به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۵۶: هر دل که درو عشق نگاری نبود

1930عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

هر دل که درو عشق نگاری نبود
مرده شمرش که زنده باری نبود
هر دل که درو نباشد از عشق اثر
در هیچ حسابی و شماری نبود

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۵: عاشق باید که او مشوش باشد 2شمارهٔ ۵۶: هر دل که درو عشق نگاری نبود 3شمارهٔ ۵۷: تا خاک در عشق مرا مفرش شد 4شمارهٔ ۵۸: در عشق تو جان بازم خود سر چه بود 5شمارهٔ ۵۹: تا دل زسر درد سری می دارَد 6شمارهٔ ۶۰: تا در طلب مات همی گام بود 7شمارهٔ ۶۱: در هیچ دلی عشق تو مأوا نکند 8شمارهٔ ۶۲: در عالم عشق کفر ایمان باشد 9شمارهٔ ۶۳: اول ره عشق تو مرا سهل نمود 10شمارهٔ ۶۴: در عشق حلالی و حرامی نبود 11شمارهٔ ۶۵: در عشق بسی زیر و زبرها باشد 12شمارهٔ ۶۶: دل در پی عشق دوست سودا بینید 13شمارهٔ ۶۷: هر سر که به تیغ عشق افکنده شود 14شمارهٔ ۶۸: با عشق هزار قصّه گفتیم و شنید 15شمارهٔ ۶۹: عشق ارچه بدن را به جنون آراید 16شمارهٔ ۷۰: گفتی که چو باد عشق گرد انگیزد 17شمارهٔ ۷۱: آن کس که صریح با صراحی نبود 18شمارهٔ ۷۲: این شیوهٔ عشق هر خسی را نبود 19شمارهٔ ۷۳: عاشق مطلب اگرچه مشهور بود 20شمارهٔ ۷۴: عشقت به نظارهٔ دلم می آید 21شمارهٔ ۷۵: آن کس که دلی را به تو آسان بدهد 22شمارهٔ ۷۶: عشّاق کجا زبوی و رنگ اندیشند 23شمارهٔ ۷۷: در بیشهٔ عشق شیربازی نبود 24شمارهٔ ۷۸: وه وه که دلم به غم گرفتار افتاد 25شمارهٔ ۷۹: عشقت صنما به زور و زر برناید 26شمارهٔ ۸۰: هر دل که زعشق او امانش نبود 27شمارهٔ ۸۱: در کوی تو هیچ کس ره آسان نبرد 28شمارهٔ ۸۲: عشق آن نبود که آرزو می زاید 29شمارهٔ ۸۳: مخلوق زعاشقی نشان چون یابد 30شمارهٔ ۸۴: زاول که مرا عشق نگارم بُر بود 31شمارهٔ ۸۵: افسوس که عمر رفت در گفت و شنید 32شمارهٔ ۸۶: کرده است مرا عشق تو زان گونه شکار 33شمارهٔ ۸۷: با عشق تو چون فتاده ما را سروکار 34شمارهٔ ۸۸: در عشق تو دل را نبود هیچ فتور 35شمارهٔ ۸۹: ای دل بر یار گر نمی یابی بار 36شمارهٔ ۹۰: عشق تو کزو رمند مردان چون شیر 37شمارهٔ ۹۱: هر دل که غم عشق تو را گشت شکار 38شمارهٔ ۹۲: تا چند حدیث قامت و زلف و عذار 39شمارهٔ ۹۳: عشق آفت نقصان نپذیرد هرگز 40شمارهٔ ۹۴: گر در ره عشق او نباشی سرباز 41شمارهٔ ۹۵: شمع است رخ خوب تو پروانه طِراز 42شمارهٔ ۹۶: در عشق توَم ذخیره ناکامی و بس 43شمارهٔ ۹۷: ای دل عَلَم عشق برافراز و مترس 44شمارهٔ ۹۸: نامردم اگر عشق توَم هست هوس 45شمارهٔ ۹۹: ای عشق نه سودای کسی باشد خوش 46شمارهٔ ۱۰۰: عشق تو مدام دم به دم می کشمش 47شمارهٔ ۱۰۱: در دایرهٔ وجود بی سهو و سقط 48شمارهٔ ۱۰۲: تا بر لگن عشق سواریم چو شمع 49شمارهٔ ۱۰۳: عشق است زهرچه آن نشاید مانع 50شمارهٔ ۱۰۴: بی کامی به زکامرانی بی عشق 51شمارهٔ ۱۰۵: چون می گذرد زودی و دیری در عشق 52شمارهٔ ۱۰۶: زان می طلبی تو کامرانی در عشق 53شمارهٔ ۱۰۷: بی روی تو رای استقامت نکنم 54شمارهٔ ۱۰۸: من مستم و نامت به زبان می گویم 55شمارهٔ ۱۰۹: گفتم که ره عشق مگر می دانم 56شمارهٔ ۱۱۰: از عشق تو جان را زجسد نشناسم 57شمارهٔ ۱۱۱: ما جز به غم عشق تو سرنفرازیم 58شمارهٔ ۱۱۲: گر تازه کنی مرا زسر تا به قدم 59شمارهٔ ۱۱۳: من شمع زنور جانفزایش سازم 60شمارهٔ ۱۱۴: از عشق تو گرچه با دل پُر دردم 61شمارهٔ ۱۱۵: بی عشق تو من دو دیده برهم نزنم 62شمارهٔ ۱۱۶: ما از بن گوش حلقه در گوش تویم 63شمارهٔ ۱۱۷: آن کس که زباد غم بلرزید منم 64شمارهٔ ۱۱۸: در عشق تو نکته های موزون شنوم 65شمارهٔ ۱۱۹: در دل غم عشق چون تو یاری داریم 66شمارهٔ ۱۲۰: تا جان دارم عشق تو را غمخوارم 67شمارهٔ ۱۲۱: در کوی تو سر بر سر خنجر بنهم 68شمارهٔ ۱۲۲: من لایق سوز درد عشق تو نیم 69شمارهٔ ۱۲۳: عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم 70شمارهٔ ۱۲۴: ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم 71شمارهٔ ۱۲۵: تا در سر سودای تو منزل کردیم 72شمارهٔ ۱۲۶: ما عشق تو را به جان و دل بخریدیم 73شمارهٔ ۱۲۷: در عشق تو من پای زسر نشناسم 74شمارهٔ ۱۲۸: از عشق شود ادیب عاقل مجنون 75شمارهٔ ۱۲۹: در عشق درآی و خانه پردازی کن 76شمارهٔ ۱۳۰: در عشق اگرت به دل درآید دیدن 77شمارهٔ ۱۳۱: ای دل تو به عشق در نبینی بنشین 78شمارهٔ ۱۳۲: در معرکهٔ عشق چنان خصم افکن 79شمارهٔ ۱۳۳: زنهار حدیث عشق در گوش مکن 80شمارهٔ ۱۳۴: عشق آن صفتی نیست که بتوان گفتن 81شمارهٔ ۱۳۵: گر زانک شراب عشق خواهی خوردن 82شمارهٔ ۱۳۶: هرچه آن نبود راست نباید گفتن 83شمارهٔ ۱۳۷: در دهر کسی نداده از عشق نشان 84شمارهٔ ۱۳۸: ای عشق تو مایهٔ جنون دل من 85شمارهٔ ۱۳۹: بگریختم از عشق تو ای سیمین تن 86شمارهٔ ۱۴۰: ای دل اگرت هنوز می باید ازو 87شمارهٔ ۱۴۱: اندر ره عشق اگر شوی صادق تو 88شمارهٔ ۱۴۲: ای دیدهٔ من فدای خاک در تو 89شمارهٔ ۱۴۳: از شربت عشق تست دل مست شده 90شمارهٔ ۱۴۴: ای دل برو از عقیلهٔ عقل برَه 91شمارهٔ ۱۴۵: کردم نظری به سوی او دزدیده 92شمارهٔ ۱۴۶: دل در سر زلف تست پابست شده 93شمارهٔ ۱۴۷: در عشق وجود خویش بگذار و برَه 94شمارهٔ ۱۴۸: در عشق دلی باید و جانی زنده 95شمارهٔ ۱۴۹: در صحرا شو که عشق در صحرا به 96شمارهٔ ۱۵۰: تو مونس آن شبان تاریک نئی 97شمارهٔ ۱۵۱: ای دل تو بدین مفلسی و رسوایی 98شمارهٔ ۱۵۲: بر باد اگر تو عشق شهوت دانی 99شمارهٔ ۱۵۳: تا تو به هوس می روی و می آیی 100شمارهٔ ۱۵۴: ای دل چو تو از دامن حُسن آویزی 101شمارهٔ ۱۵۵: عشق تو فزون است زبینایی من 102شمارهٔ ۱۵۶: تا پای زخویشتن فراتر ننهی 103شمارهٔ ۱۵۷: از عشق تو هر [ر]وز دل افگارترم 104شمارهٔ ۱۵۸: اندر ره عشق اگر تو هستی غازی 105شمارهٔ ۱۵۹: با عشق اگرت رای بود همرازی 106شمارهٔ ۱۶۰: عشق آن نبود که نیک دانی خود را 107شمارهٔ ۱۶۱: اینجا پر طاوس به کرکس ندهند 108شمارهٔ ۱۶۲: دل را طمع وصل تو می بود و ندید 109شمارهٔ ۱۶۳: در عالم عشق عقل گمره گردد 110شمارهٔ ۱۶۴: در عشق نگر که قصد هستی نکنی 111شمارهٔ ۱۶۵: عاشق باید که عشق را بنده شود 112شمارهٔ ۱۶۶: در عشق حمول و حمله کش می باشم 113شمارهٔ ۱۶۷: هر چند که بی عشق [و] وفایی بسَرا 114شمارهٔ ۱۶۸: عشق تو به پیدا و نهانم کشتَه 115شمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد 116شمارهٔ ۱۷۰: آن عیش نباشد که بود بربسته 117شمارهٔ ۱۷۱: در عشق فدای دلبران باید بود 118شمارهٔ ۱۷۲: عاشق شوی و از دل و جان اندیشی 119شمارهٔ ۱۷۳: گر عاشق صادقی همی کش خواری 120شمارهٔ ۱۷۴: با دشمن اگر به دوستی سازد کس 121شمارهٔ ۱۷۵: آن شاهد معنوی که جانم تن اوست 122شمارهٔ ۱۷۶: در باغ رخت گر به تماشا گردیم 123شمارهٔ ۱۷۷: در خود نگرم زعجر هیهات کنم 124شمارهٔ ۱۷۸: دارم سر آنک با سرِ رشته شوم 125شمارهٔ ۱۷۹: دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه 126شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 127شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 128شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 129شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...130شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 131شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 132شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 133شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 134شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 135شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 136شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 137شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 138شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 139شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 140شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 141شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 142شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 143شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 144شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 145شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 146شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 147شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 148شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 149شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 150شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 151شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 152شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 153شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 154شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 155شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 156شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 157شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 158شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 159شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 160شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...161شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 162شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 163شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 164شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 165شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 166شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 167شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 168شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 169شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 170شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 171شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 172شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 173شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 174شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 175شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 176شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 177شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 178شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 179شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 180شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 181شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 182شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 183شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 184شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 185شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...186شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 187شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 188شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 189شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 190شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 191شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 192شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 193شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 194شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 195شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 196شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 197شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 198شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 199شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 200شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 201شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 202شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 203شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 204شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 205شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...206شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 207شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 208شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 209شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 210شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 211شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 212شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 213شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 214شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 215شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...216شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 217شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 218شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 219شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 220شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 221شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 222شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 223شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 224شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 225شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 226شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟227شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 228شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 229شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 230شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 231شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 232شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 233شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 234شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 235شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...236شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 237شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 238شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 239شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ