به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۱۰۰: عشق تو مدام دم به دم می کشمش

2050عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

عشق تو مدام دم به دم می کشمش
باری است گران به صد قدم می کشمش
چون مور ضعیف و دانهٔ بیش از خود
می افتم و می خیزم و هم می کشمش

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۹۹: ای عشق نه سودای کسی باشد خوش 2شمارهٔ ۱۰۰: عشق تو مدام دم به دم می کشمش 3شمارهٔ ۱۰۱: در دایرهٔ وجود بی سهو و سقط 4شمارهٔ ۱۰۲: تا بر لگن عشق سواریم چو شمع 5شمارهٔ ۱۰۳: عشق است زهرچه آن نشاید مانع 6شمارهٔ ۱۰۴: بی کامی به زکامرانی بی عشق 7شمارهٔ ۱۰۵: چون می گذرد زودی و دیری در عشق 8شمارهٔ ۱۰۶: زان می طلبی تو کامرانی در عشق 9شمارهٔ ۱۰۷: بی روی تو رای استقامت نکنم 10شمارهٔ ۱۰۸: من مستم و نامت به زبان می گویم 11شمارهٔ ۱۰۹: گفتم که ره عشق مگر می دانم 12شمارهٔ ۱۱۰: از عشق تو جان را زجسد نشناسم 13شمارهٔ ۱۱۱: ما جز به غم عشق تو سرنفرازیم 14شمارهٔ ۱۱۲: گر تازه کنی مرا زسر تا به قدم 15شمارهٔ ۱۱۳: من شمع زنور جانفزایش سازم 16شمارهٔ ۱۱۴: از عشق تو گرچه با دل پُر دردم 17شمارهٔ ۱۱۵: بی عشق تو من دو دیده برهم نزنم 18شمارهٔ ۱۱۶: ما از بن گوش حلقه در گوش تویم 19شمارهٔ ۱۱۷: آن کس که زباد غم بلرزید منم 20شمارهٔ ۱۱۸: در عشق تو نکته های موزون شنوم 21شمارهٔ ۱۱۹: در دل غم عشق چون تو یاری داریم 22شمارهٔ ۱۲۰: تا جان دارم عشق تو را غمخوارم 23شمارهٔ ۱۲۱: در کوی تو سر بر سر خنجر بنهم 24شمارهٔ ۱۲۲: من لایق سوز درد عشق تو نیم 25شمارهٔ ۱۲۳: عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم 26شمارهٔ ۱۲۴: ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم 27شمارهٔ ۱۲۵: تا در سر سودای تو منزل کردیم 28شمارهٔ ۱۲۶: ما عشق تو را به جان و دل بخریدیم 29شمارهٔ ۱۲۷: در عشق تو من پای زسر نشناسم 30شمارهٔ ۱۲۸: از عشق شود ادیب عاقل مجنون 31شمارهٔ ۱۲۹: در عشق درآی و خانه پردازی کن 32شمارهٔ ۱۳۰: در عشق اگرت به دل درآید دیدن 33شمارهٔ ۱۳۱: ای دل تو به عشق در نبینی بنشین 34شمارهٔ ۱۳۲: در معرکهٔ عشق چنان خصم افکن 35شمارهٔ ۱۳۳: زنهار حدیث عشق در گوش مکن 36شمارهٔ ۱۳۴: عشق آن صفتی نیست که بتوان گفتن 37شمارهٔ ۱۳۵: گر زانک شراب عشق خواهی خوردن 38شمارهٔ ۱۳۶: هرچه آن نبود راست نباید گفتن 39شمارهٔ ۱۳۷: در دهر کسی نداده از عشق نشان 40شمارهٔ ۱۳۸: ای عشق تو مایهٔ جنون دل من 41شمارهٔ ۱۳۹: بگریختم از عشق تو ای سیمین تن 42شمارهٔ ۱۴۰: ای دل اگرت هنوز می باید ازو 43شمارهٔ ۱۴۱: اندر ره عشق اگر شوی صادق تو 44شمارهٔ ۱۴۲: ای دیدهٔ من فدای خاک در تو 45شمارهٔ ۱۴۳: از شربت عشق تست دل مست شده 46شمارهٔ ۱۴۴: ای دل برو از عقیلهٔ عقل برَه 47شمارهٔ ۱۴۵: کردم نظری به سوی او دزدیده 48شمارهٔ ۱۴۶: دل در سر زلف تست پابست شده 49شمارهٔ ۱۴۷: در عشق وجود خویش بگذار و برَه 50شمارهٔ ۱۴۸: در عشق دلی باید و جانی زنده 51شمارهٔ ۱۴۹: در صحرا شو که عشق در صحرا به 52شمارهٔ ۱۵۰: تو مونس آن شبان تاریک نئی 53شمارهٔ ۱۵۱: ای دل تو بدین مفلسی و رسوایی 54شمارهٔ ۱۵۲: بر باد اگر تو عشق شهوت دانی 55شمارهٔ ۱۵۳: تا تو به هوس می روی و می آیی 56شمارهٔ ۱۵۴: ای دل چو تو از دامن حُسن آویزی 57شمارهٔ ۱۵۵: عشق تو فزون است زبینایی من 58شمارهٔ ۱۵۶: تا پای زخویشتن فراتر ننهی 59شمارهٔ ۱۵۷: از عشق تو هر [ر]وز دل افگارترم 60شمارهٔ ۱۵۸: اندر ره عشق اگر تو هستی غازی 61شمارهٔ ۱۵۹: با عشق اگرت رای بود همرازی 62شمارهٔ ۱۶۰: عشق آن نبود که نیک دانی خود را 63شمارهٔ ۱۶۱: اینجا پر طاوس به کرکس ندهند 64شمارهٔ ۱۶۲: دل را طمع وصل تو می بود و ندید 65شمارهٔ ۱۶۳: در عالم عشق عقل گمره گردد 66شمارهٔ ۱۶۴: در عشق نگر که قصد هستی نکنی 67شمارهٔ ۱۶۵: عاشق باید که عشق را بنده شود 68شمارهٔ ۱۶۶: در عشق حمول و حمله کش می باشم 69شمارهٔ ۱۶۷: هر چند که بی عشق [و] وفایی بسَرا 70شمارهٔ ۱۶۸: عشق تو به پیدا و نهانم کشتَه 71شمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد 72شمارهٔ ۱۷۰: آن عیش نباشد که بود بربسته 73شمارهٔ ۱۷۱: در عشق فدای دلبران باید بود 74شمارهٔ ۱۷۲: عاشق شوی و از دل و جان اندیشی 75شمارهٔ ۱۷۳: گر عاشق صادقی همی کش خواری 76شمارهٔ ۱۷۴: با دشمن اگر به دوستی سازد کس 77شمارهٔ ۱۷۵: آن شاهد معنوی که جانم تن اوست 78شمارهٔ ۱۷۶: در باغ رخت گر به تماشا گردیم 79شمارهٔ ۱۷۷: در خود نگرم زعجر هیهات کنم 80شمارهٔ ۱۷۸: دارم سر آنک با سرِ رشته شوم 81شمارهٔ ۱۷۹: دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه 82شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 83شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 84شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 85شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...86شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 87شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 88شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 89شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 90شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 91شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 92شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 93شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 94شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 95شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 96شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 97شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 98شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 99شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 100شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 101شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 102شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 103شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 104شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 105شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 106شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 107شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 108شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 109شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 110شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 111شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 112شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 113شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 114شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 115شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 116شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...117شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 118شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 119شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 120شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 121شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 122شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 123شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 124شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 125شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 126شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 127شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 128شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 129شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 130شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 131شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 132شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 133شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 134شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 135شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 136شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 137شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 138شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 139شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 140شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 141شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...142شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 143شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 144شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 145شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 146شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 147شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 148شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 149شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 150شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 151شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 152شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 153شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 154شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 155شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 156شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 157شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 158شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 159شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 160شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 161شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...162شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 163شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 164شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 165شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 166شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 167شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 168شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 169شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 170شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 171شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...172شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 173شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 174شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 175شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 176شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 177شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 178شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 179شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 180شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 181شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 182شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟183شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 184شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 185شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 186شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 187شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 188شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 189شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 190شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 191شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...192شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 193شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 194شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 195شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ