به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۱۲۳: عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم

1890عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم
دردی که زحد گذشت درمان چه کنم
خواهم که دلم به دیگری میل کند
من خواهم و دل نخواهد ای جان چه کنم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۲۲: من لایق سوز درد عشق تو نیم 2شمارهٔ ۱۲۳: عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم 3شمارهٔ ۱۲۴: ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم 4شمارهٔ ۱۲۵: تا در سر سودای تو منزل کردیم 5شمارهٔ ۱۲۶: ما عشق تو را به جان و دل بخریدیم 6شمارهٔ ۱۲۷: در عشق تو من پای زسر نشناسم 7شمارهٔ ۱۲۸: از عشق شود ادیب عاقل مجنون 8شمارهٔ ۱۲۹: در عشق درآی و خانه پردازی کن 9شمارهٔ ۱۳۰: در عشق اگرت به دل درآید دیدن 10شمارهٔ ۱۳۱: ای دل تو به عشق در نبینی بنشین 11شمارهٔ ۱۳۲: در معرکهٔ عشق چنان خصم افکن 12شمارهٔ ۱۳۳: زنهار حدیث عشق در گوش مکن 13شمارهٔ ۱۳۴: عشق آن صفتی نیست که بتوان گفتن 14شمارهٔ ۱۳۵: گر زانک شراب عشق خواهی خوردن 15شمارهٔ ۱۳۶: هرچه آن نبود راست نباید گفتن 16شمارهٔ ۱۳۷: در دهر کسی نداده از عشق نشان 17شمارهٔ ۱۳۸: ای عشق تو مایهٔ جنون دل من 18شمارهٔ ۱۳۹: بگریختم از عشق تو ای سیمین تن 19شمارهٔ ۱۴۰: ای دل اگرت هنوز می باید ازو 20شمارهٔ ۱۴۱: اندر ره عشق اگر شوی صادق تو 21شمارهٔ ۱۴۲: ای دیدهٔ من فدای خاک در تو 22شمارهٔ ۱۴۳: از شربت عشق تست دل مست شده 23شمارهٔ ۱۴۴: ای دل برو از عقیلهٔ عقل برَه 24شمارهٔ ۱۴۵: کردم نظری به سوی او دزدیده 25شمارهٔ ۱۴۶: دل در سر زلف تست پابست شده 26شمارهٔ ۱۴۷: در عشق وجود خویش بگذار و برَه 27شمارهٔ ۱۴۸: در عشق دلی باید و جانی زنده 28شمارهٔ ۱۴۹: در صحرا شو که عشق در صحرا به 29شمارهٔ ۱۵۰: تو مونس آن شبان تاریک نئی 30شمارهٔ ۱۵۱: ای دل تو بدین مفلسی و رسوایی 31شمارهٔ ۱۵۲: بر باد اگر تو عشق شهوت دانی 32شمارهٔ ۱۵۳: تا تو به هوس می روی و می آیی 33شمارهٔ ۱۵۴: ای دل چو تو از دامن حُسن آویزی 34شمارهٔ ۱۵۵: عشق تو فزون است زبینایی من 35شمارهٔ ۱۵۶: تا پای زخویشتن فراتر ننهی 36شمارهٔ ۱۵۷: از عشق تو هر [ر]وز دل افگارترم 37شمارهٔ ۱۵۸: اندر ره عشق اگر تو هستی غازی 38شمارهٔ ۱۵۹: با عشق اگرت رای بود همرازی 39شمارهٔ ۱۶۰: عشق آن نبود که نیک دانی خود را 40شمارهٔ ۱۶۱: اینجا پر طاوس به کرکس ندهند 41شمارهٔ ۱۶۲: دل را طمع وصل تو می بود و ندید 42شمارهٔ ۱۶۳: در عالم عشق عقل گمره گردد 43شمارهٔ ۱۶۴: در عشق نگر که قصد هستی نکنی 44شمارهٔ ۱۶۵: عاشق باید که عشق را بنده شود 45شمارهٔ ۱۶۶: در عشق حمول و حمله کش می باشم 46شمارهٔ ۱۶۷: هر چند که بی عشق [و] وفایی بسَرا 47شمارهٔ ۱۶۸: عشق تو به پیدا و نهانم کشتَه 48شمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد 49شمارهٔ ۱۷۰: آن عیش نباشد که بود بربسته 50شمارهٔ ۱۷۱: در عشق فدای دلبران باید بود 51شمارهٔ ۱۷۲: عاشق شوی و از دل و جان اندیشی 52شمارهٔ ۱۷۳: گر عاشق صادقی همی کش خواری 53شمارهٔ ۱۷۴: با دشمن اگر به دوستی سازد کس 54شمارهٔ ۱۷۵: آن شاهد معنوی که جانم تن اوست 55شمارهٔ ۱۷۶: در باغ رخت گر به تماشا گردیم 56شمارهٔ ۱۷۷: در خود نگرم زعجر هیهات کنم 57شمارهٔ ۱۷۸: دارم سر آنک با سرِ رشته شوم 58شمارهٔ ۱۷۹: دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه 59شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 60شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 61شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 62شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...63شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 64شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 65شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 66شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 67شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 68شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 69شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 70شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 71شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 72شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 73شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 74شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 75شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 76شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 77شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 78شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 79شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 80شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 81شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 82شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 83شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 84شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 85شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 86شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 87شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 88شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 89شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 90شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 91شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 92شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 93شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...94شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 95شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 96شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 97شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 98شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 99شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 100شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 101شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 102شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 103شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 104شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 105شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 106شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 107شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 108شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 109شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 110شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 111شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 112شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 113شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 114شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 115شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 116شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 117شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 118شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...119شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 120شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 121شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 122شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 123شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 124شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 125شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 126شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 127شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 128شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 129شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 130شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 131شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 132شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 133شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 134شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 135شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 136شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 137شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 138شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...139شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 140شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 141شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 142شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 143شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 144شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 145شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 146شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 147شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 148شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...149شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 150شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 151شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 152شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 153شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 154شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 155شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 156شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 157شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 158شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 159شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟160شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 161شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 162شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 163شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 164شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 165شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 166شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 167شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 168شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...169شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 170شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 171شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 172شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ