به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۱۳۷: در دهر کسی نداده از عشق نشان

1850عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در دهر کسی نداده از عشق نشان
کاین عشق صفایی است به جان گشته نهان
گر بنماید جمال معشوق عیان
خلق دو جهان جمله شوند کَلّ لسان

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۳۶: هرچه آن نبود راست نباید گفتن 2شمارهٔ ۱۳۷: در دهر کسی نداده از عشق نشان 3شمارهٔ ۱۳۸: ای عشق تو مایهٔ جنون دل من 4شمارهٔ ۱۳۹: بگریختم از عشق تو ای سیمین تن 5شمارهٔ ۱۴۰: ای دل اگرت هنوز می باید ازو 6شمارهٔ ۱۴۱: اندر ره عشق اگر شوی صادق تو 7شمارهٔ ۱۴۲: ای دیدهٔ من فدای خاک در تو 8شمارهٔ ۱۴۳: از شربت عشق تست دل مست شده 9شمارهٔ ۱۴۴: ای دل برو از عقیلهٔ عقل برَه 10شمارهٔ ۱۴۵: کردم نظری به سوی او دزدیده 11شمارهٔ ۱۴۶: دل در سر زلف تست پابست شده 12شمارهٔ ۱۴۷: در عشق وجود خویش بگذار و برَه 13شمارهٔ ۱۴۸: در عشق دلی باید و جانی زنده 14شمارهٔ ۱۴۹: در صحرا شو که عشق در صحرا به 15شمارهٔ ۱۵۰: تو مونس آن شبان تاریک نئی 16شمارهٔ ۱۵۱: ای دل تو بدین مفلسی و رسوایی 17شمارهٔ ۱۵۲: بر باد اگر تو عشق شهوت دانی 18شمارهٔ ۱۵۳: تا تو به هوس می روی و می آیی 19شمارهٔ ۱۵۴: ای دل چو تو از دامن حُسن آویزی 20شمارهٔ ۱۵۵: عشق تو فزون است زبینایی من 21شمارهٔ ۱۵۶: تا پای زخویشتن فراتر ننهی 22شمارهٔ ۱۵۷: از عشق تو هر [ر]وز دل افگارترم 23شمارهٔ ۱۵۸: اندر ره عشق اگر تو هستی غازی 24شمارهٔ ۱۵۹: با عشق اگرت رای بود همرازی 25شمارهٔ ۱۶۰: عشق آن نبود که نیک دانی خود را 26شمارهٔ ۱۶۱: اینجا پر طاوس به کرکس ندهند 27شمارهٔ ۱۶۲: دل را طمع وصل تو می بود و ندید 28شمارهٔ ۱۶۳: در عالم عشق عقل گمره گردد 29شمارهٔ ۱۶۴: در عشق نگر که قصد هستی نکنی 30شمارهٔ ۱۶۵: عاشق باید که عشق را بنده شود 31شمارهٔ ۱۶۶: در عشق حمول و حمله کش می باشم 32شمارهٔ ۱۶۷: هر چند که بی عشق [و] وفایی بسَرا 33شمارهٔ ۱۶۸: عشق تو به پیدا و نهانم کشتَه 34شمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد 35شمارهٔ ۱۷۰: آن عیش نباشد که بود بربسته 36شمارهٔ ۱۷۱: در عشق فدای دلبران باید بود 37شمارهٔ ۱۷۲: عاشق شوی و از دل و جان اندیشی 38شمارهٔ ۱۷۳: گر عاشق صادقی همی کش خواری 39شمارهٔ ۱۷۴: با دشمن اگر به دوستی سازد کس 40شمارهٔ ۱۷۵: آن شاهد معنوی که جانم تن اوست 41شمارهٔ ۱۷۶: در باغ رخت گر به تماشا گردیم 42شمارهٔ ۱۷۷: در خود نگرم زعجر هیهات کنم 43شمارهٔ ۱۷۸: دارم سر آنک با سرِ رشته شوم 44شمارهٔ ۱۷۹: دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه 45شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 46شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 47شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 48شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...49شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 50شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 51شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 52شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 53شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 54شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 55شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 56شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 57شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 58شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 59شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 60شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 61شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 62شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 63شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 64شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 65شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 66شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 67شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 68شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 69شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 70شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 71شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 72شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 73شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 74شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 75شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 76شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 77شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 78شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 79شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...80شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 81شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 82شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 83شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 84شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 85شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 86شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 87شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 88شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 89شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 90شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 91شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 92شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 93شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 94شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 95شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 96شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 97شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 98شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 99شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 100شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 101شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 102شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 103شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 104شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...105شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 106شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 107شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 108شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 109شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 110شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 111شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 112شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 113شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 114شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 115شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 116شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 117شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 118شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 119شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 120شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 121شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 122شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 123شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 124شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...125شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 126شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 127شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 128شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 129شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 130شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 131شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 132شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 133شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 134شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...135شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 136شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 137شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 138شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 139شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 140شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 141شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 142شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 143شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 144شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 145شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟146شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 147شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 148شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 149شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 150شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 151شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 152شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 153شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 154شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...155شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 156شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 157شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 158شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ