به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اوحدالدین کرمانی

اوحدالدین کرمانیالباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا البابشمارهٔ ۳۳: عشق تو و بس همنفس من این است

2110عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

عشق تو و بس همنفس من این است
واندر همه عالم هوس من این است
من خود دانم که گفت و گو بیهوده است
لیکن چه کنم دسترس من این است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۲: آن کس که به سالوس و هوس مغرور است 2شمارهٔ ۳۳: عشق تو و بس همنفس من این است 3شمارهٔ ۳۴: اندر ره عاشقی کما بیشی نیست 4شمارهٔ ۳۵: در بادیهٔ عشق دویدن چه خوش است 5شمارهٔ ۳۶: عشق است که جمله زینت مردمی است 6شمارهٔ ۳۷: جز در دل و جان عاشقان جای تو نیست 7شمارهٔ ۳۸: از لذت عشق در جهان خوش تر چیست 8شمارهٔ ۳۹: این خوش پسران که در غمم می دارند 9شمارهٔ ۴۰: در عالم عشق صادقی باید کرد 10شمارهٔ ۴۱: عشّاق دمی زقید هجران نرهند 11شمارهٔ ۴۲: عشق آمد و صد گونه پریشانی کرد 12شمارهٔ ۴۳: از دل خبری دیدهٔ غمّاز آورد 13شمارهٔ ۴۴: در عشق مرا زجان و تن نامی ماند 14شمارهٔ ۴۵: عشّاق به جان و دل غمت درگیرند 15شمارهٔ ۴۶: در عشق سری و سرفرازی نخرند 16شمارهٔ ۴۷: مردان ره عشق تو جانها دارند 17شمارهٔ ۴۸: از عشق تو بوی مختصر نتوان برد 18شمارهٔ ۴۹: عشق تو که هرگزم ملولم نکند 19شمارهٔ ۵۰: عشقت که زجمله خلق هستی بربود 20شمارهٔ ۵۱: [چو]ن عشق ولای خود دمیدن گیرد 21شمارهٔ ۵۲: در عشق حدیث کفر و ایمان نکند 22شمارهٔ ۵۳: یا رب که اگر عشق تو افزون گردد 23شمارهٔ ۵۴: جز آتش عشق رنگ دل نزداید 24شمارهٔ ۵۵: عاشق باید که او مشوش باشد 25شمارهٔ ۵۶: هر دل که درو عشق نگاری نبود 26شمارهٔ ۵۷: تا خاک در عشق مرا مفرش شد 27شمارهٔ ۵۸: در عشق تو جان بازم خود سر چه بود 28شمارهٔ ۵۹: تا دل زسر درد سری می دارَد 29شمارهٔ ۶۰: تا در طلب مات همی گام بود 30شمارهٔ ۶۱: در هیچ دلی عشق تو مأوا نکند 31شمارهٔ ۶۲: در عالم عشق کفر ایمان باشد 32شمارهٔ ۶۳: اول ره عشق تو مرا سهل نمود 33شمارهٔ ۶۴: در عشق حلالی و حرامی نبود 34شمارهٔ ۶۵: در عشق بسی زیر و زبرها باشد 35شمارهٔ ۶۶: دل در پی عشق دوست سودا بینید 36شمارهٔ ۶۷: هر سر که به تیغ عشق افکنده شود 37شمارهٔ ۶۸: با عشق هزار قصّه گفتیم و شنید 38شمارهٔ ۶۹: عشق ارچه بدن را به جنون آراید 39شمارهٔ ۷۰: گفتی که چو باد عشق گرد انگیزد 40شمارهٔ ۷۱: آن کس که صریح با صراحی نبود 41شمارهٔ ۷۲: این شیوهٔ عشق هر خسی را نبود 42شمارهٔ ۷۳: عاشق مطلب اگرچه مشهور بود 43شمارهٔ ۷۴: عشقت به نظارهٔ دلم می آید 44شمارهٔ ۷۵: آن کس که دلی را به تو آسان بدهد 45شمارهٔ ۷۶: عشّاق کجا زبوی و رنگ اندیشند 46شمارهٔ ۷۷: در بیشهٔ عشق شیربازی نبود 47شمارهٔ ۷۸: وه وه که دلم به غم گرفتار افتاد 48شمارهٔ ۷۹: عشقت صنما به زور و زر برناید 49شمارهٔ ۸۰: هر دل که زعشق او امانش نبود 50شمارهٔ ۸۱: در کوی تو هیچ کس ره آسان نبرد 51شمارهٔ ۸۲: عشق آن نبود که آرزو می زاید 52شمارهٔ ۸۳: مخلوق زعاشقی نشان چون یابد 53شمارهٔ ۸۴: زاول که مرا عشق نگارم بُر بود 54شمارهٔ ۸۵: افسوس که عمر رفت در گفت و شنید 55شمارهٔ ۸۶: کرده است مرا عشق تو زان گونه شکار 56شمارهٔ ۸۷: با عشق تو چون فتاده ما را سروکار 57شمارهٔ ۸۸: در عشق تو دل را نبود هیچ فتور 58شمارهٔ ۸۹: ای دل بر یار گر نمی یابی بار 59شمارهٔ ۹۰: عشق تو کزو رمند مردان چون شیر 60شمارهٔ ۹۱: هر دل که غم عشق تو را گشت شکار 61شمارهٔ ۹۲: تا چند حدیث قامت و زلف و عذار 62شمارهٔ ۹۳: عشق آفت نقصان نپذیرد هرگز 63شمارهٔ ۹۴: گر در ره عشق او نباشی سرباز 64شمارهٔ ۹۵: شمع است رخ خوب تو پروانه طِراز 65شمارهٔ ۹۶: در عشق توَم ذخیره ناکامی و بس 66شمارهٔ ۹۷: ای دل عَلَم عشق برافراز و مترس 67شمارهٔ ۹۸: نامردم اگر عشق توَم هست هوس 68شمارهٔ ۹۹: ای عشق نه سودای کسی باشد خوش 69شمارهٔ ۱۰۰: عشق تو مدام دم به دم می کشمش 70شمارهٔ ۱۰۱: در دایرهٔ وجود بی سهو و سقط 71شمارهٔ ۱۰۲: تا بر لگن عشق سواریم چو شمع 72شمارهٔ ۱۰۳: عشق است زهرچه آن نشاید مانع 73شمارهٔ ۱۰۴: بی کامی به زکامرانی بی عشق 74شمارهٔ ۱۰۵: چون می گذرد زودی و دیری در عشق 75شمارهٔ ۱۰۶: زان می طلبی تو کامرانی در عشق 76شمارهٔ ۱۰۷: بی روی تو رای استقامت نکنم 77شمارهٔ ۱۰۸: من مستم و نامت به زبان می گویم 78شمارهٔ ۱۰۹: گفتم که ره عشق مگر می دانم 79شمارهٔ ۱۱۰: از عشق تو جان را زجسد نشناسم 80شمارهٔ ۱۱۱: ما جز به غم عشق تو سرنفرازیم 81شمارهٔ ۱۱۲: گر تازه کنی مرا زسر تا به قدم 82شمارهٔ ۱۱۳: من شمع زنور جانفزایش سازم 83شمارهٔ ۱۱۴: از عشق تو گرچه با دل پُر دردم 84شمارهٔ ۱۱۵: بی عشق تو من دو دیده برهم نزنم 85شمارهٔ ۱۱۶: ما از بن گوش حلقه در گوش تویم 86شمارهٔ ۱۱۷: آن کس که زباد غم بلرزید منم 87شمارهٔ ۱۱۸: در عشق تو نکته های موزون شنوم 88شمارهٔ ۱۱۹: در دل غم عشق چون تو یاری داریم 89شمارهٔ ۱۲۰: تا جان دارم عشق تو را غمخوارم 90شمارهٔ ۱۲۱: در کوی تو سر بر سر خنجر بنهم 91شمارهٔ ۱۲۲: من لایق سوز درد عشق تو نیم 92شمارهٔ ۱۲۳: عشق تو زخاص و عام پنهان چه کنم 93شمارهٔ ۱۲۴: ما شربت عشقت نه به بازی خوردیم 94شمارهٔ ۱۲۵: تا در سر سودای تو منزل کردیم 95شمارهٔ ۱۲۶: ما عشق تو را به جان و دل بخریدیم 96شمارهٔ ۱۲۷: در عشق تو من پای زسر نشناسم 97شمارهٔ ۱۲۸: از عشق شود ادیب عاقل مجنون 98شمارهٔ ۱۲۹: در عشق درآی و خانه پردازی کن 99شمارهٔ ۱۳۰: در عشق اگرت به دل درآید دیدن 100شمارهٔ ۱۳۱: ای دل تو به عشق در نبینی بنشین 101شمارهٔ ۱۳۲: در معرکهٔ عشق چنان خصم افکن 102شمارهٔ ۱۳۳: زنهار حدیث عشق در گوش مکن 103شمارهٔ ۱۳۴: عشق آن صفتی نیست که بتوان گفتن 104شمارهٔ ۱۳۵: گر زانک شراب عشق خواهی خوردن 105شمارهٔ ۱۳۶: هرچه آن نبود راست نباید گفتن 106شمارهٔ ۱۳۷: در دهر کسی نداده از عشق نشان 107شمارهٔ ۱۳۸: ای عشق تو مایهٔ جنون دل من 108شمارهٔ ۱۳۹: بگریختم از عشق تو ای سیمین تن 109شمارهٔ ۱۴۰: ای دل اگرت هنوز می باید ازو 110شمارهٔ ۱۴۱: اندر ره عشق اگر شوی صادق تو 111شمارهٔ ۱۴۲: ای دیدهٔ من فدای خاک در تو 112شمارهٔ ۱۴۳: از شربت عشق تست دل مست شده 113شمارهٔ ۱۴۴: ای دل برو از عقیلهٔ عقل برَه 114شمارهٔ ۱۴۵: کردم نظری به سوی او دزدیده 115شمارهٔ ۱۴۶: دل در سر زلف تست پابست شده 116شمارهٔ ۱۴۷: در عشق وجود خویش بگذار و برَه 117شمارهٔ ۱۴۸: در عشق دلی باید و جانی زنده 118شمارهٔ ۱۴۹: در صحرا شو که عشق در صحرا به 119شمارهٔ ۱۵۰: تو مونس آن شبان تاریک نئی 120شمارهٔ ۱۵۱: ای دل تو بدین مفلسی و رسوایی 121شمارهٔ ۱۵۲: بر باد اگر تو عشق شهوت دانی 122شمارهٔ ۱۵۳: تا تو به هوس می روی و می آیی 123شمارهٔ ۱۵۴: ای دل چو تو از دامن حُسن آویزی 124شمارهٔ ۱۵۵: عشق تو فزون است زبینایی من 125شمارهٔ ۱۵۶: تا پای زخویشتن فراتر ننهی 126شمارهٔ ۱۵۷: از عشق تو هر [ر]وز دل افگارترم 127شمارهٔ ۱۵۸: اندر ره عشق اگر تو هستی غازی 128شمارهٔ ۱۵۹: با عشق اگرت رای بود همرازی 129شمارهٔ ۱۶۰: عشق آن نبود که نیک دانی خود را 130شمارهٔ ۱۶۱: اینجا پر طاوس به کرکس ندهند 131شمارهٔ ۱۶۲: دل را طمع وصل تو می بود و ندید 132شمارهٔ ۱۶۳: در عالم عشق عقل گمره گردد 133شمارهٔ ۱۶۴: در عشق نگر که قصد هستی نکنی 134شمارهٔ ۱۶۵: عاشق باید که عشق را بنده شود 135شمارهٔ ۱۶۶: در عشق حمول و حمله کش می باشم 136شمارهٔ ۱۶۷: هر چند که بی عشق [و] وفایی بسَرا 137شمارهٔ ۱۶۸: عشق تو به پیدا و نهانم کشتَه 138شمارهٔ ۱۶۹: عشق است که کوه را به پستی آرد 139شمارهٔ ۱۷۰: آن عیش نباشد که بود بربسته 140شمارهٔ ۱۷۱: در عشق فدای دلبران باید بود 141شمارهٔ ۱۷۲: عاشق شوی و از دل و جان اندیشی 142شمارهٔ ۱۷۳: گر عاشق صادقی همی کش خواری 143شمارهٔ ۱۷۴: با دشمن اگر به دوستی سازد کس 144شمارهٔ ۱۷۵: آن شاهد معنوی که جانم تن اوست 145شمارهٔ ۱۷۶: در باغ رخت گر به تماشا گردیم 146شمارهٔ ۱۷۷: در خود نگرم زعجر هیهات کنم 147شمارهٔ ۱۷۸: دارم سر آنک با سرِ رشته شوم 148شمارهٔ ۱۷۹: دانی که مرا با تو به گاه و بی گاه 149شمارهٔ ۱۸۰: دانی چه کنی زروی بردار نقاب 150شمارهٔ ۱۸۱: از قند و طبرزد ار فرو بارد آب 151شمارهٔ ۱۸۲: ای پیش لبت مه چو قصب در مهتاب 152شمارهٔ ۱۸۳: هم از رخ تست اگر به مه در نمکی اس ...153شمارهٔ ۱۸۴: چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است 154شمارهٔ ۱۸۵: از خرمن خال تو ختن دانه گکی است 155شمارهٔ ۱۸۶: تا لعل لب تو روی خوبی آراست 156شمارهٔ ۱۸۷: گفتند جماعتی زبس نادانی 157شمارهٔ ۱۸۸: جانا به جهان گل بدیع آوردی 158شمارهٔ ۱۸۹: آن را که غم آن بت خوشرو باشد 159شمارهٔ ۱۹۰: حُسنی که گواه حسن معبود بود 160شمارهٔ ۱۹۱: پیش رخ و زلف تو چه مشک و چه قمر 161شمارهٔ ۱۹۲: زلفی است چو عنبرتر و مشک تتار 162شمارهٔ ۱۹۳: خطّت که به حجّت کندش عقل هوس 163شمارهٔ ۱۹۴: تا بر رخ چون گلت پدید است عرق 164شمارهٔ ۱۹۵: دوش آمده بود در برم دلدارم 165شمارهٔ ۱۹۶: با این همه لطف و این همه زیبایی 166شمارهٔ ۱۹۷: جانا ز دو چِشم من خیالت که برد 167شمارهٔ ۱۹۸: درمان چه کنی اگر تو درمانی سوز 168شمارهٔ ۱۹۹: تا هست دلم بر غم تو دست آموز 169شمارهٔ ۲۰۰: بر آتش سَودای تو ای جان افروز 170شمارهٔ ۲۰۱: من دل زتو برنمی کنم فارغ باش 171شمارهٔ ۲۰۲: ای عشق تو داده خواب مستانه به عقل 172شمارهٔ ۲۰۳: بگذار شبی که بر تو فرمان بدهم 173شمارهٔ ۲۰۴: از عشق چنان است دل مسکینم 174شمارهٔ ۲۰۵: از هر عاشق وصف دلالی شنوم 175شمارهٔ ۲۰۶: پیش سخن و مذهب و کیشت میرم 176شمارهٔ ۲۰۷: پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم 177شمارهٔ ۲۰۸: گر من به مثل چو خضر جاوید زیَم 178شمارهٔ ۲۰۹: گه بوی خوشت زپیرهن می شنوم 179شمارهٔ ۲۱۰: می آیم وز شوق چنان می افتم 180شمارهٔ ۲۱۱: باد تو به هر صبوح مفتوح من است 181شمارهٔ ۲۱۲: چشمی دارم همه پر از صورت دوست 182شمارهٔ ۲۱۳: جانم چو به چشم دل درو معنی دید 183شمارهٔ ۲۱۴: در شهر ظریف و خوب روی ارچه بسی اس ...184شمارهٔ ۲۱۵: یاری دارم که جسم و جان صورت اوست 185شمارهٔ ۲۱۶: از صورت اگر چه طبع سرکش نشود 186شمارهٔ ۲۱۷: تو صورت و معنی به حقیقت بشناس 187شمارهٔ ۲۱۸: بیهوده مدام در تک و تاز ممان 188شمارهٔ ۲۱۹: در صورت خوب دید باید معنی 189شمارهٔ ۲۲۰: آن چیست که در چشم دل آید معنی 190شمارهٔ ۲۲۱: از مادر معنی چو نزاید معنی 191شمارهٔ ۲۲۲: زان می نگرم به چشم سر در صورت 192شمارهٔ ۲۲۳: العمر مضی وفاتنی المطلوبُ 193شمارهٔ ۲۲۴: القلب الی لقایکم یَرتاحُ 194شمارهٔ ۲۲۵: یا حاسب هل تعلم ماذا تَصنَع 195شمارهٔ ۲۲۶: هرگز نرود مهر تو پاک از دل من 196شمارهٔ ۲۲۷: سودای تو را خود سر و سامانی نیست 197شمارهٔ ۲۲۸: زان روز که چشم من به رویت نگریست 198شمارهٔ ۲۲۹: تا دست وصال تو نگیرم در دست 199شمارهٔ ۲۳۰: امروز که یار من مرا مهمان است 200شمارهٔ ۲۳۱: در حسرت آنم که شبی در کویت 201شمارهٔ ۲۳۲: امروز هر آن کسی که گل می بوید 202شمارهٔ ۲۳۳: دریاب اگر دسترسی خواهد بود 203شمارهٔ ۲۳۴: بر من سپه هجر تو پیروز مباد 204شمارهٔ ۲۳۵: گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار 205شمارهٔ ۲۳۶: دست من و دامن تو امشب زنهار 206شمارهٔ ۲۳۷: ای شب تو ره وصل سحرگه مَسپَر 207شمارهٔ ۲۳۸: آن شب که زبختم گرهی بگشاید 208شمارهٔ ۲۳۹: من در غم تو مُردم و تو بی غم از ا ...209شمارهٔ ۲۴۰: بالله ترفقوا بقلب مجروح 210شمارهٔ ۲۴۱: بی دیدن تو بیم هلاک است مرا 211شمارهٔ ۲۴۲: تا مهر تو در سینه نهان است مرا 212شمارهٔ ۲۴۳: شمع ارچه زآتش همه تن پر نور است 213شمارهٔ ۲۴۴: هنگام وداع آمد آن سرو بلند 214شمارهٔ ۲۴۵: یارم به سفر چو راه رفتن بگزید 215شمارهٔ ۲۴۶: روزی دو سه از وصل تو بودم دلشاد 216شمارهٔ ۲۴۷: گر ماه شوی به جز محاقی نبود 217شمارهٔ ۲۴۸: وصل ارچه که دیده را منوّر دارد 218شمارهٔ ۲۴۹: صحرای جهان بی تو مرا تنگ آید 219شمارهٔ ۲۵۰: شب دوش نقاب قیر بر رخ چو کشید 220شمارهٔ ۲۵۱: داماد خیال را نثاری نرسد 221شمارهٔ ۲۵۲: یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد 222شمارهٔ ۲۵۳: ماییم زدل دور و ز دلبر مهجور 223شمارهٔ ۲۵۴: او را چه تمتّع از جوانی باشد 224شمارهٔ ۲۵۵: چون دید دل من اثر سوز فراق 225شمارهٔ ۲۵۶: ای دلبر قصّاب نه سر می دهیَم 226شمارهٔ ۲۵۷: سرمایهٔ عمر عاقلان یک نفس است 227شمارهٔ ۲۵۸: مردار چه به کار خویش سرگردان است 228شمارهٔ ۲۵۹: خه خه به چه گشته ای چنین دشمن دوس ...229شمارهٔ ۲۶۰: اینها که زاسرار قدَر بی خبرند 230شمارهٔ ۲۶۱: گل گفت چو رخت ما به صحرا فکنند 231شمارهٔ ۲۶۲: یاری که به وقت کار در کار آید 232شمارهٔ ۲۶۳: ای دل همه آن بکن که رایت باشد 233شمارهٔ ۲۶۴: با هر بد و نیک وا نوازیم به طبع 234شمارهٔ ۲۶۵: چون آتش و آب بردباری نکنی 235شمارهٔ ۲۶۶: چندت گویم گر سر مردم داری 236شمارهٔ ۲۶۷: هرگه که تو با فرشته بین بنشینی 237شمارهٔ ۲۶۸: آن کس که برای فقر بربست کمر 238شمارهٔ ۲۶۹: دوش این چشمم که دُرّ مکنون می ریخ ...239شمارهٔ ۲۷۰: هر کاو رقمی زعقل بر دل بنگاشت 240شمارهٔ ۲۷۱: مقصود ز روزگار این یک نفس است 241شمارهٔ ۲۷۲: ای همنفسان فعل اجل می دانید 242شمارهٔ ۲۷۳: گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است 243شمارهٔ ۲۷۴: آن یار که منزلگه او قلب آمد 244شمارهٔ ۲۷۵: عنبر که نه آن تست لادن به ازوست 245شمارهٔ ۲۷۶: دردا که زعمر مایهٔ سود نماند 246شمارهٔ ۲۷۷: بیماری دل نمی توان پنهان کرد 247شمارهٔ ۲۷۸: دست دل اگر به دامن یار زنیم 248شمارهٔ ۲۷۹: خوبان همه گردن نفرازند آخر 249شمارهٔ ۲۸۰: هنگام گل آمد به تماشا نرویم؟250شمارهٔ ۲۸۱: مادام که جویی تو حقیقت زمجاز 251شمارهٔ ۲۸۲: یاری که نشد مرا به فرمان همه عمر 252شمارهٔ ۲۸۳: چون باد زمن می گذری چه توان کرد 253شمارهٔ ۲۸۴: هر بد که توان کاشت تو آن کاشته ای 254شمارهٔ ۲۸۵: کو عقل که بندی زهوس بگشاید 255شمارهٔ ۲۸۶: کو دست که بند بسته بگشاید ازو 256شمارهٔ ۲۸۷: آن را که دمی دمی به جانی ارزد 257شمارهٔ ۲۸۸: کامل نشوی تو با قرین ناقص 258شمارهٔ ۲۸۹: با دشمن و با دوست نه صلح است و نه ...259شمارهٔ ۲۹۰: چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد 260شمارهٔ ۲۹۱: ای من زتو در هر دهنی، نیک است این 261شمارهٔ ۲۹۲: با گل گفتم قدر عزیزان داری 262شمارهٔ ۲۹۳: با من بت من هیچ نکو عهد نشد

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ