به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۱۰۳: عشق است زهرچه آن نشاید مانع

2070عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

عشق است زهرچه آن نشاید مانع
گر عشق نبودی ننمودی صانع
دانی که حروف عشق را معنی چیست
عین عابد و شین شاکر و قافش قانع

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۰۲: تا بر لگن عشق سواریم چو شمع 2شمارهٔ ۱۰۳: عشق است زهرچه آن نشاید مانع 3شمارهٔ ۱۰۴: بی کامی به زکامرانی بی عشق 4شمارهٔ ۱۰۵: چون می گذرد زودی و دیری در عشق 5شمارهٔ ۱۰۶: زان می طلبی تو کامرانی در عشق 6شمارهٔ ۱۰۷: بی روی تو رای استقامت نکنم 7شمارهٔ ۱۰۸: من مستم و نامت به زبان می گویم 8شمارهٔ ۱۰۹: گفتم که ره عشق مگر می دانم 9شمارهٔ ۱۱۰: از عشق تو جان را زجسد نشناسم 10شمارهٔ ۱۱۱: ما جز به غم عشق تو سرنفرازیم 11شمارهٔ ۱۱۲: گر تازه کنی مرا زسر تا به قدم 12شمارهٔ ۱۱۳: من شمع زنور جانفزایش سازم 13شمارهٔ ۱۱۴: از عشق تو گرچه با دل پُر دردم 14شمارهٔ ۱۱۵: بی عشق تو من دو دیده برهم نزنم 15شمارهٔ ۱۱۶: ما از بن گوش حلقه در گوش تویم 16شمارهٔ ۱۱۷: آن کس که زباد غم بلرزید منم 17شمارهٔ ۱۱۸: در عشق تو نکته های موزون شنوم 18شمارهٔ ۱۱۹: در دل غم عشق چون تو یاری داریم 19شمارهٔ ۱۲۰: تا جان دارم عشق تو را غمخوارم 20شمارهٔ ۱۲۱: در کوی تو سر بر سر خنجر بنهم 21شمارهٔ ۱۲۲: من لایق سوز درد عشق تو نیم 22شمارهٔ ۱۲۳: عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم 23شمارهٔ ۱۲۴: ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم 24شمارهٔ ۱۲۵: تا در سر سودای تو منزل کردیم 25شمارهٔ ۱۲۶: ما عشق تو را به جان و دل بخریدیم 26شمارهٔ ۱۲۷: در عشق تو من پای زسر نشناسم 27شمارهٔ ۱۲۸: از عشق شود ادیب عاقل مجنون 28شمارهٔ ۱۲۹: در عشق درآی و خانه پردازی کن 29شمارهٔ ۱۳۰: در عشق اگرت به دل درآید دیدن 30شمارهٔ ۱۳۱: ای دل تو به عشق در نبینی بنشین 31شمارهٔ ۱۳۲: در معرکهٔ عشق چنان خصم افکن 32شمارهٔ ۱۳۳: زنهار حدیث عشق در گوش مکن 33شمارهٔ ۱۳۴: عشق آن صفتی نیست که بتوان گفتن 34شمارهٔ ۱۳۵: گر زانک شراب عشق خواهی خوردن 35شمارهٔ ۱۳۶: هرچه آن نبود راست نباید گفتن 36شمارهٔ ۱۳۷: در دهر کسی نداده از عشق نشان 37شمارهٔ ۱۳۸: ای عشق تو مایهٔ جنون دل من 38شمارهٔ ۱۳۹: بگریختم از عشق تو ای سیمین تن 39شمارهٔ ۱۴۰: ای دل اگرت هنوز می باید ازو 40شمارهٔ ۱۴۱: اندر ره عشق اگر شوی صادق تو 41شمارهٔ ۱۴۲: ای دیدهٔ من فدای خاک در تو 42شمارهٔ ۱۴۳: از شربت عشق تست دل مست شده 43شمارهٔ ۱۴۴: ای دل برو از عقیلهٔ عقل برَه 44شمارهٔ ۱۴۵: کردم نظری به سوی او دزدیده 45شمارهٔ ۱۴۶: دل در سر زلف تست پابست شده 46شمارهٔ ۱۴۷: در عشق وجود خویش بگذار و برَه 47شمارهٔ ۱۴۸: در عشق دلی باید و جانی زنده 48شمارهٔ ۱۴۹: در صحرا شو که عشق در صحرا به 49شمارهٔ ۱۵۰: تو مونس آن شبان تاریک نئی 50شمارهٔ ۱۵۱: ای دل تو بدین مفلسی و رسوایی 51شمارهٔ ۱۵۲: بر باد اگر تو عشق شهوت دانی 52شمارهٔ ۱۵۳: تا تو به هوس می روی و می آیی 53شمارهٔ ۱۵۴: ای دل چو تو از دامن حُسن آویزی 54شمارهٔ ۱۵۵: عشق تو فزون است زبینایی من 55شمارهٔ ۱۵۶: تا پای زخویشتن فراتر ننهی 56شمارهٔ ۱۵۷: از عشق تو هر [ر]وز دل افگارترم 57شمارهٔ ۱۵۸: اندر ره عشق اگر تو هستی غازی 58شمارهٔ ۱۵۹: با عشق اگرت رای بود همرازی 59شمارهٔ ۱۶۰: عشق آن نبود که نیک دانی خود را 60شمارهٔ ۱۶۱: اینجا پر طاوس به کرکس ندهند 61شمارهٔ ۱۶۲: دل را طمع وصل تو می بود و ندید 62شمارهٔ ۱۶۳: در عالم عشق عقل گمره گردد 63شمارهٔ ۱۶۴: در عشق نگر که قصد هستی نکنی 64شمارهٔ ۱۶۵: عاشق باید که عشق را بنده شود 65شمارهٔ ۱۶۶: در عشق حمول و حمله کش می باشم 66شمارهٔ ۱۶۷: هر چند که بی عشق [و] وفایی بسَرا 67شمارهٔ ۱۶۸: عشق تو به پیدا و نهانم کشتَه 68شمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد 69شمارهٔ ۱۷۰: آن عیش نباشد که بود بربسته 70شمارهٔ ۱۷۱: در عشق فدای دلبران باید بود 71شمارهٔ ۱۷۲: عاشق شوی و از دل و جان اندیشی 72شمارهٔ ۱۷۳: گر عاشق صادقی همی کش خواری 73شمارهٔ ۱۷۴: با دشمن اگر به دوستی سازد کس 74شمارهٔ ۱۷۵: آن شاهد معنوی که جانم تن اوست 75شمارهٔ ۱۷۶: در باغ رخت گر به تماشا گردیم 76شمارهٔ ۱۷۷: در خود نگرم زعجر هیهات کنم 77شمارهٔ ۱۷۸: دارم سر آنک با سرِ رشته شوم 78شمارهٔ ۱۷۹: دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه 79شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 80شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 81شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 82شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...83شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 84شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 85شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 86شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 87شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 88شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 89شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 90شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 91شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 92شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 93شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 94شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 95شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 96شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 97شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 98شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 99شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 100شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 101شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 102شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 103شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 104شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 105شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 106شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 107شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 108شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 109شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 110شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 111شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 112شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 113شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...114شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 115شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 116شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 117شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 118شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 119شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 120شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 121شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 122شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 123شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 124شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 125شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 126شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 127شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 128شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 129شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 130شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 131شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 132شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 133شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 134شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 135شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 136شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 137شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 138شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...139شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 140شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 141شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 142شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 143شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 144شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 145شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 146شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 147شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 148شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 149شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 150شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 151شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 152شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 153شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 154شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 155شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 156شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 157شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 158شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...159شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 160شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 161شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 162شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 163شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 164شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 165شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 166شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 167شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 168شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...169شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 170شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 171شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 172شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 173شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 174شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 175شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 176شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 177شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 178شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 179شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟180شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 181شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 182شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 183شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 184شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 185شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 186شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 187شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 188شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...189شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 190شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 191شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 192شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ