به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است

1640عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

از خرمن خال تو ختن دانه گکی است
وز عشق تو عقل عقل دیوانه گکی است
شمع فلکی که آفتابش نام است
پیش رخ چون نور تو پروانه گکی است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 2شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 3شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 4شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 5شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 6شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 7شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 8شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 9شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 10شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 11شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 12شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 13شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 14شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 15شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 16شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 17شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 18شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 19شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 20شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 21شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 22شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 23شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 24شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 25شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 26شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 27شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 28شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 29شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 30شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 31شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...32شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 33شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 34شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 35شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 36شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 37شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 38شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 39شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 40شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 41شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 42شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 43شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 44شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 45شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 46شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 47شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 48شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 49شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 50شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 51شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 52شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 53شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 54شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 55شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 56شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...57شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 58شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 59شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 60شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 61شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 62شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 63شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 64شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 65شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 66شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 67شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 68شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 69شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 70شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 71شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 72شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 73شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 74شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 75شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 76شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...77شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 78شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 79شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 80شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 81شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 82شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 83شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 84شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 85شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 86شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...87شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 88شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 89شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 90شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 91شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 92شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 93شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 94شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 95شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 96شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 97شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟98شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 99شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 100شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 101شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 102شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 103شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 104شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 105شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 106شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...107شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 108شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 109شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 110شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ