به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۱۴۱: اندر ره عشق اگر شوی صادق تو

1950عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

اندر ره عشق اگر شوی صادق تو
بی درد سر نطق شوی ناطق تو
گر حضرت عشق را شدی لایق تو
معشوق تو و عشق تو و عاشق تو

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۴۰: ای دل اگرت هنوز می باید ازو 2شمارهٔ ۱۴۱: اندر ره عشق اگر شوی صادق تو 3شمارهٔ ۱۴۲: ای دیدهٔ من فدای خاک در تو 4شمارهٔ ۱۴۳: از شربت عشق تست دل مست شده 5شمارهٔ ۱۴۴: ای دل برو از عقیلهٔ عقل برَه 6شمارهٔ ۱۴۵: کردم نظری به سوی او دزدیده 7شمارهٔ ۱۴۶: دل در سر زلف تست پابست شده 8شمارهٔ ۱۴۷: در عشق وجود خویش بگذار و برَه 9شمارهٔ ۱۴۸: در عشق دلی باید و جانی زنده 10شمارهٔ ۱۴۹: در صحرا شو که عشق در صحرا به 11شمارهٔ ۱۵۰: تو مونس آن شبان تاریک نئی 12شمارهٔ ۱۵۱: ای دل تو بدین مفلسی و رسوایی 13شمارهٔ ۱۵۲: بر باد اگر تو عشق شهوت دانی 14شمارهٔ ۱۵۳: تا تو به هوس می روی و می آیی 15شمارهٔ ۱۵۴: ای دل چو تو از دامن حُسن آویزی 16شمارهٔ ۱۵۵: عشق تو فزون است زبینایی من 17شمارهٔ ۱۵۶: تا پای زخویشتن فراتر ننهی 18شمارهٔ ۱۵۷: از عشق تو هر [ر]وز دل افگارترم 19شمارهٔ ۱۵۸: اندر ره عشق اگر تو هستی غازی 20شمارهٔ ۱۵۹: با عشق اگرت رای بود همرازی 21شمارهٔ ۱۶۰: عشق آن نبود که نیک دانی خود را 22شمارهٔ ۱۶۱: اینجا پر طاوس به کرکس ندهند 23شمارهٔ ۱۶۲: دل را طمع وصل تو می بود و ندید 24شمارهٔ ۱۶۳: در عالم عشق عقل گمره گردد 25شمارهٔ ۱۶۴: در عشق نگر که قصد هستی نکنی 26شمارهٔ ۱۶۵: عاشق باید که عشق را بنده شود 27شمارهٔ ۱۶۶: در عشق حمول و حمله کش می باشم 28شمارهٔ ۱۶۷: هر چند که بی عشق [و] وفایی بسَرا 29شمارهٔ ۱۶۸: عشق تو به پیدا و نهانم کشتَه 30شمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد 31شمارهٔ ۱۷۰: آن عیش نباشد که بود بربسته 32شمارهٔ ۱۷۱: در عشق فدای دلبران باید بود 33شمارهٔ ۱۷۲: عاشق شوی و از دل و جان اندیشی 34شمارهٔ ۱۷۳: گر عاشق صادقی همی کش خواری 35شمارهٔ ۱۷۴: با دشمن اگر به دوستی سازد کس 36شمارهٔ ۱۷۵: آن شاهد معنوی که جانم تن اوست 37شمارهٔ ۱۷۶: در باغ رخت گر به تماشا گردیم 38شمارهٔ ۱۷۷: در خود نگرم زعجر هیهات کنم 39شمارهٔ ۱۷۸: دارم سر آنک با سرِ رشته شوم 40شمارهٔ ۱۷۹: دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه 41شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 42شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 43شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 44شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...45شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 46شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 47شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 48شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 49شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 50شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 51شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 52شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 53شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 54شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 55شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 56شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 57شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 58شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 59شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 60شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 61شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 62شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 63شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 64شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 65شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 66شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 67شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 68شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 69شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 70شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 71شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 72شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 73شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 74شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 75شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...76شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 77شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 78شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 79شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 80شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 81شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 82شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 83شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 84شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 85شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 86شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 87شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 88شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 89شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 90شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 91شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 92شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 93شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 94شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 95شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 96شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 97شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 98شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 99شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 100شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...101شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 102شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 103شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 104شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 105شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 106شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 107شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 108شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 109شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 110شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 111شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 112شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 113شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 114شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 115شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 116شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 117شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 118شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 119شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 120شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...121شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 122شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 123شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 124شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 125شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 126شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 127شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 128شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 129شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 130شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...131شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 132شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 133شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 134شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 135شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 136شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 137شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 138شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 139شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 140شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 141شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟142شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 143شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 144شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 145شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 146شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 147شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 148شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 149شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 150شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...151شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 152شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 153شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 154شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ