به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۷۳: عاشق مطلب اگرچه مشهور بود

1540عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

عاشق مطلب اگرچه مشهور بود
تا سر دارد زیار مهجور بود
آن سر که تو داری همگی دردسر است
آن سر بطلب که درد ازو دور بود

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷۲: این شیوهٔ عشق هر خسی را نبود 2شمارهٔ ۷۳: عاشق مطلب اگرچه مشهور بود 3شمارهٔ ۷۴: عشقت به نظارهٔ دلم می آید 4شمارهٔ ۷۵: آن کس که دلی را به تو آسان بدهد 5شمارهٔ ۷۶: عشّاق کجا زبوی و رنگ اندیشند 6شمارهٔ ۷۷: در بیشهٔ عشق شیربازی نبود 7شمارهٔ ۷۸: وه وه که دلم به غم گرفتار افتاد 8شمارهٔ ۷۹: عشقت صنما به زور و زر برناید 9شمارهٔ ۸۰: هر دل که زعشق او امانش نبود 10شمارهٔ ۸۱: در کوی تو هیچ کس ره آسان نبرد 11شمارهٔ ۸۲: عشق آن نبود که آرزو می زاید 12شمارهٔ ۸۳: مخلوق زعاشقی نشان چون یابد 13شمارهٔ ۸۴: زاول که مرا عشق نگارم بُر بود 14شمارهٔ ۸۵: افسوس که عمر رفت در گفت و شنید 15شمارهٔ ۸۶: کرده است مرا عشق تو زان گونه شکار 16شمارهٔ ۸۷: با عشق تو چون فتاده ما را سروکار 17شمارهٔ ۸۸: در عشق تو دل را نبود هیچ فتور 18شمارهٔ ۸۹: ای دل بر یار گر نمی یابی بار 19شمارهٔ ۹۰: عشق تو کزو رمند مردان چون شیر 20شمارهٔ ۹۱: هر دل که غم عشق تو را گشت شکار 21شمارهٔ ۹۲: تا چند حدیث قامت و زلف و عذار 22شمارهٔ ۹۳: عشق آفت نقصان نپذیرد هرگز 23شمارهٔ ۹۴: گر در ره عشق او نباشی سرباز 24شمارهٔ ۹۵: شمع است رخ خوب تو پروانه طِراز 25شمارهٔ ۹۶: در عشق توَم ذخیره ناکامی و بس 26شمارهٔ ۹۷: ای دل عَلَم عشق برافراز و مترس 27شمارهٔ ۹۸: نامردم اگر عشق توَم هست هوس 28شمارهٔ ۹۹: ای عشق نه سودای کسی باشد خوش 29شمارهٔ ۱۰۰: عشق تو مدام دم به دم می کشمش 30شمارهٔ ۱۰۱: در دایرهٔ وجود بی سهو و سقط 31شمارهٔ ۱۰۲: تا بر لگن عشق سواریم چو شمع 32شمارهٔ ۱۰۳: عشق است زهرچه آن نشاید مانع 33شمارهٔ ۱۰۴: بی کامی به زکامرانی بی عشق 34شمارهٔ ۱۰۵: چون می گذرد زودی و دیری در عشق 35شمارهٔ ۱۰۶: زان می طلبی تو کامرانی در عشق 36شمارهٔ ۱۰۷: بی روی تو رای استقامت نکنم 37شمارهٔ ۱۰۸: من مستم و نامت به زبان می گویم 38شمارهٔ ۱۰۹: گفتم که ره عشق مگر می دانم 39شمارهٔ ۱۱۰: از عشق تو جان را زجسد نشناسم 40شمارهٔ ۱۱۱: ما جز به غم عشق تو سرنفرازیم 41شمارهٔ ۱۱۲: گر تازه کنی مرا زسر تا به قدم 42شمارهٔ ۱۱۳: من شمع زنور جانفزایش سازم 43شمارهٔ ۱۱۴: از عشق تو گرچه با دل پُر دردم 44شمارهٔ ۱۱۵: بی عشق تو من دو دیده برهم نزنم 45شمارهٔ ۱۱۶: ما از بن گوش حلقه در گوش تویم 46شمارهٔ ۱۱۷: آن کس که زباد غم بلرزید منم 47شمارهٔ ۱۱۸: در عشق تو نکته های موزون شنوم 48شمارهٔ ۱۱۹: در دل غم عشق چون تو یاری داریم 49شمارهٔ ۱۲۰: تا جان دارم عشق تو را غمخوارم 50شمارهٔ ۱۲۱: در کوی تو سر بر سر خنجر بنهم 51شمارهٔ ۱۲۲: من لایق سوز درد عشق تو نیم 52شمارهٔ ۱۲۳: عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم 53شمارهٔ ۱۲۴: ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم 54شمارهٔ ۱۲۵: تا در سر سودای تو منزل کردیم 55شمارهٔ ۱۲۶: ما عشق تو را به جان و دل بخریدیم 56شمارهٔ ۱۲۷: در عشق تو من پای زسر نشناسم 57شمارهٔ ۱۲۸: از عشق شود ادیب عاقل مجنون 58شمارهٔ ۱۲۹: در عشق درآی و خانه پردازی کن 59شمارهٔ ۱۳۰: در عشق اگرت به دل درآید دیدن 60شمارهٔ ۱۳۱: ای دل تو به عشق در نبینی بنشین 61شمارهٔ ۱۳۲: در معرکهٔ عشق چنان خصم افکن 62شمارهٔ ۱۳۳: زنهار حدیث عشق در گوش مکن 63شمارهٔ ۱۳۴: عشق آن صفتی نیست که بتوان گفتن 64شمارهٔ ۱۳۵: گر زانک شراب عشق خواهی خوردن 65شمارهٔ ۱۳۶: هرچه آن نبود راست نباید گفتن 66شمارهٔ ۱۳۷: در دهر کسی نداده از عشق نشان 67شمارهٔ ۱۳۸: ای عشق تو مایهٔ جنون دل من 68شمارهٔ ۱۳۹: بگریختم از عشق تو ای سیمین تن 69شمارهٔ ۱۴۰: ای دل اگرت هنوز می باید ازو 70شمارهٔ ۱۴۱: اندر ره عشق اگر شوی صادق تو 71شمارهٔ ۱۴۲: ای دیدهٔ من فدای خاک در تو 72شمارهٔ ۱۴۳: از شربت عشق تست دل مست شده 73شمارهٔ ۱۴۴: ای دل برو از عقیلهٔ عقل برَه 74شمارهٔ ۱۴۵: کردم نظری به سوی او دزدیده 75شمارهٔ ۱۴۶: دل در سر زلف تست پابست شده 76شمارهٔ ۱۴۷: در عشق وجود خویش بگذار و برَه 77شمارهٔ ۱۴۸: در عشق دلی باید و جانی زنده 78شمارهٔ ۱۴۹: در صحرا شو که عشق در صحرا به 79شمارهٔ ۱۵۰: تو مونس آن شبان تاریک نئی 80شمارهٔ ۱۵۱: ای دل تو بدین مفلسی و رسوایی 81شمارهٔ ۱۵۲: بر باد اگر تو عشق شهوت دانی 82شمارهٔ ۱۵۳: تا تو به هوس می روی و می آیی 83شمارهٔ ۱۵۴: ای دل چو تو از دامن حُسن آویزی 84شمارهٔ ۱۵۵: عشق تو فزون است زبینایی من 85شمارهٔ ۱۵۶: تا پای زخویشتن فراتر ننهی 86شمارهٔ ۱۵۷: از عشق تو هر [ر]وز دل افگارترم 87شمارهٔ ۱۵۸: اندر ره عشق اگر تو هستی غازی 88شمارهٔ ۱۵۹: با عشق اگرت رای بود همرازی 89شمارهٔ ۱۶۰: عشق آن نبود که نیک دانی خود را 90شمارهٔ ۱۶۱: اینجا پر طاوس به کرکس ندهند 91شمارهٔ ۱۶۲: دل را طمع وصل تو می بود و ندید 92شمارهٔ ۱۶۳: در عالم عشق عقل گمره گردد 93شمارهٔ ۱۶۴: در عشق نگر که قصد هستی نکنی 94شمارهٔ ۱۶۵: عاشق باید که عشق را بنده شود 95شمارهٔ ۱۶۶: در عشق حمول و حمله کش می باشم 96شمارهٔ ۱۶۷: هر چند که بی عشق [و] وفایی بسَرا 97شمارهٔ ۱۶۸: عشق تو به پیدا و نهانم کشتَه 98شمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد 99شمارهٔ ۱۷۰: آن عیش نباشد که بود بربسته 100شمارهٔ ۱۷۱: در عشق فدای دلبران باید بود 101شمارهٔ ۱۷۲: عاشق شوی و از دل و جان اندیشی 102شمارهٔ ۱۷۳: گر عاشق صادقی همی کش خواری 103شمارهٔ ۱۷۴: با دشمن اگر به دوستی سازد کس 104شمارهٔ ۱۷۵: آن شاهد معنوی که جانم تن اوست 105شمارهٔ ۱۷۶: در باغ رخت گر به تماشا گردیم 106شمارهٔ ۱۷۷: در خود نگرم زعجر هیهات کنم 107شمارهٔ ۱۷۸: دارم سر آنک با سرِ رشته شوم 108شمارهٔ ۱۷۹: دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه 109شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 110شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 111شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 112شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...113شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 114شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 115شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 116شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 117شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 118شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 119شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 120شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 121شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 122شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 123شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 124شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 125شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 126شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 127شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 128شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 129شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 130شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 131شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 132شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 133شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 134شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 135شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 136شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 137شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 138شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 139شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 140شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 141شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 142شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 143شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...144شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 145شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 146شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 147شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 148شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 149شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 150شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 151شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 152شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 153شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 154شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 155شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 156شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 157شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 158شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 159شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 160شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 161شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 162شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 163شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 164شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 165شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 166شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 167شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 168شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...169شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 170شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 171شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 172شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 173شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 174شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 175شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 176شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 177شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 178شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 179شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 180شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 181شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 182شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 183شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 184شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 185شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 186شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 187شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 188شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...189شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 190شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 191شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 192شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 193شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 194شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 195شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 196شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 197شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 198شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...199شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 200شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 201شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 202شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 203شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 204شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 205شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 206شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 207شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 208شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 209شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟210شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 211شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 212شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 213شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 214شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 215شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 216شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 217شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 218شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...219شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 220شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 221شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 222شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ