به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم

1960عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم
داد دل مستمند حیران بدهم
ای جان و جهان زنده بدان می مانم
تا با تو دمی برآرم و جان بدهم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 2شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 3شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 4شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 5شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 6شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 7شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 8شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 9شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 10شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 11شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 12شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 13شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...14شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 15شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 16شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 17شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 18شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 19شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 20شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 21شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 22شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 23شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 24شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 25شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 26شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 27شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 28شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 29شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 30شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 31شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 32شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 33شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 34شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 35شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 36شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 37شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 38شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...39شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 40شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 41شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 42شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 43شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 44شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 45شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 46شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 47شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 48شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 49شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 50شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 51شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 52شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 53شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 54شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 55شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 56شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 57شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 58شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...59شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 60شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 61شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 62شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 63شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 64شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 65شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 66شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 67شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 68شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...69شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 70شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 71شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 72شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 73شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 74شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 75شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 76شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 77شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 78شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 79شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟80شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 81شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 82شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 83شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 84شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 85شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 86شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 87شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 88شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...89شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 90شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 91شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 92شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ