به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۹۵: شمع است رخ خوب تو پروانه طِراز

1910عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

شمع است رخ خوب تو پروانه طِراز
سودات مفرح است دیوانه فراز
در عشق تو زآن نای مرا نیست که هست
شب کوته و تو ملول و افسانه دراز

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۹۴: گر در ره عشق او نباشی سرباز 2شمارهٔ ۹۵: شمع است رخ خوب تو پروانه طِراز 3شمارهٔ ۹۶: در عشق توَم ذخیره ناکامی و بس 4شمارهٔ ۹۷: ای دل عَلَم عشق برافراز و مترس 5شمارهٔ ۹۸: نامردم اگر عشق توَم هست هوس 6شمارهٔ ۹۹: ای عشق نه سودای کسی باشد خوش 7شمارهٔ ۱۰۰: عشق تو مدام دم به دم می کشمش 8شمارهٔ ۱۰۱: در دایرهٔ وجود بی سهو و سقط 9شمارهٔ ۱۰۲: تا بر لگن عشق سواریم چو شمع 10شمارهٔ ۱۰۳: عشق است زهرچه آن نشاید مانع 11شمارهٔ ۱۰۴: بی کامی به زکامرانی بی عشق 12شمارهٔ ۱۰۵: چون می گذرد زودی و دیری در عشق 13شمارهٔ ۱۰۶: زان می طلبی تو کامرانی در عشق 14شمارهٔ ۱۰۷: بی روی تو رای استقامت نکنم 15شمارهٔ ۱۰۸: من مستم و نامت به زبان می گویم 16شمارهٔ ۱۰۹: گفتم که ره عشق مگر می دانم 17شمارهٔ ۱۱۰: از عشق تو جان را زجسد نشناسم 18شمارهٔ ۱۱۱: ما جز به غم عشق تو سرنفرازیم 19شمارهٔ ۱۱۲: گر تازه کنی مرا زسر تا به قدم 20شمارهٔ ۱۱۳: من شمع زنور جانفزایش سازم 21شمارهٔ ۱۱۴: از عشق تو گرچه با دل پُر دردم 22شمارهٔ ۱۱۵: بی عشق تو من دو دیده برهم نزنم 23شمارهٔ ۱۱۶: ما از بن گوش حلقه در گوش تویم 24شمارهٔ ۱۱۷: آن کس که زباد غم بلرزید منم 25شمارهٔ ۱۱۸: در عشق تو نکته های موزون شنوم 26شمارهٔ ۱۱۹: در دل غم عشق چون تو یاری داریم 27شمارهٔ ۱۲۰: تا جان دارم عشق تو را غمخوارم 28شمارهٔ ۱۲۱: در کوی تو سر بر سر خنجر بنهم 29شمارهٔ ۱۲۲: من لایق سوز درد عشق تو نیم 30شمارهٔ ۱۲۳: عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم 31شمارهٔ ۱۲۴: ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم 32شمارهٔ ۱۲۵: تا در سر سودای تو منزل کردیم 33شمارهٔ ۱۲۶: ما عشق تو را به جان و دل بخریدیم 34شمارهٔ ۱۲۷: در عشق تو من پای زسر نشناسم 35شمارهٔ ۱۲۸: از عشق شود ادیب عاقل مجنون 36شمارهٔ ۱۲۹: در عشق درآی و خانه پردازی کن 37شمارهٔ ۱۳۰: در عشق اگرت به دل درآید دیدن 38شمارهٔ ۱۳۱: ای دل تو به عشق در نبینی بنشین 39شمارهٔ ۱۳۲: در معرکهٔ عشق چنان خصم افکن 40شمارهٔ ۱۳۳: زنهار حدیث عشق در گوش مکن 41شمارهٔ ۱۳۴: عشق آن صفتی نیست که بتوان گفتن 42شمارهٔ ۱۳۵: گر زانک شراب عشق خواهی خوردن 43شمارهٔ ۱۳۶: هرچه آن نبود راست نباید گفتن 44شمارهٔ ۱۳۷: در دهر کسی نداده از عشق نشان 45شمارهٔ ۱۳۸: ای عشق تو مایهٔ جنون دل من 46شمارهٔ ۱۳۹: بگریختم از عشق تو ای سیمین تن 47شمارهٔ ۱۴۰: ای دل اگرت هنوز می باید ازو 48شمارهٔ ۱۴۱: اندر ره عشق اگر شوی صادق تو 49شمارهٔ ۱۴۲: ای دیدهٔ من فدای خاک در تو 50شمارهٔ ۱۴۳: از شربت عشق تست دل مست شده 51شمارهٔ ۱۴۴: ای دل برو از عقیلهٔ عقل برَه 52شمارهٔ ۱۴۵: کردم نظری به سوی او دزدیده 53شمارهٔ ۱۴۶: دل در سر زلف تست پابست شده 54شمارهٔ ۱۴۷: در عشق وجود خویش بگذار و برَه 55شمارهٔ ۱۴۸: در عشق دلی باید و جانی زنده 56شمارهٔ ۱۴۹: در صحرا شو که عشق در صحرا به 57شمارهٔ ۱۵۰: تو مونس آن شبان تاریک نئی 58شمارهٔ ۱۵۱: ای دل تو بدین مفلسی و رسوایی 59شمارهٔ ۱۵۲: بر باد اگر تو عشق شهوت دانی 60شمارهٔ ۱۵۳: تا تو به هوس می روی و می آیی 61شمارهٔ ۱۵۴: ای دل چو تو از دامن حُسن آویزی 62شمارهٔ ۱۵۵: عشق تو فزون است زبینایی من 63شمارهٔ ۱۵۶: تا پای زخویشتن فراتر ننهی 64شمارهٔ ۱۵۷: از عشق تو هر [ر]وز دل افگارترم 65شمارهٔ ۱۵۸: اندر ره عشق اگر تو هستی غازی 66شمارهٔ ۱۵۹: با عشق اگرت رای بود همرازی 67شمارهٔ ۱۶۰: عشق آن نبود که نیک دانی خود را 68شمارهٔ ۱۶۱: اینجا پر طاوس به کرکس ندهند 69شمارهٔ ۱۶۲: دل را طمع وصل تو می بود و ندید 70شمارهٔ ۱۶۳: در عالم عشق عقل گمره گردد 71شمارهٔ ۱۶۴: در عشق نگر که قصد هستی نکنی 72شمارهٔ ۱۶۵: عاشق باید که عشق را بنده شود 73شمارهٔ ۱۶۶: در عشق حمول و حمله کش می باشم 74شمارهٔ ۱۶۷: هر چند که بی عشق [و] وفایی بسَرا 75شمارهٔ ۱۶۸: عشق تو به پیدا و نهانم کشتَه 76شمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد 77شمارهٔ ۱۷۰: آن عیش نباشد که بود بربسته 78شمارهٔ ۱۷۱: در عشق فدای دلبران باید بود 79شمارهٔ ۱۷۲: عاشق شوی و از دل و جان اندیشی 80شمارهٔ ۱۷۳: گر عاشق صادقی همی کش خواری 81شمارهٔ ۱۷۴: با دشمن اگر به دوستی سازد کس 82شمارهٔ ۱۷۵: آن شاهد معنوی که جانم تن اوست 83شمارهٔ ۱۷۶: در باغ رخت گر به تماشا گردیم 84شمارهٔ ۱۷۷: در خود نگرم زعجر هیهات کنم 85شمارهٔ ۱۷۸: دارم سر آنک با سرِ رشته شوم 86شمارهٔ ۱۷۹: دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه 87شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 88شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 89شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 90شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...91شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 92شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 93شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 94شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 95شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 96شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 97شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 98شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 99شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 100شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 101شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 102شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 103شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 104شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 105شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 106شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 107شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 108شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 109شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 110شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 111شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 112شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 113شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 114شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 115شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 116شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 117شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 118شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 119شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 120شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 121شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...122شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 123شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 124شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 125شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 126شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 127شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 128شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 129شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 130شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 131شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 132شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 133شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 134شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 135شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 136شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 137شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 138شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 139شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 140شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 141شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 142شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 143شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 144شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 145شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 146شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...147شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 148شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 149شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 150شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 151شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 152شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 153شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 154شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 155شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 156شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 157شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 158شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 159شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 160شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 161شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 162شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 163شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 164شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 165شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 166شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...167شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 168شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 169شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 170شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 171شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 172شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 173شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 174شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 175شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 176شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...177شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 178شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 179شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 180شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 181شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 182شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 183شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 184شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 185شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 186شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 187شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟188شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 189شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 190شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 191شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 192شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 193شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 194شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 195شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 196شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...197شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 198شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 199شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 200شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ