به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۹۰: عشق تو کزو رمند مردان چون شیر

1990عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

عشق تو کزو رمند مردان چون شیر
مردی ورزد زجان خود آمده سیر
من خود دانم که نیستم مرد تو لیک
بیچاره نوازی توَم کرد دلیر

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۸۹: ای دل بر یار گر نمی یابی بار 2شمارهٔ ۹۰: عشق تو کزو رمند مردان چون شیر 3شمارهٔ ۹۱: هر دل که غم عشق تو را گشت شکار 4شمارهٔ ۹۲: تا چند حدیث قامت و زلف و عذار 5شمارهٔ ۹۳: عشق آفت نقصان نپذیرد هرگز 6شمارهٔ ۹۴: گر در ره عشق او نباشی سرباز 7شمارهٔ ۹۵: شمع است رخ خوب تو پروانه طِراز 8شمارهٔ ۹۶: در عشق توَم ذخیره ناکامی و بس 9شمارهٔ ۹۷: ای دل عَلَم عشق برافراز و مترس 10شمارهٔ ۹۸: نامردم اگر عشق توَم هست هوس 11شمارهٔ ۹۹: ای عشق نه سودای کسی باشد خوش 12شمارهٔ ۱۰۰: عشق تو مدام دم به دم می کشمش 13شمارهٔ ۱۰۱: در دایرهٔ وجود بی سهو و سقط 14شمارهٔ ۱۰۲: تا بر لگن عشق سواریم چو شمع 15شمارهٔ ۱۰۳: عشق است زهرچه آن نشاید مانع 16شمارهٔ ۱۰۴: بی کامی به زکامرانی بی عشق 17شمارهٔ ۱۰۵: چون می گذرد زودی و دیری در عشق 18شمارهٔ ۱۰۶: زان می طلبی تو کامرانی در عشق 19شمارهٔ ۱۰۷: بی روی تو رای استقامت نکنم 20شمارهٔ ۱۰۸: من مستم و نامت به زبان می گویم 21شمارهٔ ۱۰۹: گفتم که ره عشق مگر می دانم 22شمارهٔ ۱۱۰: از عشق تو جان را زجسد نشناسم 23شمارهٔ ۱۱۱: ما جز به غم عشق تو سرنفرازیم 24شمارهٔ ۱۱۲: گر تازه کنی مرا زسر تا به قدم 25شمارهٔ ۱۱۳: من شمع زنور جانفزایش سازم 26شمارهٔ ۱۱۴: از عشق تو گرچه با دل پُر دردم 27شمارهٔ ۱۱۵: بی عشق تو من دو دیده برهم نزنم 28شمارهٔ ۱۱۶: ما از بن گوش حلقه در گوش تویم 29شمارهٔ ۱۱۷: آن کس که زباد غم بلرزید منم 30شمارهٔ ۱۱۸: در عشق تو نکته های موزون شنوم 31شمارهٔ ۱۱۹: در دل غم عشق چون تو یاری داریم 32شمارهٔ ۱۲۰: تا جان دارم عشق تو را غمخوارم 33شمارهٔ ۱۲۱: در کوی تو سر بر سر خنجر بنهم 34شمارهٔ ۱۲۲: من لایق سوز درد عشق تو نیم 35شمارهٔ ۱۲۳: عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم 36شمارهٔ ۱۲۴: ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم 37شمارهٔ ۱۲۵: تا در سر سودای تو منزل کردیم 38شمارهٔ ۱۲۶: ما عشق تو را به جان و دل بخریدیم 39شمارهٔ ۱۲۷: در عشق تو من پای زسر نشناسم 40شمارهٔ ۱۲۸: از عشق شود ادیب عاقل مجنون 41شمارهٔ ۱۲۹: در عشق درآی و خانه پردازی کن 42شمارهٔ ۱۳۰: در عشق اگرت به دل درآید دیدن 43شمارهٔ ۱۳۱: ای دل تو به عشق در نبینی بنشین 44شمارهٔ ۱۳۲: در معرکهٔ عشق چنان خصم افکن 45شمارهٔ ۱۳۳: زنهار حدیث عشق در گوش مکن 46شمارهٔ ۱۳۴: عشق آن صفتی نیست که بتوان گفتن 47شمارهٔ ۱۳۵: گر زانک شراب عشق خواهی خوردن 48شمارهٔ ۱۳۶: هرچه آن نبود راست نباید گفتن 49شمارهٔ ۱۳۷: در دهر کسی نداده از عشق نشان 50شمارهٔ ۱۳۸: ای عشق تو مایهٔ جنون دل من 51شمارهٔ ۱۳۹: بگریختم از عشق تو ای سیمین تن 52شمارهٔ ۱۴۰: ای دل اگرت هنوز می باید ازو 53شمارهٔ ۱۴۱: اندر ره عشق اگر شوی صادق تو 54شمارهٔ ۱۴۲: ای دیدهٔ من فدای خاک در تو 55شمارهٔ ۱۴۳: از شربت عشق تست دل مست شده 56شمارهٔ ۱۴۴: ای دل برو از عقیلهٔ عقل برَه 57شمارهٔ ۱۴۵: کردم نظری به سوی او دزدیده 58شمارهٔ ۱۴۶: دل در سر زلف تست پابست شده 59شمارهٔ ۱۴۷: در عشق وجود خویش بگذار و برَه 60شمارهٔ ۱۴۸: در عشق دلی باید و جانی زنده 61شمارهٔ ۱۴۹: در صحرا شو که عشق در صحرا به 62شمارهٔ ۱۵۰: تو مونس آن شبان تاریک نئی 63شمارهٔ ۱۵۱: ای دل تو بدین مفلسی و رسوایی 64شمارهٔ ۱۵۲: بر باد اگر تو عشق شهوت دانی 65شمارهٔ ۱۵۳: تا تو به هوس می روی و می آیی 66شمارهٔ ۱۵۴: ای دل چو تو از دامن حُسن آویزی 67شمارهٔ ۱۵۵: عشق تو فزون است زبینایی من 68شمارهٔ ۱۵۶: تا پای زخویشتن فراتر ننهی 69شمارهٔ ۱۵۷: از عشق تو هر [ر]وز دل افگارترم 70شمارهٔ ۱۵۸: اندر ره عشق اگر تو هستی غازی 71شمارهٔ ۱۵۹: با عشق اگرت رای بود همرازی 72شمارهٔ ۱۶۰: عشق آن نبود که نیک دانی خود را 73شمارهٔ ۱۶۱: اینجا پر طاوس به کرکس ندهند 74شمارهٔ ۱۶۲: دل را طمع وصل تو می بود و ندید 75شمارهٔ ۱۶۳: در عالم عشق عقل گمره گردد 76شمارهٔ ۱۶۴: در عشق نگر که قصد هستی نکنی 77شمارهٔ ۱۶۵: عاشق باید که عشق را بنده شود 78شمارهٔ ۱۶۶: در عشق حمول و حمله کش می باشم 79شمارهٔ ۱۶۷: هر چند که بی عشق [و] وفایی بسَرا 80شمارهٔ ۱۶۸: عشق تو به پیدا و نهانم کشتَه 81شمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد 82شمارهٔ ۱۷۰: آن عیش نباشد که بود بربسته 83شمارهٔ ۱۷۱: در عشق فدای دلبران باید بود 84شمارهٔ ۱۷۲: عاشق شوی و از دل و جان اندیشی 85شمارهٔ ۱۷۳: گر عاشق صادقی همی کش خواری 86شمارهٔ ۱۷۴: با دشمن اگر به دوستی سازد کس 87شمارهٔ ۱۷۵: آن شاهد معنوی که جانم تن اوست 88شمارهٔ ۱۷۶: در باغ رخت گر به تماشا گردیم 89شمارهٔ ۱۷۷: در خود نگرم زعجر هیهات کنم 90شمارهٔ ۱۷۸: دارم سر آنک با سرِ رشته شوم 91شمارهٔ ۱۷۹: دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه 92شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 93شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 94شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 95شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...96شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 97شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 98شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 99شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 100شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 101شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 102شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 103شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 104شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 105شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 106شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 107شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 108شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 109شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 110شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 111شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 112شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 113شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 114شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 115شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 116شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 117شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 118شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 119شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 120شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 121شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 122شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 123شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 124شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 125شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 126شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...127شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 128شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 129شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 130شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 131شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 132شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 133شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 134شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 135شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 136شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 137شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 138شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 139شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 140شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 141شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 142شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 143شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 144شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 145شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 146شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 147شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 148شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 149شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 150شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 151شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...152شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 153شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 154شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 155شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 156شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 157شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 158شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 159شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 160شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 161شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 162شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 163شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 164شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 165شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 166شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 167شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 168شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 169شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 170شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 171شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...172شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 173شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 174شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 175شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 176شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 177شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 178شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 179شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 180شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 181شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...182شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 183شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 184شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 185شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 186شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 187شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 188شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 189شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 190شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 191شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 192شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟193شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 194شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 195شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 196شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 197شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 198شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 199شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 200شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 201شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...202شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 203شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 204شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 205شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ