به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۶۲: در عالم عشق کفر ایمان باشد

1650عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در عالم عشق کفر ایمان باشد
آنجای گناه و توبه یکسان باشد
جایی که عبادت می و مستی دانند
آنجای نماز و روز عصیان باشد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۶۱: در هیچ دلی عشق تو مأوا نکند 2شمارهٔ ۶۲: در عالم عشق کفر ایمان باشد 3شمارهٔ ۶۳: اول ره عشق تو مرا سهل نمود 4شمارهٔ ۶۴: در عشق حلالی و حرامی نبود 5شمارهٔ ۶۵: در عشق بسی زیر و زبرها باشد 6شمارهٔ ۶۶: دل در پی عشق دوست سودا بینید 7شمارهٔ ۶۷: هر سر که به تیغ عشق افکنده شود 8شمارهٔ ۶۸: با عشق هزار قصّه گفتیم و شنید 9شمارهٔ ۶۹: عشق ارچه بدن را به جنون آراید 10شمارهٔ ۷۰: گفتی که چو باد عشق گرد انگیزد 11شمارهٔ ۷۱: آن کس که صریح با صراحی نبود 12شمارهٔ ۷۲: این شیوهٔ عشق هر خسی را نبود 13شمارهٔ ۷۳: عاشق مطلب اگرچه مشهور بود 14شمارهٔ ۷۴: عشقت به نظارهٔ دلم می آید 15شمارهٔ ۷۵: آن کس که دلی را به تو آسان بدهد 16شمارهٔ ۷۶: عشّاق کجا زبوی و رنگ اندیشند 17شمارهٔ ۷۷: در بیشهٔ عشق شیربازی نبود 18شمارهٔ ۷۸: وه وه که دلم به غم گرفتار افتاد 19شمارهٔ ۷۹: عشقت صنما به زور و زر برناید 20شمارهٔ ۸۰: هر دل که زعشق او امانش نبود 21شمارهٔ ۸۱: در کوی تو هیچ کس ره آسان نبرد 22شمارهٔ ۸۲: عشق آن نبود که آرزو می زاید 23شمارهٔ ۸۳: مخلوق زعاشقی نشان چون یابد 24شمارهٔ ۸۴: زاول که مرا عشق نگارم بُر بود 25شمارهٔ ۸۵: افسوس که عمر رفت در گفت و شنید 26شمارهٔ ۸۶: کرده است مرا عشق تو زان گونه شکار 27شمارهٔ ۸۷: با عشق تو چون فتاده ما را سروکار 28شمارهٔ ۸۸: در عشق تو دل را نبود هیچ فتور 29شمارهٔ ۸۹: ای دل بر یار گر نمی یابی بار 30شمارهٔ ۹۰: عشق تو کزو رمند مردان چون شیر 31شمارهٔ ۹۱: هر دل که غم عشق تو را گشت شکار 32شمارهٔ ۹۲: تا چند حدیث قامت و زلف و عذار 33شمارهٔ ۹۳: عشق آفت نقصان نپذیرد هرگز 34شمارهٔ ۹۴: گر در ره عشق او نباشی سرباز 35شمارهٔ ۹۵: شمع است رخ خوب تو پروانه طِراز 36شمارهٔ ۹۶: در عشق توَم ذخیره ناکامی و بس 37شمارهٔ ۹۷: ای دل عَلَم عشق برافراز و مترس 38شمارهٔ ۹۸: نامردم اگر عشق توَم هست هوس 39شمارهٔ ۹۹: ای عشق نه سودای کسی باشد خوش 40شمارهٔ ۱۰۰: عشق تو مدام دم به دم می کشمش 41شمارهٔ ۱۰۱: در دایرهٔ وجود بی سهو و سقط 42شمارهٔ ۱۰۲: تا بر لگن عشق سواریم چو شمع 43شمارهٔ ۱۰۳: عشق است زهرچه آن نشاید مانع 44شمارهٔ ۱۰۴: بی کامی به زکامرانی بی عشق 45شمارهٔ ۱۰۵: چون می گذرد زودی و دیری در عشق 46شمارهٔ ۱۰۶: زان می طلبی تو کامرانی در عشق 47شمارهٔ ۱۰۷: بی روی تو رای استقامت نکنم 48شمارهٔ ۱۰۸: من مستم و نامت به زبان می گویم 49شمارهٔ ۱۰۹: گفتم که ره عشق مگر می دانم 50شمارهٔ ۱۱۰: از عشق تو جان را زجسد نشناسم 51شمارهٔ ۱۱۱: ما جز به غم عشق تو سرنفرازیم 52شمارهٔ ۱۱۲: گر تازه کنی مرا زسر تا به قدم 53شمارهٔ ۱۱۳: من شمع زنور جانفزایش سازم 54شمارهٔ ۱۱۴: از عشق تو گرچه با دل پُر دردم 55شمارهٔ ۱۱۵: بی عشق تو من دو دیده برهم نزنم 56شمارهٔ ۱۱۶: ما از بن گوش حلقه در گوش تویم 57شمارهٔ ۱۱۷: آن کس که زباد غم بلرزید منم 58شمارهٔ ۱۱۸: در عشق تو نکته های موزون شنوم 59شمارهٔ ۱۱۹: در دل غم عشق چون تو یاری داریم 60شمارهٔ ۱۲۰: تا جان دارم عشق تو را غمخوارم 61شمارهٔ ۱۲۱: در کوی تو سر بر سر خنجر بنهم 62شمارهٔ ۱۲۲: من لایق سوز درد عشق تو نیم 63شمارهٔ ۱۲۳: عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم 64شمارهٔ ۱۲۴: ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم 65شمارهٔ ۱۲۵: تا در سر سودای تو منزل کردیم 66شمارهٔ ۱۲۶: ما عشق تو را به جان و دل بخریدیم 67شمارهٔ ۱۲۷: در عشق تو من پای زسر نشناسم 68شمارهٔ ۱۲۸: از عشق شود ادیب عاقل مجنون 69شمارهٔ ۱۲۹: در عشق درآی و خانه پردازی کن 70شمارهٔ ۱۳۰: در عشق اگرت به دل درآید دیدن 71شمارهٔ ۱۳۱: ای دل تو به عشق در نبینی بنشین 72شمارهٔ ۱۳۲: در معرکهٔ عشق چنان خصم افکن 73شمارهٔ ۱۳۳: زنهار حدیث عشق در گوش مکن 74شمارهٔ ۱۳۴: عشق آن صفتی نیست که بتوان گفتن 75شمارهٔ ۱۳۵: گر زانک شراب عشق خواهی خوردن 76شمارهٔ ۱۳۶: هرچه آن نبود راست نباید گفتن 77شمارهٔ ۱۳۷: در دهر کسی نداده از عشق نشان 78شمارهٔ ۱۳۸: ای عشق تو مایهٔ جنون دل من 79شمارهٔ ۱۳۹: بگریختم از عشق تو ای سیمین تن 80شمارهٔ ۱۴۰: ای دل اگرت هنوز می باید ازو 81شمارهٔ ۱۴۱: اندر ره عشق اگر شوی صادق تو 82شمارهٔ ۱۴۲: ای دیدهٔ من فدای خاک در تو 83شمارهٔ ۱۴۳: از شربت عشق تست دل مست شده 84شمارهٔ ۱۴۴: ای دل برو از عقیلهٔ عقل برَه 85شمارهٔ ۱۴۵: کردم نظری به سوی او دزدیده 86شمارهٔ ۱۴۶: دل در سر زلف تست پابست شده 87شمارهٔ ۱۴۷: در عشق وجود خویش بگذار و برَه 88شمارهٔ ۱۴۸: در عشق دلی باید و جانی زنده 89شمارهٔ ۱۴۹: در صحرا شو که عشق در صحرا به 90شمارهٔ ۱۵۰: تو مونس آن شبان تاریک نئی 91شمارهٔ ۱۵۱: ای دل تو بدین مفلسی و رسوایی 92شمارهٔ ۱۵۲: بر باد اگر تو عشق شهوت دانی 93شمارهٔ ۱۵۳: تا تو به هوس می روی و می آیی 94شمارهٔ ۱۵۴: ای دل چو تو از دامن حُسن آویزی 95شمارهٔ ۱۵۵: عشق تو فزون است زبینایی من 96شمارهٔ ۱۵۶: تا پای زخویشتن فراتر ننهی 97شمارهٔ ۱۵۷: از عشق تو هر [ر]وز دل افگارترم 98شمارهٔ ۱۵۸: اندر ره عشق اگر تو هستی غازی 99شمارهٔ ۱۵۹: با عشق اگرت رای بود همرازی 100شمارهٔ ۱۶۰: عشق آن نبود که نیک دانی خود را 101شمارهٔ ۱۶۱: اینجا پر طاوس به کرکس ندهند 102شمارهٔ ۱۶۲: دل را طمع وصل تو می بود و ندید 103شمارهٔ ۱۶۳: در عالم عشق عقل گمره گردد 104شمارهٔ ۱۶۴: در عشق نگر که قصد هستی نکنی 105شمارهٔ ۱۶۵: عاشق باید که عشق را بنده شود 106شمارهٔ ۱۶۶: در عشق حمول و حمله کش می باشم 107شمارهٔ ۱۶۷: هر چند که بی عشق [و] وفایی بسَرا 108شمارهٔ ۱۶۸: عشق تو به پیدا و نهانم کشتَه 109شمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد 110شمارهٔ ۱۷۰: آن عیش نباشد که بود بربسته 111شمارهٔ ۱۷۱: در عشق فدای دلبران باید بود 112شمارهٔ ۱۷۲: عاشق شوی و از دل و جان اندیشی 113شمارهٔ ۱۷۳: گر عاشق صادقی همی کش خواری 114شمارهٔ ۱۷۴: با دشمن اگر به دوستی سازد کس 115شمارهٔ ۱۷۵: آن شاهد معنوی که جانم تن اوست 116شمارهٔ ۱۷۶: در باغ رخت گر به تماشا گردیم 117شمارهٔ ۱۷۷: در خود نگرم زعجر هیهات کنم 118شمارهٔ ۱۷۸: دارم سر آنک با سرِ رشته شوم 119شمارهٔ ۱۷۹: دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه 120شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 121شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 122شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 123شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...124شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 125شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 126شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 127شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 128شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 129شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 130شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 131شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 132شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 133شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 134شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 135شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 136شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 137شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 138شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 139شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 140شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 141شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 142شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 143شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 144شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 145شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 146شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 147شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 148شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 149شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 150شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 151شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 152شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 153شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 154شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...155شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 156شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 157شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 158شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 159شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 160شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 161شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 162شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 163شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 164شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 165شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 166شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 167شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 168شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 169شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 170شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 171شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 172شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 173شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 174شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 175شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 176شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 177شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 178شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 179شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...180شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 181شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 182شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 183شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 184شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 185شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 186شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 187شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 188شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 189شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 190شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 191شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 192شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 193شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 194شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 195شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 196شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 197شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 198شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 199شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...200شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 201شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 202شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 203شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 204شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 205شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 206شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 207شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 208شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 209شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...210شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 211شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 212شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 213شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 214شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 215شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 216شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 217شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 218شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 219شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 220شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟221شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 222شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 223شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 224شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 225شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 226شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 227شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 228شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 229شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...230شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 231شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 232شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 233شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ