به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۱۲۱: در کوی تو سر بر سر خنجر بنهم

1540عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در کوی تو سر بر سر خنجر بنهم
چون مهرهٔ جان عشق تو در بر بنهم
نا مردم اگر عشق تو از دل بکنم
سودای تو کافرم گر از سر بنهم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۲۰: تا جان دارم عشق تو را غمخوارم 2شمارهٔ ۱۲۱: در کوی تو سر بر سر خنجر بنهم 3شمارهٔ ۱۲۲: من لایق سوز درد عشق تو نیم 4شمارهٔ ۱۲۳: عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم 5شمارهٔ ۱۲۴: ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم 6شمارهٔ ۱۲۵: تا در سر سودای تو منزل کردیم 7شمارهٔ ۱۲۶: ما عشق تو را به جان و دل بخریدیم 8شمارهٔ ۱۲۷: در عشق تو من پای زسر نشناسم 9شمارهٔ ۱۲۸: از عشق شود ادیب عاقل مجنون 10شمارهٔ ۱۲۹: در عشق درآی و خانه پردازی کن 11شمارهٔ ۱۳۰: در عشق اگرت به دل درآید دیدن 12شمارهٔ ۱۳۱: ای دل تو به عشق در نبینی بنشین 13شمارهٔ ۱۳۲: در معرکهٔ عشق چنان خصم افکن 14شمارهٔ ۱۳۳: زنهار حدیث عشق در گوش مکن 15شمارهٔ ۱۳۴: عشق آن صفتی نیست که بتوان گفتن 16شمارهٔ ۱۳۵: گر زانک شراب عشق خواهی خوردن 17شمارهٔ ۱۳۶: هرچه آن نبود راست نباید گفتن 18شمارهٔ ۱۳۷: در دهر کسی نداده از عشق نشان 19شمارهٔ ۱۳۸: ای عشق تو مایهٔ جنون دل من 20شمارهٔ ۱۳۹: بگریختم از عشق تو ای سیمین تن 21شمارهٔ ۱۴۰: ای دل اگرت هنوز می باید ازو 22شمارهٔ ۱۴۱: اندر ره عشق اگر شوی صادق تو 23شمارهٔ ۱۴۲: ای دیدهٔ من فدای خاک در تو 24شمارهٔ ۱۴۳: از شربت عشق تست دل مست شده 25شمارهٔ ۱۴۴: ای دل برو از عقیلهٔ عقل برَه 26شمارهٔ ۱۴۵: کردم نظری به سوی او دزدیده 27شمارهٔ ۱۴۶: دل در سر زلف تست پابست شده 28شمارهٔ ۱۴۷: در عشق وجود خویش بگذار و برَه 29شمارهٔ ۱۴۸: در عشق دلی باید و جانی زنده 30شمارهٔ ۱۴۹: در صحرا شو که عشق در صحرا به 31شمارهٔ ۱۵۰: تو مونس آن شبان تاریک نئی 32شمارهٔ ۱۵۱: ای دل تو بدین مفلسی و رسوایی 33شمارهٔ ۱۵۲: بر باد اگر تو عشق شهوت دانی 34شمارهٔ ۱۵۳: تا تو به هوس می روی و می آیی 35شمارهٔ ۱۵۴: ای دل چو تو از دامن حُسن آویزی 36شمارهٔ ۱۵۵: عشق تو فزون است زبینایی من 37شمارهٔ ۱۵۶: تا پای زخویشتن فراتر ننهی 38شمارهٔ ۱۵۷: از عشق تو هر [ر]وز دل افگارترم 39شمارهٔ ۱۵۸: اندر ره عشق اگر تو هستی غازی 40شمارهٔ ۱۵۹: با عشق اگرت رای بود همرازی 41شمارهٔ ۱۶۰: عشق آن نبود که نیک دانی خود را 42شمارهٔ ۱۶۱: اینجا پر طاوس به کرکس ندهند 43شمارهٔ ۱۶۲: دل را طمع وصل تو می بود و ندید 44شمارهٔ ۱۶۳: در عالم عشق عقل گمره گردد 45شمارهٔ ۱۶۴: در عشق نگر که قصد هستی نکنی 46شمارهٔ ۱۶۵: عاشق باید که عشق را بنده شود 47شمارهٔ ۱۶۶: در عشق حمول و حمله کش می باشم 48شمارهٔ ۱۶۷: هر چند که بی عشق [و] وفایی بسَرا 49شمارهٔ ۱۶۸: عشق تو به پیدا و نهانم کشتَه 50شمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد 51شمارهٔ ۱۷۰: آن عیش نباشد که بود بربسته 52شمارهٔ ۱۷۱: در عشق فدای دلبران باید بود 53شمارهٔ ۱۷۲: عاشق شوی و از دل و جان اندیشی 54شمارهٔ ۱۷۳: گر عاشق صادقی همی کش خواری 55شمارهٔ ۱۷۴: با دشمن اگر به دوستی سازد کس 56شمارهٔ ۱۷۵: آن شاهد معنوی که جانم تن اوست 57شمارهٔ ۱۷۶: در باغ رخت گر به تماشا گردیم 58شمارهٔ ۱۷۷: در خود نگرم زعجر هیهات کنم 59شمارهٔ ۱۷۸: دارم سر آنک با سرِ رشته شوم 60شمارهٔ ۱۷۹: دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه 61شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 62شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 63شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 64شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...65شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 66شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 67شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 68شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 69شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 70شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 71شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 72شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 73شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 74شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 75شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 76شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 77شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 78شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 79شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 80شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 81شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 82شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 83شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 84شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 85شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 86شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 87شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 88شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 89شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 90شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 91شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 92شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 93شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 94شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 95شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...96شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 97شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 98شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 99شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 100شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 101شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 102شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 103شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 104شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 105شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 106شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 107شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 108شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 109شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 110شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 111شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 112شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 113شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 114شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 115شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 116شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 117شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 118شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 119شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 120شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...121شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 122شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 123شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 124شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 125شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 126شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 127شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 128شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 129شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 130شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 131شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 132شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 133شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 134شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 135شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 136شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 137شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 138شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 139شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 140شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...141شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 142شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 143شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 144شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 145شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 146شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 147شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 148شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 149شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 150شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...151شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 152شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 153شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 154شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 155شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 156شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 157شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 158شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 159شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 160شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 161شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟162شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 163شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 164شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 165شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 166شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 167شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 168شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 169شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 170شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...171شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 172شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 173شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 174شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ