به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۹۴: گر در ره عشق او نباشی سرباز

1880عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گر در ره عشق او نباشی سرباز
زنهار مکن حدیث عشقش آغاز
گر روشنیی می طلبی همچون شمع
پروانه صفت تو خویشتن را درباز

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۹۳: عشق آفت نقصان نپذیرد هرگز 2شمارهٔ ۹۴: گر در ره عشق او نباشی سرباز 3شمارهٔ ۹۵: شمع است رخ خوب تو پروانه طِراز 4شمارهٔ ۹۶: در عشق توَم ذخیره ناکامی و بس 5شمارهٔ ۹۷: ای دل عَلَم عشق برافراز و مترس 6شمارهٔ ۹۸: نامردم اگر عشق توَم هست هوس 7شمارهٔ ۹۹: ای عشق نه سودای کسی باشد خوش 8شمارهٔ ۱۰۰: عشق تو مدام دم به دم می کشمش 9شمارهٔ ۱۰۱: در دایرهٔ وجود بی سهو و سقط 10شمارهٔ ۱۰۲: تا بر لگن عشق سواریم چو شمع 11شمارهٔ ۱۰۳: عشق است زهرچه آن نشاید مانع 12شمارهٔ ۱۰۴: بی کامی به زکامرانی بی عشق 13شمارهٔ ۱۰۵: چون می گذرد زودی و دیری در عشق 14شمارهٔ ۱۰۶: زان می طلبی تو کامرانی در عشق 15شمارهٔ ۱۰۷: بی روی تو رای استقامت نکنم 16شمارهٔ ۱۰۸: من مستم و نامت به زبان می گویم 17شمارهٔ ۱۰۹: گفتم که ره عشق مگر می دانم 18شمارهٔ ۱۱۰: از عشق تو جان را زجسد نشناسم 19شمارهٔ ۱۱۱: ما جز به غم عشق تو سرنفرازیم 20شمارهٔ ۱۱۲: گر تازه کنی مرا زسر تا به قدم 21شمارهٔ ۱۱۳: من شمع زنور جانفزایش سازم 22شمارهٔ ۱۱۴: از عشق تو گرچه با دل پُر دردم 23شمارهٔ ۱۱۵: بی عشق تو من دو دیده برهم نزنم 24شمارهٔ ۱۱۶: ما از بن گوش حلقه در گوش تویم 25شمارهٔ ۱۱۷: آن کس که زباد غم بلرزید منم 26شمارهٔ ۱۱۸: در عشق تو نکته های موزون شنوم 27شمارهٔ ۱۱۹: در دل غم عشق چون تو یاری داریم 28شمارهٔ ۱۲۰: تا جان دارم عشق تو را غمخوارم 29شمارهٔ ۱۲۱: در کوی تو سر بر سر خنجر بنهم 30شمارهٔ ۱۲۲: من لایق سوز درد عشق تو نیم 31شمارهٔ ۱۲۳: عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم 32شمارهٔ ۱۲۴: ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم 33شمارهٔ ۱۲۵: تا در سر سودای تو منزل کردیم 34شمارهٔ ۱۲۶: ما عشق تو را به جان و دل بخریدیم 35شمارهٔ ۱۲۷: در عشق تو من پای زسر نشناسم 36شمارهٔ ۱۲۸: از عشق شود ادیب عاقل مجنون 37شمارهٔ ۱۲۹: در عشق درآی و خانه پردازی کن 38شمارهٔ ۱۳۰: در عشق اگرت به دل درآید دیدن 39شمارهٔ ۱۳۱: ای دل تو به عشق در نبینی بنشین 40شمارهٔ ۱۳۲: در معرکهٔ عشق چنان خصم افکن 41شمارهٔ ۱۳۳: زنهار حدیث عشق در گوش مکن 42شمارهٔ ۱۳۴: عشق آن صفتی نیست که بتوان گفتن 43شمارهٔ ۱۳۵: گر زانک شراب عشق خواهی خوردن 44شمارهٔ ۱۳۶: هرچه آن نبود راست نباید گفتن 45شمارهٔ ۱۳۷: در دهر کسی نداده از عشق نشان 46شمارهٔ ۱۳۸: ای عشق تو مایهٔ جنون دل من 47شمارهٔ ۱۳۹: بگریختم از عشق تو ای سیمین تن 48شمارهٔ ۱۴۰: ای دل اگرت هنوز می باید ازو 49شمارهٔ ۱۴۱: اندر ره عشق اگر شوی صادق تو 50شمارهٔ ۱۴۲: ای دیدهٔ من فدای خاک در تو 51شمارهٔ ۱۴۳: از شربت عشق تست دل مست شده 52شمارهٔ ۱۴۴: ای دل برو از عقیلهٔ عقل برَه 53شمارهٔ ۱۴۵: کردم نظری به سوی او دزدیده 54شمارهٔ ۱۴۶: دل در سر زلف تست پابست شده 55شمارهٔ ۱۴۷: در عشق وجود خویش بگذار و برَه 56شمارهٔ ۱۴۸: در عشق دلی باید و جانی زنده 57شمارهٔ ۱۴۹: در صحرا شو که عشق در صحرا به 58شمارهٔ ۱۵۰: تو مونس آن شبان تاریک نئی 59شمارهٔ ۱۵۱: ای دل تو بدین مفلسی و رسوایی 60شمارهٔ ۱۵۲: بر باد اگر تو عشق شهوت دانی 61شمارهٔ ۱۵۳: تا تو به هوس می روی و می آیی 62شمارهٔ ۱۵۴: ای دل چو تو از دامن حُسن آویزی 63شمارهٔ ۱۵۵: عشق تو فزون است زبینایی من 64شمارهٔ ۱۵۶: تا پای زخویشتن فراتر ننهی 65شمارهٔ ۱۵۷: از عشق تو هر [ر]وز دل افگارترم 66شمارهٔ ۱۵۸: اندر ره عشق اگر تو هستی غازی 67شمارهٔ ۱۵۹: با عشق اگرت رای بود همرازی 68شمارهٔ ۱۶۰: عشق آن نبود که نیک دانی خود را 69شمارهٔ ۱۶۱: اینجا پر طاوس به کرکس ندهند 70شمارهٔ ۱۶۲: دل را طمع وصل تو می بود و ندید 71شمارهٔ ۱۶۳: در عالم عشق عقل گمره گردد 72شمارهٔ ۱۶۴: در عشق نگر که قصد هستی نکنی 73شمارهٔ ۱۶۵: عاشق باید که عشق را بنده شود 74شمارهٔ ۱۶۶: در عشق حمول و حمله کش می باشم 75شمارهٔ ۱۶۷: هر چند که بی عشق [و] وفایی بسَرا 76شمارهٔ ۱۶۸: عشق تو به پیدا و نهانم کشتَه 77شمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد 78شمارهٔ ۱۷۰: آن عیش نباشد که بود بربسته 79شمارهٔ ۱۷۱: در عشق فدای دلبران باید بود 80شمارهٔ ۱۷۲: عاشق شوی و از دل و جان اندیشی 81شمارهٔ ۱۷۳: گر عاشق صادقی همی کش خواری 82شمارهٔ ۱۷۴: با دشمن اگر به دوستی سازد کس 83شمارهٔ ۱۷۵: آن شاهد معنوی که جانم تن اوست 84شمارهٔ ۱۷۶: در باغ رخت گر به تماشا گردیم 85شمارهٔ ۱۷۷: در خود نگرم زعجر هیهات کنم 86شمارهٔ ۱۷۸: دارم سر آنک با سرِ رشته شوم 87شمارهٔ ۱۷۹: دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه 88شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 89شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 90شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 91شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...92شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 93شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 94شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 95شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 96شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 97شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 98شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 99شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 100شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 101شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 102شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 103شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 104شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 105شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 106شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 107شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 108شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 109شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 110شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 111شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 112شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 113شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 114شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 115شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 116شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 117شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 118شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 119شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 120شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 121شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 122شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...123شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 124شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 125شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 126شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 127شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 128شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 129شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 130شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 131شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 132شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 133شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 134شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 135شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 136شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 137شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 138شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 139شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 140شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 141شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 142شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 143شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 144شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 145شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 146شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 147شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...148شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 149شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 150شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 151شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 152شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 153شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 154شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 155شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 156شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 157شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 158شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 159شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 160شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 161شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 162شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 163شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 164شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 165شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 166شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 167شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...168شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 169شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 170شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 171شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 172شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 173شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 174شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 175شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 176شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 177شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...178شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 179شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 180شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 181شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 182شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 183شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 184شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 185شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 186شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 187شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 188شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟189شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 190شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 191شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 192شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 193شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 194شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 195شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 196شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 197شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...198شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 199شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 200شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 201شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ