به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد

1830عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

عشق است که کوه را به پستی آرد
وز کعبه به سوی بت پرستی آرد
بی درد هزار داغ بر سینه نهد
بی باده هزار سر به مستی آرد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۶۸: عشق تو به پیدا و نهانم کشتَه 2شمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد 3شمارهٔ ۱۷۰: آن عیش نباشد که بود بربسته 4شمارهٔ ۱۷۱: در عشق فدای دلبران باید بود 5شمارهٔ ۱۷۲: عاشق شوی و از دل و جان اندیشی 6شمارهٔ ۱۷۳: گر عاشق صادقی همی کش خواری 7شمارهٔ ۱۷۴: با دشمن اگر به دوستی سازد کس 8شمارهٔ ۱۷۵: آن شاهد معنوی که جانم تن اوست 9شمارهٔ ۱۷۶: در باغ رخت گر به تماشا گردیم 10شمارهٔ ۱۷۷: در خود نگرم زعجر هیهات کنم 11شمارهٔ ۱۷۸: دارم سر آنک با سرِ رشته شوم 12شمارهٔ ۱۷۹: دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه 13شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 14شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 15شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 16شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...17شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 18شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 19شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 20شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 21شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 22شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 23شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 24شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 25شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 26شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 27شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 28شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 29شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 30شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 31شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 32شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 33شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 34شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 35شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 36شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 37شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 38شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 39شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 40شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 41شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 42شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 43شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 44شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 45شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 46شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 47شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...48شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 49شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 50شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 51شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 52شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 53شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 54شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 55شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 56شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 57شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 58شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 59شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 60شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 61شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 62شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 63شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 64شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 65شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 66شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 67شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 68شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 69شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 70شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 71شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 72شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...73شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 74شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 75شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 76شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 77شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 78شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 79شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 80شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 81شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 82شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 83شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 84شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 85شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 86شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 87شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 88شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 89شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 90شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 91شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 92شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...93شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 94شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 95شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 96شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 97شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 98شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 99شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 100شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 101شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 102شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...103شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 104شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 105شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 106شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 107شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 108شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 109شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 110شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 111شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 112شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 113شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟114شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 115شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 116شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 117شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 118شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 119شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 120شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 121شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 122شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...123شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 124شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 125شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 126شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ