آیی 32شمارهٔ ۱۵۴: ای دل چو تو از دامن حُسن آویزی 33شمارهٔ ۱۵۵: عشق تو فزون است زبینایی من 34شمارهٔ ۱۵۶: تا پای زخویشتن فراتر ننهی 35شمارهٔ ۱۵۷: از عشق تو هر [ر]وز دل افگارترم 36شمارهٔ ۱۵۸: اندر ره عشق اگر تو هستی غازی 37شمارهٔ ۱۵۹: با عشق اگرت رای بود همرازی 38شمارهٔ ۱۶۰: عشق آن نبود که نیک دانی خود را 39شمارهٔ ۱۶۱: اینجا پر طاوس به کرکس ندهند 40شمارهٔ ۱۶۲: دل را طمع وصل تو می بود و ندید 41شمارهٔ ۱۶۳: در عالم عشق عقل گمره گردد 42شمارهٔ ۱۶۴: در عشق نگر که قصد هستی نکنی 43شمارهٔ ۱۶۵: عاشق باید که عشق را بنده شود 44شمارهٔ ۱۶۶: در عشق حمول و حمله کش می باشم 45شمارهٔ ۱۶۷: هر چند که بی عشق [و] وفایی بسَرا 46شمارهٔ ۱۶۸: عشق تو به پیدا و نهانم کشتَه 47شمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد 48شمارهٔ ۱۷۰: آن عیش نباشد که بود بربسته 49شمارهٔ ۱۷۱: در عشق فدای دلبران باید بود 50شمارهٔ ۱۷۲: عاشق شوی و از دل و جان اندیشی 51شمارهٔ ۱۷۳: گر عاشق صادقی همی کش خواری 52شمارهٔ ۱۷۴: با دشمن اگر به دوستی سازد کس 53شمارهٔ ۱۷۵: آن شاهد معنوی که جانم تن اوست 54شمارهٔ ۱۷۶: در باغ رخت گر به تماشا گردیم 55شمارهٔ ۱۷۷: در خود نگرم زعجر هیهات کنم 56شمارهٔ ۱۷۸: دارم سر آنک با سرِ رشته شوم 57شمارهٔ ۱۷۹: دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه 58شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 59شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 60شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 61شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...62شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 63شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 64شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 65شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 66شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 67شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 68شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 69شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 70شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 71شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 72شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 73شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 74شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 75شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 76شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 77شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 78شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 79شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 80شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 81شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 82شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 83شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 84شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 85شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 86شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 87شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 88شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 89شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 90شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 91شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 92شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...93شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 94شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 95شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 96شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 97شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 98شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 99شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 100شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 101شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 102شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 103شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 104شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 105شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 106شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 107شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 108شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 109شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 110شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 111شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 112شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 113شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 114شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 115شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 116شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 117شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...118شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 119شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 120شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 121شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 122شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 123شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 124شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 125شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 126شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 127شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 128شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 129شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 130شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 131شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 132شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 133شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 134شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 135شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 136شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 137شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...138شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 139شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 140شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 141شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 142شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 143شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 144شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 145شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 146شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 147شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...148شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 149شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 150شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 151شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 152شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 153شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 154شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 155شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 156شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 157شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 158شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟159شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 160شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 161شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 162شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 163شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 164شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 165شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 166شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 167شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...168شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 169شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 170شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 171شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ