به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۹۳: عشق آفت نقصان نپذیرد هرگز

1530عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

عشق آفت نقصان نپذیرد هرگز
وین آینه زنگار نگیرد هرگز
هرگه که دل از دوست جفایی بیند
بیمار شود ولی نمیرد هرگز

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۹۲: تا چند حدیث قامت و زلف و عذار 2شمارهٔ ۹۳: عشق آفت نقصان نپذیرد هرگز 3شمارهٔ ۹۴: گر در ره عشق او نباشی سرباز 4شمارهٔ ۹۵: شمع است رخ خوب تو پروانه طِراز 5شمارهٔ ۹۶: در عشق توَم ذخیره ناکامی و بس 6شمارهٔ ۹۷: ای دل عَلَم عشق برافراز و مترس 7شمارهٔ ۹۸: نامردم اگر عشق توَم هست هوس 8شمارهٔ ۹۹: ای عشق نه سودای کسی باشد خوش 9شمارهٔ ۱۰۰: عشق تو مدام دم به دم می کشمش 10شمارهٔ ۱۰۱: در دایرهٔ وجود بی سهو و سقط 11شمارهٔ ۱۰۲: تا بر لگن عشق سواریم چو شمع 12شمارهٔ ۱۰۳: عشق است زهرچه آن نشاید مانع 13شمارهٔ ۱۰۴: بی کامی به زکامرانی بی عشق 14شمارهٔ ۱۰۵: چون می گذرد زودی و دیری در عشق 15شمارهٔ ۱۰۶: زان می طلبی تو کامرانی در عشق 16شمارهٔ ۱۰۷: بی روی تو رای استقامت نکنم 17شمارهٔ ۱۰۸: من مستم و نامت به زبان می گویم 18شمارهٔ ۱۰۹: گفتم که ره عشق مگر می دانم 19شمارهٔ ۱۱۰: از عشق تو جان را زجسد نشناسم 20شمارهٔ ۱۱۱: ما جز به غم عشق تو سرنفرازیم 21شمارهٔ ۱۱۲: گر تازه کنی مرا زسر تا به قدم 22شمارهٔ ۱۱۳: من شمع زنور جانفزایش سازم 23شمارهٔ ۱۱۴: از عشق تو گرچه با دل پُر دردم 24شمارهٔ ۱۱۵: بی عشق تو من دو دیده برهم نزنم 25شمارهٔ ۱۱۶: ما از بن گوش حلقه در گوش تویم 26شمارهٔ ۱۱۷: آن کس که زباد غم بلرزید منم 27شمارهٔ ۱۱۸: در عشق تو نکته های موزون شنوم 28شمارهٔ ۱۱۹: در دل غم عشق چون تو یاری داریم 29شمارهٔ ۱۲۰: تا جان دارم عشق تو را غمخوارم 30شمارهٔ ۱۲۱: در کوی تو سر بر سر خنجر بنهم 31شمارهٔ ۱۲۲: من لایق سوز درد عشق تو نیم 32شمارهٔ ۱۲۳: عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم 33شمارهٔ ۱۲۴: ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم 34شمارهٔ ۱۲۵: تا در سر سودای تو منزل کردیم 35شمارهٔ ۱۲۶: ما عشق تو را به جان و دل بخریدیم 36شمارهٔ ۱۲۷: در عشق تو من پای زسر نشناسم 37شمارهٔ ۱۲۸: از عشق شود ادیب عاقل مجنون 38شمارهٔ ۱۲۹: در عشق درآی و خانه پردازی کن 39شمارهٔ ۱۳۰: در عشق اگرت به دل درآید دیدن 40شمارهٔ ۱۳۱: ای دل تو به عشق در نبینی بنشین 41شمارهٔ ۱۳۲: در معرکهٔ عشق چنان خصم افکن 42شمارهٔ ۱۳۳: زنهار حدیث عشق در گوش مکن 43شمارهٔ ۱۳۴: عشق آن صفتی نیست که بتوان گفتن 44شمارهٔ ۱۳۵: گر زانک شراب عشق خواهی خوردن 45شمارهٔ ۱۳۶: هرچه آن نبود راست نباید گفتن 46شمارهٔ ۱۳۷: در دهر کسی نداده از عشق نشان 47شمارهٔ ۱۳۸: ای عشق تو مایهٔ جنون دل من 48شمارهٔ ۱۳۹: بگریختم از عشق تو ای سیمین تن 49شمارهٔ ۱۴۰: ای دل اگرت هنوز می باید ازو 50شمارهٔ ۱۴۱: اندر ره عشق اگر شوی صادق تو 51شمارهٔ ۱۴۲: ای دیدهٔ من فدای خاک در تو 52شمارهٔ ۱۴۳: از شربت عشق تست دل مست شده 53شمارهٔ ۱۴۴: ای دل برو از عقیلهٔ عقل برَه 54شمارهٔ ۱۴۵: کردم نظری به سوی او دزدیده 55شمارهٔ ۱۴۶: دل در سر زلف تست پابست شده 56شمارهٔ ۱۴۷: در عشق وجود خویش بگذار و برَه 57شمارهٔ ۱۴۸: در عشق دلی باید و جانی زنده 58شمارهٔ ۱۴۹: در صحرا شو که عشق در صحرا به 59شمارهٔ ۱۵۰: تو مونس آن شبان تاریک نئی 60شمارهٔ ۱۵۱: ای دل تو بدین مفلسی و رسوایی 61شمارهٔ ۱۵۲: بر باد اگر تو عشق شهوت دانی 62شمارهٔ ۱۵۳: تا تو به هوس می روی و می آیی 63شمارهٔ ۱۵۴: ای دل چو تو از دامن حُسن آویزی 64شمارهٔ ۱۵۵: عشق تو فزون است زبینایی من 65شمارهٔ ۱۵۶: تا پای زخویشتن فراتر ننهی 66شمارهٔ ۱۵۷: از عشق تو هر [ر]وز دل افگارترم 67شمارهٔ ۱۵۸: اندر ره عشق اگر تو هستی غازی 68شمارهٔ ۱۵۹: با عشق اگرت رای بود همرازی 69شمارهٔ ۱۶۰: عشق آن نبود که نیک دانی خود را 70شمارهٔ ۱۶۱: اینجا پر طاوس به کرکس ندهند 71شمارهٔ ۱۶۲: دل را طمع وصل تو می بود و ندید 72شمارهٔ ۱۶۳: در عالم عشق عقل گمره گردد 73شمارهٔ ۱۶۴: در عشق نگر که قصد هستی نکنی 74شمارهٔ ۱۶۵: عاشق باید که عشق را بنده شود 75شمارهٔ ۱۶۶: در عشق حمول و حمله کش می باشم 76شمارهٔ ۱۶۷: هر چند که بی عشق [و] وفایی بسَرا 77شمارهٔ ۱۶۸: عشق تو به پیدا و نهانم کشتَه 78شمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد 79شمارهٔ ۱۷۰: آن عیش نباشد که بود بربسته 80شمارهٔ ۱۷۱: در عشق فدای دلبران باید بود 81شمارهٔ ۱۷۲: عاشق شوی و از دل و جان اندیشی 82شمارهٔ ۱۷۳: گر عاشق صادقی همی کش خواری 83شمارهٔ ۱۷۴: با دشمن اگر به دوستی سازد کس 84شمارهٔ ۱۷۵: آن شاهد معنوی که جانم تن اوست 85شمارهٔ ۱۷۶: در باغ رخت گر به تماشا گردیم 86شمارهٔ ۱۷۷: در خود نگرم زعجر هیهات کنم 87شمارهٔ ۱۷۸: دارم سر آنک با سرِ رشته شوم 88شمارهٔ ۱۷۹: دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه 89شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 90شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 91شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 92شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...93شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 94شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 95شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 96شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 97شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 98شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 99شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 100شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 101شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 102شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 103شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 104شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 105شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 106شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 107شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 108شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 109شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 110شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 111شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 112شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 113شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 114شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 115شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 116شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 117شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 118شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 119شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 120شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 121شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 122شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 123شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...124شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 125شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 126شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 127شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 128شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 129شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 130شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 131شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 132شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 133شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 134شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 135شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 136شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 137شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 138شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 139شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 140شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 141شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 142شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 143شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 144شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 145شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 146شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 147شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 148شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...149شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 150شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 151شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 152شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 153شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 154شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 155شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 156شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 157شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 158شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 159شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 160شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 161شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 162شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 163شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 164شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 165شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 166شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 167شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 168شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...169شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 170شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 171شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 172شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 173شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 174شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 175شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 176شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 177شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 178شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...179شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 180شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 181شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 182شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 183شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 184شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 185شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 186شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 187شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 188شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 189شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟190شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 191شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 192شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 193شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 194شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 195شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 196شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 197شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 198شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...199شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 200شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 201شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 202شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ