به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب

1930عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

از قند و طبرزد ار فرو بارد آب
بی چاشنی لبت کجا دارد آب
لعل لب شیرین تو از غایت لطف
بیم است که در دهان آب آرد آب

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 2شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 3شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 4شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...5شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 6شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 7شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 8شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 9شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 10شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 11شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 12شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 13شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 14شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 15شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 16شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 17شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 18شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 19شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 20شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 21شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 22شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 23شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 24شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 25شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 26شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 27شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 28شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 29شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 30شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 31شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 32شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 33شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 34شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 35شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...36شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 37شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 38شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 39شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 40شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 41شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 42شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 43شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 44شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 45شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 46شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 47شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 48شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 49شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 50شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 51شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 52شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 53شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 54شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 55شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 56شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 57شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 58شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 59شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 60شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...61شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 62شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 63شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 64شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 65شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 66شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 67شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 68شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 69شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 70شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 71شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 72شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 73شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 74شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 75شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 76شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 77شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 78شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 79شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 80شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...81شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 82شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 83شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 84شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 85شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 86شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 87شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 88شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 89شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 90شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...91شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 92شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 93شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 94شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 95شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 96شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 97شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 98شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 99شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 100شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 101شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟102شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 103شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 104شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 105شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 106شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 107شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 108شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 109شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 110شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...111شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 112شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 113شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 114شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ