به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید

1520عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

امروز هر آن کسی که گل می بوید
با او به زبانِ حال گل می گوید
کز یار به هر جفا جدایی مَطلَب
کز خار به روزگار گل می روید

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 2شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 3شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 4شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 5شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 6شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 7شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 8شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 9شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...10شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 11شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 12شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 13شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 14شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 15شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 16شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 17شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 18شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 19شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 20شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 21شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 22شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 23شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 24شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 25شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 26شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 27شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 28شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 29شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...30شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 31شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 32شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 33شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 34شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 35شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 36شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 37شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 38شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 39شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...40شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 41شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 42شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 43شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 44شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 45شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 46شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 47شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 48شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 49شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 50شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟51شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 52شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 53شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 54شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 55شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 56شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 57شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 58شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 59شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...60شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 61شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 62شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 63شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ