به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز

1890عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بر آتش سَودای تو ای جان افروز
آسوده نیَم چو شمع از گریه و سوز
روز از غم هجر تو بسوزم تا شب
شب در غم وصل تو بسوزم تا روز

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 2شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 3شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 4شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 5شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 6شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 7شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 8شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 9شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 10شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 11شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 12شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 13شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 14شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 15شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 16شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...17شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 18شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 19شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 20شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 21شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 22شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 23شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 24شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 25شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 26شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 27شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 28شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 29شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 30شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 31شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 32شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 33شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 34شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 35شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 36شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 37شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 38شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 39شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 40شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 41شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...42شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 43شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 44شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 45شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 46شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 47شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 48شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 49شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 50شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 51شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 52شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 53شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 54شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 55شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 56شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 57شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 58شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 59شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 60شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 61شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...62شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 63شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 64شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 65شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 66شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 67شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 68شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 69شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 70شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 71شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...72شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 73شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 74شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 75شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 76شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 77شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 78شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 79شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 80شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 81شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 82شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟83شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 84شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 85شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 86شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 87شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 88شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 89شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 90شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 91شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...92شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 93شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 94شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 95شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ