به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم

1570عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دوش آمده بود در برم دلدارم
گفتم که شبا فاش مکن اسرارم
شب گفت پس و پیش نگه کن آخر
خورشید تو داری زکجا صبح آرم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 2شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 3شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 4شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 5شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 6شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 7شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 8شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 9شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 10شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 11شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 12شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 13شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 14شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 15شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 16شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 17شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 18شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 19شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 20شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 21شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...22شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 23شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 24شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 25شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 26شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 27شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 28شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 29شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 30شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 31شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 32شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 33شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 34شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 35شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 36شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 37شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 38شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 39شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 40شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 41شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 42شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 43شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 44شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 45شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 46شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...47شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 48شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 49شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 50شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 51شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 52شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 53شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 54شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 55شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 56شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 57شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 58شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 59شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 60شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 61شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 62شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 63شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 64شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 65شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 66شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...67شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 68شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 69شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 70شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 71شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 72شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 73شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 74شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 75شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 76شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...77شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 78شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 79شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 80شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 81شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 82شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 83شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 84شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 85شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 86شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 87شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟88شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 89شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 90شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 91شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 92شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 93شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 94شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 95شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 96شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...97شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 98شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 99شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 100شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ